Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Πουντίκα

Το γλυκό του φτωχού


Το Παρασκευοσάββατο πριν από την Κυριακή της αποκριάς φτιάχνουμε <πουντίκα>.
Σαν όνομα σε παραπέμπει σε κάτι περίεργο αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα απλό ρυζόγαλο με αυγά, κανέλα και γαρύφαλλο. Τα μπαχαρικά αυτά εντάχτηκαν πολύ αργότερα, το κανονικό μπαχαρικό ήταν φλούδες από πορτοκάλι ψημένες στο φούρνο και περασμένες από το μύλο του καφέ. Η γιαγιά μου είχε πάντα σε ένα σακουλάκι σκόνη από φλούδες πορτοκαλιού.




Ωραίο γλυκό, εάν θέλετε την συνταγή να σας την πω, εύκολη γρήγορη και πάντα πετυχημένη. Βράζουμε πολύ καλά το ρύζι, μετά με φρέσκο γάλα αγελάδας κατά προτίμηση φτιάχνεις ένα πολύ πηχτό ρυζόγαλο. Η ζάχαρη μπαίνει ανάλογα με το πόσο γλυκατζήδες είναι αυτοί που θα το γευτούν, περίπου 1 κιλό ζάχαρη σε μισό κιλό ρύζι.

Στη συνέχεια ρίχνουμε το πορτοκάλι και τα αυγά, για την ποσότητα των αυγών στο χωριό λένε <όσα σηκώσει> εννοώντας μέχρι να αραιώσει το μίγμα, ίσως χρειαστούν και 10 αυγά.

Έτοιμο πια για ψήσιμο το βάζουμε σε πυρωμένο φούρνο. Όταν λέμε φούρνο δεν εννοούμε τις ηλεκτρικές κουζίνες που με μεγάλη ευκολία γίνονται όλα. Ο φούρνος είναι ο ξυλόφουρνος ο οποίος χρειάζεται πολλά κλαδιά για να πυρώσει. ‘Oταν αρχίζει η πέτρα του φούρνου να ασπρίζει τότε είναι πυρωμένος και έτοιμος να ψήσει τα ψωμιά και την πουντίκα της αποκριάς.
Καλή επιτυχία…….

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Του φτωχού; Όταν είμαστε μικρά μόνο οι "έχοντες" είχαν τέτοιες πολυτέλειες. Φλούδα από πορτοκάλι, ζάχαρι... πολύτιμα πράγματα.

Ανώνυμος είπε...

Έχει μείνει κανένας από τους παλιούς πέτρινους φούρνους με ξύλα?

aerial είπε...

Ανώνυμε 9:10, πέτρινοι φούρνοι κι αν έχουν απομείνει, είναι αχρησιμοποίητοι πια. Κάποιοι που ξέρω ακόμη είναι καινούργιοι με πυρότουβλα. Και ο δικός μου τέτοιος είναι. Για την asparagus δεν ξέρω, αλλά μάλλον και ο δικός της είναι καινούργιος.

Ανώνυμε 7:31, μάλλον το ονομάζει του φτωχού λόγω των πολύ απλών υλικών.

Asparagus, καλοφάγωτη η πουτίγκα, αλλά δυστυχώς το ρυζόγαλο δεν μου αρέσει, ούτε και η πουτίγκα. Η γιαγιά μου την έφτιαχνε μανιωδώς-δεν περίμενε την Αποκριά για να τη φτιάξει, αλλά εγώ δεν την άγγιζα.

Και του χρόνου!

αμμοδύτης είπε...

asparagus και aerial, αν υπάρχει πέτρινος παλιός φούρνος που να λειτουργεί, θα ήταν ενδιαφέρον να έψηνε μιά δυο φορές την εβδομάδα το καλοκαίρι... Θα τραβούσε κόσμο..

Artanis είπε...

Ωραία φαίνεται η συνταγή και παραδοσιακή...
Καλημέρα και χρόνια πολλά...Καλή Σαρακοστή...

asparagus είπε...

Από όσο γνωρίζω λέγονταν του φτωχού γιατί το ρύζι βράζοντας το φουσκώνει και σχεδόν διπλασιάζεται.
Φούρνοι με πέτρα παλιοί ίσως υπάρχουν αλλά μισό γκρεμισμένοι. Στο χωριό όσους έχουμε είναι φτιαγμένοι με πυρότουβλα.
Ξέρω ότι βρίσκετε υπό κατασκευή ο φούρνος του χωριού που εξυπηρετούσε όλα τα σπίτια. Ακόμη και σε αυτόν πυρότουβλα χρησιμοποιήθηκαν