Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Αναζητήσεις


Υπάρχουν λοιπόν 3-4 τέτοιες ιστοσελίδες με τις οποίες «επικοινωνώ». Είναι οι διαδικτυακοί μου φίλοι, και αισθάνομαι, όχι ότι συμφωνούμε σε όλα -- δεν τίθεται καν τέτοιο θέμα -- αλλά σαν να υπάρχουμε επειδή χτυπάει κάποιο κοινό τύμπανο που μας συγχρονίζει.


Από καιρό με ενοχλεί η διαφθορά και η ελληνικότητά της, ή, να το πω αλλιώς, αυτό που μειώνει την ποιότητα ζωής στην Νέα Ελλάδα, η άρρωστη σχέση διαπλοκής και διαφθοράς, ή ο ραγιαδισμός μας, ή η έλλειψη δημοκρατίας που είναι η «μπόχα», ή η συγκέντρωση όλων των εξουσιών (νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική) σε ένα άτομο, που όμως δεν είναι παρά η έκφραση 3-4 επιχειρηματικών συμφερόντων (τσιφλικάδων με εφημερίδες και «ελεύθερη» τηλεόραση, για πιο απλά).


Αυτή η πολιτική μεθοδολογία αδυνατεί να λύσει τα αδιέξοδα της ελληνικής οικονομίας, για να μην πω ύπαρξης. Και επειδή παριστάνουμε ότι έχουμε εκλογές, οι Άρχοντές μας μάς παραμυθιάζουν με μπαρούφες είτε είναι το περιβόητο «σεμνά και ταπεινά», είτε είναι η «πράσινη ανάπτυξη», είτε «ΝΔ ή χάος» ή «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα».


Θα ήταν βαρετό να γράψω εκθέσεις ιδεών για τα παραπάνω θέματα, αλλά η θέση μου είναι απλή: Το φαινόμενο της συγκέντρωσης όλων των εξουσιών στον αρχηγό μιας κυβέρνησης, εκτός από αντιδημοκρατικό, είναι η πηγή όλων των προβλημάτων μας, αλλά όπως αναρωτιέται ο greekpoliticalreview, είναι μάλλον επίτηδες φτιαγμένο έτσι. Η «πράσινη ανάπτυξη» του Πασόκ, είναι, όπως νομίζω ξαναείπα, όπως τα τρία ψέματα: «Δεν θα στον βάλω όλον μέσα, θα σε σέβομαι το πρωί, και η επιταγή έχει ταχυδρομηθεί». Το δίλημμα «σοσιαλισμός η βαρβαρότητα» είναι δίλημμα μόνο αν δεν σας αρέσει η ελευθερία ή η ελεύθερη οικονομία, κάτι που πράγματι δεν αρέσει γιατί έτσι σας έχουν πει τα κανάλια που βλέπετε.

Αυτά τα ενοχλητικά βλέπω, συν όλα τα άλλα τα δύσκολα της καθημερινότητας, και τι να κάνω και εγώ; Το ρίχνω στην αναζήτηση.

Αν έχετε ελεύθερο χρόνο, χαζέψτε λίγο στα παραπάνω links.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχες, πραγματικά μαγευτικές αυτές οι φωτογραφίες.
Ευχαριστούμε...
Η φίλη από Ραφήνα!

Ελληνας Ναύτης είπε...

Isos stin Ellada pou oloi einai in kai cool den polyasholountai me to ti ginetai stin Megali Vretania alla edo o kosmos ehei halasei me ta skandala ton vouleuton mas.

Min fantazeste ellinika megalia, gia liges psorohiliades lires milame.

Edo oute parathyra, oute Kakaounakides. Apla oi pio poloi pigan i pane spitia tous.

Gia paradigma kapoios san ton Pavlidi pou ithele ena spitaki gia tin kori tou:

Apo tin Telegraph

MPs' expenses: cover-up of Ian Gibson and his daughter’s cut-price flat deal
Ian Gibson, a senior Labour MP, is preparing to stand down after he admitted using his parliamentary expenses to pay for his daughter’s London home — before selling it to her for half its market value.

Kai Ammodyti edo oloi tha psifisoun. Giati apo ta foititika mou hronia thymame oti apohi ison anohi

PS1 Teleies oi fotografies sou.

PS2 Gia tin plateia tis "Kallonis" giati o Dimos den episkevazei tin porta kai tin kamara?

Artanis είπε...

Εγώ θα μέινω στις φωτό, έιναι πανέμορφες...
καλό Π/Σ/Κ, σε φιλώ...

Ανώνυμος είπε...

Εγώ θα μείνω στο πρώτο ψέμα και τις άπειρες φορές που το έχω ακούσει...

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω αν στο βάλαν όλο μέσα @10.37, εγώ ακόμα περιμένω την επιταγή

En' Tino είπε...

Καλά το σχόλιό σου... "Η «πράσινη ανάπτυξη» του Πασόκ, είναι, όπως νομίζω ξαναείπα, όπως τα τρία ψέματα: «Δεν θα στον βάλω όλον μέσα, θα σε σέβομαι το πρωί, και η επιταγή έχει ταχυδρομηθεί»...." είναι όλα τα λεφτά.
Πράγματι ακόμη δεν έχω πάρει την απόφαση αν θα πάω να ψηφίσω ή ΟΧΙ. Ψάχνομαι από εδώ διαβάζω από 'κεί
http://dimokratikoi.gr/ αλλά ακόμη δεν βγάζω άκρη.
Στην Κροατία για τις δημοτικές εκλογές που ήμουν είδα την απίθανη διαφήμιση στο δρόμο του εν λόγω κυρίου να βάζει λευτά στην τσέπη του από κάποιον ψηφοφόρο του...
http://troktiko.blogspot.com/2009/05/blog-post_6332.html

Ανώνυμος είπε...

Λες για ελεύθερη οικονομία. Μα αυτό που λένε ελέυθερη οικονομία δεν είναι παρά καζίνο και γκόλντεν μπόϋς!

αμμοδύτης είπε...

γειά σου φίλη από Ραφήνα, χαίρομαι που σου αρέσουν

Matelot Grec, οι Αγγλοι είναι πολύ λιγότερο διεφθαρμένοι από εμάς, και ο μισθός του προσωπικού ή η προσωπική σχέση είναι μεμπτά. Εδώ έχουν γίνει τέρατα και σημεία, και δεν τρέχει τίποτα. Καταλαβαίνω και συμφωνώ με αυτό που λες ότι αποχή είναι ανοχή, αλλά πες μου γιατί πρέπει να επιλέξω από εναλλακτικές που δεν μου αρέσουν? Υπάρχει ένας πολιτικός αρχηγός που μου είναι συμπαθής, αλλά αμφιβάλλω ότι το κόμμα του θέλει...

Artanis, θα βρω όσα λουλούδια και παραλίες μπορώ αυτό το Σ/Κ, τώρα που σας έχουν πιασει τα κρύα

Ανώνυμοι 10.37 και 12.41, από ψέματα...

Καλως όρισες πίσω φίλε από το Rochester

Aνώνυμε 9.40, πολλές λέξεις έχουν εκφυλιστεί, η ελευθερία δεν έχει σχέση ούτε με χρυσούς ούτε με πρασινομπλέ απατεωνες (όσο για την κόκκινη ελευθερία, δεν θα πάρω)

Μποτίλια στο πέλαγος είπε...

Αν παρατηρήσουμε τα χαρτονομίσματα του Ευρώ θα δούμε ότι εικονίζουν πολλές καμάρες. Παριστούν μυητικές θύρες στην απκρυφιστική εξουσιαστική ομοίγυρη των διευθυνόντων και διευθυνομένων, όπου κυριαρχούν οι τραπεζίτες πάνω στους "βέβηλους".
Οι καμάρες του αμμοδύτη δεν αποτελούν φράγμα μέσα στο χώρο. Σε συνθήκες πλήρους αρμονίας εστιάζουν το εδώ στο εκεί. Το εκεί λάμπει στο εδώ ως εντύπωση, που το μετουσιώνει, προσδίδοντάς του διαστάσεις νοσταλγίας και κάλους, έστω και εάν δεν εικονίζεται άμεσα. Η σκιά δεν είναι βάρος, αλλά αχνός που παλεται γύρω από το φως. Αυτή η αποκάλυψη πιστοποιεί, ότι η άλλη πραγματικότητα είναι απτά υπαρκτή, αλλά προϋποθέτει μια ισόρροπη διάθεση για να την ανακαλύψουμε, όπου η συνείδηση ηρεμεί στο κέντρο του νου. Αποτελεί την υπέρβαση με ήπιο τρόπο, έξω από την ταραγμένη περιοχή της δυαρχίας που μας υποβάλουν. Η διαλεκτική υπάρχει πάνω από τις αντιθέσεις. Της αποδέχεται για να τις μετουσιώσει στη σύνθεση. Το μάτι του αμμοδύτη μπορεί να αποκαλύπτει ότι ύλη είναι ενέργεια, ότι το μικρό είναι το μέγα, καλώντας μας στον μόνο πραγματικό κόσμο.
Και το κείμενο που συνοδεύει την οπτική εντύπωση είναι εξίσου αποκαλυπτικό: Η αλήθεια βρίσκεται στο κάλος. Και το κάλος βρίσκεται στην απλότητα. Το όλον διέπει την αντιστοιχεία των μερών και όχι η απολυτοποίηση της μερικότητας.