Η ελληνική λαογραφία λέει ότι όλες οι αγροτικές δουλειές (κλάδεμα, μπόλιασμα, σφάξιμο ζώων κλπ) πρέπει να γίνονται όταν γεμίζει το φεγγάρι και όχι όταν αδειάζει. Στα Κάτω Μέρη είναι ανάποδα: «κακοφέγγ» είναι από την νέα Σελήνη μέχρι την πανσέληνο. «Καλοφέγγ» από την πανσέληνο μέχρι την νέα Σελήνη, και οι δουλειές, καλύτερα να γίνονται όταν είναι «καλοφέγγ». Τα «κακοφεγγίτικα» ξύλα αντέχουν λιγότερο γιατί «κοστώνουν». Γιατί είναι ανάποδα στα Κάτω Μέρη δεν ξέρω.
Τελικά, το Νέο Φεγγάρι είναι τυχερό ή επικίνδυνο; Οι εγκυκλοπαίδειες έχουν και τις δύο εκδοχές…
Λέει κάπου: «οι το πρώτον βλέποντες την νέαν Σελήνην ψαύουν δια της χειρός χρυσούν τι νόμισμα ή κόσμημα, ίνα αυξάνωσι τα χρήματά των κατά συμπάθειαν, όπως η Σελήνη». Θυμάμαι ένα περίεργο ποιηματάκι της γιαγιάς μου το 1960 όταν ήταν 60 χρονών : «καλησπέρα νιό φεγγάρι, προσκυνώ τον που σε κάνει, προσκυνώ τον πλάστορά σου, τον αποστολάτορά σου. Όπως γεμίζει η γούβα σου να γεμίζει η γούλα μου σιτάρι και μιγάδι και χρυσό μαργαριτάρι» και κοιτούσε την νέα Σελήνη που έδυε πάνω από την Καστέλλα, τρίβοντας με τα δάχτυλά της την βέρα της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου