Ένταση

Η ένταση που περνάμε στην Ελλάδα, όχι τις τελευταίες 5 μέρες, αλλά τα τελευταία 220 χρόνια... Διχόνοια, διχασμός και εμφύλιος από μια ώρα πριν επανάσταση του 1821. Από το 1829 είχαμε διασπαστεί σε φιλοάγγλους, φιλογάλλους και φιλορώσους. (Φιλέλληνες ήταν οι …ξένοι).

Η Διχόνοια που βαστάει
ένα σκήπτρο η δολερή
καθενός χαμογελάει
«παρ’ το», λέγοντας, «και συ».

Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει
έχει αλήθεια ωραία θωριά
μην το πιάστε, γιατί ρίχνει
εισέ δάκρυα θλιβερά.

Από στόμα οπού φθονάει,
παλληκάρια, ας μην πωθεί,
πως το χέρι σας κτυπάει
του αδερφού την κεφαλή.

Μην ειπούν στο στοχασμό τους
τα ξένα έθνη αληθινά:
«Εάν μισούνται ανάμεσό τους
δεν τους πρέπει ελευθεριά
. . . . . . . . . . .
Τι θα κάμετε; Θ’ αφήστε
να αποκτήσομεν εμείς
λευθεριάν, ή θα την λύστε
εξ αιτίας πολιτικής

Ο Διονύσιος Σολωμός το έγραψε το 1823. Τον Καποδίστρια τον δολοφονήσαμε το 1831. Τον Κολοκοτρώνη τον καταδικάσαμε και τον φυλακίσαμε το 1834. Και τότε, έφταιγαν οι ξένοι, ή φταίγαμε εμείς;

Βέβαια, ακούω ότι αυτή η «ένταση» έχει μεταφερθεί και εκτός συνόρων...