Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

Δοξολογία στ'Αγάπι

Ενώ στη Χώρα γίνονται παρελάσεις και εορτασμοί στα χωριά τα πράγματα είναι διαφορετικά.


Εδώ δεν έχει παρελάσεις, ούτε σημαιάκια. Δεν υπάρχει μπάντα, ούτε χειροκροτήματα.
Ο κόσμος πηγαίνει στην εκκλησία όπου μετά τη σύντομη τελετή, κατευθύνονται όλοι, κληρικός και λαός, στο μνημείο των πεσόντων στην πλατεία του χωριού.




Ο κυρ Αλέκος διατελούσε το δύσκολο έργο της καμπανοκρουσίας και με ψαλμωδίες όλοι διαβήκαν τα στενά μέσα από τις καμάρες συνοδεύοντας τον σταυρό και τη σημαία.






Μετά το πέρας της τελετής χαιρετίζουν τον π. Νίκο εφημέριο του χωριού καθώς και τον πρόεδρο.


Η φράση είναι απλή και περιεκτική συνάμα: «Και του χρόνου»!


Η ώρα προσφέρεται για ένα μικρό κέρασμα με ρακί και κουβεντούλα.


Οι γυναίκες έτοιμες να ανηφορίσουν για το σπιτικό τους μιας που έπιασε ψύχρα και με την ευκαιρία να ψωνίσουν και κάτι από το μπακάλικο.


Να ευχηθώ κι εγώ με τη σειρά μου: «Και του χρόνου!»

5 σχόλια:

aerial είπε...

Ετεροχρονισμένη και αυτή η ανάρτηση, το ξέρω!

Λόγοι ανωτέρας βίας...

Καλό μήνα σε όλους!
Προσέξτε μη σας κοροϊδέψουν!
(Τι ειρωνεία!!! Λες και χρειαζόμαστε και ειδική γιορτή για κάτι τέτοιο.)

Την παραπάνω ανάρτηση την αφιερώνω σε όλους τους κατοίκους τ'Αγαπιού!

Ανώνυμος είπε...

Na sai kala Aerial..Simera me taksidepses sta peripata pou epaiza mikri k sto mpakaliko pou psoniza sokofretes me fountouki.

Tetoies meres to xorio etoimazotan gia tin Anastisi..trexame sto lagkadi..tis plateies k ta sokakia oli mera.Megali Pempti psiname tiropites ..oi megaloi tis nistevan k emeis klevame apo ton ntava tis pio kalopsimenes:)
Ti oraia xronia!

S'euxaristo gia to taksidi!Kales giortes!

Ανώνυμος είπε...

Καλό μήνα και καλό Πάσχα σου εύχομαι Aerial.

Πάντα με καταπληκτικές φωτογραφίες.
@αλλενάκι

Ο νοών...νοείτω είπε...

Αμμοδύτη και aerial, σας εύχομαι καλο μήνα και καλή Ανάσταση.

aerial είπε...

Χρόνια Πολλά, Καλή Ανάσταση σε όλους,

@αλλενάκι, νοών...νοείτω, αγαπητέ ανώνυμε και σε όλους σας,

Καλό Πάσχα και καλό μήνα.

Αγαπητέ ανώνυμε/η, δυστυχώς δεν υπάρχουν πια παιδιά να τρέχουν στα σοκάκια. Το χωριό είναι έρημο κι αν δεν έρχονταν και κάποιοι Αθηναίοι-Αγαπιανοί τώρα στις γιορτές το χωριό θα μαράζωνε εντελώς.
Οι τελευταίοι των Αγαπιανών. Σ'αυτούς τους ύστατους "μαχητές" της καθημερινότητας αφιέρωσα αυτήν μου την ανάρτηση.