Λοιπόν, όταν τα πράγματα σφίγγουν, και ο κόσμος μοιάζει έτοιμος να διαλυθεί, πάω στην ιστορία, ή στην θεωρία και προσπαθώ να καταλάβω τι γίνεται. Μετά, διαβάζω και εφημερίδες, και νευριάζω με αυτά που διαβάζω, αλλά έχει και ενδιαφέρον να βλέπω πώς κάποιος προσπαθεί να γεμίσει την σελίδα.
Διασκέδασα με τις επενδυτικές ελαφρότητες που συνόδευσαν την ορκωμοσία του Obama: «ψυχρολουσία από τα χρηματιστήρια», ή θα «ανέβει το δολάριο», ή θα πέσει αυτό, ή θα ανέβει το άλλο.
Άσχετα αν αρέσει, πιστεύω στην αγορά, στην ανάγκη εύρυθμης λειτουργίας της, και χωρίς να τις αποδίδω κάποιο αλάνθαστο, σε μία δεδομένη στιγμή, η «αγορά» «ξέρει» καλύτερα από εμένα ή από οποιονδήποτε, τι γίνεται. «Ξέρει» σημαίνει ότι οι χιλιάδες έμποροι ή επενδυτές που αγοράζουν και πουλούν, σε τελευταία ανάλυση ψηφίζουν με τα λεφτά τους τι πιστεύουν ότι θα γίνει. Αυτά στις αναπτυγμένες αγορές που λειτουργούν, γιατί, επιμένω, η Ελλάδα είναι από τις πιο σικέ, ανελεύθερες αγορές που έχω δει στην σύντομη ζωή μου στον λεγόμενο Δυτικό κόσμο.
Είδα κατά τύχη τα επιτόκια των Κεντρικών Τραπεζών για το ευρώ, την λίρα, το δολάριο και το γιέν, από το Reuters. Οι καιροί είναι περίεργοι, και οι θεωρίες μπορεί να μην ισχύουν, αλλά η θεωρία λέει ότι οι διαφορές σε αυτά τα επιτόκια σηματοδοτούν, ίσως, αναμενόμενες αλλαγές σε ισοτιμίες. Τα νομίσματα με τα υψηλά επιτόκια, μπορεί και να πέσουν, ή αναμένεται να πέσουν, σε σχέση με αυτά με τα χαμηλά επιτόκια. Αλλά, μπορεί να σημαίνουν και άλλα πράγματα, όπως προτίμηση πιθανής ύφεσης σε σχέση με πιθανό πληθωρισμό, και τέτοια.
(Με άλλα λόγια, μην κάνετε την ανοησία να εκλάβετε ο,τιδήποτε γράφω, σαν επενδυτική συμβουλή)
Διασκέδασα με τις επενδυτικές ελαφρότητες που συνόδευσαν την ορκωμοσία του Obama: «ψυχρολουσία από τα χρηματιστήρια», ή θα «ανέβει το δολάριο», ή θα πέσει αυτό, ή θα ανέβει το άλλο.
Άσχετα αν αρέσει, πιστεύω στην αγορά, στην ανάγκη εύρυθμης λειτουργίας της, και χωρίς να τις αποδίδω κάποιο αλάνθαστο, σε μία δεδομένη στιγμή, η «αγορά» «ξέρει» καλύτερα από εμένα ή από οποιονδήποτε, τι γίνεται. «Ξέρει» σημαίνει ότι οι χιλιάδες έμποροι ή επενδυτές που αγοράζουν και πουλούν, σε τελευταία ανάλυση ψηφίζουν με τα λεφτά τους τι πιστεύουν ότι θα γίνει. Αυτά στις αναπτυγμένες αγορές που λειτουργούν, γιατί, επιμένω, η Ελλάδα είναι από τις πιο σικέ, ανελεύθερες αγορές που έχω δει στην σύντομη ζωή μου στον λεγόμενο Δυτικό κόσμο.
Είδα κατά τύχη τα επιτόκια των Κεντρικών Τραπεζών για το ευρώ, την λίρα, το δολάριο και το γιέν, από το Reuters. Οι καιροί είναι περίεργοι, και οι θεωρίες μπορεί να μην ισχύουν, αλλά η θεωρία λέει ότι οι διαφορές σε αυτά τα επιτόκια σηματοδοτούν, ίσως, αναμενόμενες αλλαγές σε ισοτιμίες. Τα νομίσματα με τα υψηλά επιτόκια, μπορεί και να πέσουν, ή αναμένεται να πέσουν, σε σχέση με αυτά με τα χαμηλά επιτόκια. Αλλά, μπορεί να σημαίνουν και άλλα πράγματα, όπως προτίμηση πιθανής ύφεσης σε σχέση με πιθανό πληθωρισμό, και τέτοια.
(Με άλλα λόγια, μην κάνετε την ανοησία να εκλάβετε ο,τιδήποτε γράφω, σαν επενδυτική συμβουλή)
5 σχόλια:
Μα ισχύουν όλα αυτά με το αλαλούμ που επικρατεί;
Όφι, η φίλη σου η ΟΔ, θα παρουσιάσει με όλους τους ευγενείς από την Αθήνα στο ΙΤΠ, τα μονοπάτια στις 31. Το ξερεις;
Είδα την τελευταία εφημερίδα Ενδοχώρα, αλλά δεν ήξερα ότι είναι στο Ιδρυμα Τ.Π. στις 31 (υποθέτω Ιανουαρίου;)
Βρήκα το μπλόγκ ψάχνοντας πληροφορίες για την κάππαρη. Πολύ ενδιαφέρον το κομμάτι που έχεις αναρτήσει τον Σεπτέμβριο. Τελικά ανήρτησες την βιβλιογραφία που λές;
Οσον αφορά την σημερινή ανάρτηση δίνω μια παραπομπή στο φιλμάκι
http://video.google.com/videoplay?docid=797510861177311748
όπου παρουσιάζει οτι το χρήμα παράγεται απο τον δανεισμό.
Κώστα,
ομολογώ ότι δεν θυμάμαι αν έχω αναρτήσει την βιβλιογραφία, αλλά θα το δώ και σε δύο τρεις μέρες αν δεν το έχω κάνει, θα το κάνω...
Δημοσίευση σχολίου