Επειδή θα φτάσουμε στον ρόλο των Βενετών, απλά να αναφέρω ότι οι Βενετοί ήταν υπήκοοι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας της Ανατολής, του Βυζαντίου δηλαδή. Ήταν όσο «Βυζαντινοί» όσο οποιοσδήποτε Ρωμαίος της εποχής. Σαν Βυζαντινοί υπήκοοι παρείχαν υπηρεσίες στο Βυζάντιο, όπως π.χ., ναυτικές υπηρεσίες. Στους αγρότες των Κυκλάδων η αμοιβή για υπηρεσίες ήταν γη και δικαίωμα καλλιέργειας γης, οι Βενετοί ήθελαν εμπορικά προνόμια, και τα είχαν, τουλάχιστον από το 992.
Όσο έχανε δύναμη η Ρώμη της Ανατολής, τόσο άλλαζε η σχέση με τους Βενετούς, που από υπήκοοι έγιναν σύμμαχοι, και εταίροι, καμιά φορά απαιτητικοί.
Τείνουμε να ξεχνάμε τι άλλο γίνεται σε μια περίοδο που μας ενδιαφέρει. Πριν τις Σταυροφορίες, εμφανίστηκαν στην Ευρώπη και την Ιταλία οι Νορμανδοί, από πειρατές μέχρι μισθοφόροι τοπικών αρχόντων εναντίων των Αράβων και των Βυζαντινών. Οι Βενετοί πολέμησαν με ή για τους Βυζαντινούς εναντίων των Νορμανδών, και, το 1082, ο Αλέξιος ο Α’ Κομνηνός τους παραχώρησε, με χρυσόβουλο, το δικαίωμα να εμπορεύονται στο Αιγαίο και το Ιόνιο χωρίς να πληρώνουν φόρους
Το 1118 που Ιωάννης Β’ Κομνηνός δεν ανανέωσε τα εμπορικά τους προνόμια, άρχισαν τις λεηλασίες και τις επιδρομές στα νησιά, μέχρι να αλλάξει γνώμη ο αυτοκράτορας. Το 1148 πολέμησαν με τους Βυζαντινούς εναντίον των Νορμανδών, που αυτή την φορά ήταν έξω από την Πόλη.
Η σχέση χάλασε το 1204. Να μην ξεχνάμε ότι οι Βενετοί, δεν είχαν στρατηγικό ενδιαφέρον στην γη ή τα νησιά καθ’ εαυτά, αλλά στα στρατηγικά και τα εμπορικά λιμάνια.
Η Βενετία είχε περίπου 100.000 πληθυσμό, και δεν βασίστηκε σε «κατοχή» με την στρατιωτική έννοια. Απλά συνέχισε το φεουδαρχικό σύστημα που βρήκε, και πήρε πάνω της ή έδωσε σε δικούς της τα φεουδαρχικά δικαιώματα που είχαν οι προηγούμενοι άρχοντες. Η «αντίσταση» ήταν από τους παλιούς γαιοκτήμονες και άρχοντες, αλλά και τότε, οι Βενετοί ήταν μάλλον του συμβιβασμού παρά της σύγκρουσης. Στην Κρήτη είχε μεγάλους άρχοντες και γαιοκτήμονες πριν από τους Βενετούς. Η Τήνος θα είχε λίγα πράγματα…
Όσο έχανε δύναμη η Ρώμη της Ανατολής, τόσο άλλαζε η σχέση με τους Βενετούς, που από υπήκοοι έγιναν σύμμαχοι, και εταίροι, καμιά φορά απαιτητικοί.
Τείνουμε να ξεχνάμε τι άλλο γίνεται σε μια περίοδο που μας ενδιαφέρει. Πριν τις Σταυροφορίες, εμφανίστηκαν στην Ευρώπη και την Ιταλία οι Νορμανδοί, από πειρατές μέχρι μισθοφόροι τοπικών αρχόντων εναντίων των Αράβων και των Βυζαντινών. Οι Βενετοί πολέμησαν με ή για τους Βυζαντινούς εναντίων των Νορμανδών, και, το 1082, ο Αλέξιος ο Α’ Κομνηνός τους παραχώρησε, με χρυσόβουλο, το δικαίωμα να εμπορεύονται στο Αιγαίο και το Ιόνιο χωρίς να πληρώνουν φόρους
Το 1118 που Ιωάννης Β’ Κομνηνός δεν ανανέωσε τα εμπορικά τους προνόμια, άρχισαν τις λεηλασίες και τις επιδρομές στα νησιά, μέχρι να αλλάξει γνώμη ο αυτοκράτορας. Το 1148 πολέμησαν με τους Βυζαντινούς εναντίον των Νορμανδών, που αυτή την φορά ήταν έξω από την Πόλη.
Η σχέση χάλασε το 1204. Να μην ξεχνάμε ότι οι Βενετοί, δεν είχαν στρατηγικό ενδιαφέρον στην γη ή τα νησιά καθ’ εαυτά, αλλά στα στρατηγικά και τα εμπορικά λιμάνια.
Η Βενετία είχε περίπου 100.000 πληθυσμό, και δεν βασίστηκε σε «κατοχή» με την στρατιωτική έννοια. Απλά συνέχισε το φεουδαρχικό σύστημα που βρήκε, και πήρε πάνω της ή έδωσε σε δικούς της τα φεουδαρχικά δικαιώματα που είχαν οι προηγούμενοι άρχοντες. Η «αντίσταση» ήταν από τους παλιούς γαιοκτήμονες και άρχοντες, αλλά και τότε, οι Βενετοί ήταν μάλλον του συμβιβασμού παρά της σύγκρουσης. Στην Κρήτη είχε μεγάλους άρχοντες και γαιοκτήμονες πριν από τους Βενετούς. Η Τήνος θα είχε λίγα πράγματα…
5 σχόλια:
Τόσο ωραία πράγματα που γράφεις και μένουν ασχολίαστα.
Πάω να φέρω τους φίλους μου και επιστρέφω.
Μην ανησυχείς, γνωστοί σου είναι όλοι.
Ωραία σελίδα!
Να μαι και γω.
Επι τη ευκαιρία το Serenissima θέλει δύο s.
Serenisima,με ένα s, και όπως το έγραψα, είναι η Βενετική διάλεκτος. Τα δύο ss είναι σωστά στην Ιταλική.
Σήμερα επικρατούν τα δύο ss αλλά υπάρχουν και τα δύο. Ο τόνος είναι επίσης της Βενετικής διαλέκτου. (Έτσι μου είπαν οι ειδικοί...)
Serenissima Repubblica di Venezia
στα ιταλικά
Δημοσίευση σχολίου