Όπως κάθε χρόνο, με θέα το Δρακονήσι και τον Αγ. Παντελεήμονα στο βάθος, πολλοί ήταν αυτοί που είχαν φτάσει από νωρίς,
αλλά και αρκετοί περισσότεροι κατέφτασαν όσο βράδιαζε.
Αν και η αυλή έμοιαζε να μην χωρά άλλους, πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν είχε τόσο κόσμο όσο άλλες χρονιές.
Απώλεια των καιρών, ή των επικείμενων εκλογών;
Πάντως οι Άγ.Ανάργυροι σίγουρα αποτελούσαν εξαίρεση στον κανόνα-τόσο τότε, όσο και σήμερα-αφού πρόσφεραν τις ιατρικές τους υπηρεσίες αμισθί, εξ’ου και το όνομα που τους δόθηκε: Ανάργυροι
Και αναρωτιέμαι γιατί όλα να έχουν το τίμημά τους; Γιατί όλα να έχουν κάποιο κόστος και μία χρηματική αξία; Ό,τι κάνουμε πρέπει να περιμένουμε και αντάλλαγμα γι’αυτό. Χάσαμε την ανθρωπιά μας;
4 σχόλια:
Καλημέρα.
Θα γκρινιάξω πρωινιάτικα και θα φύγω απ΄το θέμα, αλλά, πρέπει να πω πως νομίζω ότι, χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή στην συντήρηση των εικόνων των εξωκκλησίων, δεδομένου ότι, τις περισσότερες φορές αποτελούν εξαιρετικά δείγματα λαϊκής ζωγραφιστικής απεικόνισης.
Πρέπει να γίνει καταγραφή, φωτογράφιση και συντήρηση και να οριστεί κάποιος που θα παρακολουθεί το θέμα.
Για παράδειγμα η εικόνα του Αγίου Νικολάου από το εξωκκλήσι της Καλλονής λείπει εδώ και πολλούς μήνες, χωρίς να ξέρει κανείς αν και πότε θα επιστρέψει.
Πέραν αυτού, τα πανηγύρια είναι δεσμοί με το παρελθόν και ζωντανό, συνεχές κομμάτι της ιστορίας του νησιού.
Απλοϊκά θα σου έλεγα ότι χάσαμε την ανθρωπιά μας με την ελεύθερη τηλεόραση να προβάλει τρόπους ζωης ασυμβίβαστους με την γενικότερη φτωχεια και την ελλειπή παιδεία. Μεγάλες προσδοκίες, αέρας στα μυαλά, και όποιον πάρει ο χάρος. Πουλάς τα ασημικά της γιαγιάς για να πληρώσεις τη δόση στο Μερσεντές.
Εσείς εκεί λόγω επαφής με γη και θάλασσας γύρω γύρω κάτι θα σώσετε (αν δεν σας γεμίσουν πράσινες ανεμογενήτριες)
Καλησπέρα απο ΝΖ...Ωραίες εικόνες...
Οι παλιοί θα θυμούνται να πηγαίνουν με τς' γαϊδάρ', στρωμμέν' με κουρελούδες, από βραδύς σε κατ'κιά. Πανηγύρι εξοχής και τρύγου.
Δημοσίευση σχολίου