Tο Πάρκο είναι μία έκταση 3.500, περίπου, στρεμμάτων. Είναι στο κέντρο μιας έντονης, πιεστικής και πυκνοκατοικημένης πόλης στον Δυτικό Κόσμο. Μοιάζει με παρθένο ξεχασμένο δάσος, όπου εύκολα νομίζεις ότι μπορείς να χαθείς.
Σχεδιάστηκε και φτιάχτηκε στα μέσα προς τέλη του 19ου αιώνα. Δεν είναι «αυτοκρατορική» κατασκευή, φτιάχτηκε για την ψυχαγωγία των ανθρώπων της Πόλης. Ενώ νομίζεις ότι είσαι μόνος και χάνεσαι (επίτηδες έχει σχεδιαστεί έτσι), το επισκέπτονται πάνω από 25 εκατομμύρια κόσμος τον χρόνο, κυρίως ντόπιοι, και αρκετοί τουρίστες.
Οι ντόπιοι πάνε για να περπατήσουν, να τρέξουν, να κάνουν ποδήλατο ή παγοδρομία, ή κουπί σε βαρκούλα σε μια από τις πολλές λίμνες, ή να πετάξουν αετό ή για τελετές μαγείας ή έργα του Σαίξπηρ, ή, ή, ή… ή για βόλτα μετά από επίσκεψη σε δύο από τα εντυπωσιακότερα μουσεία του κόσμου: το Μητροπολιτικό Μουσείο και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.
Φυσικά και είναι ελεύθερη η είσοδος στο πάρκο, φυσικά δεν βρίσκεις σκουπίδια κάτω. Και μέσα στα δέντρα φαίνεται η προϊστορική του προέλευση στα βράχια του, χαραγμένα από την εποχή των παγετώνων. Υπήρξε περίοδος από την δεκαετία του 1970 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80, που την νύχτα, μέρη του Πάρκου δεν ήταν ασφαλή, παρά μόνο για τους πιο σκληροπυρηνικούς δρομείς. Το Πάρκο έχει 2-3 διαδρομές από 10 έως 15 χιλιόμετρα. Σε κάθε ώρα της μέρας ή της νύχτας έχει δρομείς που ή κάνουν το καθημερινό τους ή προετοιμάζονται για τον Μαραθώνιο.
Σχεδόν τα πάντα στο Πάρκο είναι δωρεάν και εθελοντικά. Είναι ένα λαϊκό δημοτικό, Πάρκο. Πανάκριβο, πολύτιμο, πανέμορφο, αλλά λαϊκό. Με όλη την σημασία της λέξης. Αυτή την εποχή, είναι πολύ μακριά από την Αθηναϊκή ...πραγματικότητα.
Σχεδιάστηκε και φτιάχτηκε στα μέσα προς τέλη του 19ου αιώνα. Δεν είναι «αυτοκρατορική» κατασκευή, φτιάχτηκε για την ψυχαγωγία των ανθρώπων της Πόλης. Ενώ νομίζεις ότι είσαι μόνος και χάνεσαι (επίτηδες έχει σχεδιαστεί έτσι), το επισκέπτονται πάνω από 25 εκατομμύρια κόσμος τον χρόνο, κυρίως ντόπιοι, και αρκετοί τουρίστες.
Οι ντόπιοι πάνε για να περπατήσουν, να τρέξουν, να κάνουν ποδήλατο ή παγοδρομία, ή κουπί σε βαρκούλα σε μια από τις πολλές λίμνες, ή να πετάξουν αετό ή για τελετές μαγείας ή έργα του Σαίξπηρ, ή, ή, ή… ή για βόλτα μετά από επίσκεψη σε δύο από τα εντυπωσιακότερα μουσεία του κόσμου: το Μητροπολιτικό Μουσείο και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.
Φυσικά και είναι ελεύθερη η είσοδος στο πάρκο, φυσικά δεν βρίσκεις σκουπίδια κάτω. Και μέσα στα δέντρα φαίνεται η προϊστορική του προέλευση στα βράχια του, χαραγμένα από την εποχή των παγετώνων. Υπήρξε περίοδος από την δεκαετία του 1970 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80, που την νύχτα, μέρη του Πάρκου δεν ήταν ασφαλή, παρά μόνο για τους πιο σκληροπυρηνικούς δρομείς. Το Πάρκο έχει 2-3 διαδρομές από 10 έως 15 χιλιόμετρα. Σε κάθε ώρα της μέρας ή της νύχτας έχει δρομείς που ή κάνουν το καθημερινό τους ή προετοιμάζονται για τον Μαραθώνιο.
Σχεδόν τα πάντα στο Πάρκο είναι δωρεάν και εθελοντικά. Είναι ένα λαϊκό δημοτικό, Πάρκο. Πανάκριβο, πολύτιμο, πανέμορφο, αλλά λαϊκό. Με όλη την σημασία της λέξης. Αυτή την εποχή, είναι πολύ μακριά από την Αθηναϊκή ...πραγματικότητα.
4 σχόλια:
σέντραλ παρκ
έχουμε και εδώ τον Εθνικό και άλλα βουνά γύρω γύρω στο λεκανοπέδιο αλλά προτιμούν να κλείνονται στα καφέ και να ντουμανιάζουν
@αλλενάκι
και πες μου, αλλενάκι, έχει γαλήνη στον «Εθνικό»;
Καλησπέρα Αρχαιοπτέρυγα!
Νομίζω έχει μέσα στον Κήπο, γύρω γύρω δεν έχει βέβαια, στο μεγάλο πάρκο είναι φυσικά πιο γαλήνια, χάνεσαι περισσότερο. Είπαμε big size country, πλεονέκτημα οι κερατάδες χα χα. ...
@αλλενάκι
Υπέροχες φωτό...
καλημέρα από ΝΖ...
Δημοσίευση σχολίου