Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Περπατώντας στο Σκλαβοχωριό (1)


Πέρασε αρκετός καιρός από τότε που έκανα την τελευταία μου περιπλάνηση και ομολογώ ότι μου είχε λείψει.


Και από καιρό ήθελα να ξαναπάω στο Σκλαβοχωριό. Έχω αρκετές αναμνήσεις από εκεί γιατί στο παρελθόν το επισκέφτηκα πολλές φορές για διαφορετικούς λόγους.


Την τελευταία φορά που είχα πάει είχα την ευκαιρία να ξαναδώ το σπίτι του Γύζη ή Γκίζη-του γνωστότατου Τηνιακού ζωγράφου που γεννήθηκε στο Σκλαβοχωριό.



Είχα την ευκαιρία όμως να μιλήσω και με την κυρία Ευαγγελία την τελευταία κάτοικο αυτού του σπιτιού. Συμπαθέστατη κυρία, πολύ φιλόξενη, είχε πολύ ωραίες ιστορίες να μας διηγηθεί.
Δεν καταγόταν από την Τήνο, αλλά ο σύζυγός της την είχε φέρει όταν την παντρεύτηκε και έκτοτε δεν είχε ξαναπάει στην γενέτειρά της.





Κάπως σαν τον Γύζη δηλ, και η ίδια. Ξενιτεμένη.







Λυπήθηκα όταν έμαθα τον θάνατό της. Πήγα λοιπόν ξανά στην όμορφη αυλή της –την άλλοτε πνιγμένη στις γλάστρες και τα λουλούδια-να της πω ένα τελευταίο αντίο, έστω και μετά από τόσο καιρό...



Αντίο κυρα-Βαγγελιώ, δεν σε ξέχασε κανείς...

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Αerial. Θέλεις να μας πεις κάτι; Σε λίγο θα ειμαστε όλοι ένα Σκλαβοχωριό...

:)
:)
:)
@αλλενάκι

Ανώνυμος είπε...

aerial είσαι εξαιρετικά τυχερή που περπατάς σε τέτοια μέρη.

aerial είπε...

@αλλενάκι, υποθέτω που μπορεί να το πηγαίνεις, αλλά εγώ δεν είχα κρυφό νόημα σε αυτήν την ανάρτηση...

ανώνυμε 10:24, δεν είμαι τυχερή. Η Τήνος είναι όμορφη, αρκεί να ξέρεις να την κοιτάξεις. Και λυπάμαι που μόνο έρημα σπίτια συναντώ όπου κι αν πάω.

Artanis είπε...

Πολύ όμορφη βόλτα...
Καλησπέρα Αerial...

Ανώνυμος είπε...

Φίίίίίίιίδιιιιι!!!

ofios είπε...

Θυμάμαι μια Μεγάλη Παρασκευή, είχαμε πάει με τον πατέρα μου ως την εκκλησία του χωριού και μετά περάσαμε επό ΄κει και μας είχε κεράσει ένα ρακί.

Η μνήμη μένει και ο καλός λόγος για τον άνθρωπο που φεύγει απ΄το φως, τίποτε άλλο...

Θεός σ΄χωρέστη...

αμμοδύτης είπε...

Το Σκαλβοχωριό το θυμάμαι πάντα να είναι γαλήνιο χωριο, κρίμα που ερημώνει...