Η Τήνος από εγωκεντρική σκοπιά (2)

Το τόνισα αρκετά; Από εγωκεντρική σκοπιά. Όπως εγώ την βλέπω. Όπως εγώ θέλω να την βλέπω. Με εμένα στο κέντρο. Είναι λιγότερο "κακό" από όσο ακούγεται. Ή μάλλον, από "πώς το βλέπω", όταν το πληκτρολογώ, ή από το "πώς φαίνεται" στην οθόνη σας. Για να μην αρχίσουμε τα φιλοσοφικά, αν αυτό που βλέπετε στην οθόνη, τώρα αυτή την στιγμή είναι αυτό που είναι, ή είναι η επεξεργασία που κάνετε, από την δική σας εγωκεντρική σκοπιά, τις δικές σας μνήμες και παραστάσεις.


Και τι σας λένε αυτές οι εικόνες που σίγουρα δεν είναι του Φεβρουαρίου και του άγχους; Εμένα μου θυμίζουν Μάϊο πρωί, και άρωμα γερανιού και πρωινής υγρασίας, κοκόρια στα χωράφια απέναντι, σπουργίτια στα κυπαρίσσια, καρδερίνες στην αμυγδαλιά, και μυρουδιά καφέ άλλης εποχής, με χρώματα παστέλ στον κόσμο. Εσάς;

Είδες τι κάνουν τα pixels σε οθόνη υγρού κρυστάλλου ή η ακτίνα ηλεκτρονίων στο επιστρωμένο γυαλί...