Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

Less is more


Παρακολουθώ την συζήτηση στο www.antinews.gr, που είχε την καλοσύνη να με φιλοξενήσει. Πώς θα βγούμε από την οικονομική δυσκολία; γιατί είμαστε σε πολιτικά, και, τελικά, ηθικά αδιέξοδα; γιατί έχουμε τέτοια φαινομενική κακοδαιμονία;

Η απάντηση είναι απλή νομίζω. Είμαστε μια φτωχή χώρα στην μέση τριών ηπείρων. Από φτωχοί αγρότες που πάλευαν να επιβιώσουν, παρακαλώντας να μην έρθουν φέτος πειρατές, ή να μην ξαναχτυπήσει η επιδημία, κάναμε όνειρα, θελήσαμε μεγαλεία.

Η εικόνα έχει το συστατικό της επιβίωσης πριν 60 ή 70 μόνο χρόνια: Ένα χωράφι, ένα αλώνι και ένας αχυρώνας που είναι και αγροικία. Κάτι έχουμε καταφέρει από τότε, νομίζω. Ή είναι ψευδαίσθηση;

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κατά τον Εγγονόπουλο «η Αρχιτεκτονική αύτη κακώς αποκαλείται "λαϊκή". Αντιθέτως πρόκειται διά μίαν καθαρώς Καλήν Τέχνην... βασιζομένην εις την προαιωνίαν Ελληνικήν παράδοσιν, χαρακτηριζομένην υπό των Ελληνικών αρετών αρμονίας, μέτρου και λιτότητος...»

Ανώνυμος είπε...

Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να ζήσει αξιοπρεπώς με ένα σωστό μείγμα οικονομικών δραστηριοτήτων και την ανάλογη συμμετοχή στο διεθνές γίγνεσθαι. Το μόνο που χρειάζεται είναι καταπολέμηση της διαφθοράς και μια σταθερή πολιτική με σαφείς στόχους. Δεν πρόκειται όμως να γίνει τίποτε από όλα αυτά.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ρομαντική η εικόνα αλλά επειδή ασχολούμαι ερασιτεχνικά με καλλιέργειες το θεωρώ αδύνατο να επιβιώσει οικογένεια από αυτές. Οπωσδήποτε η διαβίωση στην ύπαιθρο είναι πιο αξιοπρεπής και αυτόνομη. Στην επαρχία δεν φτάνουν ποτέ στο επίπεδο ανάγκης των νεόπτωχων των πόλεων.

αμμοδύτης είπε...

κι όμως ανώνυμε 7:05, την πρόλαβα αυτήν την ζωή. Δεν ήταν εύκολη αλλά ήταν ζωή. Την θυμάμαι με κάποια νοσταλγία αλλά είναι στην ανθρώπινη φύση να ξεχνάει τα δύσκολα και να θυμάται τα άλλα...

δεν ζούσε ένα ή δύο άτομα, ζούσαν οικογένειες με 7 παιδιά..

όχι μόνο ένα τέτοιο χωράφι, 5-10. Για αυτό η Τήνος είναι όλη πεζούλες. Λίγο χώμα.

Ανώνυμος είπε...

Ρομαντικέ αμμοδύτη για την αγάπη σου για τις πεζούλες κάποιες άλλες παγωμένες πεζούλες στην καρδιά της Ρούμελης σου στέλνουν το χαιρετισμό τους.

Ανώνυμος είπε...

Αν κάποιος θέλει να δει αυτή τη ζωή σε ταινία να βρει την εαρινή σύναξη των αγροφυλάκων του Δήμου Αβδελιώτη. Οι σκηνές είναι ρεαλιστικότατες και απεικονίζουν τη ζωή στην ύπαιθρο τις τέσσερις εποχές του χρόνου τη δεκαετία του 60.

Σας λέω από τώρα ότι η ταινία είναι του Ελληνικού κέντρου κινηματογράφου, δεν υπάρχει σε DVD παρά μόνο σε βιντεοκασέτα και είναι δύσκολο να βρεθεί και στο ίντερνετ.

αμμοδύτης είπε...

χμμ... σας βρήκα και άλλη φωτογραφία από πεζούλες, αλλά θα σας την σερβίρω με λίγη ιστορία αυτών που τις έφτιαξαν.

Ανώνυμος είπε...

Αμμοδύτη, ένας Βωλακίτης σε χαιρετά.

Οι φωτογραφίες σου μου ξεκουράζουν τα μάτια. Τα κείμενά σου με στέλνουν λίγο μακριά από την αθήνα, το γραφείο, το πληκτρολόγιο... αχ! να μπορούσα να γυρίσω για μόνιμα στο νησί...

αμμοδύτης είπε...

να' σαι καλα φιλε