Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

Τι θα θυμούνται;



Δεν ξέρω για σας, αλλά θυμάμαι και δύσκολα στην ζωή μου… Τίποτα τραγικό αλλά, που και που, δύσκολα. Θα σας εξομολογηθώ τώρα: Στα δύσκολα, η θύμηση, οι εικόνες από το νησί, η μυρουδιά της υγρασίας, ο αέρας στον κάπασο της κουζίνας, τα φύλλα της λεύκας πιο κάτω, τα κοκόρια πρωί πρωί, ήταν πράγματα που με βοηθούσαν να κρατήσω την προοπτική και να μην χάνω την ισορροπία μου.

Αν ο τρόπος ζωής παλιότερων εποχών χάθηκε για πολλούς (όχι για όλους), από τις συζητήσεις που κάνω με μερικούς από σας, πολλοί έχουμε τις ίδιες εικόνες και παραστάσεις για στηρίγματα.

Δύσκολο να εκτιμήσω τι θα θυμούνται τα σημερινά παιδιά μετά από χρόνια.

κάπασος είναι η καμινάδα πάνω από το τζάκι της κουζίνας, για όσους δεν μιλούν τη γλώσσα

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

καταπληκτικά λεμόνια!