Από πολιτική και πολιτικά δεν ξέρω πολλά πράγματα. Ξέρω μόνο αυτά που με αφορούν. Δεν θέλω να με φορολογούν και να πετάνε, ή να βουτάνε, τα λεφτά μου. Δεν θέλω να υπάρχει εξαθλίωση δίπλα στην χλιδή. Δεν θέλω να με κοροϊδεύουν. Δεν θέλω να με κλέβουν. Απλά πράγματα… Ά και δεν μου αρέσει ο «γύψος», δηλαδή όταν κάποιος καραγκιόζης έχει άποψη τι είναι καλό για μένα και μου το επιβάλει με τον χωροφύλακα. Μου αρέσει η ελεύθερη έκφραση και η ελευθερία, αλλά σαν αρχή θεωρώ ότι η ελευθερία του ενός σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Κάπου προτιμώ την ατομική ελευθερία, δηλαδή πιστεύω ότι καλύτερα κάθε ένας να είναι ελεύθερος να αποφασίζει, παρά να έρχεται κάποιος μεγάλος αδερφός να του λέει τι είναι καλό . Επίσης αντιπαθώ την εξόφθαλμη ανικανότητα.
Και, με όλες της τις ατέλειες, η Δημοκρατία είναι εξ ορισμού καλύτερη από την απολυταρχία.
Και, με όλες της τις ατέλειες, η Δημοκρατία είναι εξ ορισμού καλύτερη από την απολυταρχία.
4 σχόλια:
Η ατομική ελευθερία, πώς κερδίσζεται, με ατομικούς ή μαζικούς αγώνες; Ή φροντίζουν κάποιοι άλλοι γι αυτήν, μέσω ένος προοδευτικούς αλλά ανενεργού Συντάγματος; Αν την δεις πάντως, να το πεις και σε μένα να κοιτάξω μήπως την δω κι εγώ...
Α, ετοιμάζω και πακέτο...
Απολυταρχία και δημοκρατία,
Οικονομική ανάπτυξη και δίκαιη διανομή του εισοδήματος,
Καπιταλισμός, σοσιαλισμός και κρατική παρέμβαση,
(Νέο)φιλελευθερισμός, (νέο)κευνσιανισμός, οικονομική ανάπτυξη και δίκαιη διανομή του εισοδήματος,
Ατομικές ελευθερίες και κοινωνική συμβίωση.
Έννοιες και ιδέες που αφορούν τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας μας και πιθανόν το περιεχόμενο τους να διαφέρει από τον ένα στον άλλο και ο καθένας μας να το αντιλαμβάνεται με την δική του προσωπική μάτια, τα δικά του βιώματα και την δική του ψυχοσύνθεση. Η δημοκρατία έστω και έμμεση και παρά τα προβλήματα που υπάρχουν υπερέχει της απολυταρχίας και παντα υπαρχει έδαφος για καλυτέρευση του δημοκρατικού πολιτεύματος με ευθύνη του καθενός μας. Η ανάγκη κρατικής παρέμβασης στο οικονομικό και κοινωνικό πεδίο μάλλον είναι αναγκαία και η ένταση και το περιεχόμενο της παρέμβασης αυτής καθορίζεται από τις εκάστωτε υπάρχουσες συνθήκες. Οι ατομικές ελευθερίες και η αποφυγή οποιασδήποτε καταπίεσης είναι σημαντικό στοιχείο της ποιότητας της δημοκρατίας μας, όμως πιθανόν στα πλαίσια μιας βιώσιμης κοινωνικής συμβίωσης οι ελευθερίες αυτές «να πρέπει» να περιοριστούν από κανονιστικές αποφάσεις και ο καθένας μας θα έπρεπε σε συνεχή βάση να συμμετέχει στην διαμόρφωση των αποφάσεων και ρυθμίσεων αυτών έτσι ώστε να μιλάμε για μια πραγματική και όχι κατ’ επίφαση δημοκρατία.
κρατική παρέμβαση? παρεμβαίνουν στις προμήθειες για να κονομάνε! Και για τι συμμετοχή λέμε? Να εκλεγούμε και μεις για να διορίσουμε κανένα παιδί, να βρούμε καμιά θεσούλα, να πάρουμε καμιά εργολαβία
Artanis, δύσκολο το ερώτημα. Η ατομική ελευθερία είναι ατομική. Κάθε ένας την δική του. Με πνευματικές ασκήσεις; με ποίηση; με εικόνες και ήχους; με μικρά παιδιά να σου χαμογελάνε;
Καμμία σχέση με τους "πολιτικούς" και τους λιγούρηδες. Αυτοί είναι ανελεύθεροι.
pedinoskatomeritis, βέβαια και προτιμώ την δημοκρατία, αλλά η ελληνική με ζορίζει. Σταρτός και στόλος παρών, όλες οι εξουσίες σε ένα άτομο που δεν καταλαβαίνει διαχωρισμό νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας και χωρίς πειθώ λέει με στόμφο ό,τι κουταμάρα του γράψουν... Και δεν αναφέρομαι στον έναν ή τον άλλον, και οι δύο κληρονομικό το έχουν το φαγάκι, άσχετα αν προτιμάς τον χ ή τον ψ.
Είναι λίγο αηδία ανώνυμε 6.03
Δημοσίευση σχολίου