Πέμπτη 24 Απριλίου 2008
Όφιοι
Από τους παλαιότερους φίλους μου, μερικοί έχουν δει, μερικοί υποψιάζονται που μπορεί να έχει. Διασταύρωσα τα εξής, Είναι μεγάλο, 2 μέτρα, καφετί με βούλες, κάτι σαν σμέρνα είπε κάποιος που έχει δει σμέρνα. "Χοντρό σαν χέρι" (και το χέρι αυτού που μου το είπε είναι λίγο διπλάσιο από το δικό μου). Μεγάλα μάτια, «εξόφθαλμο». Τι να σας πω...Περπατάω τα βουνά και τα λαγκάδια (το Λιβάδι όχι τόσο για τους γνωστούς αβιολόγητους λόγους). Έχω κουβεντιάσει με πολλά από τα τηνιακά ζωύφια, έχω δει καβούρια σε λαγκάδι σε υψόμετρο 500 μέτρων, νυφίτσα να κουβαλάει αρουραίο τριπλάσιο από αυτήν, γεράκια buteo buteo να έχουν τρία (σπάνιο) μικρά σε φωλιά, λαφίτη να τρώει κωλοσαύραδο, οχιές να ερωτοτροπούν, λαγό να με κοιτάει με απορία... Όφιο δεν έχω δει, και από ότι λένε, αν δω, μάλλον δεν θα συγκεντρωθώ στο να βγάλω φωτογραφία. Καφέ με σκούρες βούλες, όχι ασημί...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Κάποιοι λένε οτι κρύβονται στο λαγκάδι κάτω απ τον Τριαντάρο μέσα στους πρίνους. Αλλοι λένε οτι έχουν δεί στο Μαμάδο αναμεσα στους πυκνους βατους.Αλοι οτι προτιμάνε τους περιστεριώνες γιατί νοστημεύονται τα πιτσούνια. Εχω λόγο να πιστεύω έναν κυνηγό που λέει οτι το είδε να σέρνεται εκεί,ήταν λέει πάνω απο 3 μέτρα. Δεν ξέρω. Εγώ πάντως θα γινόμουν ιπτάμενος αν το συναντούσα.
ψάχνω, ψάχνω, αλλά εγώ κυκλοφορώ σε ερημιες και οι όφιοι μάλλον πάνε όπου έχει φαϊ. Και στα Κελλιά λένε στου τάδε ή δέινα τον περιστεριώνα.
μαλλον κυκλοφορει στο λαγκαδι του μουνταδου και οχι του τριανταρου.οσον αφορα τον μαμαδο μαλλον ειναι αμπελουσα.
Ο συχωρεμένος γερο Πλαστήρας από το Αγάπη είχε πιάσει φιλίες με ένα όφιο. Κάθε απόγευμα όταν πήγαινε να αρμέξει τις αγελάδες στη Γρήζα, του άφηνε και λίγο γάλα σε ένα πιατάκι. Μετά από καιρό ο όφιος άρχισε να συνηθίζει (περίεργο βέβαια για ερπετό) και κάθε απόγευμα την ίδια ώρα περίμενε κοντά στο ντούκτο του περιστεριώνα για τον απογευματινό μεζέ, μετά από καιρό ήρθε κι άλλος ένας, μάλλον θα ήταν ζευγάρι, ποτέ δεν τους πλησίασε από πολύ κοντά αλλά τους έκανε χάζι έτσι μεγάλοι που ήταν. Αυτό μου διηγήθηκε ο γιος του πριν από ένα χρόνο περίπου.
Ο Τζωρτζαράς από την κώμη είχε βρει ένα, όχι και πολύ μεγάλο, μέσα στο παλιό περιστεριώνα στο Βλαχάδο, ε καταλαβαίνετε τι έψαχνε ο όφιος εκεί. Στην αρχή σκέφτηκε να τον σκοτώσει, αλλά επειδή τον λυπήθηκε αποφάσισε να τον αξιοποιήσει! Έτσι έκλεισε καλά το περιστεριώνα για να μη φύγει και την επόμενη μέρα πήγε με ένα μεγάλο ξύλο και ένα τσουβάλι και σιγά σιγά τον ώθησε να μπει μέσα στο τσουβάλι. Τον κατέβασε στο χωριό και αφού έφραξε τα παράθυρα του κατωγιού με κοτετσόσυρμα τον έβαλε μέσα, έτσι γλίτωσε οριστικά από τα ποντίκια που δεν μπορούσε να εξολοθρεύσει τόσα χρόνια στο μεγάλο κατώι. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που είδα όφιο, τον είδα μέσα στο τσουβάλι. Επειδή ήταν νεαρός το μέγεθος του δεν ήταν πολύ μεγάλο αλλά έστω κι έτσι ήταν αρκετά βαρύς για ερπετό της Τήνου.
(Μπαίνω στον πειρασμό να αναφέρω ότι ο Τζωρτζαράς διατηρεί ακόμα και καλλιεργεί παλιούς σπόρους από κηπευτικά της Τήνου τα οποία είναι πολύ δυσεύρετα στης μέρες μας λόγο των υβριδίων. Το άρωμα από τη ντομάτα και το καρπούζι θυμίζουν άλλες εποχές..) Αν καμιά μέρα βρεθείτε στην Κώμη ρωτήστε…
Για μία ακόμα εμφάνιση όφιου έχω ακούσει από ένα οδηγό λεωφορείου, το Χρίστο, πολύ παλιά περίπου το 1988.Ο όφιος βγήκε σε μια στροφή λίγο ποιο κάτω από το Κρόκο και ο οδηγός αστραπιαία σκέφτηκε να τον πατήσει αλλά επειδή το ερπετό ήταν πολύ μεγάλο και μπορεί να γλίστραγε στης ρόδες και να του έφευγε το λεωφορείο, πάτησε απότομα φρένο. Έτσι ο όφιος μπήκε μέσα σε στη μικρή λαγκαδιά που περνάει κάτω από τη στροφή και έφυγε.
Σε γενικές γραμμές οι όφιοι αποφεύγουν τη συνάντηση με ανθρώπους, είναι αρκετά νωχελικοί, αλλά όταν θέλουν μπορούν να τρέξουν πολύ γρήγορα, ειδικά σε κατηφορικό έδαφος. Είναι πολύ σπάνιο να δει κάποιος που δεν πηγαίνει σε χωράφια κοντά σε λαγκαδιές, μακριά από τα χωριά. Κάποιοι λένε ότι οι όφιοι είναι στενοί συγγενείς με τους λαφίτες. Εγώ αυτό που αναρωτιέμαι είναι, υπάρχουν άραγε και στα γύρω νησιά;
Ερπετολόγος δεν είμαι έτσι δεν ξέρω για συγγένεια με λαφίτες...Αλλά για αυτό ανέφερα το χρώμα (όχι ότι εχει σημασία).
Κουβαλάω φωτογραφική σε λαγκάδια σε περίπτωση που δω.
Το γάλα (και το καλοκαίρι το νερό) αρέσει στα φίδια. Οι λάτρεις της Θεάς των φιδιών τα προσέλκυαν με γάλα σε ειδικά δοχεία.
Δημοσίευση σχολίου