Να που βρέθηκα και στα Πάνω Μέρη και περνώντας απ’έξω από το χωριό Μέση, σταμάτησα να το γνωρίσω από κοντά.
Δεν ξέρω τι ακριβώς είχα στο μυαλό μου ότι θα συναντούσα, πάντως όχι αυτό που αντίκρυσα! Πολλά σπίτια, πολλά και περιποιημένα, καινούρια ή ανακαινισμένα, όλα μα όλα κατοικήσιμα.
Είτε από ντόπιους ολοχρονίς, είτε από Αθηναίους παραθεριστές της διπλής εξόρμησης: Πάσχα και Καλοκαίρι.
Είχα ακούσει κάποτε μια φράση: «ότι τα χωριά μας τείνουν να γίνουν εποχιακά».
Να ζωντανεύουν σε συγκεκριμένες εποχές δηλαδή και να έχουν ημερομηνία λήξης.
Αναλώσιμα κι αυτά στη λαίλαπα των «μοντέρνων» καιρών.
Δυστυχώς βιαστήκαμε να απαρνηθούμε τον τρόπο ζωής των πατεράδων-παππούδων μας και νομίζω ότι αρχίζουμε να το πληρώνουμε.
Η ξενάγηση στη Μέση συνεχίζεται...
8 σχόλια:
Καλησπέρα Aerial.
Τα πιο ωραία στην Τήνο κατά τη γνώμη μου είναι τα κτήματα με τις πεζούλες. Δείχνουν φροντίδα.
@αλλενάκι
Τα χωριά είναι (ή μάλλον ήταν) εκπληκτικά, τόσο στην «φρουριακή» τους διάταξη (από το 1800 πΧ μέχρι το 1800 μΧ είχε πειρατές) όσο και στην αρχιτεκτονική. Δυστυχώς και τα δύο χάνονται αφού όλοι θέλουν αυτοκίνητο, και οι επισκευές ακουλουθούν τεχνοτροπία μπετατζή (ή μάλλον καλουπατζή -- που πλέον ομιλεί μόνο αλβανικά). Ετσι, με εξαιρέσεις, χάνεται ένα μεσαιωνικό τοπίο που στην Ιταλία ή την Αγγλία θα ήταν διατηρητέος πόλος έλξης
Το να κρατάς την ζωή που είχαν πριν 50 ή 100 χρόνια είναι δύσκολο. Αυτό που χάσαμε είναι η δυνατότητα να ζούμε από δικά μας μέσα. Φαντάσου μια Τήνο χωρίς ανεφοσιασμό με εισαγόμενα πράγματα. Πόσο καιρό θα ζούσαμε;
Αντε, καλό μήνα για αύριο και σε 21 μέρες Ανοιξη.
Το ξέρετε ότι ο μισός από τον μικρό πληθυσμό της Μέσης αποτελείται από νέους; Από τα λίγα χωριά που έχουν παιδιά και νέα ζευγάρια που μένουν μόνιμα. Από τους 50 περίπου κατοίκους οι 20 είναι κάτω των 25 ετών.
Ξέρει κανείς κάτι για την ιστορία της Μέσης;
Ωραίες οι περιπλανήσεις σου aerial και ωραίες οι φωτογραφίες...
Καλό μήνα σε όλους!
Τον φτιάξατε τον Μάρτη σας?
Δυστυχώς την ιστορία της Μέσης δεν την γνωρίζω, περαστική ήμουν εξάλλου, αλλά τα λεγόμενα του ανώνυμου 10:12, τα επιβεβαιώνω αφού μίλησα και με μερικούς κατοίκους. Θα τα δείτε στο νούμερο 2, στη συνέχεια.
Ανώνυμε 7:31, το πρόβλημα είναι όχι να ζούσαμε με τις ανέχειες και τη φτώχεια του τότε, αλλά να είχαμε το μυαλό και τη σύνεση να αξιοποιήσουμε τον τόπο μας δημιουργικά και προπάντων με σεβασμό στην κληρονομιά μας. Τώρα τι έχει απομείνει από τα χωριά? Γιατί η τόση απάρνηση? Και τόση εγκατάλειψη? Από τα περισσότερα χωριά έχουν φύγει τα 3/4 του κόσμου μέσα σε διάστημα 20-30 χρόνων. Τόση απαξίωση πια! Γιατί?
Άλλωστε με τα μέσα που διαθέτει κανείς σήμερα, μπορεί να ζήσει κανείς οπουδήποτε θελήσει. Προς τι το στοίβαγμα σε κονσερβοκούτια-κλουβιά?
Τις ευκαιρίες τις δημιουργούμε μόνοι μας, αλλά πρέπει να κατεβάσουμε και τις απαιτήσεις μας.
Δημοσίευση σχολίου