Την ένοπλη εξέγερση του 1770, κατά των Τούρκων την υποκίνησε η Αικατερίνη η Β’. Τότε σκοτώθηκε ο Κωνσταντής Κολοκοτρώνης. Το 1805, στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο, ο Θεόδωρος πήγε στις ναυτικές επιχειρήσεις. Τον κυνήγησαν οι Τούρκοι και το έσκασε. Το 1810, στην Ζάκυνθο, υπηρέτησε στο ελληνικό σώμα του αγγλικού στρατού, εναντίων των Γάλλων.
Από την αρχή της επανάστασης είχαμε εμφύλιο. Επίσημα, μεταξύ 1823 και 1825. Αρχικά μεταξύ Φιλικών και Κοτζαμπάσηδων και στην συνέχεια μεταξύ κυβερνητικών (με την στήριξη των Άγγλων) και Πελοποννήσιων. Όλοι μας οι ήρωες ήταν εκεί. Δύσκολα ξεχωρίζεις ποιος είναι με ποιόν (αλλά ο Μαυροκορδάτος με το …δάνειο των Άγγλων).
Ο Κολοκοτρώνης ξαφνικά προσχώρησε στο κόμμα των κοτζαμπάσηδων με αντάλλαγμα τον διορισμό του γιου του Πάνου ως φρουράρχου του Ναυπλίου και τον διορισμό του ίδιου στη θέση του αντιπροέδρου του εκτελεστικού. Ωστόσο δεν έπαψε να μην τα έχει καλά με τον Μαυροκορδάτο. Μακρυγιάννης, Τζαβέλλας και Καραϊσκάκης εναντίον του …Μοριά (με την στήριξη του Κωλέττη …φιλογάλλος ήταν αυτός;)
Το δάνειο έκανε το θαύμα του. Η κυβέρνηση (του φιλοάγγλου) Κουντουριώτη ενισχύθηκε «με ένα υπέρογκο χρηματικό ποσό, το οποίο χρησιμοποίησε για δικούς της συμφεροντολογικούς σκοπούς μοιράζοντας το επιλεκτικά, μόνο σε φίλα προσκείμενους σε αυτή».
Ο Κολοκοτρώνης φυλακίστηκε στο Ναύπλιο δύο φορές: Το 1824 και το 1833. Την πρώτη φορά τον έβγαλαν για να πολεμήσει τον Ιμπραήμ. Την δεύτερη, και αφού τον είχαν καταδικάσει σε θάνατο, χαριστικά, επειδή …ενηλικιώθηκε ο Όθωνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου