Οι πρώτες 100 μέρες

Η σημερινή Κυβέρνηση ανέλαβε επειδή η προηγούμενη είχε κατεβάσει τα μολύβια. Ανταλλάξαμε τα κατεβασμένα μολύβια με, επιεικώς, περίεργες προσωπικές και εμπαθείς απόψεις που μας τις σερβίρουν για «πολιτική».

Η Κυβέρνηση αποξενώνεται με ταχύτατους ρυθμούς από τον Λαό. Λαός δεν είναι ούτε τα διεθνή συνέδρια, ούτε οι ΜΚΟ, ούτε οι υπαλληλίσκοι τεχνικών εταιριών που γράφουν νομοσχέδια, ούτε οι συνδικαλιστές που ψιθυρίζουν τι περνάει και τι δεν περνάει.. Αυτές οι συνταγές έχουν αποδειχθεί καταστροφικές.

Η Κυβέρνηση έχει πολλά ανοιχτά μέτωπα.

Το δημοσιονομικό είναι το φλέγον θέμα και θα μας γονατίσει. Μάλλον δεν είχαν καταλάβει την διαφορά διαχείρισης κρίσης και διαχείρισης φυσιολογικής κατάστασης. Χωρίς ειλικρίνεια δεν θα λυθεί. Με εμπάθεια και κυνήγι «πλουσίων» επίσης δεν θα λυθεί. Θα βάλουν τους Έλληνες να σπαράξουν ο ένας τον άλλον. Ήδη φόβισαν το κεφάλαιο και περίπου €10 δις έκαναν φτερά, και ψίθυροι περί αμνηστείας δεν θα γίνουν πιστευτοί. Μην περιμένουμε σωτηρία από καλούς Γερμανούς, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, υπάρχουν ξένοι που θέλουν να μας πουλάνε τα ακριβά προϊόντα τους είτε τα θέλουμε είτε όχι

Άνοιξαν ένα μέτωπο με το μεταναστευτικό που μόνο αν είναι άρρωστο επικοινωνιακό τρυκ στέκει. Νόμιμες άδειες παραμονής; Βεβαίως. Υπηκοότητες και ιθαγένειες; Τρελό! Οι ξένοι την Ελλάδα την βλέπουν σαν πέρασμα για την Δύση, και σαν μεροκάματα που θα στείλουν σε πεινασμένες οικογένειες αλλού. Ή σαν εδαφικές διεκδικήσεις.

Ασπάστηκαν και διαφημίζουν πράσινες αναπτύξεις που έχουν ξεσκεπαστεί σαν φορομπηχτικές απάτες, προς όφελος των εργοδοτών των «συμβούλων». Με τις ΑΠΕ, απαξιώνουν την ΔΕΗ και καταστρέφουν την ελληνική οικονομία, τόσο από ενεργειακής άποψης, όσο και από πλευράς τοπίου και τουρισμού; Για τα πράσινα τέλη κυκλοφορίας ας μην πω, καλύτερα…

Αυτά τα τρία έχουν αρχίσει και έχουν κοινό παρονομαστή το ξεπούλημα της χώρας. Ήδη έχουν έρθει αντιμέτωποι με φορολογούμενους, φτωχούς, πλούσιους, εθνικόφρονες, αριστερούς, δεξιούς, οικολόγους… με κάθε πτυχή της κοινωνίας με εξαίρεση το στενό περιβάλλον των «συμβούλων», τις ΜΚΟ, και την ηγεσία των συνδικαλιστών τους.


Οι «ηλεκτρονικές διαβουλεύσεις» δεν είναι αρκετές να κατευνάσουν την λαϊκή οργή που θα φουντώνει. Και τι θα κάνουν; Θα φωνάξουν τις δυνάμεις κατοχής όπως το 1949; Ή θα «την κάνουν» όπως το 1893; Ή θα τους σώσει μια εθνική κρίση; Και με τι Λαό θα την αντιμετωπίσουν;

Περαστικός

Το Καλλικράτη, ή όπως λένε τον νέο Καποδίστρια δεν τον γνωρίζω, αλλά εσείς στον νησί θα τον μάθετε πρώτο χέρι.