"Πίσω"

Μέχρι που έγινε ο χωματόδρομος από την Αετοφωλιά προς Πλατειά, τα μέρη αυτά ήταν προσιτά μόνο σε καθαρόαιμους γεωργούς, 1,2,3 ώρες περπάτημα, πρωί βράδυ. Μετά έγινε ο χωματόδρομος, και οι γεωργοί πήγαιναν με τα αγροτικά τους. Σπάνια περνούσε κανένα ΙΧ.

Μετά η περιοχή χαρακτηρίστηκε μία σκοτεινή νύχτα λίγο πριν πέσει η Κυβέρνηση Σημίτη, «βιομηχανική ζώνη», ή όπως μου είπε ένας ειδικός, με απορία, η «χαβούζα της Τήνου». Κανείς δεν έδωσε σημασία, γιατί όσοι είμαστε από το μέρος αυτό, δεν φανταζόμαστε ποτέ ότι θα άλλαζε ή θα το πείραζαν.

Μετά έγινε άσφαλτος και πανηγυρίζαμε, επιτέλους θα έπαιρνε αξία ο τόπος. Μετά ήρθε και η μεσαία τάση… Δεν την έσβησα αυτή την φορά από την εικόνα, για να φαίνεται. Ομολογώ ότι κάτι δεν μου άρεσε όταν έγινε άσφαλτος, και θεώρησα ήττα, και τέλος εποχής, την μεσαία τάση.


Πίσω στην εικόνα, δύσκολα θα είχε μέλισσες σε αυτά τα σκαλιά αν δεν υπήρχε δρόμος, και το συγκρότημα από πέτρινα κτίσματα, όχι μακριά από ερείπια ελληνιστικού πύργου, μου κεντρίζει την φαντασία. Προς γνώση, τα κτίσματα αυτά, αν δηλωθούν στην εφορία, είναι «οικίσκοι», «αγροικίες», «σπίτια εκτός σχεδίου» τα λέω εγώ. Χμμμ… μπορώ να σας κάνω εκτιμήσεις αξίας σαν «σπίτια» ή σαν απλές πέτρες.

Την περιοχή αυτή οι κατωμερίτες την λένε «Πίσω», επειδή είναι πίσω από το βουνό που είναι βόρεια από τα 4 χωριά. Ήμουν από την αρχή καχύποπτος… Πως το έπαθε η «πολιτεία» που μας αγνοεί περίπου εντελώς, να ενδιαφερθεί να κάνει δρόμο… Βέβαια, οι καιροί μπορεί και να αλλάζουν. Αυτό ο δρόμος είναι ο μόνος «πράσινος» στους τουριστικούς χάρτες της Τήνου. Και πολλοί μόνιμοι και περαστικοί τουρίστες περνάνε από εδώ, κυρίως το καλοκαίρι… Και όλη η περιοχή είναι γεμάτη «σπίτια εκτός σχεδίου», εκκλησάκια, πηγές, αρχαία, και μονοπάτια.