Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Στις αρχές του 19ου αιώνα


Όταν το 1715 έφυγαν οι Βενετοί, πράγματι ήρθαν φρέσκοι Έλληνες στην Τήνο. Όχι οι κατατρεγμένοι, οι άλλοι. Ή ίσως και αυτοί που είχαν φύγει εξαντλημένοι από τους πολέμους των 20 Βενετών και των 2.000 ντόπιων στρατιωτών τους ενάντια στους Τούρκους.

Η Επανάσταση, έπαιξε στα χέρια των Μεγάλων Δυνάμεων και των φιλοδοξιών τους. Άγγλοι, Γάλλοι, Αυστριακοί, Ρώσοι. Οι Ρώσοι πήραν την πρωτοβουλία να μειώσουν την επιρροή των Γάλλων και, φαίνεται, των Αυστριακών, στην Τήνο, επικαλούμενοι την προστασία των ορθοδόξων. Μην κοιτάτε μακριά, κοιτάξτε την Σερβία σήμερα (για να μην πω και εμάς).

Ο Καγκάδης και ο Γαβριήλ θεωρήθηκαν, τότε, φιλορώσοι και αντιαυστριακοί. Τον Γαβριήλ μάλιστα τον καταδίκασαν οι Αυστριακοί σε θάνατο αλλά την γλίτωσε. Οι Γάλλοι και οι Αυστριακοί μάλλον προσεταιρίστηκαν τους καθολικούς. Πενήντα χρόνια αργότερα, οι Άγγλοι και οι Γάλλοι και, αρχικά ,οι Ρώσοι ήταν σύμμαχοι εναντίον των Γερμανών. Οι Τούρκοι ήταν με τους Γερμανούς. Εμείς, διχασμένοι, αλλά τελικά με τους Αγγλο-Γάλλους. Οι Ρώσοι επαναστάτησαν. Αναρωτιέμαι αν κανείς φορτώνει στους καθολικούς της Τήνου την Μικρασιατική καταστροφή.

Στις αρχές του 19ου αιώνα, οι περισσότεροι Τηνιακοί, έσκαβαν τα χωράφια τους, μετανάστευαν στην Πόλη ή την Σμύρνη, άλλοι πέθαιναν εκεί, άλλοι επέστρεφαν, έκαναν 10 ή 13 παιδιά, τους πέθαιναν τα μισά…

24 σχόλια:

αμμοδύτης είπε...

Οι «Έλληνες» τρώγονται μεταξύ τους τουλάχιστον από το 1100 πΧ ή όποτε οι Δωριείς ή Ηρακλείδες νίκησαν τις Μυκήνες (αλλά όχι την Αθήνα).

Μηδίσαντες και μη Μηδίσαντες

Πελοπονησιακός πόλεμος

Πριν τον Μέγα Αλέξανδρο

...αιώνες Ρώμης...

Μετά την αποχώρηση των Φράγκων από την Πόλη, όλοι εναντίον όλων, αν και δεν είνα σαφές αν πρόκειται για «Έλληνες» ή Αλβανο-Σλαβό-Αρμενο-Ελληνο-Ρωμαίους.

Μία ώρα πριν την 25 Μαρτίου 1821 ήδη τρωγόμαστε. Το 29 με το ζόρι μας κρατήσανε ζωντανούς. Το 1922 διχασμένοι. Το 1943 διχασμένοι. Το 1947, ...άσε καλύτερα.

Και τώρα;

Ανώνυμος είπε...

ο Οθωνας ήταν καθολικός και οι καθολικοί προσπάθησαν να τα έχουν καλά μαζί του με διθυράμβους και όποιον άλλο τρόπο. Και οι ορθόδοξοι το ίδιο. Ο Οθωνα χρησιμοποίησε το ορθόδοξο στοιχείο για να γίνει αποδεκτός από τον κόσμο που όμως μαλλον μεθοδευόταν από τους ορθόδοξους προύχοντες.

Ο Νικόλαος Περπινιαν (καθολικός παπάς) είχε γραψει ποίημα για την Αμαλία «ο βασιλεύς Βορρέας την ασπάζεται πάντα τα επί της νήσου αρχαιότητος μνημεία κίνούνται εις χαρμονην ο Αίολος εξελθών του άντρου του εν Φανερωμένη καθυσηχάζει τους ανέμους και δεξιούται την Αμαλία.

Αν οι καθολικοί είχαν κρεμαστεί από τους Αυστριακούς (που τότε τα είχαν καλά με τους Γάλλους), λογικό δεν έιναι οι Ορθόδοξοι να κάνουν το ίδιο με τους Ρώσους;

Πολύ αργότερα η Φρειδερίκη χρησιμοποίησε την εικόνα για δική της προβολή και αποδοχή.

Ανώνυμος είπε...

Μας έχουνε μάθει ότι είμαστε απόγονοι του Περικλή και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πολύ πιο κοντά είμαστε στο 1850 μ.Χ. από ότι στο 400 π.Χ.

ΑΛαΛΑΖΟΝΤΑ ΤΟΠΙΑ είπε...

Ας μην ξεχνάμε πως την λατρεία στην κλασσική και αρχαία Ελλάδα την καθιέρωσαν οι δυτικοί, είναι δηλαδή κατά κάποιο τρόπο εισαγόμενη. Αν στις αρχές του 19ου αιώνα ήταν της μόδας το βυζάντιο πιθανά σήμερα να είχαμε γκρεμίσει την ακρόπολη και να είχαμε ανακηρύξει σε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς την Τήνο (βέβαια ποτέ δεν είναι αργά...). Τα πάντα σε σχέση με την ιστορία και τον πολιτισμό είναι σχετικά και η άποψη μου μελετηρέ είναι οτι δεν πρέπει να τα συγκρίνουμε γιατί είναι ίσης αξίας.
Ένα πολύ καλό βιβλίο που διαπραγματεύεται τη διαμόρφωση της ελληνικής ταυτότητας σε σχέση με τη δύση είναι το "Who Needs Greek? Contests in the Cultural History of Hellenism" της Simon Goldhill από τον εκδ.οίκο του πανεπιστημίου του Cambridge.

Ανώνυμος είπε...

Από το http://www.oakke.gr/1821/papan3.htm

O τσαρισμός προώθησε επικεφαλής της Φιλικής Εταιρίας τον εκλεκτό του Α. Υψηλάντη και πόσο μόχθησε να αναβάλει την εξέγερση στην Ελλάδα ως την εποχή που αυτή θα εξυπηρετούσε καλύτερα τα σχέδια της Ρωσίας. Στη συνέχεια οι Φιλικοί του Βουκουρεστίου, ενεργώντας ακόμα μια φορά, κατά το Μαρξ, σαν “ασυνείδητοι πράκτορες της αυλής της Πετρούπολης”, δολοφόνησαν το βοεβόδα της Βλαχίας Α. Σούτσο, ώστε ν’ αδειάσει η θέση του για τον Υψηλάντη. Για να εμποδίσουν μάλιστα το διάδοχο του Σούτσου, το Σ. Καλλιμάχη, να αναλάβει έγκαιρα τα καθήκοντά του, υπόθαλψαν το στασιαστικό κίνημα του ντόπιου αξιωματούχου Τ. Βλαδιμιρέσκου. Από την άλλη μεριά η ρωσική διοίκηση, απειλώντας τον Υψηλάντη ότι θα υποχρεωθεί να τον συλλάβει, γιατί δήθεν ο σουλτάνος είχε πληροφορηθεί το μυστικό, τον ανάγκασε να επισπεύσει την έξοδό του στη Μολδοβλαχία.

Η Φιλική Εταιρία όμως ενδιαφερόταν γενικά για μια εξέγερση στην Ελλάδα κι έβλεπε το πραξικόπημα της Μολδοβλαχίας, στην καλύτερη περίπτωση, σαν απλά χρήσιμο αντιπερισπασμό. Η παράταξη μάλιστα των “μετριοπαθών ρωσόφιλων”, που είχε στηρίξει την άνοδο του Υψηλάντη στην ηγεσία της οργάνωσης, απόβλεπε σε μαζική ελληνική εξέγερση, κι αν υπήρχαν ανάμεσά τους άνθρωποι που δυσπιστούσαν στον Υψηλάντη είναι ίσα-ίσα γιατί υποψιάζονταν τις βλέψεις του στο στέμμα της Βλαχίας. Aντίθετα όμως οι ακραιφνείς ρωσόφιλοι, όπως ο Π. Αναγνωστόπουλος, επιβουλεύονταν ακόμα και τη ζωή του...

Εκτός αυτού ο Υψηλάντης όφειλε να κρύψει τις ιδιοτελείς βλέψεις του στο βλαχικό θρόνο από το εθνικό κίνημα του Βλαδιμιρέσκου, που στρεφόταν μάλλον εναντίον των άμεσων καταπιεστών του ρουμανικού λαού, των Φαναριωτών (και των Ρώσων, που ήταν, κατά το Μαρξ, “οι συνένοχοι των Φαναριωτών”), παρά εναντίον των Τούρκων, που έμεναν αυστηρά περιορισμένοι στα παραμεθόρια φρούρια του Δούναβη.

Ανώνυμος είπε...

από το ίδιο:

εξηγεί ο Γ. Ασπρέας στο βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών ιστορικό έργο του: "Εις την Ρωσσικήν πολιτικήν δεν συνέφερε γεγονός της εκτάσεως του Ναυαρίνου. Η εξασφάλισις της πολιτικής ελευθερίας των Ελλήνων ώφειλε να απορρεύση από των Ρωσσικών όπλων, διότι ούτω μόνον ήθελε θεμελιωθή εις τας αντιλήψεις των Ελλήνων ρωσσική επιρροή". Χάρη εξάλλου στο γαλλικό εκστρατευτικό σώμα είχε επιτευχθεί η εκκένωση των παράκτιων φρουρίων της Πελοποννήσου από τις τουρκικές φρουρές, που η παρουσία τους θα ήταν ασυμβίβαστη με την πολιτική ανεξαρτησία του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.΄Ομως στην πραγματικότητα η πλήρης ανεξαρτησία της Ελλάδας από την Υψηλή Πύλη θα ανακινούσε προβλήματα, όπως ήταν το συνταγματικό, το πολιτειακό, το εκκλησιαστικό και το ζήτημα της γης, που το “δεσποτάτο του Καποδίστρια” ήταν εντελώς ανίκανο να τα επιλύσει. Ο κυβερνήτης, όπως είναι γνωστό, μόλις έφτασε στην Ελλάδα, κατάργησε με μια μονοκοντυλιά το σύνταγμα της Τροιζήνας, επειδή ακριβώς πρόβλεπε, καθώς όλα τα επαναστατικά συντάγματα, την ολική ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, που ερχόταν σε ανοιχτή αντίθεση με τις αποφάσεις και τα πρωτόκολλα των “Προστάτιδων Δυνάμεων”. Γιατί το καποδιστριακό καθεστώς ήταν αυστηρά προσαρμοσμένο σε μια κατάσταση απλής αυτονομίας και υποτέλειας στο σουλτάνο

Ανώνυμος είπε...

δείτε και αυτό:

http://apopsy.gr/2007/t_195/book_02.htm

u.f.o. είπε...

ΟΑΚΕΕ: ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ???? Τί είναι αυτό πάλι?... πρώτη φορά το ακούω το ΟΥΦΟ.

Ανώνυμος είπε...

Το ειρωνικό είναι ότι το 1715 έπεσε η Τήνος. Ο πόλεμος ωστόσο ήταν ευρύτερος, μεταξύ Τούρκων από την μία και Αυστριακών και Βενετών από την άλλη.

Η συνθήκη του Πασσάροβιτς, το 1718 μετά την πτωση της Τήνου, ήταν και το τέλος της Τουρκίας στην Ευρώπη, Αν είχε αντέξει το Ξώμπουργο, ο χάρτης του Αιγαίου σήμερα θα ήταν διαφορετικός

δείτε και αυτό: http://www.kykladesnews.gr/default.asp?pid=4&la=1&nID=7574

u.f.o. είπε...

Κι εγώ αν είχα μυαλό θα ήμουν άνθρωπος και όχι ΟΥΦΟ.
To ρεζουμέ ποιό είναι? (γιατί η ιστορία δεν αλλάζει)

Ανώνυμος είπε...

Λίγη ιστορία βοηθάει να καταλάβουμε γιατί είμαστε όπως είμαστε.

Φαντάσου ούφο αν αντί για τον έπαρχο και τον δήμαρχο είχες άλλο έπαρχο ή δήμαρχο.

Ανώνυμος είπε...

και θα μιλούσες ιταλικά ή γαλλικά!

u.f.o. είπε...

Δεν έχω όμως άλλο έπαρχο κι άλλο δήμαρχο. Έχω αυτούς που έχω και προτιμώ να σκέφτομαι πως θα τους ξεφορτωθώ παρά να λιγουριάζω τα πάλαι ποτέ μεγαλεία της γαληνοτάτης.

Ανώνυμος είπε...

ναι, αλλά σκέψου τι ψώνια θα έκανες και με τι θα έμοιαζε το λιμάνι σας!

u.f.o. είπε...

Πάντως πρέπει να ομολογήσω πως όλα αυτά τα ωραία βιβλία που μας παρουσίασε το ερπετό με έκαναν να δω την εικόνα με άλλο μάτι. Από εκεί που δεν την είχα σε καμία υπόληψη ξαφνικά κατάλαβα πως έχει μεγάλη αξία για την ιστορία μας ως έλληνες. Θα έλεγα πως τελικά μάλλον η αξία της είναι πιο πολύ ιστορική παρά θρησκευτική.

Ανώνυμος είπε...

Μετά από όλα αυτά λέω να σας πω ένα μεγάλο μυστικό. Ονειρεύτηκα ότι είδα τον αρχάγγελο Γαβριήλ να μου λέει ότι έχει και άλλη εικόνα του Οσίου Πατάπιου, κάτω από το Κάστρο, να κατατροπώνει τον εχθρό

u.f.o. είπε...

Ατύχησες Πατέρα.... είσαι εντός αρχαιολογικής ζώνης Α'.
Σήμερα το βράδυ ξαναδες το όνειρο αλλά πάνε λίγο παραπέρα, όχι μακρυά... εκεί που θα περάσει ο επαρχιακός. Βολεύει και θα γλιτώσεις και τη Β' ΕΒΑ.

Ανώνυμος είπε...

Αν υπήρχε β' ΕΒΑ, θα ήταν κάτι σαν να μην είχε πέσει το Κάστρο στους Τούρκους... Τι κρίμα

Βρε μήπως μπορούμε να πάμε αναδρομικά... Η εικόνα μήπως εμπίπτει σε μεσαιωνικά αρχαία? Επομένως το ΠΙΙΕΤ ή η εκκλησία έχουν στην κατοχή τους αδήλωτα αρχαία?

Ανώνυμος είπε...

μην είσαι ανόητος

είναι δηλωμένη

σημείωσε όμως αυτό:

η Λούρδη είναι το μεγαλύτερο προσκύνημα των Τηνιακών Καθολικών. Κάθε χρόνο τρέχουν εκεί να πάρουν το 'θαυματουργό νερό'. Σε αυτό το ταξίδι πάνε κι όλα τα έσοδα από το beach party της Κολυμπήθρας. Ας μην μας μιλάνε λοιπόν για κατασκευασμένες θαυματουργές εικόνες γιατί το μόνο που τους καίει είναι που τα τσεπώνουν οι ορθόδοξοι παπάδες και όχι οι καθολικοί

u.f.o. είπε...

Επιμένω πως πρέπει να γίνει ένα ρεζουμέ της υπόθεσης. Tί ακριβώς θέλετε να μας πείτε φιλτατο ερπετό?

αμμοδύτης είπε...

Δεν ήξερα ότι χρειάζεται περίληψη, αλλά αν επιμένεις, ufo, να στην πω.

Όπως λέει και η ανάρτηση εκεί περί το 1800-1820, αν κρινω απο τα βιβλία γεννήσεων θανάτων και γάμων στο χωριό μου, η ζωή πρέπει να ήταν δύσκολη. Κάτι προ προ γιαγάδες μου και προ προ παππούδες μου ξενητευόταν , χάνονταν, επέστεφαν κλπ. Η παιδική θνησιμότητα ήταν σοβαρή, συχνά πέθαινε και η μητέρα. Πολλά παιδιά, οι απόγονοι κυκλοφορούν και σήμερα.

Παράλληλα, οι Μεγάλες Δυνάμεις έψαχναν να βρούν πως θα μοιράσουν τον Μεγάλο Ασθενή, στο πλαίσιο της προσπάθειας της Αγγλίας να μην χάσει την πρόσβαση και τον έλεγχο των Ινδιών, της Αυστρο-Γερμανίας να αποκτήσει και αυτη λίγη αυτοκρατορία, της Γαλλίας να προσαρμόζεται στα μετά τον Ναπολέοντα, και της Ρωσίας να θέλει να βγεί στην θάλασσα. Τίποτα που δεν ξέρουμε.

Η επανάσταση του 1821, όπως μας την έμαθαν στο σχολείο είναι λίγο παραμύθι και φαίνεται μόνο οι "αριστεροί" τολμούν να πουν κάποια αλήθεια. Οι υπόλοιποι παπαγαλίζουν το άλλο παραμύθι, αυτό που συνδέεται με το δικό μας παραμύθι την εύρεση της θαυματουργής εικόνας.

Το παραμύθι της επανάστασης κρύβει ότι από τότε τρωγόμαστε μεταξύ μας χωρισμένοι σε ξενόδουλες φατρίες. Οι παραμονές του 1821 κρύβουν το μυστικό του Μεγάλου Διχασμού, που αν έχεις πάρει χαμπάρι έχει καταστρεψει αυτήν την χωρα.

Δεν με νοιάζει ποσώς για ορθόδοξους και καθολικούς. Ούτε έχω πρόβλημα με προσκυνητές αυτού ή του άλλου δόγματος. Αλλά αναρωτιέμαι, η θαυματουργή εικόνα, στην υπηρεσία εθνικοφρόνων, Φρειδερίκης κλπ, τι ρόλο έχει παίξει?

Μπορεί να έρθεις και να μου πεις ότι η Παναγία έσωσε κάποτε την Πόλη από τους Αβάρους ή ότι ο Κωνσταντίνος ο Μέγας είδε και αυτός όραμα και κερδισε τον αντίπαλό του


Βεβαίως, αν έχεις άλλη περίληψη, ελεύθερος είσαι να την πεις...

Ανώνυμος είπε...

Αυστριακοί ή Βαυαροί;

Ανώνυμος είπε...

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7_%CE%99%CE%B4%CE%AD%CE%B1

Το απλό άρθρο στην Wikipedia (google Μεγάλη Ιδέα) έχει μια καλή περίληψη, και αναφέρει τη Φιλορθόδοξη Εταιρία που ήταν μάλλον του φιλορωσικού κόμματος. Τότε «ανακαλύφθηκε» και το Βυζάντιο σαν συνδετικός κρίκος της αρχαιότητας με την σύγχρονη Ελλάδα. Ωραίο παραμύθι, αλλά παραμύθι. Το Βυζάντιο δεν λεγόταν ποτέ «Βυζάντιο» πριν το 1453

Όσο κι αν μελετήσει κάποιος τις πηγές κατά τη διάρκεια των 11 και πλέον αιώνων ζωής της "Βυζαντινής" αυτοκρατορίας, πουθενά δεν θα βρει τους όρους "Βυζαντινή Ιστορία" και "Βυζαντινός" να προσδιορίζουν την ιστορία και τους κατοίκους του κράτους που είχε για πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη. Οι κάτοικοι της ονόμαζαν τους εαυτούς τους μόνο Ρωμαίους, ενώ η αυτοκρατορία τους ήταν Ρωμαϊκή και πρωτεύουσα τους ήταν η Νέα Ρώμη. Το Βυζάντιο έφερε πάντοτε το όνομα "Ρωμαίων κράτος" ή "Ρωμαίων πολιτεία" και ονόματα όπως "Ρώμη" και "Ρωμανία" υιοθετήθηκαν από τον βυζαντινό λαό και ως ανάμνηση τους μένουν σήμερα οι όροι "Ρωμιός" και "Ρωμιοσύνη".
Στην πραγματικότητα, ο όρος "βυζαντινός" είναι ένας νεολογισμός τον οποίο χρησιμοποίησε στα 1562 για πρώτη φορά ο ιστορικός Ιερώνυμος Βολφ (Hieronymus Wolf, 1516-1580

Ανώνυμος είπε...

και μην ξεχνάς την απιθανα μεγάλη κόντρα των πάντων, ρώσων, άγγλων και αυστριακών με τους γάλλους του Ναπολέοντα. O Иоанн Каподистрия ήταν άνθρωπος των ρώσων πριν ασχοληθεί με τα δικά μας