Απίθανο… εκεί που κάθεσαι και περιμένεις να ζεσταθείς από τον ήλιο έρχονται φωνές από αλλού και σου θυμίζουν ότι «ο κόσμος ο μικρός ο μέγας» έχει πολλές διαστάσεις. Καθόμουν λουφαγμένος στην γωνία όταν άκουσα βήματα και κουβέντες. Μια καθαρή φωνή έλεγε υπομονετικά σε άλλους που δεν έβλεπα από την τρύπα μου για ανιχνευτές σωματιδίων 3 χιλιόμετρα κάτω από την θάλασσα που θα μας λένε πως φτιάχτηκε ο κόσμος, περνώντας μέσα από το βαθύ νερό, κτυπώντας πρωτόνια και λαμπυρίζοντας στο σκοτάδι σαν πλαγκτόν τις νύχτες του Αυγούστου. Κάπου της ξέφυγε της φωνής και είπε ότι κατάγεται απ’ την Τήνο.
Δεν έχω συνηθίσει να ακούω πράγματα τέτοια, αυτές τις μέρες, αλλά μου ήρθε μια ιδέα:
Ίωνα, το καλοκαίρι θα έρθεις στη Βωλάξ. Θα σου δείξω τις βελανιδιές και τους γρανιτικούς βώλους υπολείμματα παλιών ηφαιστείων με τις μικρές ξύλινες πόρτες και τα μεσαιωνικά οικόσημα. Θα σε πάω βόλτα στο υπαίθριο αμφιθέατρο, δήθεν να σου δείξω την θέα και εκεί θα σου έχω μια έκπληξη: Θα σε περιμένουν όλα τα πιτσιρίκια της περιοχής και θα τους πεις το παραμύθι του μεγάλου κόσμου, και πώς ξεκίνησε, και πως τον μαθαίνεις από τον μικρό κόσμο, και μετά θα πάμε να φάμε (κατσικάκι εσύ, ποντίκια εγώ)
Όποια και όποιος δεν αντέχει ως το καλοκαίρι, η ελληνική wikipedia έχει κάμποσα άρθρα για μικροσωματίδια, και ελπίζω να τα εξηγήσει ο Ίωνας.
3 σχόλια:
πολυ ποιητικός γίνεσαι
νομίζω ότι θα είχε πλάκα να μιλησει κάποιος για την δημιουργία του σύμπαντος με ανατολή φεγγαριού στην βωλάξ. θα μπορο΄σαμε να κάνουμε μόδα τη φυσική
sovokai, και τα μικροσωματίδια έχουν ποίηση. Με το φώς βλέπεις τον κόσμο όπως ξέρεις. Με ακτίνες Χ βλέπεις το σκελετό σου. Με υπέρυθρες βλέπεις μέσα απο τα σύννεφα.
Με muons βλέπεις μια διαφορετική εικόνα του φεγγαριου (στην φωτό)
Δημοσίευση σχολίου