Συμπτωματικά, και για λόγους που δεν ξέρω, δεν μου αρέσει πια η θάλασσα το καλοκαίρι. Ίσως γιατί δεν έχει πια σαργούς στις πλάκες 20-30 μέτρα από την παραλία. Ίσως γιατί μεγάλωσα και οι βουτιές μου φέρνουν πονοκεφάλους. Ίσως γιατί σοβάρεψα και δεν περνάω ώρες να χαζεύω τους κόκκους της άμμου, σκεπτόμενος ποιος να ΄ναι ο …σκοπός της ζωής και του ανθρώπου.
Βέβαια αυτά είναι γούστα, ή στην προκειμένη περίπτωση, εγωισμός. Περπατούσα μισή ώρα μέσα από καλαμιές στο Λιβάδι και μετά άλλο ένα τέταρτο για να φτάσω εδώ. Και τότε η Κολυμπήθρα ήταν σχεδόν έρημη (είχε τους ...Φρερ). Η Αγαπιανή άμμος ήταν εντελώς έρημη.
Θυμάμαι ότι δεν είχε WC τότε η παραλία, αλλά σε έναν-δυο όρμους πιο κάτω είχα πιάσει ένα καλοκαίρι έναν ροφό 18 κιλά. Τον κτύπησα στις 5 το απόγευμα και μόνο στις 8 κατόρθωσα και τον έβγαλα στην παραλία. Φυσικά τότε δεν είχε αυτοκίνητα, άφησα τον ροφό στην άμμο, ανέβηκα μέχρι τους Φρερ (που και τότε είχαν την κατασκήνωσή τους στην Κολυμπήθρα, βρήκα κάποιον, με κοίταξε δύσπιστα όταν είπα «συγγνώμη χρειάζομαι βοήθεια να μεταφέρω έναν ροφό»… Ωστόσο με βόηθησαν οι Φρερ να μεταφέρω τον ροφό μέχρι το χωριό, νύχτα, και δεν πήγε χαμένος γιατί φαγώθηκε 1-2 μέρες αργότερα, στον «αντίγαμο» του θείου μου με την κοπελιά που έγινε θεία μου.
Αυτά ήταν πριν από πολλά χρόνια. Η θεία μου αναπαύθηκε χθες, μετά από την συνήθη δύσκολη αρρώστια. Οι Φρερ είναι ακόμη εκεί, με θέα το Δρακονήσι και το Λιβάδι.
Βέβαια αυτά είναι γούστα, ή στην προκειμένη περίπτωση, εγωισμός. Περπατούσα μισή ώρα μέσα από καλαμιές στο Λιβάδι και μετά άλλο ένα τέταρτο για να φτάσω εδώ. Και τότε η Κολυμπήθρα ήταν σχεδόν έρημη (είχε τους ...Φρερ). Η Αγαπιανή άμμος ήταν εντελώς έρημη.
Θυμάμαι ότι δεν είχε WC τότε η παραλία, αλλά σε έναν-δυο όρμους πιο κάτω είχα πιάσει ένα καλοκαίρι έναν ροφό 18 κιλά. Τον κτύπησα στις 5 το απόγευμα και μόνο στις 8 κατόρθωσα και τον έβγαλα στην παραλία. Φυσικά τότε δεν είχε αυτοκίνητα, άφησα τον ροφό στην άμμο, ανέβηκα μέχρι τους Φρερ (που και τότε είχαν την κατασκήνωσή τους στην Κολυμπήθρα, βρήκα κάποιον, με κοίταξε δύσπιστα όταν είπα «συγγνώμη χρειάζομαι βοήθεια να μεταφέρω έναν ροφό»… Ωστόσο με βόηθησαν οι Φρερ να μεταφέρω τον ροφό μέχρι το χωριό, νύχτα, και δεν πήγε χαμένος γιατί φαγώθηκε 1-2 μέρες αργότερα, στον «αντίγαμο» του θείου μου με την κοπελιά που έγινε θεία μου.
Αυτά ήταν πριν από πολλά χρόνια. Η θεία μου αναπαύθηκε χθες, μετά από την συνήθη δύσκολη αρρώστια. Οι Φρερ είναι ακόμη εκεί, με θέα το Δρακονήσι και το Λιβάδι.
9 σχόλια:
Η πρώτη φωτό θυμίζει Τέξας, πλάκα έχει. Οι επόμενες είναι απομυθοποιητικές. Σαν μάντρα αυτοκινήτων.
Χίλιες φορές το βουνό κι οι γερακίνες.
Ώστε έτσι λέτε τα πιστρόφια στην Τήνο; Ενδιαφέρον...
Λυπάμαι πολύ αμμοδύτη. Να είσαι καλά να την θυμάσαι.
Φίλε αμμοδύτη μου φαίνεται οτι ζήλεψες την διαφήμηση που κάνει στο πρωτοσέλιδο του το πρώτο θέμα στις νότιες παραλίες και ανέβασες και εσύ την Αγαπιανή.
Να κάνουμε και λίγο πλάκα, αν και δεν είναι η καλύτερη στιγμή για σένα αφού έχασες τη θεία σου την πολύ καλή δασκάλα.
Να είστε καλά να την θυμόσαστε και εσύ και ο πολύ ευγενικός σύζηγος της.
Αλλά επανέρχομαι στην εφημερίδα και στους δημοσιογράφους, έλεος βρε παιδιά με το ζόρι να ενώσουμε τις παραγγεριές στον Αγιο Πέτρο δεν γίνετε.
Σίγουρα παραξενεύει η επιλογή της συγκεκριμένης περιοχής απο όλους τους εμπλεκόμενους,η σύμπτωση των ημερομηνιών αγοράς, η επιλογή του ίδιου συμβολαιογράφου,του ίδιου μεσίτη,των ίδιων μηχανικών.Αλλά μέχρι εκεί.Στο οικόπεδο που αναφέρονται με τόση επιμονή είναι αυτόνομο και όχι εξ΄αδιαρέτου,αλλά όμορο πέραν του δρόμου.Συνορεύει στις τρείς πλευρές του με δρόμο και πέρα του δρόμου υπάρχουν συνεχόμενες αγορές που αφορούν όλοι την περιοχή χαλακιά.
Τα βέλη που υποδεικνείουν τις ιδιοκτησίες στις φωτογραφίες του πρωτοσέλιδου γράφουν άλλα για άλλους, ελπίζω να μην τα δούν οι παπούδες στην Καρδιανή και ανησυχήσουν για τα χωράφια τους.
Εφόσον έχουν τα συμβόλαια και το διαφημίζουν γιατί δεν μπαίνουν στον κόπο να τα διαβάσουν να μην γράφουν τόσες ανακρίβειες αλλά βέβαια δεν τους νοιάζει η αλήθεια η εντυπώσεις τους ενδιαφέρουν.
Υ.Γ. πολιτικά δεν είμαι με τους ιδιοκτήτες του οικοπέδου΄.
Μας μαθαίνεις πράγματα για τα μέρη που αγαπάμε, που δεν υπήρχε άλλος τρόπος να τα μάθουμε. Νά είσαι καλά.
Παράξενε, νομίζω ότοι το έχουν παραφουσκώσει το θέμα με τον Άγιο Πέτρο. Ούτε η τιμή ούτε οι λεπτομέρειες είναι αντικείμενο τέτοιας σκανδαλολογίας, αλλά οι μέρες είναι πονηρές.
Καλή ήταν η θεία μου...
Αυτή η ανάγκη του νεοέλληνα να πάει με το αυτοκίνητό του μέχρι το περίπτερο. Από την ακρογιαλιά στο WC πάνε με αυτοκίνητο. Γιαυτό τα παρκάρουν στην άμμο.
Αγαπητέ φίλε αμμοδύτη,
Αυτός που τιμάει τους αγαπημένους του είτε είναι μαζί, είτε χώρια είναι άνθρωπος καλός.
Οι θύμισες των αγαπημένων μας προσώπων, όταν συνοδεύονται από χαρούμενα γεγονότα, τους διευκολύνει να διαβούν την επόμενη πύλη της διαδρομής τους.
Αλλά ακόμα και εάν είναι το τελευταίο τους ταξίδι, γίνεται ομορφότερο.
Καλό της ταξίδι λοιπόν, και να είσαστε καλά να την θυμάστε όπως της πρέπει.
Η πινακίδα πάντως είναι ωραία (εμένα μου αρέσει). Τα αυτοκίνητα στην άμμο δεν μου αρέσουν
Δημοσίευση σχολίου