Κυριακή 2 Αυγούστου 2009

Αέρηδες


Εμπόροι πίνουν το κρασί μας,
και κλέβουνε τη γη
Εσύ είσαι η μόνη μας ελπίδα,σε περιμένουμε να 'ρθεις


Τα παίρνεις όλα πολύ στα σοβαρά,
ήταν τα λόγια του ληστή
Έχουν περάσει όλα αυτά
πάει καιρός πολύς


Εδώ απάνω στα βουνά
δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή
Για ό,τι έχει κερδηθεί
για ό,τι έχει πια χαθεί


Αυτό είναι απόσπασμα της εκδοχής του Σαββόπουλου... Το πρωτότυπο είναι του Dylan:

"There must be some way out of here,"
said the joker to the thief,
"There's too much confusion,
I can't get no relief.
Businessmen, they drink my wine,
plowmen dig my earth,
None of them along the line
know what any of it is worth."
"No reason to get excited,"
the thief, he kindly spoke,
"There are many here among us who feel
that life is but a joke.
But you and I, we've been through that,
and this is not our fate,
So let us not talk falsely now,
the hour is getting late."
All along the watchtower,
princes kept the view
While all the women came and went,
barefoot servants, too.
Outside in the distance
a wildcat did growl,
Two riders were approaching,
the wind began to howl

4 σχόλια:

Artanis είπε...

Αέρηδες που φέρνουν την αλισάχνη από τη θάλασσα να οξειδώνει τις μέρες και τις νύχτες και να αφήνει την γεύση της τρικυμίας στα χείλη...
Εν μέρει δικό μου, κι εν μέρει του Ελύτη...
Καλημέρα από ΝΖ...

Ανώνυμος είπε...

Ωραία τα βουνά αλλά δεν συναντάς ανθρώπους (ή αυτό θέλεις;;)

Ανώνυμος είπε...

Στο πρωτότυπο δεν έχει μεσσίες ενώ στο έλληνικό περιμένουμε σωτήρες

η κυρία από τη ΝΖ έχει ταλέντο

αμμοδύτης είπε...

Artanis, θα πρέπει νσα σκεφτώ φωτό για το ποίημά σου...

@7.55 Στα βουνά δεν συναντάς ανθρώπους, και στην Αθήνα τον Αύγουστο!

@7.31 Η "σωτηρία" είναι μάλλον ιουδαιο-χριστιανική συνταγή...