Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Επιλογές ή ψευδαίσθηση;


Αυτό που γίνεται τους τελευταίους μήνες (που κατά την γνώμη μου έχει ξεκινήσει από το 1996 αλλά κορυφώνεται αυτές τις μέρες, είναι η «Ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Εντελώς απλοϊκά αυτό έχει ερμηνευτεί διαφορετικά, τα τελευταία 10-15 χρόνια, από εμάς, σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο.

Αυτό που είδαμε, εμείς οι άνθρωποι στον δρόμο, ήταν οι διάφορες σημαιούλες της Ε.Ε. δίπλα σε «Έργα» που έγιναν με Κοινοτική χρηματοδότηση και πολύ ελληνικό δανεισμό. Τα έργα αυτά, είτε είναι τα μεγαλύτερα έργα στην χώρα είτε μικρά ξεχασμένα έργα στην επαρχία, άλλαξαν το τοπίο (θα δείξει ο καιρός αν ήταν προς το καλύτερο ή το χειρότερο), έδωσαν πρόσκαιρες δουλειές (με λύπη μου λέω ότι ήταν κυρίως για χωματουργικά, μπετά και, λιγότερο κατασκευαστικά – είτε είναι το Αεροδρόμιο στην Αθήνα, είτε κάποιο «έργο» σε ένα χωριό), έβαλαν λίγα ή πολλά λεφτά σε τσέπες, άσπρα, ή μαύρα, και άφησαν αυτά που άφησαν, χρέη, και ρετσινιά κακοδιαχείρισης.

Η ένταξή μας στην Ε.Ε. είχε και άλλες συνέπειες, που για όσους από εσάς είστε εκτός Ελλάδος, είναι προφανείς: Εργάζεστε και μένετε σε κάποια Ευρωπαϊκή χώρα, σχετικά εύκολοι και χαλαροί μετανάστες, χωρίς την τραγική έννοια του «μετανάστη» του 19ου ή του 20ου αιώνα. Άλλη προφανής συνέπεια είναι ότι οι μεγάλες οικονομικές μονάδες είτε είναι ο ΟΤΕ, είτε η οργανωμένη ακτοπλοΐα, είτε αλυσίδες σουπερμάρκετ, ανήκουν ή ελέγχονται από «ξένους». Μην έχουμε ψευδαισθήσεις… Επειδή βάλαμε ταμπέλα «Ευρωπαίοι», κάνει διαφορά για τον παραγωγικό ιστό αν το κεφάλαιο είναι εγχώριο, ή «ξένο». Δεν εκφέρω κρίση, αν το ένα είναι καλύτερο από το άλλο, αλλά κάνει διαφορά.


Αφού έκανα την αναδρομή στην μεταπολεμική οικονομική ιστορία πριν λίγες μέρες, δεν μπορώ παρά να καταλήξω, ότι το «ελληνικό κεφάλαιο» απέτυχε, ή διαλύθηκε τόσο από δικά του λάθη (κυρίως την δεκαετία του ’60), και από «πολιτικές» και κυβερνητικές» παρεμβάσεις, από την δεκαετία του ’60 μέχρι και την δεκαετία του ’90, όσο και από τους «νόμους» της παγκοσμιοποιημένης αγοράς. Αυτό το τελευταίο, κάποτε θα έλεγα ότι ήταν «επιστημονικό» ή «νομοτελειακό», αλλά συνειδητοποιώ ότι δεν έγινε ερήμην πολιτικών και προσωπικών ενεργειών, μερικές από τις οποίες, σε «δραματική» γλώσσα» θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «ιδιοτελείς» ή «προδοτικές».

Μετά τον Εμφύλιο, η ολιγαρχία, ο κρατισμός και η αντίδραση, με λαθραία εξαγωγή συναλλάγματος, η αδυναμία συνέχειας και προσαρμογής στις προσωποπαγείς ελληνικές επιχειρήσεις, η ατυχία μας να βρισκόμαστε σε γεωπολιτικό ρήγμα Ανατολής-Δύσης, ή Βορά-Νότου, ή Στεριάς-Θάλασσας, η «σοσιαλιστική» αντίδραση, η φαινομενική βελτίωση βιοτικού επιπέδου χωρίς όμως αξιακές και ηθικές υποδομές, με επιδοτήσεις και με δανεικά, η καταστροφή της εγχώριας παραγωγής από κοντόφθαλμες πρακτικές, η δημιουργία προσδοκιών που πραγματοποιήθηκαν με δανεικά, και…

Και τώρα θα δούμε πως, όλα αυτά, σημαίνουν απώλεια ανεξαρτησίας, εθνικής κυριαρχίας και αξιοπρέπειας. Κοινώς έχοντας αποδείξει ότι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τα του οίκου μας, θα το κάνουν άλλοι για μας, και θα το κάνουν με βαριά ανταλλάγματα. Εμείς φταίμε που ήρθαμε έτσι ως εδώ. Αν μη τι άλλο γιατί εμείς ψηφίζαμε τους αρχηγούς μας... και με τι ενθουσιασμό!... Θυμάστε; Όποιος έχει παράπονα από εδώ και πέρα, ας αναρωτηθεί για τις επιλογές του. Ή μήπως ήταν ψευδαίσθηση οι «επιλογές»;

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Οι ηγέτες της ΕΕ θα πρέπει να πουν στην Ελλάδα στη σύνοδο κορυφής της Πέμπτης ότι θα έχει τη στήριξη της Ένωσης με αντάλλαγμα σαφείς δεσμεύσεις όσον αφορά τα δημοσιονομικά της, δήλωσε ο Επίτροπος της ΕΕ για τις Νομισματικές Υποθέσεις Χοακίν Αλμούνια.

Μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο σε συζήτηση για την ευρωπαϊκή οικονομία, με επίκεντρο την Ελλάδα συμπλήρωσε: «Δεν παίρνεις βοήθεια χωρίς αντάλλαγμα. Αυτό απλά θα δημιουργούσε βάση για νέες ανισορροπίες και κρίσεις. Έχουμε τα μέσα να το κάνουμε αυτό με αντάλλαγμα σαφείς δεσμεύσεις ότι θα ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους».

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει φόβος ότι το χάλι μας θα καθυστερήσει την ανάκαμψη του Ευρώ και αυτό θα έχει κόστος για τις άλλες χώρες. Υπάρχει οργή απέναντι στην Ελλάδα η οποία "έλεγε ψέμματα στην ΕΕ τα τελευταία 6 χρόνια" και γι' αυτό δεν της αξίζει βοήθεια, ενώ η άλλη άποψη είναι ότι πρέπει να βοηθήσουμε για να μην επηρεαστεί η Ευρώπη στο σύνολό της.
Οι δικηγόροι δεν προέβλεψαν την σημερινή κατάσταση έτσι οι κανονισμοί και η Συνθήκη δεν περιέχουν ασφαλιστικές δικλείδες. Από την άλλη το ηθικό δίλημμα είναι ότι η ενδεχόμενη βοήθεια προς στην Ελλάδα θα θέσει ένα κακό προηγούμενο με βάση το οποίο θα μπορούν πλέον η Ισπανία, η Πορτογαλία και όποιος άλλος να ζητήσουν το δικό τους "bail out", και δεν ήταν φυσικά αυτός ο λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκε η ΕΕ.
Πολύ καλή οι επιλογή των φωτογραφιών. Κλειστοφοβικές όπως η πολιτικοοικονομική μας κατάσταση. Ψυχοπλακώθηκα.

Ελληνας Ναύτης είπε...

Λίγο με προβληματίζει ο σχολιασμός της καθημερινότητας τελευταία και όχι μόνο στην Οφιούσσα.
Εγώ μεγάλωσα με την αντίληψη ότι κύριος υπεύθυνος για την τύχη του καθενός είναι ο ίδιος του ο εαυτός.
Το να κατηγορείς άλλους για την κατάντια σου είναι κάτι πολύ εύκολο και μάλλον δειλό.

Μερικά μικρά παραδείγματα γιατι πιστεύω ότι δεν φταίνε μόνο οι ξένοι αλλά και εμείς

1. Εχω κάτι κτήματα με ελίες τα οποία τα καλιεργούσα για την πλάκα μου. Μάλιστα έπαιρνα και επιδότηση από την ΕΟΚ. Ολα τα χρήματα που πήρα τα έριξα στα χωράφια σαν λίπασμα, κλάδεμα κτλ. Οι δύο γείτονές μου πήραν ο ένας Mercedes και ο άλλος ενα Νισσάν 3 μέτρα.

2. Κάποτε είχα μπλεχτεί με τα φοιτητικά. Όλοι οι προοδευτικοί φώναζαν για την ανισότητα του κόσμου, το ΙΡΑΚ, τους οικοδόμους, την ανάγκη για επανάσταση και γροθιά στο κατεστημένο. και τι έκαναν; Έκλειναν την σχολή. Κατάληψη σου λέει ο άλλος. Δηλαδή να μην μορφωθούμε εμείς για να μάθουν οι κακοι. Το αποτελεσμα ειναι ότι σήμερα οι πιο πολλοί απο αυτούς πήραν νύχτα διδακτορικά και μια χαρά βολεμένοι είναι. οι άλλοι τι κάνουν!

Και τι άλλο να σκεφτώ, τα δημόσια νοσοκομεία; τις εφορίες; τις πολεοδομίες; την αστυνομία, τους πολιτικούς στην Μύκονο και το Βατοπαίδι; το παραδικαστικό; το χρηματιστήριο; τα θαλασσοδάνεια;

Οι Ευρωπαίοι δώσαν λεφτά, πολλά λεφτά, και λεφτά δεν δείνει κανένας για την ψυχή του παππού του. Τα λέφτά αυτά τα φάγαμε εμείς, γίναν βίλες, εξοχικά, "σπουδές" και σπίτια στο Λονδίνο, μπουζούκια, αμάξια και Feretti.
Μερικοί πιο συνετοί κάναν και κάτι δημιουργικό.

Και μην ακούσω ότι ο λαός υποφέρει και δεν φταίει γιατι ο λαός ψηφίζει και μέχρι τώρα δεν έστειλε κανέναν φυλακή.

αμμοδύτης είπε...

Φυσικά και φταίει ο κλέφτης που κλέβει την επιδότηση. Και φταίει και η επιδότηση γιατί φτιάχνει κλέφτες. Και κυρίως ο Πολιτικός, που ανέχεται μεν δωράκια αλλά "όχι και 500 εκατομμύρια". Η φαυλότητα καλλιεργείται, και όλη η Ελλάδα έχει "φάει" και τώρα φυσικά γκρινιάζουμε για τον λογαριασμό.

Οι επιδοτήσεις είναι εξ ορισμού φάυλες και στρεβλωτικές. Και καταστροφικές για την αυτάρκεια και την ελαχιστοποίηση συστημικού ρίσκου. Μας έχουν επιδοτήσει να μην παράγουμε. Μας επιδοτούνε να εισάγουμε. Δεν λειτουργεί η προσφορά-ζήτηση και το συγκριτικό πλεονέκτημα, αλλά η επιδότηση.

Τα περισσότερα έργα, δεν γίνονται για το έργο, αλλά για να παρθεί η επιδότηση και το δάνειο, τα οποία με το καλημέρα (υπερκοστολογήσεις) ροκανίζονται. Αυτή είναι η παραοικονομία. Κλεμμένα, από αλλωνών λεφτά.

Ανώνυμος είπε...

Προς το παρόν χαλάρωσαν τη θηλειά.
Για καμια εβδομάδα. Έχω αρχίσει και προβληματίζομαι σοβαρά για το ποσοστό των βολεμένων γιατί δεν υπάρχει καμία αντίδραση.
@αλλενάκι

Artanis είπε...

υποθέτω σε λίγο καιρό θα βάλουν άλλη χώρα στο μάτι, και θα μας παρατήσουν στο μισοσκόταδο της απάθειας, εμάς...
Οι φωτό υπέροχες όπως πάντα...
καλησπέρα...