Σχολιαστής, σε προηγούμενη ανάρτηση, μου ξαναθύμισε το θέμα. Η Τήνος έχει ελιές, όχι σαν την Σητεία, αλλά αρκετές ώστε να γεμίζουν τα φορτηγάκια τους οι αγρότες και να τρέχουν στην Άνδρο ή την Σύρο να τις «βγάλουν». Η Τήνος, παλιά, είχε λιοτρίβια. Τώρα συζητάνε να τα αναστυλώσουν, αλλά με την οικονομική και ταμειακή κρίση δεν θα υπάρχουν λεφτά ούτε για να τα φωτογραφίσουν, για 2-3 χρόνια.
Έχω ένα χωραφάκι 5 στρέμματα. Πάνω σε δρόμο, σε αγροτική περιοχή. Θα μπορούσα να κάνω δήθεν μια αποθήκη. Στην αποθήκη θα έβαζα κάποια εγκατάσταση, όχι τόσο πολυτελή όσο της φωτογραφίας, λίγο μικρότερη. Πενήντα άτομα στην Τήνο, με μια εισφορά ο καθένας, αγοράζουμε το μηχάνημα. Θα μπορούσαμε να κάνουμε και μια επεξεργασία των αποβλήτων, αν και ούτε στην Άνδρο ούτε στην Σύρο έχουνε, σιγά την όχληση σε τέτοιες μικρές κλίμακες (αν δεν σε καρφώσει κάποιος καλοθελητής).
Να ένα ελαιοτριβείο, «λαϊκής βάσης», να κάνουμε την δουλειά μας. Θέλει νερό (υπάρχει λίγο), ρεύμα (αυτό θα στοιχίσει), αλλά θα έχουμε και ένα παράνομο καζάνι από πίσω να βγάζουμε ρακί και να ψήνουμε μεζεδάκια, να βγαίνει λάδι μπροστά, και μεις να τραγουδάμε από πίσω.
Ενδιαφέρεται κανείς (από αυτούς που διαβάζουν και γράφουν); έχω ήδη καμιά δεκαριά φιλαράκια που βάζουν τον οβολό τους (πολυμετοχική Α.Ε.) και έχουν ελαιόδεντρα.
Έχω ένα χωραφάκι 5 στρέμματα. Πάνω σε δρόμο, σε αγροτική περιοχή. Θα μπορούσα να κάνω δήθεν μια αποθήκη. Στην αποθήκη θα έβαζα κάποια εγκατάσταση, όχι τόσο πολυτελή όσο της φωτογραφίας, λίγο μικρότερη. Πενήντα άτομα στην Τήνο, με μια εισφορά ο καθένας, αγοράζουμε το μηχάνημα. Θα μπορούσαμε να κάνουμε και μια επεξεργασία των αποβλήτων, αν και ούτε στην Άνδρο ούτε στην Σύρο έχουνε, σιγά την όχληση σε τέτοιες μικρές κλίμακες (αν δεν σε καρφώσει κάποιος καλοθελητής).
Να ένα ελαιοτριβείο, «λαϊκής βάσης», να κάνουμε την δουλειά μας. Θέλει νερό (υπάρχει λίγο), ρεύμα (αυτό θα στοιχίσει), αλλά θα έχουμε και ένα παράνομο καζάνι από πίσω να βγάζουμε ρακί και να ψήνουμε μεζεδάκια, να βγαίνει λάδι μπροστά, και μεις να τραγουδάμε από πίσω.
Ενδιαφέρεται κανείς (από αυτούς που διαβάζουν και γράφουν); έχω ήδη καμιά δεκαριά φιλαράκια που βάζουν τον οβολό τους (πολυμετοχική Α.Ε.) και έχουν ελαιόδεντρα.
Η εικόνα είναι από ιταλική εμπορική μπροσούρα.
18 σχόλια:
ποιος θα κανει την μελέτη?
αν γίνει απλά και οικογενειακά, δεν θέλει πολλή μελέτη. Τόσοι παραγωγοί, τόσες ελιές, τόσο λάδι, τόσο κόστος κλπ. Οι πολύπλοκες μελέτες είναι για επιδοτήσεις και τέτοια. Μακριά από εμάς τέτοια κακά. Φαντάσου να έχει ταμπέλα μπροστά περί χρηματοδότησης από το τάδε πρόγραμμα και από πίσω να καζανεύουμε.
Χρειάζεται ένα ελαιοτριβείο και αν υπήρχε περισσότερος κόσμος θα φύτευε και θα προσεχε ελιές
Με το κλίμα ακι τις ειδήσεις όπως είναι δύσκολα θα βρεις συνεταίρους
Και τις ελιές ποιός θα τις μαζεύει.Εμείς? Είναι βαριά η καλογερική αμμοδύτη!! Δεν είναι ρακί να το βάλουμε στο μούσκιο και να περιμένουμε. Η ελία θέλει ντάντεμα-κλαδέματα ,ψεκασμούς κλπ. Οι ερασιτεχνισμοί καλοί είναι για ένα δυο χρονιές , μετά θα το βαρεθούμε και τι είχαμε τι χάσαμε. Εγώ χθές (ναι εγώ έθεσα το θέμα) μίλησα για επαγγελματική βάση - εφόσον συμφέρει και κάτω απο ένα φορέα . Δήμος θα λέγεται,Επαρχείο,Ενωση ? δεν ξέρω. Πάντως είναι κρίμα τόσες ελιές να μένουν ανεκμετάλευτες.
Υπάρχει δε και η άλλη λύση αλλά δεν νομίζω να συμφέρει . Πρόταση σε ξένο ελαιοπαραγωγό να εκμεταλευτεί τις ελιές με κάποιο τίμημα που θα συμφωνηθεί. Προκειμένου να μένουν ανεκμετάλευτες καλό θα είναι να εισπράτουν οι ιδιοκτήτες κάποιο ποσό.
Υπάρχει βέβαια και το πρόγραμμα LEADER+ που σε άλλα μέρη έχουν πάρει τρελά λεφτά για επεξεργασία και τυποποίηση προϊόντων , αλλα εδώ τρείς λαλούν και δυο χορεύουν
Η ιδέα μου είναι απλή. Υπάρχουν αγρότες που έχουν και που μαζεύουν δικές τους και άλλων. Υπάρχουν αμάζευτες επειδή είναι έξτρα μπελάς να τρέχεις Ανδρο (και να αποφύγεις διανυκτέρευση). Αν υπήρχε ελαιοτριβείο, θα φυτευόταν και άλλα δέντρα, αλλά άστο αυτό απ' έξω.
Αν η εγκατάσταση ηταν ιδιωτική και ολίγον παράνομη ως προς την λειτουργία και την επεξεργασία αποβλήτων, δεν το συζητάω είναι απλούστατο και όχι ακριβό. Ετσι δουλέυει η Ανδρος.
Αν δηλαδή έχω έγω μια μοναδούλα που δεν τη διαφημίζω, για μένα, και έρθεις εσύ και κάνεις την δουλειά σου, είναι εύκολο...
Leader και τέτοια εγώ, προσωπικά δεν τα ξέρω και τα αποφεύγω...
Ωστόσο το ξαναλέω γιατί προφανώς ξέρεις το θέμα. Προσφέρω χωράφι με αρκετό χώρο και εύκολη πρόσβαση. Με Leader ή χωρίς, υπάρχουν 10 ατομα σε Κώμη και 4 χωριά που θα έμπαιναν αν όχι σαν μέτοχοι (και τι λεφτά να τους πάρεις) σαν χρήστες. Σημειωτέον, δεν το βλέπω κερδοσκοπικά.
Πόσο λάδι πάει η τήνος συνολικά? Τι ποιότητα έχει και τι απώλειες έχετε στην ποιότητα αν περιμένετε να περάσει το καράβι να φορτώσετε και να τις πάτε αλλού? Ένα ελαιοτριβείο θέλει μεγάλη εγκατάσταση. Δεν είναι παίξε γέλασε. Θέλει πλυντήριο για τις ελιές θέλει σπαστήρα, θέλει μαλακτήρα, θέλει ντεκάτερ για τη φυγοκέντριση θέλει διαχωριστήρες. Θέλει ζεστό νερό. Τα μικρά ντεκάτερ δεν πιάνουν μία οπότε θα πρέπει να μπει βαθιά το χέρι στην τσέπη και για να γίνει αυτό πρέπει η ποσότητα να είναι τέτοια που αν δε βγάζει κέρδος τουλάχιστον να μη μπαίνει μέσα.
Ανώνυμε 9.44
Αν έτσι σκέφτονταν οι απανταχού ελαιοπαραγωγοί, μάλλον θα βουτούσαμε το ψωμάκι μας στο νεράκι.
Μπορεί το χέρι να μπεί βαθειά στην τσέπη μια φορά, αλλά για σκεφτείτε, ο καθείς το λαδάκι του, δουλειά (τίναγμα, μάζεμα) για πολλούς.
Εγώ μαζί σας πάντως και στον οβολό και θα σας φερνω και τις ελιές μου απ' την Κρήτη!
Λοιπόν προς τους 2 τελευταίους. Το λάδι πέθανε μέχρι να αναστηθεί πάλι. Έχει 2,60 το κιλό και το μόνο που πετυχαίνεις είναι να σου αφήνει ένα μεροκάματο με τον όρο ότι έχεις δικά σου χωράφια. Αν είναι να αγοράσεις χωράφια αγόρασε ταυτόχρονα και ρούχα φυλακής. Για να ζησεις από το λάδι πρέπει να βγάζεις πάνω από 20 τόνους. Για να σου τις μαζέψουν αν δεν είχαμε τους ξένους με 30 Ευρώ μερόκαμα θα τις είχαμε παρατήσει. Τώρα αν το βλέπετε με τη λογική να μαζέψω το λάδι της χρονιάς μου και να έχω το χωραφάκι για χόμπυ πάω πάσο. Αυτή τη στιγμή για να συμφέρει το λάδι πρέπει η τιμή παραγωγού να πάει στα 5 Ευρώ.
συμφωνώ ότι τα οικονομικά δεν είναι καλά, ωστόσο οι ενδιαφερόμενοι είναι περισσότερο γεωργοί «επιβίωσης» παρά επιχειρηματίες. Θεωρητικά και το τυρί που φτιάχνουν δεν συμφέρει, ούτε το μέλι, ωστόσο αυτή είναι η ζωή τους και η εναλλακτική λύση είναι μεροκάματα οικοδομής που΄έχουν γίνει λιγοστά και θα λιγοστεύουν ολο και περισσότερο...
Καλημέρα ,
σωστά τα λες εξάκτινε, αλλά μια και όλα τα νέα τα κάναμε χάλια γιατί να μην ξαναδοκιμάσουμε με τα παλιά.
Παλιά πως γινόταν δηλαδή! Ο άνθρωπος ετοίμαζε τα προς το ζην μόνος του, γέμιζε τα κελάρια του κι εμπορευόταν το περίσσεμα.
@ αμμοδύτης. Καλά τα λες αλλά πλέον σήμερα ούτε μεροκάματο δε σου αφήνει. Για την ακρίβεια σου αφήνει ως εξής. Το χειμώνα θα μαζεύεις ελιές και τον υπόλοιπο καιρό θα δουλεύεις αλλού. Δε μπορείς όμως να ασχολείσαι με τις ελιές 4 μήνες το χρόνο και άλλους 2 για καλλιέργεια και να περιμένεις να ζήσεις και τους 12 μήνες. Επίσης η αξία της γης και των δέντρων σου που πίσω κρύβονται κόποι γενεών έχουν απαξιωθεί. Κακώς διότι κάποια στιγμή θα γυρίσουμε εκεί αλλά προς το παρόν δε μπορείς να ζήσεις. Γι αυτό σου έγραψα ότι το λάδι πέθανε μέχρι να αναστηθεί. Δε μου είπες όμως πόσο λάδι μπορεί να πάει το νησί? Πάνω από 100 τόνους?
@ Σκουμπρί Παλιά σκουμπρί το κόστος των τροφίμων επί του εισοδήματος ήταν ήταν πάνω από 50% και μιλάμε για τον πόλεμο και μετά και αυτά στην Ευρώπη ου έχουμε στατιστικές. Σήμερα είναι 16%. Που πάει το υπόλοιπο? Σε υπηρεσίες όπως υγεία παιδεία διασκέδαση και γενικά άλλες ανάγκες.
φίλε εξάκτινε, δεν έχω τόννους, αλλά το Σαββατοκύριακο θα μάθω. Η "οικογενειακή" περίπτωση που σκέπτομαι είναι για 30-50 άτομα με 100-300 κιλά έκαστος. Τόσοι πάνε τον Νοέμβριο στην Ανδρο. Οι περισσότεροι δεν ζουν πια από αυτό, αλλά το κάνουν. Ο φίλος μου που θα πάει στην Ανδρο με ένα φορτηγάκι με 700 κιλά ελιές (δικές του και άλλων χωριανών που δεν ασχολούνται αλλά πέρνουν λίγο "δικό τους" λάδι) τον υπόλοιπο χρόνο φτεύει και πουλάει "καλοκαιρινά", βγάζει λίγο κρασί και ρακί, ταϊζει και πουλάει δύο μοσχάρια το χρόνο (ίσως με επιδότηση) και κάνει και 120 μεροκάματα. Εναλλακτικά είναι φουλ-τάϊμ εργάτης σε οικοδομή αλλά έχει και λίγες ελιές και ένα περιβόλι και μια αγελάδα, για πάρτη του.
Η ζωή δεν είναι εύκολη. Να προσθέσω ότι πολλοί κάνουν αυτά τα αγροτικά γιατί προτιμούν το "δικό τους" ως "βιολογικό" ή βιολογικότερο". Π.χ. δεν ψεκάζουν για δάκο καθόλου ή ο τελευταίος ψεκασμός είναι τον Ιούλιο.
@ αμμοδύτης
Για να μην παιδεύεσαι τσάμπα. Αν έχετε 100 τόνους και το ελαιοτριβείο κρατάει 10% και πολύ λέω, τότε θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί η λειτουργία του με τους 10 τόνους αυτούς με 3 Ευρώ το κιλό μας κάνουν 30.000 Ευρώ. Πρέπει να πληρωθούν τα μηχανήματα η συντήρηση και το ρεύμα. Εργατικά δε βάζω με τη λογική ότι επειδή είναι λίγο θα βοηθάτε κι εσείς οπότε αρκεί ένας που να επιβλέπει τα μηχανήματα.Αν είστε και λίγο μάγκες και καταφέρετε να υπερτιμολογήσετε τα μηχανήματα και να πάρετε επιδότηση μπορεί να σας έρθουν και τσάμπα. Στόχος θα είναι να έχετε ένα ελαιοτριβείο για να μην τρέχετε άνδρο και μέχρι να περιμένετε να περάσει το καράβι σας χαλάνε οι ελιές κι επιπλέον να σας είναι ξεκάθαρο ότι θα πρέπει να είστε ευχαριστημένοι αν το ελαιοτριβείο βγάζει τα έξοδά του.
Σου είπα επίσης ότι η λογική του είμαι ερασιτέχνης και θέλω το δικό μου για πολλούς και σωστούς λόγους, είναι καλή αλλά δεν αρκεί για να έχεις ένα βιώσιμο ελαιοτριβείο.
κάτσε κατ' αρχάς να γίνει... μια κουβέντα είπαμε και πολλές λέγονται για ελαιοτριβεία στην Τήνο τα τελευταία χρόνια...
αν γίνει, αυτοί που θα το χρησιμοποιούν θα το συντηρούν εκτός αν μας προκύψει κανένας λαδέμπορος (αυτοί είχαν τα τελευταία «σύγχρονα» ελαιοτριβεία)
Για δες που θα με βάλεις να ψάξοω τα νούμερα...
αυτο το βρηκα στο tinos biz
ΠΟΡΕΙΑ ΙΔΡΥΣΗΣ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟΥ
Προς τον τοπικό τύπο Τήνος 15 Μαρτίου 2008
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Πολλές συζητήσεις έγιναν και γίνονται, και αρκετά άρθρα δημοσιεύτηκαν στις τοπικές εφημερίδες σχετικά με την ίδρυση ελαιοτριβείου στο νησί μας.
Για την ακριβή ενημέρωση κάθε ενδιαφερομένου σχετικά με την «ιστορική πορεία» του έργου αυτού, καταγράφω τα παρακάτω γνωρίζοντας το θέμα από «πρώτο χέρι», επειδή το χειρίστηκα προσωπικά ο ίδιος μέχρι σήμερα, εκ μέρους της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Τήνου.
Μετά λοιπόν το οριστικό κλείσιμο των δύο ιδιωτικών ελαιοτριβείων του Κάμπου και της Καλλονής, η ανάγκη λειτουργίας ενός νέου σύγχρονου ελαιοτριβείου στην Τήνο εμφανίστηκε επιτακτική. Ιδιωτικό ενδιαφέρον δεν υπήρξε λόγω του μεγάλου κόστους της επένδυσης, των απαιτήσεων διαχείρισης των αποβλήτων του και βέβαια της μικρής παραγωγής ελιών στο νησί μας που καθιστά εκ των πραγμάτων μη κερδοφόρα την λειτουργία του.
Η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Τήνου, ως συλλογικός φορέας των αγροτών του νησιού, ήδη από το 2000 ενδιαφέρθηκε για την ίδρυση του ελαιοτριβείου. Προκρίναμε όμως τον εκσυγχρονισμό του τυροκομείου, κι αυτό, γιατί δεν υπήρχε οικονομική δυνατότητα παράλληλης επένδυσης από την πλευρά της Ένωσης. Προβήκαμε ωστόσο στην σύνταξη μιας αναγνωριστικής μελέτης και στην πρώτη διερεύνηση των θεμάτων διάθεσης λυμάτων και εξεύρεσης των κατάλληλων μηχανημάτων.
Λίγο καιρό λοιπόν πριν ολοκληρωθεί η επένδυση του τυροκομείου και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο του 2005, η Ένωση ανέθεσε -κατόπιν πρότασής μου- στο μελετητικό γραφείο ΑΙΓΑΙΟ ΕΠΕ της Σύρου τη σφαιρική έρευνα της χρηματοδότησης, αδειοδότησης, κατασκευής και λειτουργίας του ελαιοτριβείου σε υφιστάμενη αποθήκη της στους χώρους του τυροκομείου.
Στις 16-1-06 το γραφείο ΑΙΓΑΙΟ ΕΠΕ παρουσίασε στην Ένωση την πρότασή του, η οποία απαιτούσε πολύ μεγάλη δαπάνη της τάξης των 550.000 ευρώ (ολοκλήρωση κτιρίου, μηχανήματα και διαχείριση αποβλήτων) και η οποία δεν ήταν δυνατόν να αντιμετωπισθεί από την Ένωση. Έτσι η Ένωση, -πάλι με πρότασή μου-, ζήτησε από τους δύο δήμους του νησιού μας να αναλάβουν την δαπάνη του έργου. Η Ένωση δεσμεύτηκε να κάμει όλες τις μελέτες και να πάρει όλες τις άδειες και συνάμα να διαθέσει την αποθήκη της και οικοπεδικό χώρο. Οι δήμοι αποδέχτηκαν την πρόταση αυτή και ανέλαβαν να υλοποιήσουν το έργο μέσω της Διαδημοτικής επιχείρησης του σφαγείου που έχουν.
Μετά από αυτά, αφού υπήρχε ο φορέας υλοποίησης της επένδυσης και το μελετητικό γραφείο, η Ένωση ανέλαβε να παρακολουθεί και να συντονίζει όλα τα σχετικά, αναθέτοντας την σχετική αρμοδιότητα στον υπογράφοντα το κείμενο αυτό:
Έκτοτε λοιπόν με πολύ κόπο φροντίσαμε και εκδόθηκαν τα παρακάτω «χαρτιά»:
1. Στις 31/8/06 η θετική γνώμη της Ν.Ε.Χ.Ω.Π. Κυκλάδων .
2. Στις 1/9/06 η βεβαίωση δυνατότητας συλλογής των απορριμμάτων από τον Δήμο Εξωμβούργου.
3. Στις 13/9/06 η έγκριση της μελέτης επεξεργασίας και διάθεσης αποβλήτων από την Δ/νση Υγείας και Πρόνοιας .
4. Στις 6/10/06 η τελεσιδικία του οικοπέδου από την Δ/νση Δασών Κυκλάδων.
5. Στις 12/10/06 η θετική γνώμη για την δημιουργία ελαιοτριβείου στην περιοχή αυτή από το Ε΄ Τμήμα της Δ/νσης Χωροταξίας του ΥΠΕΧΩΔΕ (Αθήνα).
6. Στις 2/11/06 η βεβαίωση ότι επιτρέπεται η δημιουργία ελαιοτριβείου στο εν λόγω οικόπεδο από την Δ/νση Πολεοδομίας & Περιβάλλοντος Κυκλάδων.
7. Στις 27/2/07 η απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων από τον Νομάρχη Κυκλάδων.
8. Στις 1/3/07 η ανάρτηση στην Νομαρχία της απόφασης αυτής .
9. Στις 8/3/07 η δημοσίευση της ίδιας απόφασης στην εφημερίδα ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ
10. Στις 19/3/07 η άδεια μηχανολογικής εγκατάστασης και
11. Στις 15/2/08 η άδεια οικοδομής από το τμήμα Πολεοδομίας του Επαρχείου Τήνου.
Ακόμη από τον Νοέμβριο του 2007 με φροντίδα μας ο δικηγόρος της ΄Ενωσης κ. Γιάννης Σιώτος έχει προβεί στην σύνταξη του συμβολαίου παραχώρησης του κτιρίου, μέρους του οικοπέδου και όλων των «χαρτιών» που έχουν εκδοθεί όπως παραπάνω αναφέρονται, στην Διαδημοτική επιχείρηση των δύο δήμων.
Τέλος, μετά την εξασφάλιση όλων των παραπάνω «χαρτιών», το γραφείο ΑΙΓΑΙΟ ΕΠΕ υλοποιεί την σύμβαση που είχε κάνει με την Ένωση, και συντάσσει την πρόταση - μελέτη για την υπαγωγή της επένδυσης σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα, για λογαριασμό της Διαδημοτικής επιχείρησης.
Εδώ λήγει η συμβολή της Ένωσης στο θέμα αυτό και πλέον περνά στην Διαδημοτική επιχείρηση και εκ των πραγμάτων, στους δήμους Τήνου και Εξωμβούργου.
Από την θέση αυτή ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλους όσους συνέβαλαν με κάθε τρόπο στην ως τώρα πορεία του έργου.
Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία
Βίλλας Ματθαίος
γεωπόνος της Ένωσης
Δημοσίευση σχολίου