«...έκθεση Βενετού αξιωματούχου που στάλθηκε για να ενδιαφερθεί για την κατάσταση της Τήνου.
Ο πολιτισμός και τα ήθη των 9.000 Τηνιακών τον κάνουν να μην τους ξεχωρίζει από τους κατοίκους των άλλων τόπων της Ιταλίας. Έπειτα, ένα αρκετά μεγάλο μέρος μιλεί ιταλικά και ακολουθεί το δυτικό δόγμα. Ακόμη είναι το μόνο νησί μέσα στην καρδιά του Αρχιπελάγους, που δεν ενοχλείται από τους πειρατές χάρις στην ανδρεία των 2.000 μάχιμων ανδρών του, οργανωμένων στρατιωτικά (από αυτούς 10 μόνον, η φρουρά του κάστρου, είναι μόνιμοι Ιταλοί στρατιώτες)…
…Το νησί αυτό είναι η πολύτιμη σκοπιά της χριστιανοσύνης, που παρακολουθεί άγρυπνα την κάθοδο και τις κινήσεις του τουρκικού στόλου. Είναι ακόμη η μεγάλη ελπίδα των φτωχών και δυστυχισμένων χριστιανών που θαλασσοπορούν σ’ εκείνα τα μέρη και καταφύγιο των σκλάβων που κατορθώνουν να δραπετεύσουν από την Κωνσταντινούπολη και από διάφορα μέρη της Τουρκίας ή από πειρατικές φούστες και γαλέρες. Πάνω από 100 σκλάβοι σώζονται κάθε χρόνο με τον τρόπο αυτό και σκορπίζονται σε απόκεντρα χωριά του νησιού, για να μην γίνεται λόγος για αυτούς.. Και από εκεί τους φυγαδεύουν στην Κρήτη… και την Ιταλία».
(Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, Γ’, Θεσσαλονίκη 1968, σελ. 215-216)
1 σχόλιο:
Ο σταυρός είναι εντοιχισμένος στην Αετοφωλιά, αλλά χωρίς να ξέρω, εικάζω ότι είναι σε δεύτερη ή τρίτη χρήση
τα κτίρια δεν είναι μεσαιωνικά, αλλά είναι στης Κόρης τον Πύργο, πρέπει να είναι αρχικά του 19ου αιώνα και δίπλα σε οικισμό που είναι 1-2 αιώνες παλαιότερος, και σε άλλο μικρότερο οικισμό που είναι ακόμα πιο παλαιός.
Η περιοχή είναι χαρακτηρισμένη αρχαιολογικός χώρος, και φαίνεται τοίχος ή τείχος με μεγάλες πέτρες.
Δημοσίευση σχολίου