Η πηγή της Κώμης

Όλα τα χωριά μας είναι χτισμένα πάνω, δίπλα, ή πολύ κοντά σε μια πηγή. Μέχρι περίπου την δεκαετία του ’70, πήγαινες στην πηγή (άλλοι το έλεγαν «πηγάδι», άλλοι «βρύση», άλλοι «ξινάρι».

Το νερό έφτανε στα σπίτια με στάμνες (ή καρίκια – μεταλλικά δοχεία, και, αργότερα, κουβάδες). Το πλύσιμο γινόταν σε κοινόχρηστες πλύστρες. Το νερό της πηγής, στην συνέχεια, έβρισκε τον δρόμο του σε περιβόλια, μέσα ή γύρω από το χωριό, με αυστηρά προκαθορισμένο ωράριο. Στο ξεκίνημα και στο τέλος της ημέρας οι άνθρωποι σταματούσαν για την ύδρευση των ζώων. Αυτά, παλιότερα. Τώρα κάθε χωριό και party και οι καλλιτέχνες και τραγουδιστάδες στις πλατείες και τις παραλίες. Πρέπει να αρέσει αυτό…

Δεν μπόρεσα να πάω, αλλά άκουσα ότι η παρουσίαση της Νότας Κούρου στην Κώμη πήγε πολύ καλά. Το Ξώμπουργο ήταν το κέντρο του νησιού (γι αυτό όσους στέλνω στο νησί τους λέω να ξεκινήσουν από εκεί).