Η δικιά μου γενιά χόρτασε από το δίλημμα «δεξιά» ή «αριστερά». Το δίλημμα αυτό, καλώς ή κακώς έχει ξεπεραστεί. Ή μάλλον έχει εκφυλιστεί. Ακόμα υπάρχουν φτωχοί και πλούσιοι, απλά τα προσχήματα έχουν πέσει και οι δυνατοί γίνονται πλούσιοι και οι αδύναμοι, φτωχοί. Αυτό οδηγεί σχεδόν νομοτελειακά σε καταστάσεις ανελευθερίας και καταπίεσης, αφού οι φτωχοί ψάχνουν για τρόπους να ξεπεράσουν την αδυναμία τους, και οι δυνατοί χρησιμοποιούν την δύναμή τους για να επιβάλουν την θέλησή τους στους φτωχούς. Ίσως ήταν πάντα έτσι, αλλά για ένα σύντομο διάστημα είχαμε την ψευδαίσθηση ότι δεν ήταν.
Ωστόσο και αυτό το μοντέλο δεν δουλεύει, γιατί χώρες εξίσου «πλούσιες» ή «αδύναμες» κάπως εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά, και μερικές είναι μια χαρά, ενώ άλλες είναι ένας λάκκος με σκατά, βρωμερός, δυσώδης και ταλαίπωρος. Για παράδειγμα, εντελώς τυχαία και συμπτωματικά, η Ελλάδα και η Φινλανδία. Είναι το κλίμα; Το νερό; Οι γείτονες; Σίγουρα το «φτωχός - πλούσιος» δεν παίζει, κάτι άλλο γίνεται…
Ας δούμε τι μας κάνει ξεχωριστούς. Είμαστε πολλά χρόνια κατακτημένος λαός. Σε περιβάλλον καταπίεσης. Με δυνάστες που χρησιμοποιούσαν τοπικούς εκπροσώπους για να εισπράττουν. Τοπικούς εκπροσώπους που λάδωναν και λαδωνόταν και δεν έχαναν ευκαιρία να βγαίνουν προσωπικά κερδισμένοι σε βάρος των πολλών. Μα ούτε στα ελληνικά δεν θα έγραφα τώρα, αν δεν είχε υπάρξει κάποια αντίσταση. Η αντίσταση στην Εξουσία και το Κατεστημένο έγινε προϋπόθεση ύπαρξης. Αντίσταση, απείθεια, μη συνεργασία και μπαξίσι, συναλλαγή. Και φυσικά, φτώχεια. Για αυτό θεωρώ το κομμάτι με την Νεώτερη Ιστορία μας σε σχέση με τον Εξωτερικό Δανεισμό σημαντικό. Ποτέ δεν ξεφύγαμε από την νοοτροπία του ραγιά και του απατεώνα, αυτού που δηλώνει περισσότερους στρατιώτες για να πάρει περισσότερη επιδότηση. Τι έχει αλλάξει;
Ελάχιστα έχουν αλλάξει. Χρεοκοπούμε για πολλοστή φορά, έχουμε κρατικοδίαιτους για «επιχειρηματίες», φασουλήδες για πολιτικούς, μας σέρνουν τα ΜΜΕ σαν πρόβατα, είμαστε επισήμως διεφθαρμένοι.
Και όμως κάτι άλλαξε. Χρειάστηκε αστυνομία για να φυγαδευθεί ο Κακλαμάνης από την καφετέρια ή το WC όπου είχε καταφύγει… Και ακόμα που είσαι...
¨
Θα σας πω κάτι που δεν σας έχουν πει, ακόμα. Τα μέτρα που ανακοίνωσαν είναι η εκδοχή λάϊτ. Έχει ακόμα 2-3 εκδοχές. Και αμφιβάλω αν και αυτές λύνουν το πρόβλημα. Κοινώς, δεν αισιοδοξώ. Και οι έχοντες λερωμένη τη φωλιά τους θα αποφεύγουν …δημόσιους χώρους. Για τους σπάνιους που έχουν ευθιξία, η συμβουλή μου παραμένει:
Ωστόσο και αυτό το μοντέλο δεν δουλεύει, γιατί χώρες εξίσου «πλούσιες» ή «αδύναμες» κάπως εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά, και μερικές είναι μια χαρά, ενώ άλλες είναι ένας λάκκος με σκατά, βρωμερός, δυσώδης και ταλαίπωρος. Για παράδειγμα, εντελώς τυχαία και συμπτωματικά, η Ελλάδα και η Φινλανδία. Είναι το κλίμα; Το νερό; Οι γείτονες; Σίγουρα το «φτωχός - πλούσιος» δεν παίζει, κάτι άλλο γίνεται…
Ας δούμε τι μας κάνει ξεχωριστούς. Είμαστε πολλά χρόνια κατακτημένος λαός. Σε περιβάλλον καταπίεσης. Με δυνάστες που χρησιμοποιούσαν τοπικούς εκπροσώπους για να εισπράττουν. Τοπικούς εκπροσώπους που λάδωναν και λαδωνόταν και δεν έχαναν ευκαιρία να βγαίνουν προσωπικά κερδισμένοι σε βάρος των πολλών. Μα ούτε στα ελληνικά δεν θα έγραφα τώρα, αν δεν είχε υπάρξει κάποια αντίσταση. Η αντίσταση στην Εξουσία και το Κατεστημένο έγινε προϋπόθεση ύπαρξης. Αντίσταση, απείθεια, μη συνεργασία και μπαξίσι, συναλλαγή. Και φυσικά, φτώχεια. Για αυτό θεωρώ το κομμάτι με την Νεώτερη Ιστορία μας σε σχέση με τον Εξωτερικό Δανεισμό σημαντικό. Ποτέ δεν ξεφύγαμε από την νοοτροπία του ραγιά και του απατεώνα, αυτού που δηλώνει περισσότερους στρατιώτες για να πάρει περισσότερη επιδότηση. Τι έχει αλλάξει;
Ελάχιστα έχουν αλλάξει. Χρεοκοπούμε για πολλοστή φορά, έχουμε κρατικοδίαιτους για «επιχειρηματίες», φασουλήδες για πολιτικούς, μας σέρνουν τα ΜΜΕ σαν πρόβατα, είμαστε επισήμως διεφθαρμένοι.
Και όμως κάτι άλλαξε. Χρειάστηκε αστυνομία για να φυγαδευθεί ο Κακλαμάνης από την καφετέρια ή το WC όπου είχε καταφύγει… Και ακόμα που είσαι...
¨
Θα σας πω κάτι που δεν σας έχουν πει, ακόμα. Τα μέτρα που ανακοίνωσαν είναι η εκδοχή λάϊτ. Έχει ακόμα 2-3 εκδοχές. Και αμφιβάλω αν και αυτές λύνουν το πρόβλημα. Κοινώς, δεν αισιοδοξώ. Και οι έχοντες λερωμένη τη φωλιά τους θα αποφεύγουν …δημόσιους χώρους. Για τους σπάνιους που έχουν ευθιξία, η συμβουλή μου παραμένει:
6 σχόλια:
Και θα σας πω εδώ τι γίνεται.
Κατ αρχάς τα βγάζουν λίγα λίγα για να μην ξεσηκωθεί ο κόσμος, και εξακολουθούν και κρύβουν την αλήθεια.
Κατά δεύτερον, όλα τα μέτρα να εξαντλήσουν, δεν λύνεται το πρόβλημα, δηλαδή ΟΣΑ μέτρα και να βάλουν σε εμάς τον απλό κόσμο, δεν μαζεύεται η τρύπα, και απλά η ύφεση που δεν θα είναι 2 και 4% αλλά 8 και 10% θα σκοτώσει την οικονομική δραστηριότητα.
Τρίτον. Δεν έχουν αρχίσει από το εύκολο. 200 βουλευτές με 1/3 των αποδοχών που παίρνουν. Αχρηστοι είναι οι περισσότεροι, ούτως ή άλλως. Το προσωπικό της Βουλής στο 1/3 του σημερινού. 1/3 οι αποδοχές στην Προεδρία της Δμηοκρατίας. Διακοσμητική είναι. Και οι ΟΤΑ... Σκεφτείται τι έπαιρναν οι ΟΤΑ πριν 15 χρόναι και τι παίρνουν τώρα. Θα τα δούμε σε εκείνα τα επίπεδα αυτά, κι όποιος λέει άλλα σας παραμυθιάζει.
Τέταρτον περικοπές στο Δημόσιο, λυπάμαι, δεν θα γίνει επειδή το λέω εγώ, αλλα θα γίνει.
Όλα αυτά είναι συμβολικά, γιατί δεν απαντούν στο το λαϊκό αίτημα
ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΛΕΦΤΑ.
Τα πολλά λεφτά φαγώθηκαν από το 1996 και μετά. 10 μεγάλοι και 20 μεσαίοι και 30 μικροί επιχειρηματίες, 20-30 Γενικοί Γραμματείς, 8-10 Υπουργοί, 10-15 βοηθοί. Αυτοί έχουν τα πολλά και ξέρουν ποιός έχει και που είναι τα υπόλοιπα.
Ποιός τολμάει; Να τολμήσει...
Λυπάμαι ειλικρινά, που γίνομαι μάντης κακών.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν έκανε καμιά περικοπή που να θίγει τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της τάξης του και που να ακυρώνει τις πολιτικές του.
Οι περικοπές που έκανε σε μισθούς είναι γελοίες και ανώφελες. Δε θα προσφέρουν τίποτε αλλά θα αφαιρέσουν έσοδα από την αγορά, τα οποία μέσω των φόρων επέστρεφαν στα κρατικά ταμεία.
Το πακέτο αυτό θα μας ρίξει ακόμη πιο βαθιά στα δάνεια και η Ελλάδα δε θα σηκώσει κεφάλι. Βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση με την Αργεντινή από άποψη κοινωνικών δομών και η εξέλιξη θα είναι παρόμοια.
Πάντως για κάποιο λόγο έχουν αποφασίσει να μας τελειώσουν. Γιατί δεν ξέρω. Αλλά έτσι έχουν αποφασίσει. Η κοινωνία δυστυχώς έπαιξε και παίζει το παιχνίδι τους και φως δε βλέπω.
Θα συμφωνήσω ως προς τα λάιτ μέτρα. Ο υπάλληλος στον ιδιωτικό τομέα ξέρει ότι όταν κωλοβαράει επέρχεται θύελλα απόλυσης. Στο δημόσιο υπάλληλο για μερική απασχόληση του έδιναν 1600 ευρώ και του κόβουν 10-15%. Πάλι θα παίρνει 1400 ευρώ για μερική απασχόληση. Το πρόβλημα είναι η μερική απασχόλησή του και εκεί δε βλέπω μέτρα για να τον βάλουν να δουλέψει. Η κοροϊδία δε βλέπω να μαζεύεται και θα τη βρούμε μπροστά μας πάλι. Λυπάμαι τους υπαλλήλους στον ιδιωτικό τομέα, που έχουν υποχρεώσεις, και που θα απολυθούν, αυτούς λυπάμαι κανέναν άλλο. Με το να μην παίρνουν μέτρα αυτοί θα χτυπηθούν πιο σκληρά από όλους.
Γιά άρση της μονιμότητας στο δημόσιο δεν έγινε λόγος πρόσφατα;
H άρση της μονιμότητας δε σημαίνει απολύσεις. Όλες οι ΔΕΚΟ, τα ΝΠΙΔ, κάνουν προσλήψεις με συμβάσεις ιδιωτκού δικαίου αορίστου χρόνου τουλάχιστον εδώ και μια δεκαετία. Είδες πουθενά ποτέ σε ΔΕΗ, ΟΤΕ, να απολύουν;
Στα νομικά υπάρχει η έννοια της μονιμότητας και της ισοβιότητας. Ισόβιοι, μέχρι δηλ να συνταξιοδοτηθούν είναι μόνο οι δικαστές. Αν αύριο το πρωί αποφασίσει να καταργήσει τα δικαστήρια αυτοί το μισθό θα τον παίρνουν.
Η μονιμότητα είναι κάτι διαφορετικό από την ισοβιότητα. Αν καταργηθεί η θέση στην οποία υπηρετεί ο υπάλληλος αυτός πάει σπίτι του. Αν δηλ. ένας δήμαρχος πει ότι από τους 10 υπαλλήλους που έχει χρειάζεται τους πέντε και τις άλλες πέντε θέσεις τις καταργήσει τότε οι υπάλληλοι αυτοί απολύονται.
Επί κουτσόγιωργα είχε διώξει με αυτό το κόλπο το ΠΑΣΟΚ τους Γενικούς Διευθυντές από τα υπουργεία και άλωσε τη δημόσια διοίκηση.
Στην πράξη βέβαια δε διώχνουν κανένα. Απλά κάνουν μετατάξεις.
Δημοσίευση σχολίου