Αναζητώντας το τέλειο άνθος

«Το τέλειο άνθος είναι σπάνιο. Θα μπορούσες να περάσεις όλη σου τη ζωή αναζητώντας το, και δεν θα είχε πάει χαμένη».

Αυτά έλεγε ο Katsumoto στον “Τελευταίο Samurai”. Και λίγο πριν πεθάνει: «Τέλεια. Είναι… όλα… τέλεια…»

Ξεκίνησα πριν ένα χρόνο, να πειραματιστώ με την δημόσια έκφραση, χωρίς να φανταστώ, τότε, τι ακριβώς ήταν. Ήθελα να "αναδείξω" ένα κομμάτι της Τήνου που δεν είχαν μέχρι πρόσφατα οι χάρτες (και μερικοί ακόμα το αποσιωπούν). Ήθελα να αποδομήσω δοξασίες που γνωρίζω ότι είναι λανθασμένες, χωρίς όμως να μπορώ να επικαλεστώ το αλάνθαστο. Ήθελα να τσιγκλίσω μερικούς από εσάς να αρχίσουν δική τους ιστοσελίδα, γιατί μέσα από την πολυφωνία, πιστεύω κερδίζουν και η δημοκρατία και οι "ανθρωπιστικές" αξίες. Ήθελα να γράψω και να δείξω "τι μας ενώνει", άσχετα αν, που και που, βγήκε "τι μας χωρίζει".

Βασικά, ωστόσο, όπως το έγραψα μια φορά και μου το θύμισε ο "παράξενος" μίαν άλλη, το blogging είναι για την προσωπική, εγωκεντρική και εγωιστική άποψη του blogmaster, και αν κάποιος πιστεύει διαφορετικά, καλή του τύχη, υπάρχουν και οι διαφημιστικές εταιρίες. Άλλο τώρα αν είναι ψυχανέμισμα ή ψυχανάλυση σε δημόσια θέα.

Πρέπει να ομολογήσω ότι τους τελευταίους 12 μήνες θυμήθηκα πολλά που είχα ξεχάσει, και έμαθα και πολλά νέα. Τώρα αν ψυχαγώγησα μερικούς, ή ενόχλησα άλλους, μάλλον είναι σύμπτωση.

Κύκλοι επικοινωνίας

Όλες οι επέτειοι έχουν στατιστικές αναδρομές, ας κάνω και εγώ μία για το blog που γίνεται ενός έτους αύριο μεθαύριο.

Στις τελευταίες 365 μέρες, «ανέβασα» 771 αναρτήσεις. Από τον Μάϊο, που έβαλα το addfreestats (το κουμπάκι κάτω κάτω που μετράει επισκέψεις), μέτρησα 33.197 «επισκέπτες» που είδαν 119.939 σελίδες. Οι «επισκέψεις» είναι παραπάνω, γιατί μερικοί μπαίνουν πάνω από μία φορά την ημέρα. Μου λένε ότι το addfreestats δεν καταγράφει όλες τις επισκέψεις, και, προσθέτω, ότι μερικές επισκέψεις, ίσως το 2-5%, είναι τυχαίες από κάποιο μηχανισμό της Google. Ένα 10% των επισκεπτών έρχεται, ούτως ή άλλως τυχαία, από τις μηχανές αναζήτησης. Με τέτοια στατιστικά, το blog είναι μικροσκοπικής εμβέλειας σχετικά με τα «πολιτικά» ή τα δημοφιλή blogs. Πάντως μην θορυβείστε, δεν «βλέπω» επισκέπτες, βλέπω κόμβους παροχέα, και εκτός αν σας ξέρω ήδη, δεν ξέρω ποιοί είστε.

Η πρώτη ανάρτηση που τράβηξε κόσμο ήταν, παραδόξως, αυτή με τις αγκινάρες, γιατί έθιξε το θέμα του βιολογικού καθαρισμού. Η πρώτη «δημοφιλής» ανάρτηση ήταν για το λιμάνι της Τήνου, ιδίως το κομμάτι που έλεγε στον Δήμαρχο ότι κινητήρια δύναμη είναι ο έρωτας και όχι το χρήμα. Το λιμάνι το «έπιασε» και εφημερίδα στην Αθήνα. Οι αναρτήσεις με τα μαθηματικά της αναταραχής και ο δρόμος για την κόλαση μεταφέρθηκαν από άλλα blogs στην Ελλάδα (και εκτός). Όποτε πιάσω το θρησκευτικό (ορθόδοξοι-καθολικοί), επίσης γίνεται χαμός σε επισκέψεις. Παρ’ όλο που είμαι ένας σκέτος blogger, βλέπω ξεκάθαρα τι ενδιαφέρει και τι δεν ενδιαφέρει τον κόσμο. Τα πραγματικά θέματα τον ενδιαφέρουν. Τα στημένα πανηγυράκια, όχι τόσο.

Κάποτε οι επαφές και η ανταλλαγή απόψεων ήταν στο ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς, και τον λόγο τον είχαν όσοι είχαν ραδιόφωνα, εφημερίδες και τηλεόραση. Η αξιοπιστία των δύο τελευταίων, ιδίως στην Ελλάδα, είναι αμφισβητούμενη, και διεθνώς, η τάση είναι για διαδικτυακή ενημέρωση. Όχι ότι οι ιστοσελίδες είναι αθώες και αγαθές, αλλά, επίδοξοι προπαγανδιστές, να γνωρίζετε ότι ο διαδικτυακός επισκέπτης είναι αμείλικτος και ξέρει πότε τον παραμυθιάζουν.

Είναι προφανές σε μένα ότι τα blogs, τα πραγματικά, είναι θαυμαστό, όχι τόσο καινούργιο, μέσο επικοινωνίας και έκφρασης, και συνιστώ ανεπιφύλακτα σε οποιον(α)δήποτε έχει την δυνατότητα, να το κάνει. Θέλει λίγη προσοχή, είναι χρονοβόρα η άσκηση. (Και μπορείς να πέσεις και στην παγίδα ότι η εικονική επικοινωνία είναι πραγματική).

Προοίμιον με αγκινάρες

Δεν ορκίζομαι ότι η «επέτειος» του blog είναι χτες, ή σήμερα ή αύριο ή μεθαύριο, αφού προφανώς κάτι ψέλλισα πριν την Πρωταπριλιά, αλλά μέχρι να αποφασίσω πως γράφεται «σωστά» η ophioussa, είδα και έπαθα. Έτσι η Πρωταπριλιά είναι η επίσημη επέτειος, αν και μπορεί να πάτησα το κουμπάκι «δημοσίευση ανάρτησης» νωρίτερα. Κάτι θα γράψω, για την Πρωταπριλιά, αλλά, για την ώρα, μου ήρθε δώρο γενεθλίων από τα αλαλάζοντα τοπία, σε επέτειο της περσινής ανάρτησης της 18ης Απριλίου 2008 με τις αγκινάρες.


Αν το μέγα πρόβλημα είναι τα χρήματα, οι Τηνιακοί αγρότες το έχουν σε οξεία μορφή. Παλιότερα τα μοσχάρια, πάντα τα «καλοκαιρινά», για αρκετό καιρό κάτι πενιχρές επιδοτήσεις, όσα χρόνια θυμάμαι τα λεμόνια, και είναι τώρα 10 ή 20 χρόνια που η αγκινάρα έχει πέραση. Ήμερη για «εξαγωγή», άγρια για το σπίτι. Προσωπικά απεχθάνομαι τις ήμερες μαγειρεμένες αγκινάρες, αλλά μου αρέσουν οι άγριες, ωμές, με λεμόνι και, άντε, και καμία ρακή. Την συνταγή, βέβαια την έμαθα στην Ανατολική Κρήτη.

Χάζευα λοιπόν το δικό μου blog πέρυσι τον Απρίλιο. Σαφώς προσπαθούσα να είναι οι φωτογραφίες μου κάτω από 200kB. Σε αυτή την ανάρτηση είναι 400kB η μία.

Πρέπει να το έχω ξαναπεί, αλλά άρχισα να διαβάζω blogs όταν έγινε το συμβάν με τον Ζαχόπουλο περί τα τέλη του 2007, και μου έγινε σαφές ότι οι ειδήσεις στα κανάλια είναι... πως να το πω ευγενικά;... (Αλήθεια, τι απέγινε το ροζ DVD; ξεχάστηκε προφανώς). Σύντομα κατάλαβα ότι και στα blogs, μερικά είναι λιγότερο ελεύθερα. Φαίνεται από μακρυά σύντροφοι! Έγινε επίσης σαφές, ότι οι ελεύθεροι άνθρωποι έχουν υπερβεί τα πολιτικά κόμματα, ακόμα και αν έχουν αυτή ή την άλλη προκατάληψη. Ένα blog είναι ελεύθερο και μου αρέσει ιδιαίτερα, το www.antinews.gr Από αυτούς κόλλησα το μικρόβιο και τους ευχαριστώ για αυτό.

Προγνωστικό για "νερά"

Δεν ξέρω τι έκανε το ηλεκτρικό δίκτυο, αλλά η σελήνη, 2-3 ημερών ήταν ανάσκελα, "σαν βάρκα", λέμε στα χωριά μας, που σημαίνει "νερό". Και με την νέα σελήνη πριν 2-3 μέρες βροχερή, λένε ότι για δύο εβδομάδες θα είναι υγρός ο καιρός (και ουδεμίαν ευθύνη φέρω για τα προγνωστικά).

Σιδέρωμα

Και αφού είμαστε στην οικολογία και την αειφορία, όταν θα έχετε κλείσει το ρεύμα για ένα μήνα, για να σώσετε τον πλανήτη, αφού μετά λίγες μέρες αναγκαστικά θα αρχίσετε να καίτε ξύλα για τον καφέ το πρωί (να μια άλλη ιδέα, κόψτε τον καφέ), τα εικονιζόμενα αντικείμενα, γεμάτα καρβουνάκια από το τζάκι, θα σας επιτρέπουν να βγαίνετε έξω το βράδυ φρέσκος και σιδερωμένος.

Οικολογική αειφορία

Λίγο εκτός εποχής, αλλά τώρα την βρήκα την φωτογραφία…

Κάποτε τα χοιροσφάγια δεν ήταν λαογραφικό έθιμο αλλά μέρος των ετήσιων κύκλων της επιβίωσης. Ο «χοίρος» ήταν η πρωτεΐνη και το λίπος για τουλάχιστον τον μισό χρόνο.

Η διαδικασία δεν ήταν καθόλου χαριτωμένη αφού το ζώο ζύγιζε από 150 έως 250 κιλά και συνήθως καμία διάθεση δεν είχε να του τρυπήσουν την καρωτίδα για να στραγγίξει το αίμα (που το μάζευαν και το έκαναν «πουτίγκα» ή blutwurst που συγγνώμη, δεν έχω δοκιμάσει ούτε στην τηνιακή, ούτε στην γερμανική του εκδοχή).

Ωστόσο τότε αυτό ήταν επιβίωση και οι πατάτες τηγανισμένες σε «γλύνα» είχαν μια μυρουδιά… Άλλο αν τώρα, στην κοινωνία της αφθονίας και της παχυσαρκίας βουλώνουν οι αρτηρίες. Τότε, δεν υπήρχαν υπέρβαροι άνθρωποι γιατί το φαγητό δεν περίσσευε, και η γυμναστική πολλή.

Ποτέ δεν έπαψε να με εντυπωσιάζει πως από ένα γουρούνι, δεν περίσσευε σχεδόν τίποτε, ενώ το ίδιο ήταν η ανακύκλωση για ο,τιδήποτε περίσσευε στην κουζίνα ή την επεξεργασία άλλων τροφίμων… Οικολογική αειφορία δεν θέλετε;

Ώρα της Γης;

Ξέχασα το PC μου κάπου, και γράφω χωρίς τα συνήθη βοηθήματα που είναι τα αρχεία μου, οι φωτογραφίες μου και η εύκολη πρόσβαση στο διαδίκτυο…

Με συγχωρείτε, αλλά κάπου δεν παίρνω πολύ σοβαρά την «Ώρα της Γης». Μάλλον Ώρα Marketing, Ώρα Υποκρισίας ή Ώρα Προβολής Μερικών, αλλά ως εκεί. Με πολλούς καλοπροαίρετους στον ρόλο του προβάτου, όπως πάντα.

Κατ’ αρχάς να ξέρετε ότι αποτελεί εργαλείο του εταιρικού (και πολιτικού) marketing τα περί «πράσινου» και περί δήθεν λατρείας για το περιβάλλον. Μερικοί το πιστεύουν σίγουρα, και καλά κάνουν, αλλά οι περισσότεροι το κάνουν για την εντύπωση και γιατί πουλάει.

Θέλετε πραγματικά να βοηθήσετε τον πλανήτη;

Κατεβάστε τον γενικό διακόπτη σας, για 15 μέρες τον Δεκέμβριο και άλλες 15 τον Ιούλιο. Χωρίς ρεύμα για το καλοριφέρ, και χωρίς κλιματιστικό για 15 συν 15 μέρες. Μην φάτε μαγειρεμένο φαγητό για ένα μήνα. Μόνο ότι βρείτε ωμό, από την φύση (γιατί τζάκι με φρύγανα δεν έχουμε στα διαμερίσματά μας).

Να πω και 1 μήνα χωρίς τρεχούμενο νερό; Πλύσιμο με ότι σας δώσει με κουβά ο γείτονας; Ένα μήνα χωρίς κρέας; Χωρίς τσιγάρο;

Να προσθέσω και ποδαρόδρομο μέχρι το περίπτερο ή το supermarket; Ή μηδενική χρήση αυτοκινήτου για 1 μήνα; 1 στους 12; Δεν αξίζει ο πλανήτης έναν στους δώδεκα μήνες οικονομία;

Καλές είναι οι διαδηλώσεις για καλούς σκοπούς. Σαν να διαδηλώνεις κατά της φτώχειας, κατά της πείνας και κατά των ρυτίδων, και υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης. Χρόνια προσεύχονται για αυτά τα θέματα και το μόνο που πετυχαίνουμε είναι εκπομπές CO2 από τα κεράκια στην εκκλησία (άντε και καμία κοινωνική επαφή).

Ή «Ώρα της Γης» ήταν η ζωή στον μεσαίωνα, ή, η ζωή στην Τήνο, μέχρι το 1960. Τα άλλα είναι καλοπροαίρετα μεν, αμφίβολα δε.

Συγγνώμη που είμαι λίγο κυνικός, και ελπίζω να βρω το PC μου το πρωί, και να σκεφτώ τι να γράψω για μεθάυριο που κλέινω ένα χρόνο εδώ. Γιατί δεν μου λέτε εσείς τι να γράψω για την επέτειο των 365 ημερών;

Η εικόνα είναι από το Google Earth

Σιδηρουργείο

Μέχρι περίπου το 1980 ή 85, σχεδόν όλα τα σιδερένια αγροτικά εργαλεία στα Κάτω Μέρη, φτιαχνόταν στον Πύργο. Σήμερα, πολλά εισάγονται από χώρες της Ε.Ε., άσε που δεν ξέρει κανείς πως να βρει και να διαλέξει "στειλιάρι". Τα γερά στειλιάρια, για κασμά, ας πούμε, ήταν από "κοσάγρελα" δηλαδή αγριοελιές. Και οι "φτελιές" κάνουν. Oι φτελιές (καραγάτσι ή ulmus campestris) είναι αυτοφυείς σε λαγκάδια στην βόρεια Τήνο. Σε παλιότερες εποχές, η φλούδα, πλούσια σε ταννίνες χρησιμοποιείτο σε βυρσοδεψεία. Τα φύλλα τα μάζευαν για συμπλήρωμα τροφής σε ζώα.

Φίλε Δ.Χ., έχω έρθει 2-3 φορές να σε φωτογραφίσω επί τω έργω, αλλά Σαββατοκύριακα, και δεν σε έχω πετύχει…

Εκτός από καλλιτέχνες, το νησί μας έχει και δασικά δέντρα. Στο μονοπάτι Αγάπη-Βωλάξ και στης "Μαριάς το λαγκάδι", πίσω από την Αετοφωλιά, έχει δέντρα που δεν ήξερα τι είναι αλλά από φωτογραφίες συμπεραίνω είναι σφενδάμια (acer platanoides).

Διάσταση απόψεων;

Ο Mirek Topolanek, πρωθυπουργός της Τσεχίας, που προεδρεύει της Ε.Ε., χαρακτήρισε τις τελευταίες κινήσεις της Αμερικανικής κυβέρνησης σαν «δρόμο προς την κόλαση», απευθυνόμενος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο (http://www.nytimes.com/2009/03/26/world/europe/26czech.html?_r=1&hp)

Δεν ξέρω αν η κυβέρνηση των Δημοκρατικών κάνει καλά ή αν πράγματι ρισκάρει με τόσο επιθετική νομισματική και οικονομική πολιτική. Γενικά, είμαι επιφυλακτικός με την άκρατη παρέμβαση, αν και μου έχουν πει ότι η Μεγάλη Ύφεση του 1929 έγινε πιο έντονη εξ αιτίας της τότε αυστηρής, «μη διευκολυντικής» νομισματικής πολιτικής. Κοινώς, δεν υπήρξε αρκετό χρήμα σε κυκλοφορία.

Είναι σαφές σε μένα, από τον Οκτώβριο, ότι οι αγορές (δηλαδή οι αγορές νομισμάτων, ομολόγων και μετοχών) μοιάζουν να φοβούνται την ύφεση και τον αποπληθωρισμό, περισσότερο από τον πληθωρισμό. Αυτό δικαιολογεί ή εξηγεί τις Αμερικανικές κινήσεις (και ίσως την κάποια θετική κίνηση στις αγορές την περασμένη βδομάδα).

Οι Γερμανοί έχουν χειρότερη πρόσφατη εμπειρία από τον μεταπολεμικό υπερπληθωρισμό τους και ίσως έτσι δικαιολογείται η αντίθετη άποψή τους, που, πιστεύω, εκφράζεται από την Προεδρία της Ε.Ε.

Οι «Ευρωπαίοι» προσπαθούμε από συλλογικά όργανα να συμφωνήσουμε σε σωστές πολιτικές (όταν όμως ξέρουμε ότι η Γερμανία στην ουσία επιβάλει την πολιτική αυτές τις μέρες). Οι Αμερικανοί κοιτούν το δικό τους συμφέρον (και ίσως συντονίζονται με αυτούς με τους οποίους έχουν τις μεγάλες εμπορικές και κεφαλαιακές συναλλαγές, δηλαδή την Άπω Ανατολή). Οι Γερμανοί το δικό τους, Οι Άγγλοι, ιστορικά και γεωγραφικά κάπου στην μέση.


Αυτή η διάσταση απόψεων μου θυμίζει παλιά σεισμικά ρήγματα… Το δεξί τμήμα της πάνω φωτογραφίας είναι το Carlo Allegri από πρόσφατη επίδειξη μόδας

Λουλουδάκια ευαγγελισμού

Όσο για τον κρίνο... Τι να σας προτείνω; Το "King Jesus" του Robert Graves; Ή τον Κλήμη τον Αλεξανδρινό (Titus Flavius Clemens);

Αυτήν την εποχή, οι παραλίες είναι γεμάτες από αυτά τα λουλουδάκια, που στην ενδοχώρα είναι έντονο ροζ, αλλά εδώ είναι αυτό που βλέπετε. Πάντα λέω να μαζέψω σπόρια και να δοκιμάσω την τύχη μου, αλλά μέχρι τον Ιούνιο έχει εξαφανιστεί κάθε ίχνος στα ξερά χόρτα.

Επαναστάσεις

Χμμμ... Να γράψω για την Εθνική Επέτειο; ή για τον Ευαγγελισμό; Δεν το κρύβω έχω αρχίσει να γίνομαι κυνικός και να αμφισβητώ την εκδοχή του κόσμου που μου έχουν σερβίρει (αν και δεν με βλέπω για ...επανάσταση).

Να διαβάσετε την ιστορία της Επανάστασης. Θα δείτε μεγάλα ξένα συμφέροντα γύρω από την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την πόλωση των τότε "Ελλήνων" γύρω από ξένους, την ιδιοτέλεια που δεν μας ανέφεραν στο σχολείο, τον διχασμό, τον εμφύλιο (ναι από το 1821). Και δεν σας παραπέμπω σε περίεργα ακραία ή αμφισβητούμενα εγχειρίδια, στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών.

Η Ιστορία μας είναι πολύτιμη γιατί απαντάει σε πολλές απορίες μας. Κι όταν διαβάζετε, να ψάχνετε όλες τις απόψεις, όχι μόνο την "επίσημη".

Από την ...Wikipedia, συνειδητοποίησα την πιθανή σχέση μεταξύ της Αμερικανικής επανάστασης του 1769, και της δικής μας, μέσω των Ρωσο-τουρκικών πολέμων περί το 1770 και 1780. Οι Άγγλοι φταίνε, που παράτησαν την Ανατολική Μεσόγειο και τις ανατολικές αποικίες, λόγω εμπλοκής τους στις ...δυτικές αποικίες, πήραν κάτι ανταλλάγματα από τους Ρώσους στον Ατλαντικό και άνοιξαν την όρεξη της Μεγάλης Αικατερίνης... Άσχετο; Για ψάξτε το...

Εικόνες βροχής (2)

Γιατί οι αναπτυγμένες αγορές είναι αναπτυγμένες, και οι αναπτυσσόμενες υπανάπτυκτες; Επειδή στις αναπτυγμένες, κάθε μέρα έχει όχι μία αλλά 10 μεγάλες εξελίξεις, 50 χρεοκοπίες, 100 νέες πρωτοβουλίες και συντονισμένη προσπάθεια. Όχι ότι αξίζει τον κόπο να το αναλύω, αλλά το «μίνι ράλι» του Μαρτίου στο Χ.Α. είναι ο απόηχος του «πολέμου» στις ΗΠΑ. Σταθεροποιείται το πετρέλαιο πάνω από τα $50, ο Dow κάτι πάει να κάνει προς τις 8.000, ο χρυσός εκεί που ήταν πέρυσι τέτοιο καιρό, και, πιο σημαντικό, με τις τιμές των σπιτιών, σε πλειστηριασμούς, κάτω 20%, έχουν αρχίσει οι πράξεις. Υπάρχει η ελεύθερη οικονομία, υπάρχει και ο γύψος.

Στην χώρα μας, θα δούμε φως, λένε οι ειδικοί (και ένας σχολιαστής) μετά το 2011 (αλλά δεν λένε πόσο μετά). Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το σύστημα είναι ασταθές, και θα καθοριστεί από αστάθμητους παράγοντες.

Εν τω μεταξύ, απολαύστε τα τελευταία χειμερινά χρώματα, ή, για την ακρίβεια, τα χειμερινά πράσινα. Σε 15 μέρες θα έχουμε λουλούδια και, σε τρεις, τα χρυσοκίτρινα της ξεραΐλας με τα πράσινα διαλείμματα στα λαγκάδια. Εγώ έχω αδυναμία στα βουνά του νησιού. Η Τήνος, για όσους δεν είστε από εδώ, είναι ορεινό μέρος, και τα περί ιερού κλπ νησιού, είναι, μετά συγχωρήσεως, εμπορική υπερβολή.

Εικόνες βροχής (1)

Δυό μέρες τώρα βρέχει και ο επισκέπτης μου ζήτησε εικόνες της βροχής. Όταν βρέχει, το νησί είναι μαγικό. Ίσως επειδή έχουμε ανάγκη το νερό. Ίσως επειδή χρόνια πολλά, τον μεσαίωνα, μάθανε οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας τον ατέλειωτο χειμώνα που έβρεχε 10 και 15 μερόνυχτα συνέχεια. Ίσως γιατί ο ουρανός είναι πιο χαμηλός και η μυρουδιά του όζοντος από τις αστραπές, πιό έντονη. Ίσως γιατί ο θόρυβος της βροχής συνοδεύεται από το βουητό στα λαγκάδια... Ίσως γιατί ξέρω ότι ποτίζονται οι βελανιδιές μου και, εγωιστικά, χαίρομαι.

Εκάτη πάνω στη Μαύρη πέτρα

«…Την τέταρτη μέρα τη συνόδευσα στο Νησί του Άρη, όπου έγιναν οι αιματόβρεκτες θυσίες στον γενάρχη μας και στην Εκάτη πάνω στην Μαύρη πέτρα και ονόμασε την Αντιάναρα διάδοχο επί θρόνω και προστάτιδα του Βασιλικού Οίκου των Αρειανιδών και κήρυξε την έναρξη της εκστρατείας, και όταν επιστρέψαμε στα Θεμίσκυρα, το ιππικό που είχε ετοιμαστεί, ξεκίνησε την πορεία του προς τα δυτικά…Πέντε μέρες, από την πρώτη που έφτασαν οι Τρώες απεσταλμένοι, τόσες ακριβώς ημέρες έκανε να μου μιλήσει η αδελφή σου…»

Κάποια άγνωστη, που πρόσφατα φαίνεται να μετακόμισε στην Νέα Ζηλανδία, γράφει ιστορίες… Κάποτε μετακόμισα και εγώ, ίσως όχι τόσο μακριά όσο η Νέα Ζηλανδία. Οι μετανάστες έχουμε έναν κοινό παρονομαστή, που όποιος δεν έχει ξενητευτεί, ίσως δεν καταλαβαίνει... Ξέρω ότι αρκετοί από εσάς είστε "έξω", και, πιστέψτε με, όταν καμιά φορά βαριέμαι να γράψω, γράφω με εσάς κατά νου.

http://patroclus-des.blogspot.com/2009/03/18.html

http://artanis71.blogspot.com/

Μας τάζουν φόρους

Συνεχίζουμε να είμαστε σε προεκλογική περίοδο; Ή μου φαίνεται; Αυτή την φορά μας τάζουν φόρους και δεν αστειεύονται, αφού μάλλον το ζητάνε και οι Γερμανοί. Όταν τα του οίκου μας είναι χάλια να περιμένουμε και λίγο εξευτελισμό. Ακούω και τα δύο κόμματα (λυπάμαι αλλά δεν έχουμε ξεφύγει από το μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα) και ακούω πως θα με φορολογήσει έτσι ο ένας και αλλιώς ο άλλος.

Θα είναι δύσκολο. Για να φορολογήσεις πρέπει να υπάρχει φορολογούμενος. Αν ο φορολογούμενος είναι ήδη στο όριο, απλά τον χάνεις. Και η έρημη η εξίσωση θα έπρεπε να έχει περικοπές εξόδων. Μείωση αμοιβών και εξόδων παραστάσεων βουλευτών; Κατάργηση υπουργείων;

Βγήκαν και οι τέσσερις τραπεζίτες και μας είπαν «όλα καλά όλα ωραία». Αυτό ήταν… Πάμε για χρεοκοπία, τυπική, ή ουσιαστική, και ανάθεση του management σε ξένους

Οι τέσσερις τραπεζίτες μου θύμισαν "τα Ρω του Έρωτα" του Ελύτη:

Τέσσερις στρατηγοί κινάν και παν
για πόλεμο στο μακρινό το Ιράν
Μα ο πρώτος από πόλεμο δεν κάτεχε
ο δεύτερος στις κακουχίες δεν άντεχε
ο τρίτος ήταν υποκείμενο γελοίο
κι ο τέταρτος φοβότανε το κρύο
Τέσσερις στρατηγοί κινάν και παν
αλλά δε φτάνουνε ποτέ στο Ιράν

Α.Π.Ε. και Διαφθορά

Eco-corruption! Να το μεταφράσουμε οικο-διαφθορά; Ή οικολογοδιαφθορά;

Σκάνδαλο λερώνει την «καθαρή» ενέργεια της Ισπανίας. Η σύλληψη 19 ατόμων μας θυμίζει ότι το κίνητρο των Α.Π.Ε. είναι η μίζα, και το υποπροϊόν η διαφθορά.

Στην πόλη La Mueia συνελήφθη ο Δήμαρχος και 18 άλλα άτομα. 500 γιγάντιες ανεμογεννήτριες. Πολλά λεφτά στα δημοτικά ταμεία. Έργα, ανάπτυξη, δώρα και δωρεάν διακοπές για τους δημότες. Φυλακή. Οι Α.Π.Ε. άφησαν το γλοιώδες αποτύπωμά τους.

Σε άλλη περίπτωση καταδικάστηκε στέλεχος που «ήξερε» που θα πάνε οι άδειες. Οι ανακριτές ψάχνουν και τα φωτοβολταϊκά με τις εγγυημένες αποδόσεις.

http://www.guardian.co.uk/world/2009/mar/22/la-muela-renewables-spain-corruption

Και η Αμερική έχει τέτοια κρούσματα. Έχω βαρεθεί να το λέω. Οι Α.Π.Ε. βασίζονται σε μηχανολογική και οικονομική απάτη. Δήθεν φτηνές, δήθεν, καλές για το περιβάλλον. Καλές για τους εισαγωγείς πετρελαίου και αερίου, και για τους εισπράκτορες των πάσης φύσεως μιζών από λεφτά φορολογουμένων.

Θα μου πείτε τι μας νοιάζει αν κονομάμε και παράγουμε και ενέργεια; Όπως με κάθε οικονομική δραστηριότητα τα λεφτά βγαίνουν όταν οι πολλοί πληρώνουν και οι λίγοι τα παίρνουν. Όπου υπάρχει επιδότηση είναι λεφτά φορολογουμένων. Και αν στην Ισπανία πάνε μερικοί φυλακή, φαντάσου τι πρέπει να γίνει στην υπ’ αριθμόν ένα διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης.

Στοιχηματίζω ότι, στην Ελλάδα. το 80% όλων των αδειών, τουλάχιστον, έχουν μίζες. Όσοι εμπλεκόμενοι και ενδιαφερόμενοι, να έχετε το νου σας. Οι φορολογούμενοι έχουν αγριέψει.

Και είμαι περίεργος... τι κάλυψη θα έχει η είδηση σε κάτι βρωμερές φυλλάδες που μάχονται για την σωτηρία του πλανήτη.

Ενεργειακών συνέχεια

«Σε ολόκληρο τον κόσμο, σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (ΔΥΑΕ), η οποία εδρεύει στη Βιέννη, εκτιμάται πως θα κατασκευαστούν μέσα τα επόμενα χρόνια γύρω στα 100 καινούρια πυρηνικά εργοστάσια. Μέχρι πρόσφατα, άλλωστε, είχαν ήδη υποβληθεί στη ΔΥΑΕ αιτήσεις για αδειοδότηση της κατασκευής 40 νέων εργοστασίων».

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/03/21/1644048.htm

Από τότε που άκουσα ότι σκέφτονται ανεμογεννήτριες στην Τήνο, έγραψα ότι όσο καλοπροαίρετη κι αν είναι η λαϊκή αντίληψη, οι Α.Π.Ε., δηλαδή οι ανεμογεννήτριες και, λιγότερο, τα φωτοβολταϊκά, είναι κοροϊδία. Ή, για την ακρίβεια, μεταφορά χρημάτων φορολογουμένων από τσέπες πολλών σε τσέπες λίγων. Επιδοτεί η ΕΕ την Τήνο να καταστρέψει την γη της για να έχουν δουλειά λίγοι εργάτες σε κάποια Γερμανική φάμπρικα, και να «κονομήσουν» δυο-τρείς πονηροί δικοί μας. Χωρίς να λύνεται κανένα ενεργειακό ή να βοηθιέται κανένα περιβάλλον.

Είχα γράψει ότι, δυσάρεστο όσο και αν ακούγεται, μετά από λάθη του παρελθόντος, αλλά και πολλή προπαγάνδα από το λόμπυ του πετρελαίου, μία είναι η λύση για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, σε ποσότητες και χωρίς πολύ CO2. Όπως και μετά το 1979, οι ΑΠΕ θα πάνε στα ντουλάπια τους και οι κεντρικές κυβερνήσεις, υπό την πίεση της ύφεσης, (1) δεν θα πετάνε λεφτά σε χαζές επιδοτήσεις και (2) θα κοιτάξουν να επενδύσουν σε έργα υποδομής. Σε αυτήν την ύφεση, τα έργα υποδομής θα περιλαμβάνουν πυρηνική ενέργεια και δίκτυα διανομής (τόσο καλώδια για ρεύμα, όσο και σωλήνες για αέριο και ίσως νερά). Όχι δεν είμαι σοφός, απλά αυτό το έργο έχει ξαναπαιχτεί.

Ένας πυρηνικός αντιδραστήρας μοιάζει με την φωτό αριστερά. Αυτό που φαίνεται δεξιά, δεν είναι ο αντιδραστήρας, αλλά οι πύργοι ψύξης των τουρμπίνων ατμού.

Χειμώνας, ξανά

Χειμώνας, ξανά, κι ας ήταν η δεύτερη μέρα της άνοιξης. Τα λαγκάδια τρέχουν, πέρυσι τέτοιο καιρό ετοιμαζόμουν να ποτίσω τα αμπέλια, αλλά τουλάχιστον φέτος, δεν τίθεται τέτοιο θέμα και, πιστεύω, δεν θα έχουμε πρόβλημα νερού. Άσε που η τουριστική κίνηση μπορεί και να είναι μειωμένη.

Με νοτιά, η βροχή έρχεται και φεύγει, και, αργά το απόγευμα, με τίμησε ο καιρός με λίγο χρώμα.

Το Κάστρο της Τήνου

Τέτοιες μέρες δεν έχω ψευδαισθήσεις ότι θα υπάρξουν, σε αυτή τη ζωή, χρήματα για την ανάδειξη του Κάστρου (άσε πια την αναστύλωση). Έτσι θα μείνω με τις γκραβούρες που θα τις μεγεθύνω, προσπαθώντας να το δω με την φαντασία μου.

Και θα έπρεπε να βρω το καλό παιδί που είχε κάνει, διατριβή ήταν; ή μελέτη; μήπως και την αναδημοσιεύσουμε να την δει και κανένας άλλος...

Αναρωτιέμαι τι κάνει αυτός κάτω κάτω, στο κέντρο της δεύτερης εικόνας... Κάθεται; ή τον ανεβάζουν σε καροτσάκι;

Κήπος

Όταν η ζωή ήταν σχετικά απλή (ή τώρα που ξεχάσαμε πόσο πολύπλοκη ήταν), εδώ στην είσοδο του χωριού κατέληγε το νερό από την πηγή ("πηγάδι" το λέγαμε, νομίζω) που ήταν στην άλλη άκρη του χωριού. Τετάρτη και Παρασκευή πρωί είχαμε "το νερό" για μιάμιση ή δύο ώρες (δεν είχαμε ρολόϊ, πηγαίναμε με το που ήταν ή ήλιος).

Έτρεχε λίγο νερό και όταν δεν ήταν "γυρισμένο" απ' έξω, στην "ιστέρνα" του γείτονα, έπρεπε να το φέρουμε, που σήμαινε τουλάχιστον ένα τέταρτο από ένα "υνταγό" που είχε ελάχιστη κλίση. Το περιβολάκι ("κήπο" το λέγαμε) ήταν δεν ήταν 300 ή 400 τ.μ., με 3-4 δέντρα και ελάχιστο ελεύθερο χώρο, που όμως τάϊζε 2-3 άτομα το καλοκαίρι.

Μία γεώτρηση της κοινότητας περίπου στέρεψε την πηγή, και ποιός ασχολείται να "φέρνει" νερά τώρα, άλλο ένα μεσαιωνικό κατάλοιπο που είχε εξαφανιστεί μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '80. Είμαστε άξιοι να ταΐσουμε 3 άτομα από μισό στρέμμα "κήπο" με ένα κυβικό νερό την βδομάδα;

1981-2009

Τα σπίτια γερνάνε σαν τους ανθρώπους, και ίσως δείχνουμε φωτογραφίες τους γιατί ντρεπόμαστε με τους ανθρώπους, ενώ με τα σπίτια δεν πειράζει.

Το συγκεκριμένο είναι στην είσοδο του χωριού. Έχει ένα ωραίο σχήμα με πραγματική «παραδοσιακή» συμμετρία. Θα ευχόμουν, αν το φτιάξουν, να τα φτιάξουν όπως είναι, αν και αμφιβάλλω ότι θα εισακουστώ.

Το 1981 είχε ήδη χάσει τα υπέρθυρά του, μόνο που τότε ήταν φρεσκοασβεστωμένο και το μερεμέτι ίσα ίσα που φαινόταν.


Το 2009 φαίνονται τα υπέρθυρα που λείπουν, η αυλή έχει μαζέψει αντικείμενα, ένα παράθυρο κάπως άνοιξε, το καταστέγι του γαϊδουριού έχει μισοχτιστεί και ο χώρος στο δρόμο έχει αυτοκίνητα.

Οι τσαλαπετεινοί λένε «άνοιξη»

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, στον Κασσάδο, έχει δύο τσαλαπετεινούς. Είμαι σίγουρος ότι έχει και αλλού, αλλά στον Κασσάδο, έχει δύο και εθεάθησαν σήμερα το πρωί. Παρ όλη την χτεσινή βροχή, παρά την κακοκαιρία που προαναγγέλλουν για το Σαββατοκύριακο, οι τσαλαπετεινοί το λένε: «άνοιξη».

Τώρα έχει κλείσει το τουφέκι, και νομίζω ότι απαγορεύεται ο τσαλαπετεινός, αν και έχω δει θύματα το φθινόπωρο. Ο τσαλαπετεινός είναι προστατευμένος γιατί τρώει βλαβερά έντομα.

Η άνοιξη ξεκινάει σήμερα, 20 Μαρτίου, το μεσημέρι, με την εαρινή ισημερία.

Ο Κασσάδος είναι εκεί που είναι ο πύργος της "Σαμάντλας"

Βιγλάτορας στο κατάρτι

Ανάλογα με το που μένετε βλέπετε ή πολλές ανατολές, ή πολλές δύσεις (ανάλογα που μένετε στο νησί, εννοώ, γιατί στην πόλη...) Εγώ βλέπω πολλές ανατολές. Νοτιοανατολικές ανατολές τον χειμώνα, βορειοανατολικές ανατολές το καλοκαίρι.

Αν βλέπετε ανατολές, παρατηρήστε πως βγαίνει ο ήλιος τέρμα ΒΑ στις 21 Ιουνίου, και τέρμα ΝΑ στις 21 Δεκεμβρίου, και αμιγώς ανατολικά, μεθαύριο και στις 21 Σεπτεμβρίου.

Χρόνους μας ταξιδεύει δεν βουλιάξαμε
χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε

Κατακλυσμούς ποτέ δεν λογαριάσαμε
μπήκαμε μεσ' στα όλα και περάσαμε

Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα !

Φοβάμαι τον φόβο

Από τον Αύγουστο έχω υποψιαστεί ότι θα περάσουμε δύσκολα. Από τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, ψυχανεμίζομαι ότι γράφεται ιστορία στην οικονομική ζωή του «πολιτισμένου» κόσμου και ότι η πρωτοφανής, τότε, πτώση των δεικτών των αγορών, και η πρωτοφανής προσπάθεια διαχείρισης της κρίσης ρευστότητας, δεν θα έχει καλά ξεμπερδέματα. Δεν χρειαζόταν σοφία για να προβλέψω ότι από τον Απρίλη θα δούμε τις "συνέπειες" στην πραγματική οικονομία.

Αυτές οι συνέπειες… Κάτι σαν παχιά λόγια στα δελτία ειδήσεων. Να σας τις πω απλά. Κλείσιμο εταιριών, στην αρχή μικρών και άγνωστων. Ανεργία που σε κάποια στιγμή θα αφορά κάποιον που ξέρουμε. Απώλεια «περιουσιών». Πλειστηριασμοί, μεγαλύτερη ανεργία… Και όλα αυτά αν πάνε καλά τα πράγματα. Αν δεν πάνε καλά, θα σκάσει καμιά τράπεζα, εδώ ή στην γειτονιά μας, και τότε τα παραπάνω θα ακούγονται ήπια. Όχι επειδή λατρεύω τις τράπεζες, αλλά επειδή φοβάμαι τον ανθρώπινο φόβο και τον πανικό.

Και αυτά χωρίς τον παράγοντα «κοινωνική αντίδραση» που συνοδεύει την ανέχεια και τον φόβο.

Δείτε το http://www.antinews.gr/?p=5647
και εδώ: http://www.antinews.gr/?p=5634

Παραστάσεις (2)

Αν το θέατρο έχει ψέματα, ψέματα υπάρχουν και στα blogs (αν δηλαδή είχατε καμιά αμφιβολία). Σε αυτήν την εικόνα σας έχω "πει" τουλάχιστον 11 ή 12 ψέματα. Τι βραβείο να προσφέρω σε όποιον τα βρει;

Παραστάσεις (1)

"Διακριτικά

Durupt και Vidal

θυμήθηκα μια ιστορία που μου αφηγήθηκαν παλαιότερα κάποιοι Τηνιακοί. Αύγουστο 2002 εμφανίστηκε στο νησί η γαλλική θεατρική ομάδα «L' Office des Phabricants d' Univers Singuliers» (OPUS). Μεταφράστηκε ως «Γραφείο Κατασκευαστών Μοναδικών Αντικειμένων». Για μιάμιση ώρα σε κάθε παράσταση παρουσίαζαν το σόου τους που λεγόταν «La Menagerie Mecanique». Μεταφράστηκε ως «Τα Μηχανικά Ζώα». Περιέγραφαν τη ζωή του Andre Durupt (1919 - 1970). Εζησε στο χωριό της Γαλλίας Σελανσέ. Αρχικά, ήταν κατασκευαστής γεωργικών μηχανημάτων. Του άρεσε να συχνάζει στο τσίρκο που κάθε καλοκαίρι επισκεπτόταν το χωριό του. Υπερευαίσθητος, όταν είδε να πεθαίνει ένα μικρό αγριογούρουνο, συγκλονίστηκε τόσο ώστε αποφάσισε να αφιερωθεί στην κατασκευή μηχανικών μερών που να κρατούν αναξιοπαθούντα ζωντανά εν ζωή. Απέτυχε. Τελικά ασχολήθηκε με την κατασκευή μηχανικών ζώων, με μεταλλικά μέρη και έγινε μοναδικός στο είδος του. Πηγή έμπνευσής του ήταν τα ζώα που παρατηρούσε τα καλοκαίρια στο τσίρκο. Του άρεσε τόσο αυτό που έκανε, ώστε πέρασε όλη του τη ζωή κλεισμένος στο εργαστήρι του. Εβγαινε μόνο τα μεσημέρια της Κυριακής για το οικογενειακό τραπέζι. Τα γεύματα στη Βουργουνδία συνοδεύονται από άφθονο κόκκινο κρασί. Τότε συνήθιζε να λέει: «Πολύ κατασκευάζουμε, πολύ γελάμε, πολύ πίνουμε».

Κατά τους ηθοποιούς της OPUS, διευθυντής του τσίρκου ήταν ο Gustave Vidal. Γεννήθηκε το 1895. Διεύθυνε το τσίρκο από το 1918 μέχρι το 1955 που συνταξιοδοτήθηκε και χάθηκε. Οι Γάλλοι της OPUS επέμεναν ότι ήρθε στην Τήνο. Οτι είχε μεν γαλλική υπηκοότητα, αλλά ήταν Τηνιακός, γιος του ξακουστού στην εποχή του κατασκευαστή περιστεριώνων Ιωάννη Βιδάλη και της Ισαμπέλ Γκοτιέ, φημισμένης Γαλλίδας ηθοποιού. Μάλιστα, η OPUS παρουσίασε πλούσιο φωτογραφικό υλικό στους θεατές από τους Durupt και Vidal, τη ζωή και το έργο τους. Τους ζητούσε πληροφορίες για το πού πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Vidal - Βιδάλης και αν είχε απογόνους. Η ιστορία πολυσυζητήθηκε στο νησί και όπως μου είπαν Τηνιακοί που δούλεψαν για τις παραστάσεις, το 90% όσων τις παρακολούθησαν, πίστεψαν τις πληροφορίες, τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, τις φωτογραφίες, και άρχισαν τις αναζητήσεις.

Φυσικά, όλα ήταν ψέματα. Δεν υπήρξαν ποτέ χωριό Σελανσέ, τσίρκο, Durupt ή Vidal. To επώνυμο επιλέχτηκε γιατί το αντίστοιχο ελληνικό «Βιδάλης» είναι πολύ συνηθισμένο στην Τήνο και βοηθούσε στο παραμύθιασμα. Οπως και το όνομα «Γιακουμής» που αποδόθηκε σε μια μηχανική κότα, έργο υποτίθεται του επηρεασμένου από το Vidal - Βιδάλη, Durupt. Οι Γάλλοι έκαναν την παράστασή τους, πολλοί Τηνιακοί και τουρίστες την έχαψαν. Το χειρότερο; Οταν γνώστες της υπόθεσης τους αποκάλυπταν το ψέμα, αυτοί ή δεν τους πίστευαν και επιχειρηματολογούσαν για το αντίθετο, ή έπαιρναν την έκφραση του παιδιού που «ανακαλύπτει» ότι δεν υπάρχει Αϊ – Βασίλης... "

Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ"

http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=8/5/2007&id=8629&pageNo=32&direction=1

Αυτή δεν έιναι η μόνη "παράσταση" που μας έχουν σερβίρει, και εγώ ...ανησυχώ ότι σας δείχνω παραπλανητικές εικόνες της Τήνου… Λες και ο Gore Vidal μα είναι Τηνιακός;

Υποκειμενική αισθητική

Η αισθητική είναι υποκειμενική. Εμένα μου αρέσει και το σχήμα, και η υφή του ασβέστη, και το υπέρθυρο πάνω από το χτισμένο παράθυρο, με το στραβό πέτρινο πρέκι.

Μια φορά, που έχτιζα κάτι, είχα τσακωθεί με τον μάστορα γιατί του ζητούσα να το κάνει στραβό, σπασμένο και ξεφτισμένο, και ήταν σαν να τον προσβάλω, μέχρι που του έδειξα ένα τέτοιο και του είπα: «Να βρε Ιερεμία, έτσι το θέλω».

Δεν έχω κάνει επιστημονική έρευνα, αλλά η μύτη μου μού λέει ότι αυτό αρέσει αλλά ή δεν μπορούμε ή δεν ξέρουμε να το φτιάξουμε. Ίσως, αν το αντιγράφαμε να ήταν χάλια, ιδίως αν είχε λάθος διάσταση. Αναρωτιέμαι τι αρχιτέκτονες βγάζουν οι σχολές… Σίγουρα αρχιτέκτονες που ικανοποιούν τους θεατές της τηλεόρασης.

Θέα Σάμο και Ικαρία

Τα σύννεφα πάνω από την Σάμο και την Ικαρία δεν έχουν μήνυμα αυτές τις μέρες που περιμένουμε άνοιξη. Η ύφεση αρχίζει να γίνεται αισθητή με τις ακάλυπτες επιταγές να ακούγονται όλο και περισσότερο. Τα ελληνικά «τοξικά» δεν έχουν βγει ακόμα στην φόρα και τα δύσκολα είναι μπροστά μας, το έχω ξαναπεί, θα το καταλάβουμε στην Αθήνα, για τα καλά, περί τον Απρίλη ή όταν δημοσιευτούν τα εταιρικά αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου, και στις τουριστικές περιοχές τον Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο. Τώρα, αν γίνει θαύμα…

Κάθομαι και κοιτάω τις εικόνες που αναρτώ και λέω μέσα μου: μήπως δίνω παραπλανητική εικόνα της Τήνου; Φαντάσου να με διαβάζει κανένας μη ντόπιος που δεν έχει ιδέα από Τήνο και να αποφασίσει να έρθει στο νησί…

Η Ικαρία φαίνεται συχνά. Εκεί που είναι η Σάμος κάτι φαίνεται, αλλά σπάνια, και ίσως να είναι η Τουρκία...

Θέα ΝΑ προς ΝΔ

Αν ποτέ θελήσετε να πάρετε μια ιδέα της ζωής των προγόνων μας, να ανεβείτε στην Βίγλα ή την Μέλισσα ή τις Αλώνες από βραδύς. Όταν χαράζει, να αρχίσετε να ψάχνετε εναγωνίως τον ορίζοντα να δείτε αν έρχονται …εχθρικά πλοία (γιατί αυτή θα ήταν η αποστολή σας).

Η θέα, όταν δεν έχει ακόμα βγει, ή λίγο αφού φύγει ο ήλιος είναι θεαματική, γιατί τότε φαίνονται τα νησιά στον ορίζοντα. Νάξος, Ηρακλειά, Ίος, Πάρος, Σίκινος, Αντίπαρος, Φολέγανδρος, Κίμωλος, Σίφνος, Σύρος. Ανάλογα με το που είστε, φαίνονται και η Σέριφος, Κύθνος, Γιάρος και Τζιά.


Δύσκολο σε μία εικόνα 450x250 pixels να σας δείξω το θέαμα, αλλά μπορείτε να το δείτε εδώ, αν έχετε υπομονή, γιατί το αρχείο είναι περίπου 2 ΜΒ. Εικόνες από την Βίγλα, δεν θυμάμαι αν σας τις έχω διαφημίσει, αλλά και αυτές, εδώ (με κλίκ στο «εδώ» θα εμφανιστούν)

Περάστρα

Η Περάστρα είναι μεσαιωνικό χωριό, πάνω στον Μεγάλο Ποταμό, με φρουριακή διάταξη, νερόμυλους, αγρότες, περίπατος για την Κολυμπήθρα (που τώρα είναι ασφαλής γιατί δεν έχει πια πειρατές στο Αιγαίο). Από την Περάστρα περνάει και ο κεντρικός δρόμος (μονοπάτι) που ενώνει τα Κάτω Μέρη με την Ξινάρα και την Χώρα. Το μονοπάτι αυτό από την Περάστρα ως τα Λουτρά είναι από τα ομορφότερα.

Μακάρι να γίνουν ξενώνες περισσότερα σπίτια στα χωριά. Είναι ένας τρόπος να κρατηθούνε.

Volax.gr

Καλά... Το διασκεδάζω αφάνταστα. Δικτυωνόμαστε και στα μέρη μας.

www.volax.gr


"Τελικά, μάλλον Βώλακας λεγόταν το χωριό από παλιά, αλλά η ντοπιολαλιά, που συνηθίζει να αγνοεί τα περιττά φωνήεντα, οδήγησαν στην συγκοπή “Βώλακας”, “Βώλαξ”, “Βωλάξ”. Αν μάλιστα καταφέρετε να προφέρετε την φράση “Στ’ β‘λάξ” τραβώντας λίγο το άλφα, δίνοντας μία υποψία “ου” ανάμεσα στο βήτα και το λάμδα, τότε καταφέρατε την πιο σωστή και αυθεντική ονομασία του χωριού"


Εγώ φίλε μου, το ξέρω σαν στ' Β(ου)λάξ, το "ου" υποψία, όπως το λες και το "α" βαθύ, τραβηχτό και ανοιχτό, κατωμερήτ΄κο, και γένους θηλυκού

Για το καλορίζικο, σου αφιερώνω κάτι φωτογραφίες του '70 ή '71 που ο καιρός δυστυχώς τους έχει αλλάξει λίγο τα χρώματα.

ήλιος ο ηλιάτορας

Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας
ο πετροπαιχνιδιάτορας

λίγο το στόμα του άνοιξε
κι ευθύς εμύρισε άνοιξη

Τα δέντρα κελαηδήσανε
τα ζωντανά σουνίσανε

κι οι άνεμοι χρωματιστούς
γεμίσανε χαρταετούς.

άντε, 6-7 μέρες ακόμα... Ο ήλιος ο ηλιάτορας είναι του Οδυσσέα Ελύτη

Αδερφότης Καρδιανιωτών 1932

A/ - Οριάνος Γαβριήλ – Δελατόλας Γεώργιος – Κυνηγός Ιάκωβος – Πανώριος Νικόλαος – Φιλιπούσσης Ιωάννης – Απέργης Νικόλαος – Απέργης Αντώνιος – Τσιάντης Γεώργιος

Β/ - Παλαμάρης Πέτρος – Πανώριος Κων/νος – Παλαμάρης Ιωάννης – Απέργης Αντώνιος – Πανώριος Ιωάννης – Μαραβέλιας Αργύριος – Κουρβαράς Νικόλαος – Δελατόλας Νικόλαος – Βαμβακάρης Αντώνιος – Καλαντζής – Φιλιπούσσης Νικόλαος

Αυτοί ήταν το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο της Αδερφότητας Τηνίων Καρδιανιωτών το 1932.

(Εκτός από καφέ και κουλουράκια μετά την Κιουρά, έχει και λίγη ιστορία. Το 1932 δεν είναι τόσο παλιά, θα πίνετε τον καφέ με μερικούς άμεσους απογόνους...)

Κάμπος - Ξινάρα

Μετά την υψηλή διαπραγμάτευση του 1799, στην προηγούμενη ανάρτηση, μια καλοκαιρινή βόλτα σε ένα μονοπάτι που είναι κυριολεκτικά δίπλα στον αμαξωτό, αλλά που έχει κλείσει από "ρουμάνι" (ιδίως λίγο πριν τον Καράδο). Οι φωτογραφίες, εδώ, είναι από το καλοκαίρι.

(Και η εικόνα από το Google Earth, με λίγες προσθήκες)

Chelia li 5 Jiugno 1799

"... Επι πλέον Παναγιώτατε και Αξιοσέβαστε πρέπει να γνωρίζετε ότι, αυτή η διαμάχη δεν δημιουργήθηκε τώρα, αλλά εδώ και δεκαπέντε χρόνια και διαδόθηκε από τον αποθανόντα πατέρα Αρχιμανδρίτη Gabriello, ο οποίος ήταν δημόσιο πρόσωπο στην Οξομερέα και είχε επιρροή τόσο στους κληρικούς όσο και στους λαϊκούς, πεπεισμένος ο αναφερόμενος παπα Νικόλας, από τις μαρτυρίες καθώς και από άλλους λόγους, τον εξεδίωξε βίαια από μπρος του και έδωσε λόγο στην εκκλησία και μετά από τρία χρόνια, που οι Cavi κατέλαβαν εκείνο το κτήμα , έκαναν ανταλλαγή, με έναν Έλληνα, ο οποίος έδωσε ένα αμπέλι στην εκκλησία που το τηρούσε στην κατοχή του, από τον Αύγουστο του 1787 έως τώρα, όπως σαφώς περιέγραφε το συμβόλαιο με σύμφωνο τον ψευδόμενο Αρχιμανδρίτη: από την άλλη, η απόδειξη είναι ξεκάθαρη και προφανής υπέρ της Εκκλησίας, και αυτό το κάναμε κατανοητό στον ίδιο τον Παπά με ακόμα περισσότερες συζητήσεις και στο σημείο αυτό παύω, για να μην επεκταθώ επί μακρόν και επείσθη...".

Ολόκληρο το χειρόγραφο κείμενο, στα Ιταλικά της εποχής εδώ. Από το Οδοιπορικό στα Κάτω Μέρη του π. Αντώνη Φ. Εάν υπάρχουν λάθη στην μετάφραση, είναι δικά μου (αλλά κάθε διόρθωση ευπρόσδεκτη). "Cavi" είναι επίτροποι ή διαχειριστές εκκλησίας

Τουλάχιστον βρέχει

Όσο πλησιάζει ο Απρίλης, οι δυσκολίες στην οικονομία θα γίνονται όλο και πιο εμφανείς, και η κρίση που ξεκίνησε αργά τον Αύγουστο του 2008, θα ακουμπάει όλο και περισσότερους από εμάς. Εμάς που είμαστε στις πόλεις, δηλαδή, γιατί οι φίλοι μου στο χωριό, θα δουν λιγότερη κίνηση στην λαϊκή αγορά το καλοκαίρι, σίγουρα λιγότερα μεροκάματα, αλλά η ζωή μπορεί να συνεχίσει περίπου όπως και πέρυσι… Τουλάχιστον φέτος έχει βρέξει, και έβρεξε πάλι σήμερα. Σκέφτομαι τα βελανίδια που φουσκώνουν και σκάνε ρίζα, και τα αμπέλια που ετοιμάζονται για το ξεπέταγμα.

Ασβέστης

Άσπρες γωνίες ασβέστη
Σπαστές, για να περνάει ο γάϊδαρος με τα κοφίνια... (που όμως δεν είναι πιά στο "καταστέϊ")

Μην είστε προληπτικοί με το Παρασκευή και 13, δεν μας πιάνει εμάς, Γαλλική η διένεξη μεταξύ του βασιλιά Φιλίππου και Ναϊτών ιπποτών, αν και, μάλλον και αυτό, είναι πρόσφατη λογοτεχνική εφεύρεση

Φαντασία

Όπως και να σας την δείξω, δεν πιάνει την πραγματικότητα, άρα πρέπει να δουλέψει η φαντασία σας, σε μια ήσυχη λαγκαδιά, με μια αμυγδαλιά που άργησε, καρδερίνες να ετοιμάζονται για την άνοιξη, υγρασία στον αέρα, βελανιδιές που λένε ότι ακόμα είναι χειμώνας, αλλά σε ένα μήνα θα περάσουν όλες τις αποχρώσεις του πράσινου.

Καμιά φορά χαζεύω και εγώ σε παλιές φωτογραφίες και πάντα με εκπλήττει η εναλλαγή των χρωμάτων από κρύο πράσινο σε ζεστό πράσινο, με κίτρινο, μωβ, ξανθοπράσινο, ξανθό, κιτρινοκαφέ, έντονες πιτσιλιές πράσινου στην ξηρασία του καλοκαιριού, το ξερό καφέ του στεγνού Οκτώβρη, το πρασίνισμα του Νοέμβρη. Τα χρώματα από 1 Απριλίου έως τις 10 Ιουνίου, αξίζει να είσαι σε μια γωνιά ή σε μια κορφή, να τα χαζέυεις.

Οι κύκλοι της Τήνου. Κάποτε ήταν ο κύκλος της επιβίωσης. Το κριθάρι, το αμπέλι, η συκιά, τα ζώα. Τώρα, όσο εκείνος ο κόσμος χάνεται, θα μένουν τα χρώματα, ελπίζω.