Ξώμπουργο (5)

Φαντάσου, αν αντί να φτιάχναμε λιμάνι, αναστηλώναμε το Ξώμπουργο…Τον μεγάλο πολυγωνικό πύργο, στο κέντρο, τους κυκλικούς, αριστερά, το πάνω Κάστρο. Τα τείχη, τις επάλξεις, τις πύλες. Το πάνω Κάστρο ξεκάθαρο, ανενόχλητο από μπάζα που έχουν πέσει από πάνω.

Η μεσαιωνική πόλη, αναγκαστικά, θα ήταν λίγο από φαντασία, λίγο από γκραβούρες, λίγο από την Μονεμβασία, λίγο από μια μελέτη που έχει γίνει σε κάποιο ιταλικό πανεπιστήμιο (από δικό μας άραγε ή από ιταλό;)

Τα αξιοθέατα θα είναι τα αναστηλωμένα κτίρια κομμάτια των οποίων σώζονται έξω ή μέσα στο χώμα, το λιτό «ανάκτορο» και τα φυλάκια στην κορυφή.

Το ανέφερε ο Αγγελούδας, έγραψε για ενδογενή ανάπτυξη, μου μπήκε και μένα η ιδέα… Να ρωτήσουμε την Ελληνική Δημοκρατία; Την Ευρωπαϊκή Ένωση; Την Βενετία; Την UNESCO; Αυτό το αρχαιοελληνικό, ρωμαϊκό, βυζαντινό, βενετσιάνικο κάστρο, ποιος θέλει να το αναστηλώσει;

Πόσος κόσμος θα ερχόταν από τα πέρατα του κόσμου να το δει; Τι πληρότητα θα είχαν τα ξενοδοχεία; πόσοι θα ήθελαν να αγοράσουν και να επισκευάσουν ερείπια στα χωριά;

Μην σας φαίνεται τόσο τρελή η ιδέα, όσο πιο Δυτικά πας, τόσο κάτι τέτοιες ιδέες αξίζουν λεφτά. Έχετε ιδέα πόσος κόσμος χαζεύει τα αναστυλωμένα τείχη του Θεοδοσίου;