Παρασκευή 17 Απριλίου 2009

a Good Friday event



The Moon is still the White Goddess, to whom we turn our money, and continues to rule widely as Rhea, or Artemis, or Marianae, preserving most of her ancient titles and emblems. Except that the breasts of the Goddess are now draped, there is almost no difference in appearance between the pretty shell-strewn shrine which three thousand years ago Queen Hypsipyle tended at Lemnian Myrine, and its modern counterparts; for as Queen of Heaven the Goddess still claims the moon, the snake, the fetich cross, the blue garment, the stars, the lilies and the Divine Child as her attributes.



What is more, a friend of mine who visited the Pagasaean Gulf not long ago tells me that close to Aphetae, where the Argonauts made their parting sacrifice to the Goddess in her character of Queen of All Creatures, blood still flows in the streams from the throats of sheep and goats slaughtered for her in the same name; and at the same season is the flowering of the scarlet wind-flower On Mount Pelion itself, in the Greek church which possibly marks the site of the Mare-headed Goddess’ shrine – the shrine from which Phrixus and Helle purloined the Golden Fleece – children still pass through her skirts in an archaic ritual of rebirth. But this has become a Good Friday event and the skirts are those of the bier on which her dead Son lies in state; whose flesh is afterwards symbolically torn in pieces and whose blood shed for the good of the land.

Από τον επίλογο του "Hercules my Shipmate" του Robert Graves

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω αν το κάνετε στην Τήνο, αλλά σε χωριά στην Πελοπόνησο τα παιδιά περνάνε κάτω από τον Επιτάφιο

Ανώνυμος είπε...

Λίγο διαφορετικό concept

Ανώνυμος είπε...

Mεγάλα ποσά δίνονταν τακτικά σε πολιτικούς και άλλους παράγοντες ως «ωφέλιμες πληρωμές» (μίζες) από την εταιρεία, όπως προκύπτει από τις καταθέσεις του διαχειριστή των «μαύρων ταμείων» της Siemens Ράιχαρντ Σίκατσεκ αλλά και άλλων πρώην στελεχών της.

κατωμερίτης είπε...

Άσε τα πολλά φιλοοσοφικά και άντε άνοιξε καμιά μέλισσα γιατι με τα πολλά νερά θα βγάλουν σμάρια

Ανώνυμος είπε...

Η ζωή εν τάφω κατετέθης, Χριστέ, και Αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο, συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.

Η ζωή πώς θνήσκεις; πώς και τάφω οικείς; του θανάτου το βασίλειον λύεις δε και το Άδου τους νεκρούς εξανιστάς.

Μεγαλύνομέν σε, Ιησού Βασιλεύ, και τιμώμεν την ταφήν και τα πάθη σου, δι ών έσωσας ημάς εκ της φθοράς.

Μέτρα γης ο στήσας, εν σμικρώ κατοικείς, Ιησού παμβασιλεύ, τάφω σήμερον, εκ μνημάτων τους θανόντας ανιστών.

Ο Δεσπότης πάντων καθοράται νεκρός και εν μνήματι καινώ κατατίθεται, ο κενώσας τα μνημεία των νεκρών.

Δακρυρρόους θρήνους επί σε η Αγνή, μητρικώς, ω Ιησού, επιρραίνουσα, ανεβόα˙ Πώς κηδεύσω σε, Υιέ;

Προσκυνώ το Πάθος, ανυμνώ την Ταφήν, μεγαλύνω σου το κράτος φιλάνθρωπε, δι’ ων λέλυμαι παθών φθοροποιών.

Οίμοι φως του Κόσμου! Οίμοι φως το εμόν! Ιησού μου ποθεινότατε έκραζεν, η Παρθένος θρηνωδούσα γοερώς.

Ανυμνούμεν Λόγε, σε τον πάντων Θεόν, συν Πατρί και τω Αγίω σου Πνεύματι και δοξάζομεν την θείαν σου Ταφήν.

Μακαρίζομέν σε, Θεοτόκε αγνή, και τιμώμεν την ταφήν την τριήμερον του Υιού σου και Θεού ημών πιστώς.

zavodiniakia είπε...

Ενδιαφέρουσα η θεωρία

Artanis είπε...

Κι εδώ πλάκα είχε, αλλά βαρέθηκα την ζωή μου...Όσο για την θεωρία του Γκρέιβς, λογική και αληθοφανή την βρίσκω, δεν με εκπλήσσει...