28 Οκτωβρίου 2009. Ημέρα της Εθνικής μας Επετείου του μεγάλου ΟΧΙ. Ημέρα παρελάσεων και τιμών προς τους πεσόντες μας και στο νησί μας.
Οι παρελάσεις ήταν ποικίλες:
Μικρών μαθητών,
μεγαλύτερων
και ακόμη πιο μεγάλων,
επισήμων,
με τη συνοδεία της μπάντας του Δήμου Τήνου που δίνει ξεχωριστή νότα (μεταφορικά και κυριολεκτικά) στους επίσημους εορτασμούς.
Εκπρόσωποι των σωμάτων ασφαλείας του νησιού μας κατέθεσαν στεφάνια
και κοιτάζοντάς τα στα ηρώα
θέλω να πιστεύω και να ελπίζω ότι στη σκέψη όλων μας κυριαρχούσε η αναγνώριση των θυσιών των προγόνων μας, ώστε να απολαμβάνουμε την ελευθερία μας οι νεότερες γενιές...
Συγνώμη γιατί από παραδρομή και δική μου αβλεψία, αναρτήθηκε και σε προηγούμενη θεματική. Όμως για αυτήν εδώ προοριζότανε και γι αυτό, επιτρέψατέ μου την κατάχρηση του χώρου και τον πλεονασμό...των λόγων... Παρέλαση λοιπόν της 28ης Οκτωβρίου 2009.Περάσανε σχεδόν 69 χρόνια από τότε και πολλά πάρα πολλά άλλαξαν.. Τα σημερινά τρομερά παιδιά τα πληροφορημένα καταρχήν... Τα έξυπνα τα παιδιά. Τα παιδιά που είναι κάτω από την σκέπη και των δυο γονιών. Αυτά τα παιδιά με κάνουν να «παθαίνω» και να αναφωνώ. "Ναι το αύριο θα είναι καλύτερο από το σήμερα". Μεσημεράκι χθες. Είχε τελειώσει η παρέλαση και καθίσαμε στην πλατεία για να ξαποστάσουμε λίγο από την ορθοστασία με κάποιους φίλους. Στην παρέα μας η κόρη του ενός φίλου, μαθήτρια στην 3η Λυκείου και σημαιοφόρος. Ο άλλος φίλος της και συμμαθητής – παραστάτης και αυτός εκεί. Εκεί και ένα άλλο κοριτσάκι της παρέας. Εμείς οι μεγάλοι και τα παιδιά όλοι μαζί, εννέα. Τα καφεδάκια, οι κρύες σοκολάτες, οι χυμοί, οι τυρόπιτες και ύστερα λίγο χαλαρή κουβεντούλα. Τι άλλο γύρο από την παρέλαση και λίγο για την ιστορία. Ρωτάω την σημαιοφόρο: Για πες μου αν ξέρεις τι ήτανε ο Μεταξάς? Τα πάντα όλα (όπως λέει και ο Αλέφαντος) περί Μεταξά γνώριζε το κορίτσι. Αλλά και για όλα τα γεγονότα της εποχής. Μας τα εξέθεσε με ηρεμία (κάποια συστολή), σύντομη κριτική τοποθέτηση και ευφράδεια. "Τάπαιξα" ας μου επιτραπεί η έκφραση!!! «Αντιπαθής δικτάτορας και από τους πατριάρχες της φασιστικής δεξιάς στην τότε Ελλάδα». Συμφωνώ κορίτσι μου, αλλά γιατί τότε είπε «όχι» στο ιταλικό τηλεσίγραφο του Ιταλού πρεσβευτή Grazzi? Η απάντηση ήτανε απλή και αφοπλιστική: «Δεν είχε άλλη επιλογή. Ήτανε βλέπετε πολύ νωπή η μνήμη του ύπουλου και άνανδρου τορπιλισμού από τους Ιταλούς της «Έλλης» στην Τήνο. Δεν είχανε περάσει βλέπετε, ούτε δυόμιση μήνες. Αν επέτρεπε στους Ιταλούς φασίστες να περάσουν, θα υπέγραφε ταυτόχρονα μαζί με τον εξανδραποδισμό της δικτατορικής του κυβέρνησης και την θανατική του καταδίκη. Έντιμοι αξιωματικοί του Ελληνικού στρατού, αλλά και η διογκούμενη λαϊκή οργή θα τον "τσαλάκωναν". Εκτός τούτου ας μη τον αδικούμε! Δεν νομίζω πως μπορούσε να βρεθεί τότε Έλληνας κυβερνήτης (ανεξαρτήτου ιδεολογίας και τοποθέτησης στα τότε διεθνή δρώμενα), που θα παρέδιδε εύκολα και στην «ψύχρα» την εθνική μας κυριαρχία. Τα ΟΧΙ - στην πράξη όμως το αναφώνησε ο Ελληνικός Λαός, τόσο στα μέτωπα όσο και στα μετόπισθεν». Μπράβο στο κοριτσάκι με την μπλε φουστίτσα, το άσπρο πουκαμισάκι και το όμορφο προσωπάκι.. Το σεμνό κοριτσάκι με το σχεδόν απόλυτο άριστα το 19 και 9 από την Δευτέρα στην Τρίτη Λυκείου Καλή της πρόοδο!!!
Αν το πρηγούμενο συνέβη στην Τήνο,πράγματι είναι σπουδαίο και μοναδικό. Όπου όμως κι αν συνέβη είναι άξιο λόγου. Επέτρεψε μου όμως να μείνω στο μοναδικό, ή επί το επιεικέστερον να το κατατάξω στις εξαιρέσεις.
Διότι δυστυχώς και δεν φταίνε τα παιδιά σ αυτό, οι γονείς, οι δάσκαλοι- καθηγητές και όλοι οι καθοδηγητές της Παιδείας από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα, αδιαφορούν συνειδητά, για την ουσιαστική γνώση και παιδεία.
Αλήθεια πόσοι είναι οι γονείς που ξανάπιασαν, αντί για αθλητική εφημερίδα ή περιοδικό μόδας, ένα μικρό ιστορικό βιβλίο ; Πόσοι είναι οι δάσκαλοι ή καθηγητές που εκτός απο την διδακτέα ύλη έχουν ασχοληθεί και με κάτι άλλο σχετικό.
Πόσο δίκιο έχεις Ανώνυμος(11:22)!!! Δεν συνέβηκε στην Τήνο, σε προάστιο της Αθήνας έγινε, αλλά θέλω να πιστεύω πως δεν είναι το "μοναδικό". Υπάρχουν πολλά σεμνά και α8όρυβα Ελληνόπουλα, με την ποιότητα και την επιμέλεια του κοριτσιού αυτού.. Παιδιά εμπνευσμένα και χαρισματικά. Για μένα όλη σχεδόν η ελληνική νιότη, έχει εντός της "μέλλον, προκοπή και ελπίδα". Ναι έχουν και ας μην "χτυπάνε" όλα 19 και κάτι... Αγάπη, κατανόηση και φροντίδα θέλουν οι νεολαίοι μας...Και θα μας το "χιλιοανταποδώσουν"στα σίγουρα.. Αλλά που??????????????
Αγαπητέ Δωδωναίε, δεν θέλω να σε απογοητεύσω, αλλά μάλλον το κορίτσι το οποίο βρήκες και συνομίλησες είναι 1 στο εκατομμύριο.
Δυστυχώς η σημερινή νεολαία:
1)κάνει καταλήψεις για να χάσει μάθημα,
2)θά'θελε να πληρώνεται για να πηγαίνει με πιο όρεξη στο σχολείο,
3)θεωρεί ότι δεν χρειάζεται να αποκτήσει παραπάνω προσόντα γιατί κανείς δεν προσπαθεί πλέον, οπότε δεν θα τα χρειάζονται μεταγενέστερα,
4)είναι ευχαριστημένη αν πετύχει τη βάση σε τυχαίο τεστ ημέρας, αν όλη η τάξη έχει γράψει κάτω απ'τη βάση (και δεν αναφέρομαι σε κλασικά δύσκολο μάθημα, όπως μαθηματικά ή βιολογία)
τα παραπάνω είναι μερικά από τα λόγια των σημερινών μαθητών.
14 σχόλια:
Συγνώμη γιατί από παραδρομή και δική μου αβλεψία, αναρτήθηκε και σε προηγούμενη θεματική. Όμως για αυτήν εδώ προοριζότανε και γι αυτό, επιτρέψατέ μου την κατάχρηση του χώρου και τον πλεονασμό...των λόγων...
Παρέλαση λοιπόν της 28ης Οκτωβρίου 2009.Περάσανε σχεδόν 69 χρόνια από τότε και πολλά πάρα πολλά άλλαξαν..
Τα σημερινά τρομερά παιδιά τα πληροφορημένα καταρχήν...
Τα έξυπνα τα παιδιά.
Τα παιδιά που είναι κάτω από την σκέπη και των δυο γονιών.
Αυτά τα παιδιά με κάνουν να «παθαίνω» και να αναφωνώ.
"Ναι το αύριο θα είναι καλύτερο από το σήμερα".
Μεσημεράκι χθες. Είχε τελειώσει η παρέλαση και καθίσαμε στην πλατεία για να ξαποστάσουμε λίγο από την ορθοστασία με κάποιους φίλους.
Στην παρέα μας η κόρη του ενός φίλου, μαθήτρια στην 3η Λυκείου και σημαιοφόρος.
Ο άλλος φίλος της και συμμαθητής – παραστάτης και αυτός εκεί.
Εκεί και ένα άλλο κοριτσάκι της παρέας.
Εμείς οι μεγάλοι και τα παιδιά όλοι μαζί, εννέα.
Τα καφεδάκια, οι κρύες σοκολάτες, οι χυμοί, οι τυρόπιτες και ύστερα λίγο χαλαρή κουβεντούλα.
Τι άλλο γύρο από την παρέλαση και λίγο για την ιστορία.
Ρωτάω την σημαιοφόρο:
Για πες μου αν ξέρεις τι ήτανε ο Μεταξάς?
Τα πάντα όλα (όπως λέει και ο Αλέφαντος) περί Μεταξά γνώριζε το κορίτσι. Αλλά και για όλα τα γεγονότα της εποχής. Μας τα εξέθεσε με ηρεμία (κάποια συστολή), σύντομη κριτική τοποθέτηση και ευφράδεια.
"Τάπαιξα" ας μου επιτραπεί η έκφραση!!!
«Αντιπαθής δικτάτορας και από τους πατριάρχες της φασιστικής δεξιάς στην τότε Ελλάδα».
Συμφωνώ κορίτσι μου, αλλά γιατί τότε είπε «όχι» στο ιταλικό τηλεσίγραφο του Ιταλού πρεσβευτή Grazzi?
Η απάντηση ήτανε απλή και αφοπλιστική:
«Δεν είχε άλλη επιλογή. Ήτανε βλέπετε πολύ νωπή η μνήμη του ύπουλου και άνανδρου τορπιλισμού από τους Ιταλούς της «Έλλης» στην Τήνο.
Δεν είχανε περάσει βλέπετε, ούτε δυόμιση μήνες.
Αν επέτρεπε στους Ιταλούς φασίστες να περάσουν, θα υπέγραφε ταυτόχρονα μαζί με τον εξανδραποδισμό της δικτατορικής του κυβέρνησης και την θανατική του καταδίκη.
Έντιμοι αξιωματικοί του Ελληνικού στρατού, αλλά και η διογκούμενη λαϊκή οργή θα τον "τσαλάκωναν".
Εκτός τούτου ας μη τον αδικούμε!
Δεν νομίζω πως μπορούσε να βρεθεί τότε Έλληνας κυβερνήτης (ανεξαρτήτου ιδεολογίας και τοποθέτησης στα τότε διεθνή δρώμενα), που θα παρέδιδε εύκολα και στην «ψύχρα» την εθνική μας κυριαρχία.
Τα ΟΧΙ - στην πράξη όμως το αναφώνησε ο Ελληνικός Λαός, τόσο στα μέτωπα όσο και στα μετόπισθεν».
Μπράβο στο κοριτσάκι με την μπλε φουστίτσα, το άσπρο πουκαμισάκι και το όμορφο προσωπάκι.. Το σεμνό κοριτσάκι με το σχεδόν απόλυτο άριστα το 19 και 9 από την Δευτέρα στην Τρίτη Λυκείου
Καλή της πρόοδο!!!
Αν το πρηγούμενο συνέβη στην Τήνο,πράγματι είναι σπουδαίο και μοναδικό.
Όπου όμως κι αν συνέβη είναι άξιο λόγου.
Επέτρεψε μου όμως να μείνω στο μοναδικό, ή επί το επιεικέστερον να το κατατάξω στις εξαιρέσεις.
Διότι δυστυχώς και δεν φταίνε τα παιδιά σ αυτό, οι γονείς, οι δάσκαλοι- καθηγητές και όλοι οι καθοδηγητές της Παιδείας από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα, αδιαφορούν συνειδητά, για την ουσιαστική γνώση και παιδεία.
Αλήθεια πόσοι είναι οι γονείς που ξανάπιασαν, αντί για αθλητική εφημερίδα ή περιοδικό μόδας, ένα μικρό ιστορικό βιβλίο ;
Πόσοι είναι οι δάσκαλοι ή καθηγητές που εκτός απο την διδακτέα ύλη έχουν ασχοληθεί και με κάτι άλλο σχετικό.
Αχ αυτή η Ιστορία που ξαναγράφεται...
Πόσο δίκιο έχεις Ανώνυμος(11:22)!!!
Δεν συνέβηκε στην Τήνο, σε προάστιο της Αθήνας έγινε, αλλά θέλω να πιστεύω πως δεν είναι το "μοναδικό".
Υπάρχουν πολλά σεμνά και α8όρυβα Ελληνόπουλα, με την ποιότητα και την επιμέλεια του κοριτσιού αυτού..
Παιδιά εμπνευσμένα και χαρισματικά.
Για μένα όλη σχεδόν η ελληνική νιότη, έχει εντός της "μέλλον, προκοπή και ελπίδα". Ναι έχουν και ας μην "χτυπάνε" όλα 19 και κάτι...
Αγάπη, κατανόηση και φροντίδα θέλουν οι νεολαίοι μας...Και θα μας το "χιλιοανταποδώσουν"στα σίγουρα..
Αλλά που??????????????
Αλήθεια πόσο έξυπνος αποδεικνύεται ο Γιωργάκης κι ας τα μπερδεύει που και που.
Έβγαλε την ανοησία "Εθνικής " και το ονόμασε "Παιδείας και δια βίου Μάθησης"
Έτσι είναι 'Δια Βίου Μάθηση"
Πες τε ντε κάτι και για τις χωραίτικες κοιλίες !!!!!!!!
Δεν τις βλέπετε ;;;;;;
Κι όχι μόνο για τις εξωμβούργιες!!!!!
Θέλω δια βίου μάθηση ωραίων γυναικών
NA PAS NA XAZEBEIS STH PARELASH
Στην ηλικία που είσαι Φάτε μάτια ψάρια και κοιλία περίδρομο
Γράφει ο ΝΦΝ " Την Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009, στη Χώρα του Αγίου Νικολάου της Τήνου,......"
Άλλαξε κάτι και δεν το πήρα χαμπάρι ;
Είναι κρυπτοκαθολικός. San Nicolo!
Υπάρχει και Ορθόδοξος Αη Νικόλας στην Παλλάδα, πολύ παλαιότερος του Καθολικού San Nicola.
λέω να κάνουμε και ένα τζαμί για τους οικονομικούς μετανάστες. Μουεζίνης 5 φορές την ημέρα. Στη Βακέτα
Αγαπητέ Δωδωναίε, δεν θέλω να σε απογοητεύσω, αλλά μάλλον το κορίτσι το οποίο βρήκες και συνομίλησες είναι 1 στο εκατομμύριο.
Δυστυχώς η σημερινή νεολαία:
1)κάνει καταλήψεις για να χάσει μάθημα,
2)θά'θελε να πληρώνεται για να πηγαίνει με πιο όρεξη στο σχολείο,
3)θεωρεί ότι δεν χρειάζεται να αποκτήσει παραπάνω προσόντα γιατί κανείς δεν προσπαθεί πλέον, οπότε δεν θα τα χρειάζονται μεταγενέστερα,
4)είναι ευχαριστημένη αν πετύχει τη βάση σε τυχαίο τεστ ημέρας, αν όλη η τάξη έχει γράψει κάτω απ'τη βάση (και δεν αναφέρομαι σε κλασικά δύσκολο μάθημα, όπως μαθηματικά ή βιολογία)
τα παραπάνω είναι μερικά από τα λόγια των σημερινών μαθητών.
Δημοσίευση σχολίου