Τρίτη 24 Ιουνίου 2008

Υπέρβαση

Η ομορφιά του νησιού υπερβαίνει τις κακίες, τις ανοησίες, τα ανοίγματα των δρόμων, τα παράνομα νταμάρια, τα όχι καλόγουστα τριώροφα παραδοσιακά, ακόμα και την λειψυδρία. Νησιωτικότητα είναι, μεταξύ άλλων, η στωική υπομονή στις αντιξοότητες, η παραδοχή ότι «έτσι είναι». Απλά, Άρχοντες, μην αφήσετε ένα νησί πιο τραυματισμένο από αυτό που βρήκατε...

8 σχόλια:

αμμοδύτης είπε...

πριν ένα χρόνο, το τοπίο της φωτογραφίας ήταν ένα απρόσκοπτο τοπίο στην ερημιά. Τώρα η φωτογραφία δεν λέει όλη την αλήθεια: για να δεις το τοπίο είσαι ανάμεσα σε ξύλινες κολώνες μεσαίας τάσης της ΔΕΗ, κάτω από καλώδια. Γίναμε πλουσιότεροι. Και αν είναι για επιδοτούμενες ΑΠΕ, γίναμε πλουσιότεροι σε βάρος των φορολογουμένων.

Ελληνας Ναύτης είπε...

Ammodyti epeidi se vlepo dynato se auta anarotiemai an mporeis na voithiseis?

Thelo na fytepso elies, sykies kai merika velanidia.
Pote einai kalytera septemvri i flevari?. kathe fytorio mou leei kai alla.
Episeis katalava oti potizeis me stalaktes. Posa litra nero gia kathe dentro kat'etos ypologizeis?

Sygnomi gia to fortoma alla mallon ksereis ti kaneis!

Underwater είπε...

Οι νησιώτες μπορεί να υπομένουν στωικά όταν χρειαστεί, αλλά τους αρέσουν και τα ταξίδια. Γι'αυτό θέλει προσοχή.
Τελικά, τώρα που το σκέφτομαι, οι νησιώτες μάλλον παλεύουν ενάντια στις αντοξοότητες, δεν τις υπομένουν ούτε τις αποδέχονται. Δάμασαν τη γη, την έκαναν έφορη, μπόρεσαν κι ανάθρεψαν γενιές ολόκληρες πάνω σ'ένα ανεμοδαρμένο βράχο.
Το να υπομένεις στωικά φίλε αμμοδύτη μάλλον δεν συνάδει με τη νησιωτικότητα τελικά.

αμμοδύτης είπε...

ναύτη έλληνα:

α)συκιές

α.1.)συκιές αγορασμένες σε γλάστρα (δηλαδή πιασμένες με ρίζα) τις φυτεύεις οποτεδήποτε, ο σεπτέμβρης οκρώβριος είναι ιδανικοί, (ΜΕ ΠΟΤΙΣΜΑ) γιατί έτσι εδραιώνεται και προχωράει η ρίζα 1-3 μήνες, χουζουρεύει τον χειμώνα, και την άνοιξη ξεκινάει το φυτό ακάθεκτο, με την ρίζα να προχωράει μόνη της προς αναζήτηση υγρασίας. Θα θέλει βαθειά, αλλά όχι συχνά ποτίσματα.

α.2) συκιά με μόσχευμα (κλαδί) που φυτεύεις εσύ:

α.2.Ι) σε γλάστρα, ποζιζόμενο συνεχεια όλο το καλοκαίρι, εύκολο γιατί το ελέγχεις και φυτεύεις όσα πιάσουν το φθινόπωρο.

α.2.ΙΙ) κλαδί στο χώμα. Αν το φυτέψεις βαθέιά ή σε βάση ξερολιθιάς, έχει το όφελος ότι η ρίζα προχωράει κατ' ευθείαν. Πρέπει όμως, ακλού κακού να ποτίσεις. Βάζω σωληνάκι φ20 που πάει κάτω, σε βάθος 40-60 εκατοστών και με σταλακτήρες, αρκούν 3-5 λίτρα την φορά, και δεν πάει χαμένο το νερό

Και στις δύο περιπτώσεις, το κλαδί το κόβεις όχι με κλαδευτήρι αλλά με το χέρι για να τραυματιστεί το κλάδί στην βάση του (αυτήν που μπαίνει στο χώμα) διότι υποτίθεται αυτό συγκεντρώνει εκέι τις αυξητικές ορμόνες που ευνοούν την ριζοβολία. Επίσης το βρέχεις και πασπαλίζεις επάνω αγορασμένη ορμόνη ριζοβολίας. Όπως όλα στην φύση, είναι στατιστικό. Σε σωστά κλαδιά, με ορμόνη εγώ έχω 80% επιτυχία. Βαζεις δύο-τρία κλαδιά για να είσαι σχεδόν σίγουρος

Τα βελανίδια τα μαζέυεις Νοέμβριο και τα φυτεύεις Φεβρουάριο. Αν τα φυλάξεις στο ψυγείο σε τάπερ με υγρό περλίτη ή έξω σκεπασμένα με λίγο χώμα, αρχες Φερουαρίου θα δεις τα βελανίδια να έχουν φουσκώσει στην άκρη, ή να έχουν πετάξει ένα ριζίδιο χοντρό, 2-4 χιλιοστών σε διάμετρο. Αυτά θα έχουν 95% επιτυχία στο φύτεμα. Τα άλλα 70-80%. Πρέπει να μείνουν υγρά μέχρι τέλη Απριλίου, κατά προτίμηση τέλος Μαϊου.

Με σταλακτήρες τους δίνω 2-3 λίτρα την βδομάδα. Αν τα κρατήσεις υγ΄ρα συνέχεια, όλο το καλοκαίρι, θα μεγαλώνουν συνέχεια, και θα γίνου 20-30 εκατοστά σε έναν χρόνο (ρίζα υπερτριπλάσια). Αν τα αφήσεις να στεγνώσουν θα ζήσουν αλλά σαν σωστά ξηροθερμικά φυτά θα μπουν σε καλοκαιρινή νάρκη.

Τον δεύτερο χρόνο, δεν θέλουν 2-3 λίτρα την βδομάδα αλλά 6-8 κάθε δύο βδομάδες. Πιο συχνά, πιο καλά.

Μετά τον πρώτο χρόνο το 80% θα ζουν και απότιστα. «Αγριεύουν» μετά τον 4-5ο χρόνο και κάνουν βελανίδια μετά τον 7-8ο.

Καλή διασκέδαση.

Ανώνυμος είπε...

εγώ προτιμώ και άλλες ταλαντούχες ουκρανές!

Ανώνυμος είπε...

Και αγοράκια για το γυναικείο ή homo κοινό.

αμμοδύτης είπε...

θα σας απογοητεύσω, το blog δεν είναι ακατάλληλο για ανηλίκους...

πλάκα μπορούμε να κάνουμε, αλλά ως εκεί

Ελληνας Ναύτης είπε...

Euharisto gia tis symvoules!