Δεν θα το ονομάσω Εκτός σχεδίου 004 αν, και αυτό, είναι σε αυτήν την κατηγορία. Ίσως πω ότι αποδέχομαι ότι με έχουν ρίξει οι βοεβόδες, ότι οι χωριανοί μου και εγώ είμαστε ζαβοί β’ ή γ’ κατηγορίας. Και μας αρμόζει να ζούμε σε κελιά όταν εσείς ζείτε σε παραδοσιακές μεζονέτες με αυτόνομη θέρμανση, και πάρκιγκ.Έχει σκεπαστό καθιστικό, κάμαρα με τζάκι, θυρίδες για τα μικροαντικέιμενα της κουζίνα και θυρίδες δίπλα σε μια πέτρα που μοιάζει να χωρίζει τον χώρο για κρεβάτι, μάλλον από άχυρα. Οι αρχιτέκτονες της παρέας θα πουν «δεν είναι σπίτι, είναι αγροικία» και θα μπω στον πειρασμό να πω πόσο αγαπώ την ΔΟΥ (που θα το φορολογήσει σαν «σπίτι»)…και θα αρχίσουμε να τρωγόμαστε πάλι.
Δεν φαίνεται στην μικρή φωτογραφία, αλλά οι πέτρες είναι λαξευμένες, στο σχήμα της καμπύλης που ήθελε ο μάστορας. Η μόνη «ευθεία» σε όλη την κατασκευή είναι η πέτρα της «καταστέγας». Το «ανιώφ’λο» της εσωτερικής πόρτας είναι λαξευμένο στην μια άκρη για να δέσει με το υπόλοιπο. Ο τοίχος από πάνω ακολουθεί την ισοϋψή του χωραφιού.
Οι σκίνοι γύρω γύρω προσφέρουν το άρωμα, και αυτή η εξωτερική θυρίδα, δεξιά της πόρτας ίσως είναι για το φαναράκι του λαδιού που άναβε την νύχτα για να λέει στους περαστικούς «είμαι μέσα».
Μου αρέσει περισσότερο από τις μεζονέτες.
3 σχόλια:
ενα τετοιο θελω κι εγω. και τιποτα αλλο στην ζωη μου. απλα να εχω την ησυχια μου και την ξενασια μου. ζηταω πολλα???????????????
panomeriti, ήταν το όνειρό μου μέχρι πριν 10 χρόνια, μετά μου μπήκε και έχω συλλογή. Εχω κοιμηθεί σε ένα παρόμοιο (λίγο αρμολογημένο για να μην μας φάνε τα ποντίκια) χειμώνα, με χιονόνερο, 4 μερόνυχτα, με μάυρο λιαστό κρασί. Καθάρισε το κεφάλι μου!
τα ασήμαντα αυτά σπιτάκια είναι ο κρυμμένος θησαυρος που όλοι ψάχνουν
Δημοσίευση σχολίου