Η Τήνος υπήρχε πολύ πριν την σημερινή Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και τοπική αυτοδιοίκηση υπήρχε, αλλά ήταν "τοπική". Δεν περίμενε λεφτά και κονδύλια από το Κράτος. Υπήρχε για τις τοπικές ανάγκες και με τοπικά μέσα.
Πριν το 1999, τα χωριά υπήρχαν μόνο όπου υπήρχε πηγή με νερό. Ούτε εύκολα τεχνικά έργα υπήρχαν ούτε υπήρχαν εύκολα λεφτά. Αν ήθελε το χωριό να φέρει το νερό από κάποια πηγή, μάζευε λεφτά από τους χωριανούς για υλικά, έκαναν οι άνθρωποι και εθελοντική εργασία, και ερχόταν το νερό. Και για να μην τσακώνονται πολύ, συμφωνούσαν μεταξύ τους με τι σειρά θα ποτίζουν τα περιβόλια τους. Ακόμα θυμάμαι, το νερό που "είχαμε" στον Άγιο Λευτέρη, μεταξύ 1 και 3 την νύχτα, ή το νερό στο Κάτω Κλείσμα από την στιγμή που θα πήγαινε ο ήλιος στην Αγία Υπακοή, μέχρι να ανέβει "δύο καλάμια".
Τότε, δεν υπήρχε Δήμος. Δεν είχαμε υπαλλήλους ύδρευσης, δημοτικά αυτοκίνητα, δημοτικούς ταμίες, δημοτικούς προϊσταμένους, και δημοτικούς υπεργολάβους. Η ζωή ήταν φτηνή και απλή (και φτωχή, αλλά χωρίς δημοτικά χρέη). Τώρα, όλα αυτά υπάρχουν, και είμαστε σε περίοδο περιορισμού των υφισταμένων δανείων, εξαιρετική στενότητα, και περίπου χρεοκοπημένοι σαν χώρα.
Ο Δήμος ωστόσο έχει τα τρέχοντα έξοδά του. Κάποια στιγμή, θα συνειδητοποιήσει, ότι δεν μπορεί να έχει ελλείμματα, ή δεν θα έχει μετρητά για τρέχουσες υποχρεώσεις. Ή δεν θα βρίσκει λεφτά για κάποια βλάβη στο δίκτυο νερού που εν τω μεταξύ έχει φτιαχτεί. Και όσοι καλομάθαμε να έχουμε νερό στα σπίτια μας θα γκρινιάζουμε, και οι υπάλληλοι στον Δήμο θα γκρινιάζουν που δεν πληρώνονται ή δεν παίρνουν αύξηση, και σε όλη αυτή την γκρίνια, θα εμφανιστεί μία εταιρία που θα προτείνει να πάρει αυτή την διαχείριση των νερών, θα χρεώνει πιο πολύ και πιο αυστηρά από τον Δήμο, θα πάρει και 2-3 από τους 5-10 υπαλλήλους, θα δώσει και κάποιο τέλος στον Δήμο, και θα έχει "ιδιωτικοποιηθεί" το νερό της Τήνου, και θα είναι κρίμα, γιατί το νερό εκτός από κοινό αγαθό, ήταν μια χαρά μέχρι που η διαχείρισή του έφυγε από τις Κοινότητες και πήγε σε υπαλλήλους που το βλέπουν το πράγμα και λίγο επαγγελματικά και απομακρυσμένα.
Αν λοιπόν δεν θέλετε να ιδιωτικοποιηθεί το νερό, 1) πρέπει να το πείτε. 2) Πρέπει να απαιτήσετε να μειωθούν τα διοικητικά Δημοτικά έξοδα που σχετίζονται με αυτό. 3) Πρέπει να ζητήσετε τη ευθύνη των νερών σε κάθε Κοινότητα να την έχει η Κοινότητα και όχι ο Δήμος, γιατί ο Δήμος, κάθε Δήμος, όχι μόνο ο δικός μας, ΜΗΝ αρχίσετε τα κομματικά σας, είναι λίγο Δημόσιο, με ότι αυτό σημαίνει. Και πολύ φοβάμαι ότι και να το πείτε, θα σας αγνοήσουν.
Βέβαια, μάλλον δεν θα προλάβουμε. Κάποια παράγραφος στο Μνημόνιο ή σε κάποιο μνημόνιο για κάποια δόση δανείου, θα έχει ψιλά γράμματα που θα λένε για εκχώρηση των νερών, θα το λένε και απελευθέρωση, ή Ευρωπαϊκή Οδηγία, θα μας λένε για καλύτερη ποιότητα και παραμύθια. Ή θα έρθει δήθεν από την Περιφέρεια απόφαση ότι η Τάδε εταιρία θα φτιάξει τους βιολογικούς καθαρισμούς που είμαστε εμείς δεν μπορέσαμε να φτιάξουμε, αλλά σε αντάλλαγμα θα πάρει και τα νερά. Βασικά θα πληρώνουμε το νερό 3, 5 και 10 φορές πιο ακριβά από ότι σήμερα. Η απογραφή είναι η προεργασία.
Αυτό, το ξαναλέω, δεν είναι Τηνιακό φαινόμενο, είναι Πανελλήνιο. Η ανικανότητα, η ολιγωρία, ο γιαλαντζί σοσιαλισμός, και τα κεκτημένα μας, μας στοιχίζουν την ελευθερία μας.
Η φωτογραφία της πηγής στον Φαλατάδο είναι από το http://imaginarytinos.blogspot.com/2010_05_01_archive.html
Δείτε και το http://www.youtube.com/watch?v=3H91Qqtzp5A, όπως είπε ο ανώνυμος σχολιαστής, "άκρως διαφωτιστικό ντοκιμαντέρ για το τι συνέβει στης μπανανίες που το ιδιωτικοποίησαν".
