Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

Σούρουπο


Η θέα από το βουνό είναι απόλαυση (και δεν είναι πάνω από 1 χιλιόμετρο με τα πόδια από την άσφαλτο).


Δυστυχώς, Νοτιοδυτικά, μέχρι τώρα έβλεπα ένα ανεμοδούρι στην θέση Πράσα, τώρα βλέπω άλλα δύο, πιο πέρα. Κακά σημάδια. Να το ξέρετε. Όπου μπούνε ανεμογεννήτριες, είναι σαν να διαγράφουμε το σημείο αυτό από το οπτικό μας πεδίο. Αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Για την ώρα ο ορίζοντας είναι απρόσκοπτος.


Από αυτόν τον βράχο, αυτή την εποχή, ο ήλιος δύει πίσω από τα βουνά της Έξω Μεριάς. Και με το ηλιοβασίλεμα, εμφανίζονται ένα σωρό περίεργα στον δρόμο.


Αυτός ο λαγός με κοίταζε υπομονετικά όσο προσπαθούσα να ρυθμίσω την μηχανή μου στα σκοτεινά – δεν τα κατάφερα, και έφυγε όταν εμφανίστηκε ένα αυτοκίνητο. Αναρωτιέμαι πόσοι την γλυτώνουν αυτή την εποχή, από νυχτερινά αυτοκίνητα και κυνηγούς. Τι μανία και αυτή με τους λαγούς… Κυνηγάτε καλύτερα αδέσποτα κατσίκια (είναι παράνομο…) και κορώνες (είναι δύσκολες και έχει γεμίσει ο τόπος).

3 σχόλια:

Όφιος... είπε...

Και περιμένεις να ευαισθητοποιηθούν αυτοί που γεμίσανε με αυτές τις απερίγραπτες χωματερές τον δρόμο Κελλιά-Αγία Μαρίνα...;

Εδώ μιλάμε για συστηματική εκδίκηση του τόπου που τούς γέννησε και ΄συ μου λες για το τοπίο...

Πόσο κάνει το τοπίο σου, ρε μεγάλε; Στο αγοράζω !!!

En' Tino είπε...

Φίλε αμμοδύτη δώσε μας κι 'αλλες όμορφες εικόνες από το νησί μας....
Για εμάς που επιστρέψαμε και κοιτώ τις δικές μου 3 φορες την μέρα σα φάρμακο....

Οφιέ τα λέμε από κοντά όπως είπαμε...
Και δεν είναι απειλή αυτό ;)

Ανώνυμος είπε...

Δεν είμαι κυνηγός, ούτε οπαδός του να σκοτώνουμε ζώα για χόμπυ. Ωστόσο οι λαγοί στην Τήνο έχουν πολαπλασιαστεί πάρα πολύ. Πιθανότατα ελείψει φυσικού εχθρού. Η ανατροπή των ισοροπιών στη φύση δεν είναι καλό και τα αρπακτικά (ακόμα και ο κυνηγός) παίζει το ρόλο του ισορροπιστή. Ενδεικτικά να αναφέρω πως τον αύγουστο στο δρόμο από χώρα έως υστέρνια μετρήσαμε 23 λαγούς μόνο πάνω στο δρόμο. Φανταστείτε τι γινότανε μερικά μέτρα πιο πέρα στα χωράφια.