Η Κολυμπήθρα μπορεί να έχει, ή να μην έχει μολυνθεί. Μπορεί να μας το πούνε, ή να μην μας το πούνε. Μπορεί τα σκουπίδια στην αμμουδιά να είναι αντικείμενο μελέτης, ή να είναι σκουπίδια.
Τα βράχια όμως είναι εκεί που ήταν, λίγο πιο ανεμοδαρμένα από ότι όταν είμαστε παιδιά.
Το διάβασα κάπου αλλού, ελπίζω να μην παρεξηγηθεί ο συγγραφέας του που το κλέβω και το αντιγράφω εδώ:
Αρχίζεις να γερνάς,
με το που σταματάς να πιστεύεις πως θα αλλάξεις τον κόσμο.
Άλλοι λένε, πως τότε ακριβώς αρχίζεις και ωριμάζεις…
50+: η ηλικία του “μήπως” και του “ίσως”, ή των διλημμάτων
«νήπιος γέρων» στο Αντί. Ελπίζω οι κάτω των 50 να μην έχουν γεράσει πρόωρα...
6 σχόλια:
αν είναι να το βάζετε κάτω από τα 50 τι να πουνε οι μεγαλύτεροι!
Αυτό που θυμάμαι είναι όταν πήγαινα στην κατασκήνωση των φρερ είχαμε της πρώτες ημέρες υπηρεσία καθαριότητας της παραλίας, όταν τελείωνε η κατασκήνωση γινόταν όπως πριν.
Μετά από τόσα χρόνια ίσως κάτι να έχει αλλάξει. Το ελπίζω τουλάχιστον.
οι φρερ πια είναι και αυτοί μειονοτητα στον τόπο τους. Πρώτα από όλα δεν πανε πια φρερ όπως παλιά. Μετά όλο και τους την πέφτουν κατι λαμογια ρατσιστές από αλλα μερη. Και τι να κάνουν οι φρερ στις ορδές των τουριστών;
εγώ θυμάμαι την καμπάνα των φρερ τα απογεύματα του Ιουνίου με μπουνάτσα, ύμνους. Που είναι αυτά;
Μη συνεχίζεις να μου θυμίζεις πράγματα "Ανώνυμος" θα με κάνεις να δακρύσω...
Το θέμα είναι να αρχίσουμε να λέμε. Κάθε χρόνο και καλύτερα. Στο χέρι το κάθε ενός από εμάς είναι να μεταφέρουμε την παιδεία σε όλους.
η μνήμη του ήχου της καμπάνας το κάνει και σε μένα, αν σε ενδιαφέρει
έτσι...
Δημοσίευση σχολίου