Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

Καμένη Σπηλιά

Ο μπαρμπα-Φαβιές ζούσε σε ένα μεγάλο, ευκατάστατο σπίτι. Ο μπαρμπα-Φαβιές ήταν το υπόδειγμα νοικοκύρη της μεταπολεμικής Τήνου. Το παρατσούκλι του ήταν «Πεταλούδας».

Ο μπαρμπα-Φαβιές ήταν φίλος. Μου είχε πει την ιστορία της Καμένης Σπηλιάς όπου κάτι Τηνιακοί είχαν καταφύγει, κυνηγημένοι από τους Τούρκους, μόνο που μια γυναίκα έπλεκε, της έπεσε το κουβάρι με το νήμα, τους βρήκαν οι Τούρκοι και τους έκαψαν ζωντανούς. Από τότε, έλεγε το παραμύθι, οι ψυχές των καμένων έχουν γίνει μύγες, και αν μπεις στην σπηλιά, ξεσηκώνονται με ένα βουητό παραπόνου και διαμαρτυρίας για τον χαμό τους.

Το 1972 με πήγε ο μπαρμπα-Φαβιές στην Καμένη Σπηλιά. Αυτός με το μουλάρι, εγώ με τα πόδια. Μετά μιάμιση ώρα δρόμο φτάσαμε στην αγροικία του στ’ Αφλαρέντ. Το σπίτι αυτό είχε χτιστεί παλιά. Θυμάμαι ένα δωμάτιο που ήταν «κουζίνα-καθιστικό» και μία η δύο κάμαρες από πίσω. Ένα τραπεζάκι ξύλινο με χρωματιστό μουσαμά για τραπεζομάντιλο είχε πάνω ένα μεταλλικό κουτί με καφέ, ένα για την ζάχαρη, ένα μπουκάλι ουίσκι μάρκας Black&White (με ρακί), ένα πακέτο τσιγάρα κόκκινο (Sante;) και μία λάμπα πετρελαίου.

Μου πρόσφερε ρακί και νερό, πότισε τα ζώα από την δεξαμενή βρόχινου πίσω από το σπίτι και ξεκινήσαμε για την Καμένη Σπηλιά. Την βρήκαμε, κατεβήκαμε έναν μικρό γκρεμό, μπήκαμε μέσα σκυφτοί. Εντυπωσιακή η σπηλιά και ακόμα πιο εντυπωσιακή η θέα προς τα κάτω με τα κύματα να σκάνε ρυθμικά στα βράχια. Ξεσηκώσαμε τις μύγες και ξαναγυρίσαμε το χωριό. Ξαναπήγα μετά από 10 χρόνια και πράγματι βρήκα ανθρώπινους σπονδύλους και μία ανθρώπινη κνήμη.

Το πιο κοντινό χωριό είναι πάνω από μία ώρα μακριά. Ποιοι Τούρκοι, ποιο χωριό πότε; Οι Σαρακηνοί και άλλο κακοί έκαναν επιδρομές στη Τήνο από την αρχή της ιστορίας…

Ο Πεταλούδας ήταν από αυτούς τους ήρωες που κρατούσαν την Τήνο με τα χέρια να μην την πάρει το νερό της βροχής και την πάει στην θάλασσα. Έφυγε το 1987, νομίζω, και η γυναίκα του η Φιλίτσα πριν τέσσερα χρόνια. Τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους είναι στο νησί. Την μία εγγονή του την είδατε χτες. Αν βρείτε τον γιό του ή τον εγγονό του, ίσως σας πουν πως να πάτε στην Καμένη Σπηλιά.

4 σχόλια:

venthesikymi είπε...

Γιατί δεν ανεβάζεις ένα χάρτη να μάθουμε και οι υπόλοιποι που είναι? Φωτογραφίες?

αμμοδύτης είπε...

http://rapidshare.com/files/107907631/kameni_spilia-1.jpg.html

Το σημείωσα στον παραπάνω χάρτη (χάρτης πωλείται στον Παλαμάρη και είμαι σίγουρος και στα βιβλιοπωλεια). Από τον δρόμο Αεοτφωλιά-Πλατια στρίβεις προς "Αγ. Αναργύρους" και Αγ. Παντελεήμονα. Οχωματόδρομος είναι καλός. Από το τέλος του χωματόδρομου υπάρχει παλιό μονοπάτι. Περνάει μπροστά από περιστερεώνα-σπιτάκι, και συνεχίζει μέχρι να βρεις 2-3 σπιτάκια (όπου και η αγροικία του μακαρίτη μπαρμπα Φαβιε). Από εκεί ανατολικά-βορειοανατολικά προς την θάλασσα. Δύσκολο χωρίς κάποιον που να ξέρει.

Καπου έχω φωτογραφίες αλλα μέχρι να τις βρω...Θα μπορούσα να αναρτήσω τον εαυτό μου το 1975!

Ανώνυμος είπε...

Στη καμμένη σπηλιά πριν 20 χρόνια είχες πάειι μόνος η είχες πάρει μαζί και ένα φουκαρά με κάλτσες και σαγιονάρες

αμμοδύτης είπε...

χμμ...να θυμηθώ...κάλτσες και πέδιλα θυμάμια μια φορά, καλά τα κατάφερε. Αλλη μια φορά ---λογοκρισία----