Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Μεσαιωνική Τήνος (6)

Τα πράγματα δεν ήταν πάντα ρόδινα στον μεσαίωνα, και σίγουρα χειροτέρευσαν με τους συνεχείς τουρκο-βενετικούς πολέμους. Στις αρχές του 17ου αιώνα, η οικιστική πίεση στην Τήνο είχε μεγαλώσει, όλο και περισσότεροι ζητούσαν καταφύγιο εκεί, και η εντατική καλλιέργεια (όσο εντατική μπορεί να είναι στην Τήνο) δεν έφτανε να ταΐσει τους 18.000 κατοίκους. Αν κανείς απορεί γιατί όλη η Τήνος, ακόμα και τα πιο απίθανα μέρη έχουν πεζούλες και μονοπάτια…

Ο πληθυσμός ήταν ¾ καθολικοί και ¼ ορθόδοξοι, με αυξητικές τάσεις στους ορθόδοξους μάλλον λόγω φόβου πολέμου στην Κρήτη. Το σύστημα ήταν φεουδαρχικό: 69 προνομιούχοι feudatarii, και οι υπόλοιποι ακτήμονες. Μερικοί ακτήμονες είχαν απαλλαγή από αγγαρείες, ενδεικτικά όσοι είχαν ανδραγαθήσει σε πόλεμο. Οι περισσότεροι ξένοι δεν ήταν Βενετοί ευγενείς, αλλά από διάφορα μέρη της Ιταλίας, που συχνά παντρευόταν και έμεναν, με παραχώρηση γης από την Βενετία.

Το νησί είχε 22 χωριά, οργανωμένα, με αγγαρείες, (αγγαριές τις λέμε τώρα) παραγωγή ασβέστη (εξ ού και τα πολλά καμίνια). Ο στρατός ήταν 1.377 άντρες, οργανωμένοι σε 5 λόχους. Οι εκατόνταρχοι (capi di cento) ήταν ντόπιοι, και τα μεροβίγλια και τα νυχτοβίγλια σε πλήρη δράση. Η μάχη για την Κρήτη είχε ξεκινήσει, και στις 16 Σεπτεμβρίου 1669 η Κρήτη έπεσε στους Τούρκους.


Λίγα χρόνια αργότερα, το 1715, έπεσε και το Ξώμπουργο, και το 1718 τέλειωσε ο πόλεμος με την συνθήκη του Πασάροβιτς, από την οποία κερδισμένη βγήκε η Αυστρία, που μεταξύ άλλων απέκτησε και το δικαίωμα προστασίας των καθολικών σε τμήματα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Λίγα χρόνια αργότερα, οι Ρώσοι διεκδίκησαν αντίστοιχα δικαιώματα προστασίας ορθοδόξων, και έτσι φτάσαμε στην αρχή (και το τέλος) της ιστορίας μας, με το 1821, τον εμφύλιο που ξεκίνησε με την επανάσταση, και την εύρεση της θαυματουργής εικόνας, βοήθειά μας.


4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το ανατολικό ζήτημα ήταν για τον διαμελισμό του Οθωμανικού κράτους με ενδιαφερόμενους την Ρωσία για να κατέβει στην Μεσόγειο (δεν έχει αλλάξει) την Αυστρία να κάνει τον συνεχιστή της Αγίας Ρωμαϊκής (Γερμανικής) αυτοκρατορίας, την Αγγλία να θέλει την εξασφάλιση του θαλασσιου εμπορίου και την Ινδία και την Γαλλία να θέλει και αυτή τα ίδια με τους Αυστριακούς.

Οι Αυστριακοί πήραν το δικαίωμα να προστατεύουν καθολικούς, το ίδιο ζήτησαν λίγο αργότερα και οι Γάλλοι. Οι Ρώσοι φυσικά τους ορθόδοξους. Θυμηθείτε τα Ορλωφικά και τον Λάμπρο Κατσώνη…

Οι αυστριακοί καταδίκασαν τον (μάλλον φιλορώσο) Γαβριήλ σε θάνατο. Οι Γάλλοι όλο και περισσότερο (και οι αυστριακοί λιγότερο) είχαν τους καθολικούς από κοντά. Οι Ρώσοι τους Ορθόδοξους. Οι Άγγλοι τους Υδραίους (ναυτικοί έμποροι και λαθρέμποροι)

Στον εμφύλιο που ξέσπασε στην Ελλάδα με την επανάσταση, οι φιλογάλλοι τρώγονταν με τους φιλοάγγλους και όλοι με τους φιλορώσους, οι φιλοδυτικοί αγγλογαλλόφιλοι με τους φιλοανατολικούς φαναριώτες φιλορώσους… και από μηχανής θεός ήρθε ο Βαυαρός Όθων.

Η διαμάχη ορθόδοξων καθολικών στην Τήνο, άσχετα από τα δογματικά του …1204, είναι προϊόν του ανατολικού ζητήματος και της προσπάθειας των Μεγάλων Δυνάμεων να αποκτήσουν αυτοκρατορίες πουλώντας προστασία και σπέρνοντας διχόνοιες σε ημιάγριους που ούτως ή άλλως ήταν εκπαιδευμένη στον εμφύλιο από το 1200 πΧ.

Η ίδια πηγή με τον μεγάλο διχασμό, τον εμφύλιο και ίσως πιο πρόσφατες εμπειρίες

Ανώνυμος είπε...

oi xenoi mas anakatevoun gia tin diki tous douleia, alla vazoume kai emeis tin tasi mas gia dihonoia.

Ανώνυμος είπε...

Τι είχες Γιάννη , οτ είχα πάντα

Ανώνυμος είπε...

Ο διχασμός σε αριστερούς-δεξιούς φιλοβασιλικούς-βενιζελικούς, φιλοαμερικάνους-φιλορώσους είναι πιο αποτελεσματικός για κουμάντο στους ιθαγενείς