Ανοίξτε την στιγμή

Ὅτι μπόρεσα ν᾿ ἀποχτήσω μία ζωὴ ἀπὸ πράξεις ὁρατὲς γιὰ ὅλους, ἑπομένως νὰ κερδίσω τὴν ἴδια μου διαφάνεια, τὸ χρωστῶ σ᾿ ἕνα εἶδος εἰδικοῦ θάρρους ποὺ μοῦ ῾δωκεν ἡ Ποίηση: νὰ γίνομαι ἄνεμος γιὰ τὸ χαρταετὸ καὶ χαρταετὸς γιὰ τὸν ἄνεμο, ἀκόμη καὶ ὅταν οὐρανὸς δὲν ὑπάρχει.

Δὲν παίζω μὲ τὰ λόγια. Μιλῶ γιὰ τὴν κίνηση ποὺ ἀνακαλύπτει κανεὶς νὰ σημειώνεται μέσα στὴ «στιγμή» ὅταν καταφέρει νὰ τὴν ἀνοίξει καὶ νὰ τῆς δώσει διάρκεια. Ὁπόταν, πραγματικά, καὶ ἡ Θλίψις γίνεται Χάρις καὶ ἡ Χάρις Ἄγγελος· ἡ Εὐτυχία Μοναχὴ καὶ ἡ Μοναχὴ Εὐτυχία.

μὲ λευκές, μακριὲς πτυχὲς πάνω ἀπὸ τὸ κενὸ ἕνα κενὸ γεμάτο σταγόνες πουλιῶν, αὖρες βασιλικοῦ καὶ συριγμοὺς ὑπόκωφου Παραδείσου.

 

Ο Μικρός Ναυτίλος του Οδυσσέα Ελύτη

Να έχετε Καλή Χρονιά -- δεν θα είναι εύκολη

Κυνικές παρατηρήσεις σε καιρό ύφεσης

Όσο περνάει ο καιρός, τόσο, γίνομαι πιο κυνικός.  Οι δήθεν ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές που χρωμάτιζαν ή τέλος πάντων έβαζαν κάποιο μπούσουλα στην θεώρηση των πραγμάτων, για την δική μου γενιά, έχουν εκλείψει εδώ και καιρό. Χμμμ... από το 1989-90.  Κατά σύμπτωση, τότε ξεκίνησε και η "ελεύθερη" ραδιοφωνία και τηλεόραση. Περί της λέξεως "ελεύθερη", άλλη φορά. Τότε καλοί μου άνθρωποι πήρε και την σημερινή της μορφή η "Ευρώπη". Οι δήθεν ιδεολογικές γραμμές έχουν εκλείψει, αλλά χρησιμοποιείται ακόμα, άγνωστο πως, η ορολογία τους.

Όχι ότι ο προ "ελευθερίας" μπούσουλας ήταν σωστός ή καλύτερος... Απλά, τότε η "ελευθερία" σήμαινε κάτι άλλο.   Οι απόψεις περί "καλύτερου" είναι υποκειμενικές, για πολλούς το "καλύτερο" είναι το γνώριμο, αυτό που ξέρουμε ή που συνηθίσαμε, και το εάν είναι πραγματικά "καλύτερο" δεν το καταλαβαίνουμε παρά μόνο αφού έχει περάσει πολύς καιρός. Λένε, τουλάχιστον 150 χρόνια, για να υπάρχει αντικειμενικότητα.

Επειδή η περίοδος 1981 (ή 1989 -- περίπου το ίδιο είναι) μέχρι σήμερα είναι σχετικά πρόσφατη, αν έχω δίκιο στα περί 150 ετών, για αντικειμενικότητα, θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το 2130 για να είμαστε αντικειμενικοί. Αλλά επειδή αμφιβάλω αν κανείς από εσάς (ή εγώ) έχουμε πραγματική άποψη για το ...1821 (δηλαδή μην νομίζετε ότι οι σχολικές παρελάσεις, ή, θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόματί μου, οι στρατιωτικές παρελάσεις, ήταν το ...1821), έτσι αμφιβάλω εάν ποτέ θα έχουμε (εμείς εδώ, αυτοί που είμαστε εδώ, τώρα) άποψη για αυτά που έχουν γίνει από το 1981 μέχρι σήμερα.

Και μερικοί θα πουν: "μα έχουμε τόση πληροφόρηση, έχουμε φίλους στο facebook, ξέρουμε, συμμετέχουμε σε "δράσεις", καταλαβαίνουμε, είμαστε ενήμεροι πολίτες", και επειδή, όπως ξεκίνησα, όσο περνάει ο καιρός, γίνομαι κυνικός, το μόνο που μπορώ να απαντήσω είναι ότι είμαστε ψάρια κατεψυγμένα, σε μια γυάλα με εικονικό νερό, αλλά ο καιρός περνάει, και η πραγματικότητα είναι αυτή που είναι, μέσα ή έξω από την γυάλα.

Σύγχυση στο κεφάλι μου; Ή γέρασα και βαρέθηκα; Ή, πιο πιθανό, αποβλάκωση σε καιρό ύφεσης; Περί ύφεσης, δεν υπάρχει αμφιβολία, ρωτήστε κάποιον που να θυμάται την ζωή το ...1930. Περί αποβλάκωσης; Και αυτό υποκειμενικό. Είναι θέμα παραστάσεων του μικροκόσμου του καθενός.

Πάω στο δια ταύτα αυτού του μονολόγου. Κάθε περίοδος, και ειδικά αυτές με "δυσκολίες" αντιμετωπίζει "κρίσεις αξιών". Οι κρίσεις "αξιών" είναι συχνά καθοδηγούμενες, δεν είναι όσο ανεξέλεγκτες όσο φαίνονται. Μην μου πείτε ότι δεν έχετε πάρει χαμπάρι ότι η τηλεόραση, πχ, σας διαμορφώνει γούστα (Θεέ μου, γεμίσαμε ...οικολόγους και λάϊφστάϊλ -- δεν με ενοχλούν οι οικολόγοι ή το λάϊφστάϊλ, αλλά δεν είχε τόσους πολλούς το ...1950, το 1950 είχε περισσότερο ...Εμφύλιο, θα μου πείτε "καλύτερα τα ζόμπις από τον Εμφύλιο", θα σας απαντήσω, "άτιμη γεωγραφία, αυτή μας κάνει την ζωή ενδιαφέρουσα").

Και μυρίζομαι ότι ίσως πάμε και σε προεκλογική περίοδο. Σε μία χώρα όπου το πολιτικό σύστημα είναι 100% πελατειακό, οι ιδεολογίες άσ'τα να πάνε, γενικά τα μυαλά μας σε επίπεδο περίπου αμοιβάδας -- τόσα χρόνια παραμόρφωση, και χωρίς τα γνωστά λεφτά να εξαγοράζονται ψηφοφόροι, όπως είχαμε βολευτεί τόσο καιρό. Παρατηρείστε και δείτε τι θα αρχίσουν να μας/σας τάζουν οι διάφοροι, και ανάθεμά με αν ξέρουν και οι ίδιοι τι ακριβώς τάζουν, και θα καταλήξει στο ποιος θα λέει τα πιο ωραία παχιά λόγια, γιατί ό Λαός έμαθε να του χαϊδεύουν τα αυτιά με αρλούμπες, και να του αρέσει κιόλας. Ή, και πιθανότερο, όλο και κάποιος θα βρεθεί με κάτι λεφτά να τα κουνάει στον αέρα για να τον προτιμήσετε, και μόλις τον εκλέξετε, θα του τα πάρουν πίσω (αφού του κάνουν ένα προσωπικό δωράκι για τον κόπο του), την πατήσατε, αλληλούια.

Και θα με ρωτήσετε, αν φτάσατε τόσο κάτω κάτω σε αυτό το κατεβατό, "μα τι λες ρε συ τόση ώρα;" και θα σας απαντήσω "μας έχουν τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί και μας δουλεύουν και δεν κουνιέται φύλλο, και αυτό που νομίζετε ότι κουνιέται, είναι μαϊμού". Τον νου σας λοιπόν στις μαϊμούδες. Δεν είναι μόνο σε ένα κόμμα...

Ευάγγελος Αποστόλου, Βουλευτής Ν. Ευβοίας, ΣΥΡΙΖΑ

Ενώ χαίρομαι που επιτέλους κάποιος μιλάει για τα χάλια στον ενεργειακό σχεδιασμό, και συγχαρητήρια στον Ευάγγελο Αποστόλου (ΣΥΡΙΖΑ Ν. Ευβοίας) -- επιτέλους κάποιος που μιλάει -- δεν ντρέπομαι να τον διορθώσω σε 1-2 πράγματα:

1. Το ότι οι ΑΠΕ είναι "ενέργεια φιλική προς το περιβάλλον" είναι κάτι σαν οφθαλμαπάτη.  Αλλά μας την σερβίρουν επί 40 χρόνια (τόσο καιρό κυκλοφορούν τα αιολικά, και πες-πες, κάτι μένει)...  Ξέρω ότι είναι δυσνόητο, αλλά όλα τα αιολικά της Εύβοιας, όλα τα αιολικά της Ελλάδας, συν άλλα τόσα, συν 10 φορές άλλα τόσα, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν ούτε την πιο μικρή, ταπεινή και βρωμερή λιγνιτική μονάδα.  Δεν μπορούν, δεν γίνεται, δεν έχει γίνει πουθενά σε όλη την Ευρώπη, ή σε όλο τον κόσμο.

Όλα τα αιολικά, συν όλα τα φωτοβολταϊκά, συν όλες οι βιομάζες και άλλες "Πρασινάδες" της Ευρώπης, δεν έχουν μειώσει ούτε ένα γραμμάριο διοξειδίου του άνθρακα, είπε πρόσφατα το Spiegel.  Και αυτό σημαίνει φυσικά μόνο ένα πράγμα:  Δεν έχουν εξοικονομήσει ούτε ένα γραμμάριο καύσιμα.

2.  Δεν υπάρχει ούτε μία ελπίδα ή πιθανότητα στο εκατομμύριο να παράγουμε εμείς είτε φωτοβολταϊκά, είτε αιολικά. Ούτε οι Γερμανοί δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τους Κινέζους. Είχαμε κάτι μοναδούλες που συναρμολογούσαν (όχι κατασκεύαζαν) φ/β πανέλα και έκλεισαν προ τριετίας ή τετραετίας. Εδώ, λόγω ρεύματος, και λόγω ακριβού ρεύματος, κλείνουν κανονικές βιομηχανίες...

Σε όλα τα άλλα που λέει, και για τα αίσχη της Μπιρμπίλη (που την πάρκαραν στον ΟΗΕ να είναι ειδική στην τρύπα του όζοντος), μπράβο του, μπράβο του, χίλιες φορές μπράβο του.

 

Καταλαβαίνω ότι είναι "πολιτικά ορθό" να θεωρούμε τις ΑΠΕ "φιλικές προς το περιβάλλον", όμως πρόκειται για πλάνη.  Ενεργειακά και περιβαλλοντικά είναι ...ουδέτερες. Δεν συμβάλλουν ενεργειακά, και δεν μειώνουν ρύπους.  Το μόνο πράγμα στο οποίο είναι φιλικές, είναι προς τις τσέπες των ΑΠΕτζήδων (και των περίεργων που τις προωθούν).