Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Αλλαγές στο τοπίο

Όταν ζεις σε μία μεγαλούπολη, τσιμεντένια, γκρίζα και μουντή δεν παρατηρείς και πολλές αλλαγές στο περιβάλλον γιατί απλούστατα δεν υπάρχουν!!! Έτσι αναγκαστικά για να καταλάβεις ότι φεύγει ο χειμώνας και ότι ξεμυτάει η άνοιξη από τη στροφή του δρόμου, πρέπει να καταφύγεις στο ημερολόγιο. Αν το θυμηθείς να το κάνεις κι αυτό με την πίεση και το άγχος της καθημερινής τρέλας που επικρατεί συνήθως.


Στην επαρχία όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η παραμικρή αλλαγή του καιρού (ακόμα και η πιο ανεπαίσθητη) σου δείχνει τα σημάδια της με χίλιους-δυο τρόπους.

«Αν βλέπεις τα αρνάκια να χορεύουν πάνω-κάτω στο σκαλί (κομμάτι γης χωρισμένης ανά επίπεδο-για τους αμύητους στην Τηνιακή διάταξη των χωραφιών), τότε σημαίνει ότι θα χαλάσει ο καιρός!»

«Αν οι γάτες καθαρίζονται στραμμένες προς τον Βοριά, τότε την άλλη μέρα θα μας επισκεφτεί ενισχυμένος!» και άλλα τέτοια.


Εδώ τα πρώτα σημάδια της άνοιξης φανήκανε με τις αμυγδαλιές ανθισμένες και τα πρώτα βουΐσματα να διαπερνούν τον αέρα. Το βράδυ τα τρωκτικά περιδιαβαίνουν την άσφαλτο (προσοχή οι οδηγοί),


ενώ τα πρώτα ‘σουρσίματα’ στα φυλλώματα των χαντακιών έχουν ξεκινήσει-και δεν είναι πάντα σαύρες!

9 σχόλια:

αμμοδύτης είπε...

Aerial, πολύ όμορφες οι εικόνες... έχω αρχίσει και ζηλέυω.

Ανώνυμος είπε...

Aαα... Αμυγδαλιές σε πράσινο φόντο

Ανώνυμος είπε...

η ελληνική ύπαιθρος είναι πολύτιμο δώρο είστε τυχεροί που το απολαμβάνετε

zavodiniakia είπε...

Πολύ όμορφες φωτογραφίες, καλημέρα.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Aerial. Αμυγδαλιές πανέμορφες.

En' Tino είπε...

Τί όμορφες εικόνες....καλημέρα

aerial είπε...

Καλησπέρα σε όλους!

Ευχαριστώ για τα καλά σας σχόλια, η επαρχία μας είναι ΔΩΡΟ Θεού, αυτό το επιβεβαιώνουν και οι χιλιάδες τουρίστες του εξωτερικού που θεωρούν ότι ένα πέρασμα από την Ελλάδα 1 φορά στη ζωή τους είναι must!

Όμως δεν θεωρώ τον εαυτό μου τυχερή. Ήταν θέμα συνειδητής επιλογής. Κι αλίμονο σε όσους κάνουν τις λάθος επιλογές στη ζωή τους!

aerial είπε...

*τυχερό

Ανώνυμος είπε...

Στην πόλη ζούμε ο ένας πάνω στον άλλο, στριμωγμένοι, στο καυσαέριο και την σκόνη. Τώρα που θα σφίξουν τα πράγματα όλοι τα χωριά τους θα ονειρεύονται