Στάθμη νερού

Η φύση γύρω μου δεν μοιάζει ξερή. Από το Πάσχα και μετά έχει κάνει δύο τρεις βροχές, βγήκαν χόρτα και η αίσθηση είναι ότι το χώμα κρατάει ακόμα κάποια υγρασία, που δίνει στο νησί, πλούσια κιτρινοπράσινα χρώματα. Τα δέντρα και τα αμπέλια πρασινίζουν και αυτά.

Όλα όμως δεν είναι καλά. Τα λαγκάδια είναι ή στεγνά ή το νερό που τρέχει είναι πολύ λιγότερο από ότι θα περίμενε κανείς. Και δεν μιλάω για λαγκάδια από όπου οι αγρότες παίρνουν νερό με λάστιχα και ποτίζουν τα χωράφια τους, μιλάω για λαγκάδια στο βουνό, που δεν έχουν λάστιχα, ούτε έχουν γεωτρήσεις.

Ένα επιφανειακό πηγάδι, με νερό στο ένα μέτρο κάτω από την γη έχει κατέβει στα δύο μέτρα. Δυο πηγές που ξέρω, τρέχουν 1/3 από ότι πρόπερσι, και το μισό από ότι πέρυσι. Ένα λαγκάδι που έτρεχε νερό όλο το καλοκαίρι, τώρα τρέχει το μισό νερό, και μόνο την νύχτα. Την μέρα έχει υγρασία, που το μεσημέρι στεγνώνει, και ξαναρχίζει κατά τις 7 ή 8 το βράδυ.

Δεν είμαι γεωλόγος για να ξέρω αν τα νερά είναι τοπικά, ή συγκοινωνούν με τον υδροφόρο ορίζοντα από άλλα μέρη. Ούτε ξέρω αν οι γεωτρήσεις ή η άντληση κάτω χαμηλά επηρεάζουν τα βουνά. Οπωσδήποτε δεν έχει βρέξει ικανοποιητικά τα τελευταία 2-3 χρόνια. Τα νερά είναι πεσμένα και ακόμα τώρα μπαίνει ο Ιούνιος.