Μια βροχή μας σώζει

Με τον Γενικό Δείκτη κάτω από τα 1453 και το επιτόκιο των Ελληνικών 10ετών ομολόγων πάνω από 8 ποσοστιαίες μονάδες από τα αντίστοιχα Γερμανικά, και με ανακοινωμένη την θέση της «Ευρώπης» (λέγε με Γερμανία) να ακολουθήσει περιοριστική πολιτική μείωσης ελλειμμάτων, τα πράγματα για την Ελλάδα δεν είναι ρόδινα.

Οδηγούμαστε σε ύφεση. Αυτό σημαίνει αντιστροφή της όποιας οικονομικής άνεσης γνώρισε ο κόσμος που είναι σήμερα 30-40 ετών. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται, και για αυτό συνιστώ να ρωτήσετε γονείς και παππούδες να σας περιγράψουν την δεκαετία του ’50 και του ’60. Με την διαφορά ότι τότε οι προσδοκίες ήταν για κάτι καλύτερο, ενώ τώρα αυτό έχει αντιστραφεί. Και με την διαφορά ότι τότε, η Ελλάδα και το νησί είχε κάποια αυτάρκεια, ενώ τώρα η «αφθονία» είναι εισαγόμενη, και οσονούπω δυσπρόσιτη, χωρίς δυνατότητα υποκατάστασης από εγχώρια παραγωγή, αφού ο παραγωγικός ιστός της χώρας έχει μάλλον διαλυθεί τα τελευταία 30 χρόνια.

Αυτό που γίνεται τους τελευταίους μήνες είναι το εξής: Υποταχθήκαμε στην προτεραιότητα των Ευρωπαϊκών τραπεζών να προστατεύσουν τα του οίκου τους. Τα πολλά λεφτά τα χρωστούσαμε στους Γάλλους και τους Γερμανούς, αλλά αυτό που όλοι μάλλον έτρεμαν ήταν αυτά που χρωστούσαμε σε Πορτογάλους. Εάν αυτά είχαν πρόβλημα, θα παρέσυραν την Πορτογαλία και αυτή με την σειρά της την Ισπανία, και αυτή με την σειρά της την «Ευρώπη». Ό,τι και να μας λένε, η κατάσταση που είμαστε τώρα είναι ασταθής, και κάποιας μορφής στάση πληρωμών και αναδιάρθρωση είναι αναπόφευκτη, αλλά νομίζουν ότι βολεύει να το καθυστερήσουν ή να το βαφτίσουν με άλλο όνομα. Στο τέλος, το αποτέλεσμα, για εμάς θα είναι το ίδιο

Και παλαιότερα έχουμε χρεοκοπήσει. Πάνω από μία φορά. Αλλά ή ήταν σε καιρό παγκόσμιου οικονομικού προβλήματος και …πέρασε στα ψιλά, ή είχαμε κάποια γεωπολιτική αξία και μας ανέχτηκαν. Όπως λέμε, λαϊκά, «μια βροχή μας σώζει», αλλά οι «βροχές» έχουν συνήθως άλλα δυσάρεστα επακόλουθα.

Τα πράγματα δεν είναι ρόδινα, αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι το πράγμα φαινόταν από την πλασματική ευφορία του 2004 και το μούδιασμα που ακολούθησε. Λυπάμαι που η Ελληνική Κυβέρνηση που εξελέγη με τέτοια άνετη πλειοψηφία τον Οκτώβριο του 2009, βασίστηκε σε 100% ψέματα («λεφτά υπάρχουν») και εκχώρησε κάθε πρωτοβουλία κινήσεων σε ξένους, σε βάρους των Ελληνικών συμφερόντων, και σε βάρος κάθε διαπραγματευτικής δυνατότητας που θα μπορούσαμε να έχουμε. Τώρα είναι αργά.

Ψηλά το κεφάλι!

Λοιπόν… δεν γράφω τίποτα, γιατί έχω περισσότερες αρνητικές εμπνεύσεις, από ότι θετικές, και τι να γράφω να σας μαυρίζω παραπάνω από ότι ήδη, ίσως, είστε;...

Εκτός αν θέλετε να γράψω για την έλλειψη χρήματος και τι σημαίνει… Τα μαγαζιά που χρωστάνε, θα ζοριστούνε, όσοι χρωστάνε θα ζοριστούνε, η βοήθεια από οικογένεια θα γίνει πιο δύσκολη, ο τουρισμός θα είναι πεσμένος και πιο τσιγκούνης, τα βλέπετε ήδη, μαθαίνω, τα καλοκαιρινά επιστρέφουν απούλητα... Τι να σας λέω; αυτά που βλέπετε;

Η Κυβέρνηση έχει παραλύσει γιατί 1) μας έχει φλομώσει στο παραμύθι και την κουτοπόνηρη παραπλάνηση, 2) οι βουλευτές ούτε ξέρουν τι ψηφίζουν ούτε τολμάνε πλέον να το ψηφίσουν (έφερε ο Υπουργός για ψήφιση κάτι που στα ελληνικά είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ από αυτό που συμφώνησε με τα ξένα αφεντικά του, 3) το πελατειακό σύστημα καταρρέει επειδή, απλά, δεν υπάρχουν λεφτά για πέταμα, 4) αυτοί που νομίζουν ότι είναι ασφαλισμένοι, δεν είναι, (εδώ και καιρό δεν είναι, αλλά μας το κρύβουν, και οι σημερινοί, και οι προηγούμενοι, και οι προ-προηγούμενοι). Πολλά από τα λεφτά που βλέπαμε, τα τελευταία 10 χρόνια ήταν λεφτά για πέταμα.


Όσοι είναι στο νησί, να σκέφτονται τι τυχεροί που είναι, γιατί, κουτσά στραβά, το νησί έχει ταΐσει τα παιδιά του σε πολύ δυσκολότερους καιρούς, και πάντα με το κεφάλι ψηλά.

"Αστειότητες"

Δεν είμαι δημοσιογράφος για να έχω ειδήσεις, αλλά μερικές ειδήσεις, τις τελευταίες μέρες, πέρασαν στα ψιλά γράμματα και νομίζω ότι ο κόσμος δεν τις έχει πάρει χαμπάρι:

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αυτή που μας τροφοδοτεί με μετρητά τις μέρες αυτές που δεν υπάρχει φράγκο, αυτή που έπαιρνε Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου και έδινε στις τράπεζες «ευρώ», μας ψιθύρισε ότι δεν θα δίνει 100 ευρώ στο κατοστάρικο, αλλά 95 ή 90. Αυτό γράφτηκε στις οικονομικές εφημερίδες σαν «κούρεμα». Για όσους χρωστάνε, και ελπίζουν να ανανεώσουν τα δάνειά τους, αυτό είναι καμπανάκι, κόκκινο αλάρμ, οιωνός απολύσεων και εταιρικών κλεισιμάτων. Όποιος νομίζει ότι έχει πρόβλημα ρευστότητας η αγορά, ακόμα δεν έχει δει τίποτα.


Παράλληλα, εκείνο το έρμο το “spread” η διαφορά στα επιτόκια της Ελλάδας από αυτά της Γερμανίας, αυτά που είχαν ανέβει στα 1.000 (10 ποσοστιαίες μονάδες) και πανηγύριζαν οι Κυβερνητικοί όταν μπήκαμε στο ΔΝΤ που έπεσαν στα 400, είναι τώρα μια βδομάδα που τριγυρνάει μεταξύ 650 και 750. Άσε το ΧΑ… το ΧΑ δεν υπάρχει και το 1500τόσο είναι συμβολικό, θέλουν να μείνουν στην Δεύτερη Άλωση και φοβούνται την Πρώτη.

Παράλληλα, ξαφνικά ο προβολέας είναι στην Ισπανία, που μπορεί να είναι μεγαλύτεροι και σημαντικότεροι από εμάς, αλλά έχουν μια φούσκα ακινήτων έως το φεγγάρι, που σημαίνει οι τράπεζές τους θα αρχίσουν τις μπουρμπουλήθρες, και οι Ευρωπαίοι έχουν παγώσει και κοιτάνε νοτιοδυτικά, και όχι μόνο νοτιοανατολικά. Και η Ισπανία ήδη έχει ανεργία της τάξης του 20% (έχει γραφτεί ότι σχετίζεται με τα πολλά αιολικά που έχουν βάλει, επειδή κάθε νέα «πράσινη» θέση εργασίας σκοτώνει από 2 έως 4 κανονικές), και τα δημοσιονομκά της δεν είναι πολύ λαμπρότερα από τα δικά μας, και ο πρωθυπουργός τους, σαν τον δικό μας, έχει αρχίσει δηλώσεις του στυλ «λεφτά υπάρχουν» και «είμαστε αξιόπιστοι» κλπ.

Παράλληλα και η Αγγλία, και η Ευρώπη αρχίζουν να κάνουν περικοπές και οικονομίες, εγώ όλα αυτά τα μεταφράζω ότι η αστάθεια που ξεκίνησε το 2008 είναι τώρα ζωντανή στην Ευρώπη, που θα αρχίζει να μυρίζει ύφεση σε Ευρωπαϊκό πλέον επίπεδο. Δεν ανησυχώ για τους Ευρωπαίους, απλά αν έχουν αυτοί προβλήματα, εμάς θα μας …ξεχάσουν.


Έχει γίνει αντικείμενο κουβέντας στα καφενεία, αν θα χρεωκοπήσουμε και αν θα αναδιαρθρώσουμε και αν θα βγούμε από το ευρώ. Φυσικά οι ίδιοι «σοβαροί» που έλεγαν «αστειότητες» τα περί ΔΝΤ (λίγες μέρες πριν έρθει) λένε «αστειότητες» και για τις κουβέντες στα καφενεία. Προσωπικά πιστεύω ότι η αναδιάρθρωση είναι αναπόφευκτη -- απλά γιατί 300 δις δεν εξυπηρετούνται εύκολα, και δυσκολότερα σε καιρό ύφεσης, και ακόμα δυσκολότερα όταν τα παιδία μάλλον παίζει, άσχετα αν κάνουν ο,τι τους λένε οι Γερμανοί.


Από τον Οκτώβριο, μας λένε ψέματα. Όχι 100% ψέματα, αλλά 90% ψέματα. Κανένας πολιτικός δεν τολμάει να βγει στην τηλεόραση και να πει την αλήθεια, και πείτε με απαισιόδοξο, πείτε με Κασσάνδρα, αλλά βλέπω εξαιρετικά κακές προοπτικές, χωρίς προφανή έξοδο. Και, φοβάμαι, με εκπλήξεις.

Αετοφωλιά

Το σχολείο των Λουτρών

Ένα μικρό στολίδι αποτελεί το πρώην σχολείο των Ουρσουλινών στα Λουτρά που επί χρόνια φιλοξενούσε κορίτσια από όλη την Ελλάδα.

Στις μέρες μας δέχεται στους χώρους του τους μαθητές του Δήμου Εξωμβούργου ξεκινώντας από το χωριό του Κάμπου και κατεβαίνοντας φτάνουν ως την Καλλονή.

Οι αίθουσες πολλές και άνετες, με το άπλετο φως του ήλιου να μπαίνει από τα φαρδιά παράθυρα του πρώτου ορόφου.

Τα ζωηρά χρώματα που επικρατούν στις διδασκαλικές αίθουσες και η ευρυχωρία έρχονται σε αντίθεση με την έννοια της συνηθισμένης κλειστοφοβικής αίθουσας που έχουν τα περισσότερα σχολεία, λόγω έλλειψης τετραγωνικών μέτρων.

Κι όμως αυτό το άκρως φιλόξενο μαθητικό περιβάλλον κινδυνεύει να εξαφανιστεί καθώς είναι θύμα της αστυφιλίας των καιρών μας. Τα παιδιά λιγοστεύουν χρόνο με τον χρόνο καθώς δεν υπάρχουν νέα ζευγάρια πια στα χωριά ώστε να στηρίξουν αριθμητικά το όμορφο αυτό σχολείο.

Οι εναπομείναντες γονείς αγωνιούν για την τύχη των παιδιών τους καθώς δεν ξέρουν αν θα καταφέρουν να πάρουν απολυτήριο από το Δημοτικό αυτό περνώντας τα 6 χρόνια φοίτησης.


Και είναι να αναρωτιέται κανείς: Γιατί άραγε τα σχολεία του Δήμου Τήνου να αναγκάζονται να νοικιάζουν καταστήματα για να καλύψουν τις ανάγκες της υπερπληθυσμικής πια Χώρας και περιχώρων και δεν εκμεταλλεύονται ένα τέτοιο κτίσμα σε απόσταση μόλις 10 λεπτών από τη πόλη;

10 Ιουνίου 1944

http://istorikathemata.blogspot.com/

Κριθάρι

Όλο το νησί ήταν έτσι, πριν 40 ή 50 χρόνια, αφού η Τήνος ήταν ένα κλειστό σύστημα, σχεδόν αυτάρκες, αν και στον Μεσαίωνα, πριν το 1715 γνώρισε υπερπληθυσμό και πείνες, και έτσι κάθε του γωνιά ήταν καλλιεργημένη, και βασίλευε το κριθάρι.


Το κριθάρι συντηρούσε ανθρώπους και ζώα, σε έναν κύκλο, που όσοι τον θυμούνται είχε δουλειά στο όργωμα και την σπορά, άγχος αν θα βρέξει από το φθινόπωρο έως και την άνοιξη, και απίθανα σκληρή δουλειά στο θέρος, το αλώνι, το λίχνισμα, το κουβάλημα, το άλεσμα, το κοσκίνισμα, και, τέλος, το ζύμωμα και τον φούρνο. Όσοι από εσάς δεν το προλάβατε, ρωτήστε κανέναν παλιό, μάθετε καμιά λεπτομέρεια, δεν ξέρεις αν ποτέ χρειαστεί.


Η περιοχή αυτή στο βουνό πρέπει να ήταν κατοικημένη από τα πολύ παλιά χρόνια, πρέπει να χτίστηκε οργανωμένα περί το 750 μΧ, με πήλινους υδραγωγούς και πρέπει ή να καταστράφηκε κάποια άγνωστη στιγμή μέχρι να ξαναγίνει χώρος καλλιέργειας του μπάρμπα Στεφανή, του γείτονά μου, ή του μπαμπά του ή του παππού του πριν 100 χρόνια. Ο μπάρμπα Στεφανής είχε κριθάρια, αμπέλια και, το καλοκαίρι, κηπευτικά. Αυτή ήταν η Τήνος, μέχρι το 1950 ή 60. Κριθάρι πρέπει να είχαν εδώ από παλιά, αν κρίνω από τα πολλά κομμάτια από μικρούς χειρόμυλους που είναι στο χώμα, σε στίβες με πέτρες και πάνω στις ξερολιθιές.

Η διατηρήσιμη Τήνος

Εμείς οι Τηνιακοί είμαστε περίεργοι... Είμαστε κολλημένοι με την γη μας. Μας αρέσει να την σκαλίζουμε, να την χαϊδεύουμε και να καθόμαστε ώρες να παίζουμε με τα χώματα αναζητώντας την ισοϋψή γραμμή για να ποτίζουμε τα "δεντρά".


Ή περιμένουμε όλο τον χρόνο για την βυσσινιά να δέσει κανένα βύσσινο, για να παιδευτεί κάποια με τις ώρες να το καθαρίσει και να κάνει γλυκό, για να το κερνάμε τις Κυριακές τα απογεύματα του καλοκαιριού, καθισμένοι στην αυλή με τις καρδερίνες και τα σπουργίτια.


Δεν είναι αυτή η Τήνος που ξέρουν οι περισσότεροι που δεν είναι από το νησί, αυτή είναι η δική μας Τήνος.

Οι φωτογραφίες είναι του φίλου En 'Tino

sustainability (πώς το λένε...)

Αυτή, είναι η μόνη αειφορία που υπάρχει σε ανθρώπινη κλίμακα. Η μόνη ηλιακή και αιολική ενέργεια που αποδίδει. Ο ήλιος φωτοσυνθέτει, και ο αέρας διώχνει τα μικρόβια. Αυτή, μαζί με το κριθάρι, τα σύκα, τις ελιές και τα φασόλια (και ελάχιστες άλλες παρόμοιες πολυτέλειες) κράτησαν το νησί και τον κόσμο του ζωντανό. Δεν ήταν πάντα εύκολο, ούτε θα είναι εύκολο, σε δύσκολες μέρες που θα έρθουν στις πόλεις, αλλά να το, εδώ είναι.


Το ξέρω ότι μερικοί έχουμε καλομάθει σε βαθμό αποχαύνωσης, αλλά έτσι πάει. Οι μνήμες με λίγη προσπάθεια θα ξανάρθουν.

Πάρε κόσμε αιολικά

Με ευκαιρία την Ημέρα του Περιβάλλοντος, όλοι οι πλασιέ αιολικών «πάρκων» από τον Παπούλια μέχρι τον Πάγκαλο και τον Δήμα (και φυσικά την οικογένεια του Πρωθυπουργού που φαίνεται να τις προωθεί), και η τηλεόραση που πληρώνεται για να μας …επιμορφώνει, θα μας λέει τι καλές που είναι οι ανεμογεννήτριες. Οι ανεμογεννήτριες είναι καλές για να ακριβύνουν το ρεύμα( 300-600% πιο ακριβό από το συμβατικό), να δημιουργήσουν ανεργία (η Ισπανία γέμισε αιολικά και έχει 20% ανεργία) και να καταστρέψει το τοπίο και τον τουρισμό. Να η μέχρι στιγμής υποδοχή τους στην Ελλάδα:












Δείτε και αυτά:
http://alalazontatopia.blogspot.com/2010/05/blog-post_31.html
http://archaeopteryxgr.blogspot.com/2010/06/blog-post_04.html
http://kafeneio-gr.blogspot.com/2010/05/blog-post_3632.html

Βρέχει

Με φόντο το γαλάζιο

Δεν ξέρω πόσο γκρίζο είναι πια το τσιμεντένιο χρώμα της Αθήνας, καθώς έχω αρκετούς μήνες να το αντικρύσω, αλλά αυτό που βλέπω εδώ στην Τήνο,

τα χρώματα και τις εναλλαγές του τοπίου γύρω μου, μου φτάνουν να με γεμίσουν για μια ζωή.

Ατενίζοντας το απέραντο μπλε-γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, δεν μπορούσες να μείνεις ασυγκίνητος στο θέαμα που πρόσφερε απλόχερα η φύση σήμερα.

Αφιερωμένη λοιπόν η σημερινή ανάρτηση σε όσους βλέπουν μόνο γκρίζο στη ζωή τους!

Στις φωτογραφίες 1 και 2 στο βάθος διακρίνεται η Σύρος.
Στις 2 επόμενες οι Δήλες(καθώς δεν είναι ένα νησί) και η Νάξος στο πιο αχνό.
Ενώ στην τελευταία αχνοφαίνεται η κορυφογραμμή της Πάρου.

Τα κάτω μέρη της Τήνου -Ταξίδι σε έναν κόσμο ξεχωριστό

Το Σάββατο 22 Μαΐου 2010 έγινε η παρουσίαση του βιβλίου του πατέρα Αντώνη Φόνσου, με τίτλο « τα κάτω μέρη της Τήνου ταξίδι σε έναν κόσμο ξεχωριστό»
Δεν θα αναφερθώ στις λεπτομέρειες τύπου παρευρέθησαν οι κύριοι, κύριοι δήμαρχοι αντιδήμαρχοι πρόεδροι συμβουλίων πρόεδροι συλλόγων κ.τ.λ.

Στο μόνο που θα ήθελα να αναφερθώ είναι στον ίδιο τον συγγραφέα αυτού του βιβλίου τον παπά Αντώνη.

Όλο το χωριό σύσσωμο παραβρέθηκε στην εκδήλωση που έγινε για την παρουσίαση του βιβλίου του.
Πώς να μην τιμήσεις άλλωστε έναν τόσο σπουδαίο ποιμένα αλλά και πάνω από όλα άνθρωπο για εμάς τους κατωμερίτες. Ήταν επί 37 συναπτά έτη ο ιερέας ο φίλος πανταχού παρόν και τα πάντα πληρών.

Σεμνός ταπεινός όπως πάντα και τονίζοντας για πολλοστή φορά πως δεν είναι ούτε ιστορικός ούτε συγγραφέας , παρόλα αυτά έγραψε ένα βιβλίο πολύ ενδιαφέρον και κατατοπιστικό που πολλοί θα το διαβάσουν και θα δουν τον τόπο μας με άλλο μάτι (ιστορικά και αρχαιολογικά).


Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης πολλοί πήραν το λόγο ευχαριστώντας τον πατήρ Αντώνη για την προσφορά του αυτή. Ανάμεσά τους και οι συντοπίτες μας Ζαλώνης Γιάννης, Αρμάος Μάριος και Αρμάος Παντελής.

'Ολοι μίλησαν με ιδιαίτερη αναφορά στα 37 χρόνια παρουσίας του Παπαντώνη στα Κάτω Μέρη και η προσφορά του αξιομνημόνευτη. Κανείς κάτοικος δεν έμεινε ασυγκίνητος εκείνη τη βραδιά, ούτε νέος, ούτε μεγαλύτερος καθώς όλοι τους είχαν κάτι να αναπολούν από τον ακούραστο εφημέριο. "Ιερέας του Θεού και ένας άνθρωπος των ανθρώπων" είπε χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων στην ομιλία του ο κ. Παντελής Αρμάος, η οποία είναι δημοσιευμένη στην ηλεκτρονική εφημερίδα Τηνιακή και είναι διαθέσιμη στο παρακάτω link:
http://go2.wordpress.com/?id=725X1342&site=tiniaki.wordpress.com&url=http%3A%2F%2Ftiniaki.files.wordpress.com%2F2010%2F05%2Fpantelis-a.pdf&sref=http%3A%2F%2Ftiniaki.wordpress.com%2F2010%2F05%2F24%2F%25cf%2580%25ce%25b1%25cf%2581%25ce%25bf%25cf%2585%25cf%2583%25ce%25b9%25ce%25ac%25cf%2583%25cf%2584%25ce%25b7%25ce%25ba%25ce%25b5-%25cf%2584%25ce%25bf-%25ce%25b2%25ce%25b9%25ce%25b2%25ce%25bb%25ce%25af%25ce%25bf-%25ce%25bc%25ce%25b5-%25ce%25b8%25ce%25ad%25ce%25bc%25ce%25b1-%25cf%2584%25ce%25b1-%25c2%25ab%25ce%25ba%25ce%25ac%2F

Στο τέλος εμφανίστηκε και η έκπληξη των χωριανών προς τον πατήρ Αντώνη, σκαλισμένη πάνω σε μάρμαρο ανάγλυφη η πρόσοψη του Ιερού Ναού του Αγ.Ζαχαρία που τόσα χρόνια κήρυττε το λόγο του Θεού μέσα από το ιερό του, φιλοτεχνημένο από τον συντοπίτη μας καλλιτέχνη μαρμαρογλύπτη κ.Ιωσήφ Αρμάο-Μπαντάνη.

Ένα ξεχωριστό δώρο προς έναν ξεχωριστό άνθρωπο, μια ξεχωριστή βραδιά.
Να μην παραλείψω να ευχαριστήσω την αδελφότητα των Τηνίων που χωρίς την συνδρομή τους δεν θα είχε εκδοθεί αυτό το υπέροχο βιβλίο.

Μπράβο του πατήρ Αντώνη μας έκανε υπερήφανους για ακόμη μια φορά.
Με ανυπομονησία περιμένουμε και το επόμενο βιβλίο του.

Σημ: Μερικές από τις φωτογραφίες είναι από την εφημερίδα Τηνιακή καθώς φυσικά και η ομιλία, που προηγουμένως αναφέρθηκα.