Όνειρο χωρίς μπούσουλα

Αν η Τήνος, με την ύφεση, κινδυνεύει να καταντήσει ένα ελεεινό μέρος με λιγούρια, καταπατατητές και εγχώρια και εισαγόμενα σκουπίδια, θα είναι πράγματι θλιβερό.


Η Τήνος έχει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πολύπλοκη ιστορία, κάποια στιγμή θα βάλω μια περίληψη, όπως την έχω καταλάβει διαβάζοντας τόσο τον Βακαλόπουλο, την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (της Εκδοτικής Αθηνών) και άλλες πηγές.


Η Ιστορία της Τήνου δεν είναι ασύμβατη ούτε με το ρεμπελιό της Κολυμπήθρας, ούτε με τους πλανόδιους μελισσοκόμους που βάλθηκαν να κάνουν νομαδική ζωή αναζητώντας το ιερό δισκοπότηρο κατά μήκος ενός χωματόδρομου -- που δεν υπάρχει. Απλά, τώρα με την ανέχεια, και την έλλειψη πειθαρχίας και δομών που ιστορικά πρέπει να κράτησαν κάποια ισορροπία, τώρα ζούμε την Τηνιακή επαρχιακή παρακμή, με αναμνήσεις ευημερίας από την περίοδο 1997-2007. Ευημερίας -- φούσκας με δανεικά, που όμως έδωσαν και εδώ την ψευδαίσθηση ότι μπορείς να ζήσεις το όνειρο.

Φυσικά, όνειρο χωρίς αρχές και μπούσουλα, δεν υπάρχει. Πολλοί θα έχουν άσχημη προσγείωση, και θα ταλαιπωρηθούν (και κατά τα φαινόμενα θα ταλαιπωρήσουν).

Οι φωτογραφίες είναι άσχετες, αλλά είναι εικόνες που επιμένουν να μου λένε ότι το νησί έχει μαγευτικές γωνιές… Όσο αντέξουν.


Το ρείκι άνοιξε πρώιμα φέτος, μετά την βροχή του Ιουνίου… Ρωτήστε κανέναν παλιό… Τώρα το ρείκι είναι ξερό και τρώνε …σύκα οι μέλισσές σας. Και ειδικά φέτος, δεν έχει σφήγκα. Κουτουρού σας έχουν βάλει να παιδεύεστε. Γιατί δεν πιάνετε και σεις το σέρφινγκ; Είναι πιο ...προσοδοφόρο.