Συκιές, 5-6 χρόνια αργότερα

Πριν 5-6 χρόνια είχα φυτέψει συκιές με τον "παραδοσιακό" τρόπο, δηλαδή με "κύλημα", όπου βάλαμε μοσχεύματα στις βάσεις ξερολιθιών αναβαθμίδων που διαμορφώθηκαν από πρανή και από παλιές αναβαθμίδες. Αυτό επιτρέπει την ανάπτυξη της συκιάς χωρίς νερό (αν και έκανα μια ζαβολιά και τις πότισα τον πρώτο χρόνο:  "Φύτεμα συκιάς με κύλημα" (με φωτό από την κατασκευή).

Μέσα στις διάφορες ντόπιες ποικιλίες που φύτεψα, ήταν και μία ποικιλία που δεν ξέρω το όνομά της, αλλά υπάρχουν τουλάχιστον άλλες δύο στην ευρύτερη περιοχή, η μία στο λεγόμενο "Ψαρρό Β'νι", στ' Α'φλαρέντ, πάνω και δυτικά από το "Διαλυσκάρ' (εδώ -- δεν φαίνεται η μαμά συκιά, αλλά φαίνεται η τοποθεσία, ένα βραχώδες μέρος που έχει υποστεί κάποια καθίζηση).  Κάνει καταπληκτικά σύκα, χρώματος μελιτζάνας απ' έξω και έντονο κόκκινο-πορτοκαλί μέσα (στην πρώτη φωτό).

Και κάτι καπαριές που είχα βάλει το ίδιο καλοκαίρι, ευδοκιμούν μια χαρά (παρά κάτι περιπέτειες που είχαν με κάτι κατσικάκια που τις έφαγαν μέχρι σχεδόν την ρίζα). Αλλά τις πότισα και ξανάνοιξαν.

Τώρα... Οι περισσότεροι στην Τήνο (ντόπιοι και επήλυδες) ή τα βαριούνται αυτά, ή τα βλέπουν σαν ...λαογραφικά.  Αμφιβάλλω αν κανείς βγάζει μεροκάματο με σύκα ή με καπαριές (αν και όλοι τρώνε τα σύκα, και μαζεύουν κάπαρη).

Ο λόγος που οι συκιές και οι καπαριές (και τα αμπέλια) έχουν εξαφανιστεί είναι τα αδέσποτα κατσίκια. Όσο υπάρχουν αυτά, η Τήνος θα διαβρώνεται και θα ερημοποιείται.  Τα κατσίκια είναι μία άλλη ιστορία...

Η λίθινη εποχή, δυό βήματα από το σπίτι σας

Η διαδρομή Αετοφωλιά-Βαθειά Λίμνο είναι ψιλοξεχασμένη, αλλά σημειωμένη με GPS και κόκκινη γραμμή στον δορυφορικό χάρτη.  Η εικόνα μεγαλώνει με κλικ

Οι βόλτες στα βουνά έχουν ωραίες θέες (και άλλο η θέα, στην πραγματικότητα, και άλλο σε φωτογραφία, η συγκεκριμένη από το σημείο 86).

Και απρόσμενες λεπτομέρειες, περιφράξεις ιδιοκτησιών, που κάποτε ήταν επιβίωση και τώρα είναι δυνητικός ...ΕΝΦΙΑ (να μου το θυμηθείτε, η φορολογία των ακινήτων είναι έμμεσος ή άμεσος τρόπος δήμευσης):

Το συγκεκριμένο είναι στο σημείο 145 (της πρώτης εικόνας), στην κορυφογραμμή στα "Δυό Β'νά" με θέα τον ...Τσικνιά, όπου φαίνεται και το συννεφάκι που υποδηλώνει μελτέμι.

Και στο τέλος της διαδρομής (στο σημείο 123), "υνταγός" στην κοίτη του λαγκαδιού για να περνάει το νερό και "να μην γλιστράνε οι γαϊδάρ' στις πλάσες" όπως μου είπε ο φίλος που καλλιεργούσε εδώ, πίσω από τις μυρτιές και τις "δραφιές" μεταξύ 1960 και 1980...:

 

Η ...λίθινη εποχή τέλειωσε στην Τήνο κάπου στις αρχές με μέσα του 20ου αιώνα.

 

Αλλά είναι εκεί, δυό βήματα από το σπίτι σας, αν δεν φοβάστε να την αντικρίσετε.

Κάποια στιγμή μπορεί να ανεβάσω λεπτομέρειες από όλη την διαδρομή. Ή, ακόμα καλύτερα, να καθαρίσουμε το μονοπάτι όπως αυτό από Μπαγκαλάκια για Μάντρες.

Κ'φόβουρλα

Τώρα που όλοι (ή όσοι, τέλος πάντων) είναι σε φάση ...πανηγυριού, εγώ συνεχίζω με το trivia pursuit λεπτομερειών που κάποτε είχαν ...λαογραφικό ενδιαφέρον και τώρα έχουν και άλλες πιο πονηρές διαστάσεις.

Αυτή η εικόνα είναι τα Αμόνια (και ο δρόμος προς Καβάσ'), το λαγκάδι Καναβά, με θέα προς περίπου Νότο. Ή αν προτιμάτε το Goggle maps, εδώ.

Τα Αμόνια τα έμαθα από το αρχικό χειρόγραφο του π. Αντώνη Φόνσου, και είχα αναφερθεί σε αυτά περί το 2008, εδώ, πριν να υπάρχουν σχέδια για αιολικά σε αυτά τα βουνά. Τότε οι βόλτες ήταν για ευχαρίστηση, τώρα, μερικές από αυτές έχουν "άλλες σκοπιμότητες".

Σήμερα το πρωί, δύο φίλοι με έδειξαν τον σύντομο δρόμο για Βαθειά Λίμνο, απ' τα "Κ'φόβουρλα".

Τα Κ'φόβουρλα είναι τοποθεσία, με ...βούρλα, πάνω από τα οποία έχει πηγή με λίγο νερό, σε "χωράφι" που ανήκε σε κάποιον Άνδροβικ και το χάρισε στην Κοινότητα, που επί ημερών αείμνηστου Λούη έφτιαξε και ένα φρεάτιο, για να μαζεύει το νερό, μόνο που τελικά το νερό είναι λιγοστό, αν δεν έχει ήδη στερέψει με την φετινή ανομβρία (και τις γεωτρήσεις).  Το φρεάτιο φαίνεται και από τον δορυφόρο! (στο κέντρο της εικόνας, εδώ).

Ο Α.Γ.Α. και ο Γ.Ι.Α. μου είπαν χτες, ότι ο πιο γρήγορος δρόμος για την Βαθειά Λίμνο είναι από τον δρόμο για Αμόνια, αλλά από τα Κ'φόβουρλα (και όχι από το πιο συμβατικό μονοπάτι).

Αυτή είναι η θέα, από το ίδιο σημείο, με σημειωμένα τον αγροτικό δρόμο που πάει προς Αμμώνια και Καβάσ',  κάτι ενδιαφέροντα κτίσματα, ένα αλώνι και, δεξιά, τα Κ'φόβουρλα:

Η εικόνα μεγαλώνει με κλικ, αλλά αν θέλετε να δείτε λεπτομέρειες, είναι εδώ (και είναι ΜΕΓΑΛΟ αρχείο).

Το ίδιο πράγμα, στο Google Earth (πάντα με θέα Ν-ΝΔ) και μεγαλώνει με κλικ:

Πάνω αριστερά, η Αγία Υπακοή και ο "δρόμος" για Βαθειά Λίμνο, από τα Μπαγκαλάκια.  Κάτω αριστερά η Αετοφωλιά. Η μπλε γραμμή είναι ο παλιός αγροτικό δρόμος Καλλονής - Αετοφωλιάς - Πασάρας. Ο σημερινός "αμαξωτός" δεν υπήρχε πριν το 1994. Η κόκκινη γραμμή είναι ο "δρόμος" για Καβάσ' (και για Βαθειά Λίμνο, εάν δεν θέλετε να κόψετε δρόμο). Οι πορτοκαλί γραμμές είναι άλλοι "δρόμοι" (ρύμες) και οι κίτρινες γραμμές είναι ίχνη, ορατά σήμερα. Φαίνεται και η κεραία κινητής τηλεφωνίας στην Γκάγκαρη. Και έχω σημειώσει τα χαρακτηριστικά κτίσματα (της παραπάνω φωτογραφίας) και την θέση "Κ'φόβουρλα".

Ο σύντομος δρόμος που μου περιέγραψαν οι φίλοι μου είναι με αχνό πράσινο χρώμα:

Βέβαια, περνάει μέσα από περιφραγμένα χωράφια, αλλά η ...άδολη διέλευση δεν ήταν σχεδόν ποτέ  πρόβλημα. "Άδολη" σημαίνει "χωρίς δόλο". Και όπως μου είπε ο Α.Γ.Α. "σε έβγαζε γραμμή στου Λεβεντογιάνν' τη μάντρα, από εδώ περνούσε και ο Πετρής, εκτός όταν είχε τα τρία άσπρα γαϊδουράκια του και πήγαινε από τα Μπαγκαλάκια ". 150 μέτρα λιγότερο περπάτημα, και γλίτωνες και το ανέβα-κατέβα της εναλλακτικής (κόκκινης) πορείας.

Το χαριτωμένο είναι ότι και οι δύο διαδρομές φαίνονται στην αεροφωτογραφία του 1983 (που είναι προσανατολισμένη με τον Βορρά προς τα πάνω -- η Αετοφωλιά δεξιά, και μεγαλώνει με κλικ):

Έκανα και την διαδρομή. 25 λεπτά για να ανέβω με αφετηρία την διασταύρωση με τον χωματόδρομο της Αγίας Υπακοής και τέρμα το λαγκάδι, περίπου στου Λεβεντογιάννη την μάντρα (από Κ'φόβουρλα), και 40 για να κατέβω (από τα Αμόνια -- το "ανέβα - κατέβα" που λέγαμε... οι παλιοί δεν ήταν χαζοί...).

Αν το κάνετε μια δύο φορές την ημέρα, θα σας κάνει καλό, ιδίως εάν είστε ...υπέρβαρος.  2 χιλιόμετρα σε τέτοιο "δρόμο" είναι 200 θερμίδες. Όσο 4 μπουκιές πίτσα.