Μερικές αναρτήσεις δεν είναι γραμμένες για να είναι κατανοητές. Είπε κάποιος την λέξη «Nash» και είπα να φύγω προς τις όποιες τυχαίες κατευθύνσεις, χωρίς σχέδιο, να δω που θα φτάσω. «Nash», είναι ένα όχι σπάνιο Αγγλικό όνομα, αλλά ανάλογα από το σημείο αναφοράς, ή σε ποιο ντουλαπάκι του μυαλού κοιτάξεις, βγαίνουν διαφορετικά πράγματα.
Στο πρώτο ντουλαπάκι είναι ο μαθηματικός που πήρε Νόμπελ στα οικονομικά επειδή απεικόνισε μοντέλα συμπεριφοράς ατόμων ή ομάδων με διαφορετικά συμφέροντα. Βέβαια, οι περισσότεροι ξέρουν τον John Forbes Nash όχι σαν τον ίδιο αλλά σαν τον ηθοποιό που έπαιξε τον ρόλο στο έργο «A beautiful mind»
Και ενώ μου άρεσε πολύ το έργο, τον ίδιο ηθοποιό εγώ τον πρωτοείδα σε άλλο έργο για μια ενδιαφέρουσα περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, που με ενδιαφέρει, γιατί έφτιαξε ένα υπόδειγμα διακυβέρνησης που ήταν «αποτελεσματικό», αλλά όχι ιδιαίτερα «δίκαιο» ή ευχάριστο» αλλά είναι, περιέργως επίκαιρο, για όσους από εσάς άγχεστε με την «Νέα Τάξη».
Παρασκευή προς Σάββατο ωστόσο, και σε άλλο ντουλάπι, «Nash» είναι όνομα από άλλη εποχή που πολλοί δεν γνώρισαν και δύσκολα καταλαβαίνουν την τρομακτική της δύναμη και επιρροή στον σύγχρονο κόσμο… τα τέλη της δεκαετίας του ’60, όταν εδώ είχαμε δικτατορία, και ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν σε έξαρση.
Η δεκαετία του ’60 είναι το πρώτο ξύπνημα της μεγάλης πληθυσμιακής ομάδας που γεννήθηκε στο τέλος του β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κάθε γενιά ανθρώπων θυμάται αυτά που θυμάται, και, όντας μέσα στα δέντρα, δεν βλέπω το δάσος, αλλά η μεταπολεμική περίοδος που ξεκίνησε το 1946 για τους πολλούς και το 1949 για τους Έλληνες, έχει κάνει ένα κύκλο και βλέπω με κάποια ανησυχία τον καινούργιο κύκλο που νομίζω ξεκινάει.
Ωστόσο αυτές είναι σκέψεις Nash, κάποιου από όλους και μόνο με τραγούδι εκφράζονται, αυτήν την ώρα, Δεν είναι ελληνικό, είναι ξένο
You who are on the road
Must have a code that you can live by
And so become yourself
Because the past is just a good bye.
Teach your children well,
Their father's hell did slowly go by,
And feed them on your dreams
The one they picked, the one you'll know by.
Don't you ever ask them why,
if they told you, you would cry,
So just look at them and sigh and know they love you.
And you, of tender years,
Can't know the fears that your elders grew by,
And so please help them with your youth,
They seek the truth before they can die.
Counter Melody To Above Verse:
Can you hear and do you care and
Cant you see we must be free to
Teach your children what you believe in.
Make a world that we can live in.
Teach your parents well,
Their children's hell will slowly go by,
And feed them on your dreams
The one they picked, the one you'll know by.
Don't you ever ask them why, if they told you, you would cry,
So just look at them and sigh and know they love you.
Αν δεν έχετε τι να κάνετε, και διαβάζετε αγγλικά, διαβάστε το αυτό το τραγούδι και μετά ακούστε το πατώντας εδώ. Η λέξη «τυχαίος» δεν είναι ακριβής μετάφραση της λέξης “random”, αλλά ούτε τυχαίοι είναι οι περίπατοι. Ζητώ συγγνώμη από όσους δεν έχουν γρήγορη γραμμή..., χρειάζεται. Α, και πριν το ξεχάσω, ο νέος σας πρωθυπουργός είναι αυτής της γενιάς.
Και ενώ μου άρεσε πολύ το έργο, τον ίδιο ηθοποιό εγώ τον πρωτοείδα σε άλλο έργο για μια ενδιαφέρουσα περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, που με ενδιαφέρει, γιατί έφτιαξε ένα υπόδειγμα διακυβέρνησης που ήταν «αποτελεσματικό», αλλά όχι ιδιαίτερα «δίκαιο» ή ευχάριστο» αλλά είναι, περιέργως επίκαιρο, για όσους από εσάς άγχεστε με την «Νέα Τάξη».
Παρασκευή προς Σάββατο ωστόσο, και σε άλλο ντουλάπι, «Nash» είναι όνομα από άλλη εποχή που πολλοί δεν γνώρισαν και δύσκολα καταλαβαίνουν την τρομακτική της δύναμη και επιρροή στον σύγχρονο κόσμο… τα τέλη της δεκαετίας του ’60, όταν εδώ είχαμε δικτατορία, και ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν σε έξαρση.
Η δεκαετία του ’60 είναι το πρώτο ξύπνημα της μεγάλης πληθυσμιακής ομάδας που γεννήθηκε στο τέλος του β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κάθε γενιά ανθρώπων θυμάται αυτά που θυμάται, και, όντας μέσα στα δέντρα, δεν βλέπω το δάσος, αλλά η μεταπολεμική περίοδος που ξεκίνησε το 1946 για τους πολλούς και το 1949 για τους Έλληνες, έχει κάνει ένα κύκλο και βλέπω με κάποια ανησυχία τον καινούργιο κύκλο που νομίζω ξεκινάει.
Ωστόσο αυτές είναι σκέψεις Nash, κάποιου από όλους και μόνο με τραγούδι εκφράζονται, αυτήν την ώρα, Δεν είναι ελληνικό, είναι ξένο
You who are on the road
Must have a code that you can live by
And so become yourself
Because the past is just a good bye.
Teach your children well,
Their father's hell did slowly go by,
And feed them on your dreams
The one they picked, the one you'll know by.
Don't you ever ask them why,
if they told you, you would cry,
So just look at them and sigh and know they love you.
And you, of tender years,
Can't know the fears that your elders grew by,
And so please help them with your youth,
They seek the truth before they can die.
Counter Melody To Above Verse:
Can you hear and do you care and
Cant you see we must be free to
Teach your children what you believe in.
Make a world that we can live in.
Teach your parents well,
Their children's hell will slowly go by,
And feed them on your dreams
The one they picked, the one you'll know by.
Don't you ever ask them why, if they told you, you would cry,
So just look at them and sigh and know they love you.
Αν δεν έχετε τι να κάνετε, και διαβάζετε αγγλικά, διαβάστε το αυτό το τραγούδι και μετά ακούστε το πατώντας εδώ. Η λέξη «τυχαίος» δεν είναι ακριβής μετάφραση της λέξης “random”, αλλά ούτε τυχαίοι είναι οι περίπατοι. Ζητώ συγγνώμη από όσους δεν έχουν γρήγορη γραμμή..., χρειάζεται. Α, και πριν το ξεχάσω, ο νέος σας πρωθυπουργός είναι αυτής της γενιάς.
10 σχόλια:
Ο τίτλος της ανάρτησης θα μπορούσε να είναι «Nash», αλλά θα το χρειαστώ το «Τυχαίοι περίπατοι» αλλού.
And you, of tender years,
Can't know the fears that your elders grew by
Πρέπει να ήταν φασαρία το λούσιμο εκείνη την εποχή
Καλημέρα Αμμοδύτη, να προσθέσω οτι οι εκδόσεις Ευρασία (Αθήνα) πριν νομίζω 5-6 χρόνια κυκλοφορησαν ενα καταπληκτικό βιβλίο για τον John Nash και την θεωρία των παιγνίων που αν εχεις ορεξη σου προτίνω να το διαβάσεις. Χαιρετισμούς
Ωραίοι στίχοι, ακριβά συμπεράσματα...
καλημέρα απο ΝΖ...
Καλημέρα Αμμοδύτη.
Πολύ φευγάτη ανάρτηση. Bi-turbo. Όλα σε ένα!
@αλλενάκι
Όταν ζητάω κάτι διαφορετικό για να ξεφύγω από την μιζέρια της καθημερινότητας, αλλά και κάποιων πολιτών αυτής της χώρας, τότε καταφεύγω σε δύο-τρία ιστολόγια.
Το ένα από αυτά βρίσκεται εδώ.
Σε παλαιότερο σχόλιό μου είχα αφιερώσει κάποιες κουβέντες στον αμμοδύτη, που τις θεώρησε υπερβολικές λόγω σεμνότητας.
Εάν αυτή σου η σεμνότητα σε κατευθύνει σε αυτήν την όμορφη πορεία σου τότε σίγουρα δεν χρειάζεσαι φιλοφρονήσεις.
Να είσαι πάντα καλά, και να τα λες πάντα ό-μορφα.
Τελικά από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και την Pax Romana ξεκινάει η δυτική εκδοχή της Νέας Τάξης. Οι Ρωμαίοι βέβαια βασίστηκαν λίγο στον Μ. Αλέξανδρο και αυτός στους Πέρσες, αλλά οι Ρωμαίοι άντεξαν στον χρόνο περισσότερο από όλους. Τους έφαγαν η φορολογία και οι ατέλειωτοι βάρβαροι. Αρα δεν πολυφορολογούμε και χτυπάμε τους βάρβαρους σπίτι τους για να μην παίρνουν αέρα. Κάτι μου θυμίζει
Η φωτογραφία με το τοπίο;;
Ευχαριστώ Global Greek, θα το αναζητήσω.
Artanis, υποψιάζομαι θα τα περνάς και εσύ αυτά
Αλλενάκι, nash δεν ανέφερες;
φίλε Νοών...Νοείτω, η επόμενη είναι για σένα.
Ανώνυμε 11.56, η Ρώμη, τόσο σαν δομή όσο και σαν ιστορική εμπειρία είναι νομίζω πρότυπο σε ορισμένα συγχρονα κράτη. Απλά ο έλεφχος είναι λίγο πιο ήπιος στην Μητρόπολη
Ανώνυμε 2.17, Woodstock NY
Δημοσίευση σχολίου