Γιάννης Σαλταμανίκας, Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Τήνου, στην ημερίδα για τα αιολικά στο ΙΤΗΠ

Στην ημερίδα για τα αιολικά, που έγινε στο ΙΤΗΠ στις 15 Ιουνίου, από πλευράς Δήμου Τήνου, ο Πρόεδρος του ΔΣ Γ. Σαλταμανίκας, καλωσόρισε τους ομιλητές και τους ακροατές «στην μάχη κατά των κατ ευφημισμόν αιολικών πάρκων».

Αναφέρθηκε στο ιστορικό προηγούμενο της νικηφόρας μάχης κατά των πυλώνων και των ιστών, ως θετική καταγραφή των αντανακλαστικών της Τήνου, χρήσιμη για το παρόν. Επίσης, στην εμπειρία του χωροταξικού, που πέρα από τις αρχικές αντιδράσεις συνεισέφερε στο νησί, ενδυναμώνοντας την κοινωνική συνείδηση για θέματα περιβάλλοντος. Μετά από αυτές τις εμπειρίες του νησιού, χαρακτήρισε την εγκατάσταση των αιολικών πάρκων αρχή μιας καταστροφικής αντιμετώπισης της Τήνου, που με πολύ αγώνα θα αποτραπεί. Ειδικά μέσα στο κλίμα της εποχής, με την άποψη της τοπικής κοινωνίας, μέσω του Δήμου, να μην λαμβάνεται υπόψη και εν μέσω ανατροπών σε πανελλήνια κλίμακα και διαρκών θυσιών των κατακτήσεων ανθρώπων και κοινωνιών.  Πρόσθεσε μάλιστα, ως επιβαρυντικό στοιχείο, το γεγονός ότι και το Συμβούλιο της Επικρατείας φαίνεται να έχει βάλει «νερό στο κρασί του».

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον ξεκίνησε η μάχη προστασίας του αυτονόητου, δηλαδή της ταυτότητας ενός ιδιαίτερου νησιού όπως η Τήνος, που θα αλλοιωθεί από τέτοιες κατασκευές για να ωφεληθούν ιδιωτικά και μόνο συμφέροντα, κατά τον ομιλητή.

Επεσήμανε τέλος την ομόφωνη αντίδραση του Δήμου Τήνου, την ανάγκη προστασίας της Τήνου ως αξίας αισθητικής και ότι ενώ η ανάπτυξη ενδιαφέρει τους πάντες, δεν μπορεί να στηρίζεται στην υποθήκευση του μέλλοντος του νησιού. Ο Δήμος Τήνου λογοδοτεί στις επόμενες γενιές και από ένα σφάλμα ή μια ολιγωρία του, μπορεί κάποιοι να ζημιωθούν μη αναστρέψιμα στο μέλλον, ανέφερε χαρακτηριστικά.

Αθανάσιος Θεοδωράκης: Να αποφευχθούν νέες «φούσκες», αλλά κυρίως μη αναστρέψιμες για το οικοσύστημα επιπτώσεις -- ΙΤΗΠ 15 Ιουνίου 2014

"Μπροστά στη ράχη της Σέριφος, όταν ανεβαίνει ο ήλιος, τα πυροβόλα όλων των μεγάλων κοσμοθεωριών παθαίνουν αφλογιστία".

Οδυσσέας Ελύτης, "Εν λευκώ", εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ

Η διεθνής κοινότητα επέλεξε για το μέλλον την οδό της βιώσιμης ανάπτυξης. Μια σημαντική πτυχή αυτής της πολιτικής είναι η προστασία του περιβάλλοντος κι αυτό έχει επιβεβαιωθεί με διεθνείς δεσμεύσεις. Οι σχετικές δεσμεύσεις ειδικότερα για την ΕΕ και τις χώρες-μέλη της είναι σαφέστατες. Στόχος είναι η αειφόρος ανάπτυξη, ώστε να διασφαλίζονται τα δικαιώματα των σημερινών αλλά και των μελλοντικών γενεών. Πρακτικά τίθεται βέβαια το θέμα των επιλογών: ποιός τύπος επένδυσης, με ποιό κόστος, με ποιό αντιστάθμισμα, ποιές επιπτώσεις, κλπ, και τελικά με ποιό όφελος για την τοπική και την εθνική οικονομία. Αφού όλα σχεδόν σήμερα ανάγονται σε θέματα ανταγωνιστικότητας και αποδοτικότητας είναι απαραίτητο να γίνονται συγκρίσεις και προβλέψεις, ώστε αφενός να προχωρήσει η αναμενόμενη μετάλλαξη της οικονομίας κι αφετέρου να αποφευχθούν νέες «φούσκες», αλλά κυρίως μη αναστρέψιμες για το οικοσύστημα επιπτώσεις.

Στη βάση αυτή οι σχετικές προτάσεις επενδυτικών σχεδίων πρέπει να εξετάζονται με τρόπο συνεκτικό. Αυτή είναι η μόνη ασφαλής μέθοδος, που ενσωματώνει τις αρχές της ισορροπίας και της προφύλαξης και επιτρέπει την αξιολόγηση μιας επενδυτικής πρότασης σε ολοκληρωμένη βάση. Η διεθνής εμπειρία στα θέματα της ανάπτυξης εξελίχθηκε σημαντικά και είναι πλέον αποδεκτό ότι οι αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης πρέπει να τηρούνται απαρέγκλιτα τόσο στον σχεδιασμό όσο και σε όλα τα στάδια υλοποίησης του κάθε προγράμματος. Σκοπιμότητα, περιβαλλοντικές μελέτες, οικονομική βιωσιμότητα, κοινωνική αποδοχή, επιχειρηματική αποδοτικότητα, προστιθέμενη αξία για την τοπική οικονομία, αξιολογήσεις, δηλ. όλα τα συναφή στοιχεία πρέπει να συνεξετάζονται, ώστε το αποτέλεσμα να είναι προβλέψιμο και μετρήσιμο εξ αρχής. Αυτή η ολιστική προσέγγιση, υπονοεί ότι υπάρχει αλληλεξάρτηση των διαφόρων στοιχείων και παραμέτρων, ενώ το σύνολο έχει φυσικά την δική του υπόσταση.

Επί του προκειμένου τώρα, δηλαδή της πρότασης εγκατάστασης μεγάλων αιολικών πάρκων στις Κυκλάδες (βλ. ειδικά τις προσφυγές του Δήμου Τήνου και άλλων στο ΣτΕ) τα γνωστά στοιχεία δείχνουν κατ’αρχήν μια σημαντική αναντιστοιχία μεταξύ σκοπού και μέσων. Η διεθνής εμπειρία στον τομέα των αιολικών πάρκων είναι σήμερα αρκετά αντιφατική, ενώ ο κίνδυνος εγκατάλειψης σε λίγα χρόνια των εγκαταστάσεων αυτών, είναι υπαρκτός.

Αυτό που χαρακτηρίζει τις Κυκλάδες και που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν πρόκειται για σημαντικές παρεμβάσεις στα νησιά είναι η αλληλεξάρτηση και η αρμονία των στοιχείων. Η μακρά ιστορική παράδοση των νησιών αποκρυσταλλώθηκε στο τοπίο τους, έγινε κτήμα της σύγχρονης κοινωνίας, στολίδι της χώρας μας, αλλά και κατάκτηση του ανθρώπινου πολιτισμού. Τα κυκλαδονήσια και το Αιγαίο είναι τα στολίδια της Ελλάδας. Εκφράζουν την αρμονική συμβίωση των στοιχείων, δηλαδή την αρετή όπως την συνέλαβαν οι έλληνες από την αρχαιότητα. Οι Κυκλάδες έχουν σήμερα ως μοναδική ελπίδα επιβίωσης την αειφόρο ανάπτυξη: αυτό το μοντέλο σημαίνει έργα μικρής κλίμακας που σέβονται το τοπίο, μικρές τουριστικές μονάδες συνδεδεμένες με την ντόπια οικονομία, καλή και σύγχρονη ακτοπλοϊα, αγροτική παραγωγή προσαρμοσμένη στα μέτρα του νησιού, προβολή του τοπικού πολιτισμού και της πλούσιας θρησκευτικής παράδοσης, σεβασμό της ντόπιας αρχιτεκτονικής, προστασία των παραδοσιακών και διατηρητέων οικισμών, προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, σύγχρονες πρακτικές ανακύκλωσης, ειδικά μέτρα κατά της ερημοποίησης, κοκ. Ολα αυτά πρέπει φυσικά να συνδυαστούν με ήπιες δράσεις, με έργα υποδομών μικρής κλίμακας που δεν αλλοιώνουν το τοπίο, με έξυπνες και οικολογικές μεταφορές (το Υπουργείο Ναυτιλίας αρχίζει μάλλον να σκέφτεται τη χρήση φυσικού αερίου για τα πλοία.), με δράσεις προστασίας του περιβάλλοντος, με μικρά φράγματα και πολιτική υπεύθυνης χρήσης του νερού, με τουρισμό που αντιστοιχεί στην φέρουσα ικανότητα των νησιών, με γενίκευση της χρήσης του internet. Οι Κυκλάδες όχι μόνο πρέπει να διασωθούν και να προστατευθούν, αλλά πρέπει κατά τη γνώμη μου να ανακηρυχθούν διατηρητέο μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς, υπό την προστασία της ΟΥΝΕΣΚΟ.

«Ο,τι λάμπει δεν είναι χρυσός», λέει η λαϊκή σοφία. Η γνώμη μου είναι ότι τα βιομηχανικά αιολικά πάρκα δεν είναι έργο αναπτυξιακής υφής υπό την έννοια της βιώσιμης και διατηρήσιμης ανάπτυξης. Η σχέση κόστους-ωφέλους είναι ανισοβαρής, αφού το κυκλαδίτικο τοπίο και το οικοσύστημα θα υποστούν με την εγκατάσταση τέτοιων, παράταιρων προς αυτά μεταλλικών πάρκων, ανεπανόρθωτη βλάβη και αλλοίωση και η τοπική τουριστική οικονομία, αλλά και η πολιτιστική και περιβαλλοντική αξία των νησιών θα δεχτούν μόνιμο και ισχυρό πλήγμα.

Αθανάσιος Θεοδωράκης
Πολιτικός Επιστήμονας, Πρώην Αναπλ. Γενικός Διευθυντής της Ε.Ε. σε θέματα διεθνούς ανάπτυξης

Καπαριές, ένα χρόνο αργότερα

Πριν από ένα χρόνο περίπου (στις 6 Ιουνίου του 2013) σας είχα "αναφέρει" ότι είχα πάρει 50 ή 51 καπαριές από τον Στέφανο, στην χώρα, και τις είχα φυτέψει σε κάτι καινούργια σκαλιά που φτιάξαμε με κύλημα. Και ομολογώ ότι ήμουν περίεργος εάν θα έπιαναν, αφού άλλοι μου έλεγαν "θα έχει πολύ ήλιο" ή "πού αέρα" ή "λάθος εποχή". Τις πότιζα περίπου μία φορά την εβδομάδα, από 1-2 λίτρα νερό την φορά. Εκεί περί τον Αύγουστο είχα απελπιστεί από λαγούς και κουνέλια, που για κάποιο λόγο τις ...έτρωγαν (ή τις έκοβαν). Ωστόσο με τις πρώτες δροσιές του Οκτωβρίου "άνοιξαν" (είχαν ...φαγωθεί και τα λαγοκούνελα) και φέτος, από τις 51, απέτυχαν οι 2, άλλες 5-6 δεν έχουν πολλή όρεξη, αλλά οι υπόλοιπες είναι μικρά θηρία.

Αλεξ. Μαβής, Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου: Πρωτόγνωρη εισβολή με πράσινο προσωπείο

Το Δίκτυο οικολογικών οργανώσεων Αιγαίου έχει εδώ και πάνω από δέκα χρόνια ασχοληθεί επισταμένα με το ζήτημα της αιολικής βιομηχανίας στα νησιά, με δημοσιεύσεις, συνεντεύξεις, ενημερωτικές εκδηλώσεις και προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Οι θέσεις μας όσο αφορά την ανάπτυξη διαφοροποιούνται από τις κρατούσες όλων των πολιτικών χώρων (πράσινων, αριστερών ή δεξιών) και σχεδόν ταυτίζονται με εκείνες της αποανάπτυξης. Παρόλα αυτά θα παρουσιάσω με αδρές γραμμές γιατί τα επικείμενα φαραωνικά έργα αποτελούμενα από εκατοντάδες τεράστιες ανεμογεννήτριες άνω των 100 μέτρων (και) στα νησιά δεν συνάδουν με καμιάς μορφής οικολογική, αριστερή, ή νεοφιλελεύθερη πολιτική.

Από οικολογικής σκοπιάς μελέτες αποδεικνύουν ότι δεν αντικαθιστούν ορυκτά καύσιμα. Χρειάζονται εφεδρείες πανάκριβου εισαγόμενου φυσικού αερίου που κατασπαταλιέται θερμοδυναμικά για ηλεκτροπαραγωγή με αποδόσεις 30-50% έναντι 95% που επιτυγχάνεται στην οικιακή ή βιομηχανική χρήση. Σε τοπικό πάλι επίπεδο καταστρέφουν το έδαφος και τη βιοποικιλότητα ενώ δημιουργούν ένα εκχερσωμένο, βιομηχανικό, ομογενοποιημένο τοπίο.

Από κοινωνικής πλευράς συνιστούν επιβάρυνση των λογαριασμών ρεύματος όλων μας με επιδοτήσεις που καταλήγουν σε λίγους «επενδυτές» και στη γερμανική βιομηχανία. Απαιτούν τεράστιες δημόσιες επενδύσεις καθώς κατ’ ουσία πρέπει να ανασχεδιάσουμε εξ αρχής το ενεργειακό σύστημα της Χώρας, δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας τοπικά και καταστρέφουν κοινούς πόρους (έδαφος, τοπίο κλπ)

Οικονομικά τέλος, είναι στην ουσία το εργαλείο ενός ακόμη αναγκαστικού δανεισμού δεκάδων δις ευρώ που θα αποπληρώσουμε εμείς με τους λογαριασμούς μας. Αναγκαζόμαστε να εισάγουμε πανάκριβη τεχνολογία και φυσικό αέριο. Ακόμη μειώνεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας καθώς ακριβαίνει το ρεύμα. Σε τοπικό επίπεδο πλήττουν ανεπανόρθωτα τις αξίες της γης και τον τουρισμό.

Μόνο θετικό σημείο αυτής της πρωτόγνωρης εισβολής με το πράσινο προσωπείο, η ευκαιρία που μας δίνει να αντιδράσουμε από κοινού και να ξαναγίνουμε κοινωνία. Το αρχιπέλαγος του Αιγαίου αποτελεί παγκόσμια κληρονομιά. είναι κρίμα για πενιχρά και αβέβαια αντισταθμιστικά οφέλη, που άλλωστε είναι δικά μας χρήματα, να επιτρέψουμε την πρωτοφανή αυτή μη αντιστρέψιμη υποβάθμιση.

Η κα. Μαρία Καραμανώφ για τα αιολικά, και για τα αιολικά στην Ελλάδα και στην Τήνο

Η  κα. Μαρία Καραμανώφ είναι Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος και Σύμβουλος Επικρατείας και μας τίμησε με την παρουσία της και την ομιλία της στην εκδήλωση του ΙΤΗΠ για τα αιολικά.

Η κα. Καραμανώφ ανέφερε ότι αντικείμενο της συνάντησης είναι να εξεταστεί, αν και κατά πόσο η εγκατάσταση των επίμαχων αιολικών πάρκων είναι συμβατή προς τη φέρουσα ικανότητα της Τήνου ή έστω, σε αρνητική περίπτωση, είναι πάντως τόσο αναγκαία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής σε πλανητικό επίπεδο, ώστε να καθιστά νομικώς ανεκτή την υποβάθμιση του νησιού.

Επεσήμανε ότι, τα τελευταία χρόνια, με βάση την εμπειρία που αποκτήθηκε από τη λειτουργία αιολικών πάρκων σε παγκόσμια κλίμακα και τις νεώτερες επιστημονικές μελέτες, αυξάνεται συνεχώς η αμφισβήτηση για να ενεργειακά οφέλη από τα αιολικά πάρκα, ενώ διατυπώνονται έντονες ανησυχίες για τις περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις από τη λειτουργία τους, οι οποίες, σε πρώτη φάση, είχαν σοβαρά υποτιμηθεί.

Στο παραπάνω Διάγραμμα 1 απεικονίζονται τα όρια και οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες είναι νομικώς επιτρεπτό, στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης και με δεδομένες τις νεώτερες αμφισβητήσεις στο χώρο της επιστήμης, να αδειοδοτούνται οπουδήποτε αιολικά πάρκα εν όψει των επιπτώσεών τους στο φυσικό και οικιστικό περιβάλλον, την οικονομία, τις τοπικές κοινωνίες, την ανθρώπινη υγεία και την υποχρέωση παροχής στους πολίτες ηλεκτρικής ενέργειας με όρους συνέχειας, ασφάλειας και προσιτής τιμής.

Στη συνέχεια, με δεδομένη την επιβαλλόμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση υποχρέωση της χώρας να προμηθεύεται σταδιακά το 20% της ενέργειάς της από ΑΠΕ, εξετάστηκε κατά πόσο δικαιολογείται η σαφής προτίμηση της Ελλάδας προς τα αιολικά πάρκα, όπως αυτή εκφράζεται στο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο των ΑΠΕ.

Ειδικότερα, εξετάστηκαν οι επιπτώσεις των αιολικών πάρκων στα οικοσυστήματα, την ορνιθοπανίδα, την υδρογεωλογία, το μικροκλίμα, το τοπίο, την εργασία, τον τουρισμό και την υγεία, με βασικά κριτήρια την Αρχή της Προφύλαξης, την υποχρέωση προστασίας των ευαίσθητων οικοσυστημάτων, του οικιστικού περιβάλλοντος, της φέρουσας ικανότητας και του τοπίου, την αρχή κόστους–οφέλους, καθώς και τις λοιπές αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.

Με βάση τα δεδομένα τα οποία προέκυψαν από την ανάλυση αυτή, τα οποία δεν αρνείται ούτε η σχετική Ειδική Έκθεση για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και την Κλιματική Αλλαγή της Διεθνούς Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ (έκδοση ΟΗΕ-UNEP, 2012), εξετάστηκε κατά πόσον οι επιπτώσεις από την εγκατάσταση των αιολικών πάρκων θα θέσουν σε κίνδυνο την ταυτότητα της Τήνου, η οποία απεικονίζεται στο παρακάτω Διάγραμμα 2.

Η εισήγηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, εν όψει:

α. της εξαιρετικά μικρής συμβολής της Ελλάδας στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής,

β. της χαμηλής, στο παρόν τουλάχιστον στάδιο εξέλιξης της τεχνολογίας, συμβολής της αιολικής ενέργειας στο μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου,

γ. του γεγονότος ότι η Ελλάδα αποτελεί την ανά τετραγωνικό μέτρο πλουσιότερη σε βιοποικιλότητα χώρα του πλανήτη, ότι η διαφύλαξη του φυσικού και πολιτιστικού της κεφαλαίου αποτελεί το σημαντικότερο συγκριτικό της πλεονέκτημα και ότι οι Κυκλάδες κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στο κεφάλαιο αυτό, και

δ. των σοβαρών δυσμενών επιπτώσεων της εγκατάστασης αιολικών πάρκων στο οικιστικό περιβάλλον, οι οποίες μάλιστα δεν έχουν ακόμα πλήρως διερευνηθεί από την επιστήμη, η εγκατάσταση αιολικών πάρκων στην Τήνο αντίκειται στις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 24 του Συντάγματος.

*     *     *     *     *     *

Δείτε και τις εισηγήσεις του καθηγ. Γ. Στουρνάρα και της κας Φλώρας Παπαδέδε

Τα αιολικά θα σας ακριβύνουν το ρεύμα και ρεύμα ΔΕΝ θα έχετε από τα αιολικά. Τα αιολικά δεν ηλεκτροδοτούν

 

Η κα Παπαδέδε είναι Πολιτικός επιστήμονας και οικονομολόγος. Εργάζεται 23 χρόνια στη ΔΕΗ, τώρα στον ΑΔΜΗΕ, και είναι γενική γραμματέας του συλλόγου επιστημονικού προσωπικού των εργαζομένων. Ο ΑΔΜΗΕ είναι ο "Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας", που μέχρι πρόσφατα ήταν κομμάτι της ΔΕΗ, αλλά τώρα θα πουληθεί στο πλαίσιο κάποιας "απελευθέρωσης" (και η λέξη απελευθέρωση είναι, κατά την γνώμη μου, χυδαίος ευφημισμός, αντίστοιχος άλλων τέτοιων ευφημισμών με την λέξη "ελευθερία").  Η κα Παπαδέδε ανέφερε από την αρχή ότι οι απόψεις της είναι αυτές εργαζομένων στην ΔΕΗ και όχι της Διοίκησης της ΔΕΗ.  Ωστόσο, προσθέτω εγώ, η πρόσφατη Μελέτη Επάρκειας Ισχύος του ΑΔΜΗΕ, λέει περίπου τα ίδια που ανέφερε η κα Παπαδέδε για τα αιολικά, ίσως λιγότερο εκλαϊκευμένα, αλλά σας τα παρέθεσα σε προηγούμενη ανάρτηση, για να τα δείτε μόνοι σας.

 

 

Τα αιολικά προωθούνται στο πλαίσιο κάποιας λεγόμενης "Πράσινης Ανάπτυξης" για την "Προστασία του Κλίματος" και η παραπάνω εικόνα είναι παράδειγμα των συνεπειών της Πράσινης Ανάπτυξης όπου ενθαρρύνουμε δήθεν οικολογικά πέλετς για θέρμανση, που περιβαλλοντικά, είναι επιεικώς ..παλαβό σε αστικά περιβάλλοντα και σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με "Προστασία του Κλίματος", αλλά έχει σαν συνέπεια να κρυώνει ο κόσμος και να καίει ότι βρίσκει για να ζεσταθεί.

 

 

Η κα Παπαδέδε εξέφρασε αμφιβολίες για την λεγόμενη "Κλιματική Αλλαγή",΄και παρουσίασε στοιχεία ότι πρόκειται για επικερδή "μπίζνα" για μερικούς μεγάλους (και μικρούς πλασιέ, θα προσέθετα εγώ).  

 

 

Επειδή τα αιολικά προωθούνται σαν να έχουν κάποια σχέση με ηλεκτροδότηση και μάλιστα με φθηνή, ή καθαρή ηλεκτροδότηση, η κα Παπαδέδε παρουσίασε στοιχεία από την Γερμανία. Ενδεικτικά, πώς η "απελευθέρωση" και η "ενεργειακή μεταστροφή σε ΑΠΕ", απλά ακρίβυναν το ρεύμα για όλους. Είναι δημοσιευμένο κατά κόρον στην Γερμανία και στις ΗΠΑ ότι η χρήση των ΑΠΕ για ηλεκτροδότηση απλά ...διπλασίασε το κόστος του ρεύματος και έκανε το ρεύμα είδος πολυτελείας.

 

'Οσο για "ηλεκτροδότηση", η Γερμανία ηλεκτροδοτείται από θερμικούς σταθμούς, δηλαδή κάρβουνο και πυρηνικά, και ενώ έχει αέριο φθηνότερο από εμάς, από το 2011 που έκλεισε ορισμένα πυρηνικά της, αύξησε την χρήση λιθάνθρακα και λιγνίτη για να έχει ρεύμα, και να περιορίσει το κόστος του ρεύματος. Η Γερμανία έχει πάρα πολλά αιολικά (μεταξύ 25 και 30 γιγαβάτ, ή χιλιάδες μεγαβάτ) αλλά μόνο 8% της ηλεκτροδότησής της είναι από αυτά τα πάμπολλα αιολικά. Βέβαια, η Γερμανία εξάγει αιολικά, και σε εμάς, και φυσικά τα αιολικά αυτά δεν κατασκευάζονται από αιολική ενέργεια (δεν είναι εφικτό κάτι τέτοιο) αλλά από συμβατική ηλεκτροπαραγωγή. Η Γερμανία που προωθεί αιολικά είναι μάλλον ...υποκριτική και δίγλωσση, προσθέτω εγώ.

 

 

Ένας απλός πίνακας για τις ΑΠΕ στην Ελλάδα δείχνει γιατί μερικοί στηρίζουν τις ΑΠΕ και γιατί μπαίνουν ΑΠΕ. Μπαίνουν επειδή επιδοτούνται, την επιδότηση αυτή την πληρώνουμε εμείς, είτε λέγεται "τέλος υπέρ ΑΠΕ", είτε λέγεται "ΕΤΜΕΑΡ". Αυτό ανεβαίνει ραγδαία, είναι ήδη αθροιστικά πάνω από 4 δις, όσο περίπου δηλαδή όλος ο τζίρος της ΔΕΗ ολόκληρης(!) και έχει ξεπεράσει σε κόστος τα ελλείμματα του ασφαλιστικού συστήματος.  Και το χειρότερο είναι ότι όλες αυτές οι επιδοτήσεις, ούτε ηλεκτροδοτούν, ούτε μειώνουν ρύπους. Οι ΑΠΕ (το λέει και η Μελέτη Επάρκειας Ισχύος που παρέθεσα παραπάνω) χρειάζονται εφεδρείες από θερμικές μονάδες που όχι μόνο καίνε ούτως ή άλλως, αλλά πρέπει να είναι ακριβό αέριο.  Τα αιολικά στην Τήνο, δεν θα ηλεκτροδοτούν την Τήνο. Δεν θα ηλεκτροδοτούν τίποτα. Η κα Παπαδέδε ξεκαθάρισε ότι τα αιολικά, όταν δουλεύουν, "εγχέουν", και η "έγχυση" δεν είναι "ηλεκτροδότηση", αφού είναι τυχαία, μεταβλητή, και σε μεγάλες ποσότητες βλάπτει το δίκτυο μάλλον, παρά συμβάλει σε ηλεκτροδότηση. Πόσα αιολικά χρειάζεται η Τήνος για την ηλεκτροδότησή της; "Κανένα", είπε χαρακτηριστικά. Ούτε 1, ούτε 10, ούτε 100. Και η αύξηση στην υπάρχουσα διασύνδεση γίνεται όχι για την ηλεκτροδότηση της Τήνου, αλλά για να ξεφορτωνόμαστε το κατά άλλα τυχαίο αιολικό ρεύμα, που διοχετευόμενο στο υπόλοιπο δίκτυο θα δημιουργεί μικρότερο πρόβλημα. Θα πληρώσουμε ακριβά και τα αιολικά και την διασύνδεσή τους και αυτό φαίνεται και θα φανεί πολύ περισσότερο στους λογαριασμούς.

 

 

Τα στοιχεία κόστους είναι σαφή. Και θα προσθέσω εγώ, ότι και δωρεάν εάν ήταν οι ΑΠΕ, πάλι θα ακρίβαιναν το ρεύμα λόγω των προβλημάτων που δημιουργούν στην συμβατική ηλεκτροπαραγωγή. Και, φυσικά, μόνο "δωρεάν" δεν είναι και οι "τιμή" των ΑΠΕ δεν έχει σχέση με "κόστος" πραγματικής ηλεκτροδότησης, αλλά με "ταρίφα", που είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε σε αυτούς που βάζουν ΑΠΕ, είτε θέλουμε το ρεύμα που "εγχέεται" είτε όχι. Πολλά και πεταμένα λεφτά.

 

Το μήνυμα της κας Παπαδέδε, δύσκολα μπορεί να μεταφερθεί σε κείμενο ή σε ανάρτηση σαν αυτή, και συγγνώμη εάν η μεταφορά εδώ είναι ανεπαρκής.  Καλύτερα να περιμένετε να την δείτε είτε στην τηλεόραση είτε στο YouTube.  Δείτε και ακούστε την για την ώρα, π.χ. εδώ. 

Τα αιολικά θα κάνουν ζημιά στα νερά της Τήνου

 

και σας είπαν για "αιολικό δυναμικό";  Άλλη μία κοροϊδία. Ναι, φυσάει που και που, ιδίως το καλοκαίρι, ή τον Αύγουστο, αλλά το ρεύμα του Αυγούστου δεν αποθηκεύεται για τον Ιούνιο, ούτε συμφέρει να πληρώσουμε (ναι, ΕΜΕΙΣ τα πληρώνουμε) 60 ή 70 εκατομμύρια ευρώ για να έχουμε (δήθεν) αιολικό ρεύμα τον Αύγουστο, όταν, ούτως ή άλλως, θα πληρώνουμε και το ...κανονικό ρεύμα!

 

 

και για να μην έχετε ψευδαισθήσεις:

 

 

αν και αυτό το κάλυψε στην εισήγησή της η κα Παπαδέδε...

 

Τα αιολικά πάρκα στην Τήνο (ή οπουδήποτε) μπαίνουν μόνο γιατί επιδοτούνται αδρά, δεν έχουν σχέση με ηλεκτροδότηση, δεν σώζουν κανένα Κλίμα ή Περιβάλλον, διαφημίζονται από πλασιέ που τάζουν χάντρες και καθρεφτάκια στους Ιθαγενείς, και αυτό είναι όλο. Οι Ιθαγενείς είμαστε ΕΜΕΙΣ, και ΕΜΕΙΣ πληρώνουμε και τις επιδοτήσεις και τις χάντρες και τα καθρεφτάκια.

Χρώματα Ιουνίου

 

 

 

 

Τα αιολικά, στην Μελέτη Επάρκειας Ισχύος 2013-2020 του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ)

http://www.admie.gr/fileadmin/groups/EDAS_DSS/Meleti_eparkeias_final.pdf

Αυτό λέει ότι επειδή ο αέρας και το αιολικό ρεύμα είναι «στοχαστικά» (δηλαδή «τυχαία και μεταβλητά», «κουτουρού») τα 50 μεγαβάτ που διαφημίζουν οι αιολικοί, ο ΑΔΜΗΕ τα μετράει σαν ...5! Στο «10%». Δηλαδή ...διακοσμητικά στον υπολογισμό επάρκειας ισχύος. Μόνο που τα 50 αιολικά μεγαβάτ, που είναι στην πραγματικότητα ...5, κοστίζουν περίπου €75 εκατομμύρια (πληρωμένα από εμάς)! €75 εκατομμύρια για 5 πραγματικά μεγαβάτ είναι σαν ...κλοπή. Και λέει ακόμα ο ΑΔΜΗΕ ότι επειδή υπάρχουν και φωτοβολταϊκά στο δίκτυο, η ύπαρξη αιολικών «δημιουργεί απαιτήσεις για ευέλικτες μονάδες άμεσης ανταπόκρισης». Και, προσέξτε το χειρότερο:

Οι μονάδες αερίου «συνδυασμένου κύκλου» που έχουμε βάλει στην χώρα μας, είναι ακατάλληλες για «ευέλικτη άμεση ανταπόκριση», δηλαδή για θερμή εφεδρεία και υποστήριξη των αιολικών. Θα χρειαστούν άλλες, νέες μονάδες αερίου, που, όμως, σε αντίθεση με τις μονάδες «συνδυασμένου κύκλου», που είναι σχετικά οικονομικές στην κατανάλωση καυσίμου, θα καταναλώνουν περισσότερο καύσιμο. Τα αιολικά οδηγούν σε αναγκαστική σπατάλη καυσίμου στις «εφεδρείες» τους. Για αυτό έχει γραφτεί στην Γερμανία ότι τα αιολικά, όχι μόνο δεν υποκαθιστούν συμβατική ηλεκτροπαραγωγή, αλλά ούτε καν εξοικονομούν, ή ακόμα και αυξάνουν την κατανάλωση καυσίμων (και μάλιστα αερίου που είναι ακριβό καύσιμο).

Και, δυστυχώς, γίνεται πιο ακριβή η αιολική κοροϊδία: Οι μονάδες αερίου που χρειάζονται για εφεδρεία των αιολικών δεν συμφέρουν όταν συνυπάρχουν με αιολικά και αναγκάζονται να λειτουργούν μεταβλητά. Για αυτό χρειάζονται και αυτά επιδότηση που ονομάζεται «Α.Δ.Ι» (Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος). Επιδοτούμε πανάκριβα αιολικά, που είναι 90% άχρηστα, για να καίμε περισσότερο πανάκριβο αέριο, που πρέπει όμως πρέπει να το επιδοτούμε κιόλας! Αυτό είναι το ...φτηνό ρεύμα από αιολικά: Πανάκριβη κοροϊδία (αλλά τσάμπα χρήμα για αυτούς που τα βάζουν).

Αν έχετε όρεξη (και λίγη τεχνική περιέργεια) διαβάστε όλη την μελέτη του ΑΔΜΗΕ...

Σε τι διαφέρει ένας παραδοσιακός ανεμόμυλος από μία ανεμογεννήτρια;

Όχι, δεν είναι θέμα ομορφιάς. Ούτε θέμα μεγέθους. Ούτε θέμα «παράδοσης». Είναι θεμελιώδεις οι διαφορές που κάνουν τον ανεμόμυλο σχετικά χρήσιμο στην αγροτική ζωή (ή τουλάχιστον στην παραδοσιακή αγροτική ζωή) και την ανεμογεννήτρια ακατάλληλη και προβληματική για ηλεκτροδότηση δικτύου.

Ο ανεμόμυλος αλέθει μόνο όταν φυσάει. Και όταν φυσάει δυνατά, αλέθει πιο γρήγορα από ότι όταν φυσάει σιγά. Και όταν έχει θύελλα, μαζεύει ο μυλωνάς τα πανιά και περιμένει να κοπάσει. Το σιτάρι και το κριθάρι αποθηκεύονται και μπορούν να περιμένουν, εάν χρειαστεί, και το αλεύρι επίσης αποθηκεύεται και δεν πειράζει εάν καθυστερήσει μία μέρα ή μία εβδομάδα. Με άλλα λόγια, από την φύση της διαδικασίας και από το γεγονός ότι και η πρώτη ύλη, και το προϊόν «αποθηκεύονται» το άλεσμα σε ανεμόμυλο «ανέχεται» να είναι μεταβλητός και τυχαίος ο αέρας, και η αιολική ενέργεια είναι μια χαρά για άλεσμα (ή για άντληση νερού).

Σε αντίθεση, η ηλεκτροδότηση από αιολικά είναι προβληματική. Ο αέρας, φυσικά, δεν αποθηκεύεται, αλλά ούτε το ρεύμα αποθηκεύεται – δηλαδή δεν αποθηκεύεται πρακτικά, ή σε ποσότητα, ή οικονομικά. Ούτε ανέχεται το δίκτυο (εμείς οι καταναλωτές, ή η βιομηχανία) μεταβλητή ισχύ. Εμείς θέλουμε ρεύμα όταν το θέλουμε, και το θέλουμε στην «ποσότητα» που το χρειάζονται οι συσκευές μας, και όχι στην ποσότητα που το παράγουν οι ανεμογεννήτριες.

Η διαφορά ανάμεσα στον ανεμόμυλο και την ανεμογεννήτρια είναι ότι ο ανεμόμυλος αλέθει κάτι που αποθηκεύεται και κάτι που δεν έχει πρόβλημα να περιμένει μια μέρα ή μια εβδομάδα για τον ιδανικό αέρα, και δεν έχει πρόβλημα εάν αλέθει πιο γρήγορα ή πιο αργά. Η ανεμογεννήτρια δουλεύει με κάτι που δεν αποθηκεύεται (τον αέρα) και παράγει κάτι που επίσης δεν αποθηκεύεται (το ρεύμα), και το ρεύμα πρέπει να είναι σταθερό, και να υπάρχει όταν το χρειάζεται το δίκτυο και όχι όταν ...φυσάει.

Οι ανεμογεννήτριες δεν μπορούν να υπάρξουν παρά μόνο με «εφεδρείες», δηλαδή με συμβατικές μονάδες που καλύπτουν τις μεταβολές. Και οι «εφεδρείες» αυτές πρέπει να είναι «θερμές», δηλαδή να δουλεύουν, είτε φυσάει, είτε δεν φυσάει. Και οι «εφεδρείες» πρέπει να καίνε, αναγκαστικά, ακριβό αέριο. Αυτή η ανάγκη, αναιρεί την χρησιμότητα των ανεμογεννητριών. Είτε υπάρχουν, είτε δεν υπάρχουν είναι σχεδόν άχρηστες για την ηλεκτροδότηση. Κι όταν είναι πολλές, κάνουν ζημιά στην ηλεκτροδότηση. Το συμπέρασμα αυτό το λέει με άλλα λόγια και ο «ΑΔΜΗΕ», ο Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας, που μέχρι πρότινος ήταν τμήμα της ΔΕΗ.   Για το τι λέει ο ΑΔΜΗΕ για τα αιολικά, στο επόμενο.

Ο Ασκός του Αιόλου (συνέχεια)

 

Γελάω με τον΄"κύριο" Λάλα που εμφανίζεται κι αυτός... Ειδικός σύμβουλος για τα δικαιώματα άνθρακα στην Ελλάδα, μέρος της Μπριμπιλοπαρέας και άνθρωπος του αιολικού λόμπυ (και του λόμπυ του αερίου -- παρέα πάνε αυτά).   Ήθελε (ακούω) να πληρώνουμε περισσότερο για να προωθήσει (μεταξύ άλλων) περισσότερα αιολικά. Μόνο που τα δικαιώματα άνθρακα (φόρος είναι, υπέρ αγνώστων και βασικά Γερμανών) έπεσαν από 25-30 ευρώ τον τόνο στα 5, και με το ζόρι... Βλέπεις, πρέπει να τα πληρώνουν και εκείνοι, και μετά την Φουκουσίμα δεν αντέχουν, αφού με το κλείσιμο μερικών πυρηνικών μονάδων τους αναγκαστικά άρχισαν να καίνε περισσότερο κάρβουνο. Τα αιολικά, όλα τα αιολικά, και 1.000 φορές άλλα τόσα, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν μια πυρηνική μονάδα. Ούτε μια ανθρακική ή λιγνιτική. Το κάρβουνο και ο λιγνίτης μπορούν να υποκαταστήσουν πυρηνικά, τα πυρηνικά μπορούν το κάρβουνο και τον λιγνίτη, κι ως εκεί. τα αιολικά, όπως λέει και ένας στο βίντεο είναι φούσκα. Αέρας. Αρπαχτή. Το τυχαίο και μεταβλητό ρεύμα από αιολικά (όχι αγάπη μου, δεν αποθηκεύεται, όχι δηλαδή σε ποσότητες ή ανέξοδα) είναι ακατάλληλο για ηλεκτροδότηση.

 

Το πρώτο απόσπασμα από τον "Ασκό του Αιόλου" εδώ.  Όσο για τον "κύριο" Λάλα, δύο φωτογραφίες αξίζουν όσο 20.000 λέξεις:

Αιολική Ενέργεια στην Τήνο -- Κυριακή 15 Ιουνίου -- 11 το πρωί -- Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού

ΙΔΡΥΜΑ ΤΗΝΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014, έναρξη: 11:00

Θέματα – Ομιλητές

«Αιολική ενέργεια: Οι σύγχρονοι ασκοί του Αιόλου?»
Μαρία Καραμανώφ,
Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος
Σύμβουλος Επικρατείας.

«Αιολικά πάρκα και φυσικό περιβάλλον Τήνου»
Γεώργιος Στουρνάρας,
Ομ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

«Οι καταστροφικές επιπτώσεις των αιολικών στο Εθνικό σύστημα ηλεκτροδότησης».
Φλώρα Παπαδέδε,
Πολιτικός επιστήμονας και οικονομολόγος. Εργάζεται 23 χρόνια στη ΔΕΗ και είναι γενική γραμματέας του συλλόγου επιστημονικού προσωπικού των εργαζομένων.

«Αιολική ενέργεια, μια υπερεκτιμημένη μορφή συμπληρωματικής ενέργειας»
Αλέξανδρος Μαβής,
Περιβαλλοντολόγος, Εκπρόσωπος του Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου

«Οι ΑΠΕ και η βιώσιμη ανάπτυξη»
Αθανάσιος Θεοδωράκης,
Πολιτικός αναλυτής, Πρώην αναπλ. Γεν. διευθυντής Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Η φέρουσα ικανότητα εγκατάστασης Α/Γ στα νησιά: Η σύγκρουση “νόμιμου – θεμιτού” στην περίπτωση της Σκύρου».
Γεώργιος Ναπ. Ξανθούλης,
Δικηγόρος, Δρ. Νομικής

Οργάνωση: Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού, Ένωση Πολιτών Τήνου, Δράση Πολιτών Τήνου

Υπό την αιγίδα του Δήμου Τήνου

Θα προβληθεί και το πεντάλεπτο trailer του ντοκιμαντέρ "Ο ασκός του Αιόλου" με σκηνές από το νησί της Τήνου.

Την λέξη "Ενέργεια", στην έκφραση "Αιολική Ενέργεια", θα έπρεπε κανονικά να την βάζω σε εισαγωγικά. Το ότι τα αιολικά παράγουν χρήσιμη ενέργεια είναι ένα καταπληκτικό παραμύθι. Μία οφθαλμαπάτη που την εκμεταλλεύονται ΑΠΕτεώνες για να μας κλέβουν. Το ότι κάνουν πρόσθετες ζημιές στην διαδικασία είναι, κατά την γνώμη μου, λεπτομέρεια. Αλλά αυτό θα το αναπτύξω, ξανά, στις επόμενες 2-3 αναρτήσεις.  Δεν ξέρω εάν θα τα καταφέρουμε να τους ξεφορτωθούμε, αλλά τουλάχιστον να ξέρουμε με τι έχουμε να κάνουμε...