Τρίτη 3 Ιουνίου 2008

Αλλαγή τοπίου


Πριν 6-7 χρόνια, από αυτήν την φωτογραφία, δεν υπήρχε ο αμαξωτός χωματόδρομος, και η κίνηση ήταν με γαϊδούρια από το πάνω χωριό. Φαίνεται ακόμα το κεντρικό μονοπάτι. Ο χωματόδρομος είχε ελάχιστη κίνηση. Το μοναδικό «ταξί» έφτανε στο χωριό από την Χώρα, αργά την νύχτα. Που και που ερχόταν κανένα φορτηγό, από τα πρώτα της Τήνου. Το τσιμέντο ήταν πανάκριβη πρώτη ύλη και το αμμοχάλικο ερχόταν από τον Ποταμό σε ξύλινες κάσες, με γαϊδούρια.

Η επιβίωση ήταν αγροτική. Δειλά δειλά, οι νοικοκύρηδες παρατούσαν τα χωράφια για να πάνε για ένα καλύτερο μέλλον στην Αθήνα. Τα αμπέλια πρασίνιζαν, το κριθάρι χρύσιζε, τα χωριά είχαν κόσμο, και, τις Κυριακές τα βράδια, μαζεύονταν οι μεγάλοι στην ταβέρνα του χωριού και έτρωγαν και χόρευαν, και οι μικροί κάθονταν στο γεφυράκι από πάνω, χάζευαν και περίμεναν να μεγαλώσουν.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Οι πεζούλες ανέπαφες, το νερό δεν φέυγει όταν βρέχει, το χειροποίητο χώμα στη θέση του. Παρελθόν...

Ανώνυμος είπε...

Εκείνη την εποχή η "μπύρα" του Μπέη ήταν στις δόξες της. Το φως ήταν με λουξ. Οι μπύρες και οι λεμονίτες ήταν στο πηγάδι, για δροσιά. Δεν θυμάμαι αν είχε κάπως ρεύμα για την "ραδιόλα" εκτός αν με μπερδέυει η μνήμη μου και αυτό ήταν μετά το 67. Αλλά οι Κυριακές το καλοκαίρι είχε γλέντι. Ο "Κανιάσος" πουλουσε καραμέλλες απ' έξω. Τον Αύγουστο είχε εμπόρους με γαιδούρια και μουλάρια. Ο δρόμος από την "μπύρα" μέχρι τ'αγρελάκια στον Καρκάδο ήταν το νυφοπαζαρο για τα πιτσιρίκια. Πάνε αυτά.

pathfinder είπε...

θα παρακαλούσα τον αμμοδύτη να βρή τη σημείο αυτης της φωτογραφίας και να βγάλει μία σημερινή ακριβώς απ την ίδια γωνία και να τη δημοσιεύσει. Θα έχει γούστο (μάλλον θλιβερό)να συγκρίνουμε τις μεγάλες διαφορές με πρώτη την καταστροφή των αναβαθμίδων .

αμμοδύτης είπε...

Καλή ιδέα pathfinder, αλλά θα πρέπει να περιμένεις μέχρι το Σαββατοκύριακο. Θα στενοχωρεθείς, με τέτοιου είδους συγκρίσεις, φοβάμαι.

Ανώνυμος είπε...

Όλη η Ελλάδα δεν είναι η ιδια ιστορία; Η αστυφιλία και η ερήμωση της υπαίθρου; Τουλάχιστον υπάρχετε. Για πηγαίνετε στην Βόρεια Ελλάδα!

Ανώνυμος είπε...

έχεις δίκιο και είναι μεγάλη κουβέντα αυτή που είπες, αλλα δυστιχώς οι νεοέλληνες έτσι είμαστε, απολίτιστοι και λαμόγια, σιγά μη σκεφτόμαστε την ελλάδα που χάνετε.. είμαστε σ αυτό το τόπο ότι είναι τα κατσίκια για τα αμπέλια