Φαινομενική ηρεμία

Προχτές ήταν μία από κείνες τις μέρες. Υπερβολική ζέστη που δεν σε αφήνει να ανασάνεις, άπνοια που δεν σε αφήνει να ελπίζεις, αταραξία που σε υποψιάζει.

Και το τοπίο δεν ήταν αμέτοχο σε όλο αυτό. Το φαινομενικό γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού, χρωματιζόταν από μία κίτρινη υποψία.

Που σε έκανε να αγωνιάς και όχι να ευχαριστιέσαι για το καλοκαιρινό τοπίο. Μου θύμισε λίγο το καλοκαίρι του 1999. (τότε δεν συνέβη και η έκλειψη Ηλίου?)


Αύγουστος ήταν, που μέσα σε ένα μεσημέρι νιώσαμε την επιβλητική δύναμη της φύσης και που μας θυμίζει ενίοτε ότι δεν είμαστε παρά ανθρωπάκια πιασμένα στη δίνη των πλανητών και στο γαϊτανάκι των γαλαξιών...Μη ξεχνιέστε!

Θα αποκτήσουμε βιολογικό

Τον παλιό καιρό (δηλαδή πριν το 1965-70 στα χωριά, και δεν ξέρω μέχρι πότε στην Χώρα) η τουαλέτα ήταν μια ιδιαίτερη εμπειρία. Δηλαδή, τότε, δεν φαινόταν ιδιαίτερη, αφού έτσι ήξερε ο κόσμος εδώ. Ένα χτιστό πεζουλάκι, με ένα σανίδι με μια τρύπα 20-30 εκατοστά στην μέση, και από κάτω …σκοτάδι και ύποπτες ανθρώπινες οσμές, καμουφλαρισμένες επιμελώς με στάχτη από το τζάκι. Και όταν φυσούσε βοριάς, κάπως …τραβούσε αέρα. Όταν φυσούσε νοτιάς μύριζε. Και μια φορά το χρόνο, πήγαινε κάποιος άτυχος από πίσω (είχε πρόσβαση) με ένα φτυάρι και δεν ξέρω τι μεταφορικό μέσο – υποθέτω καλάθια ή κοφίνια – και έπαιρνε τα περιέργως στεγνά περιεχόμενα τα οποία ανακυκλώνονταν στα χωράφια, σχετικά πλούσια σε άζωτο, φωσφόρο και κάλιο (από την στάχτη). Ακούγεται οικολογικό και …αειφόρο, μέχρι που να είναι η σειρά σου να φτυαρίζεις.

Την δεκαετία του 60 και του 70, πρέπει να φτήνυναν οι σιδερένιες σωλήνες, γιατί ήρθε το νερό μέσα στα σπίτια. Έτσι, αντί να κουβαλάει νερό ο κόσμος από την βρύση, το νερό ήταν μέσα στο σπίτι. Έτσι έβαλαν, πρώτα οι πιο προοδευτικοί, και σιγά σιγά σχεδόν όλοι καζανάκια και συμβατικές τουαλέτες.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο αντιοικολογικό, και ταυτόχρονα πιο αναγκαίο από την ταπεινή τουαλέτα με καζανάκι. Απίθανη σπατάλη νερού, και απίθανη οικολογική καταστροφή: Παίρνεις κάτι που θα έπρεπε να στεγνώσει εύκολα αφού έχει μόνο 75% νερό και το διαλύεις με πολύ νερό, και το ανακατεύεις με ακόμη περισσότερο νερό από άλλες οικιακές χρήσεις, και καταλήγεις με απίθανες ποσότητες βρωμερού και μολυσματικού νερού, με απορρυπαντικά, κουζινόλαδα και κάθε λογής μπελά.

Ο βιολογικό καθαρισμός προσπαθεί να βγάλει ό,τι μπορεί να βγει από το νερό αυτό, και με μηχανικά και βιολογικά μέσα, να εξουδετερώσει τα υπόλοιπα.

Όσο καιρό υπάρχει Τοπική Αυτοδιοίκηση, ασχολείται δυστυχώς με αυτό το θέμα. Με πρώτο και καλύτερο τον αειθαλή – ζωή να’ χει – «Α.Α.» που είχε την φαεινή ιδέα να πάρει όλα τα σπιτικά απόβλητα, να τα βάλει σε μια σωλήνα, και να τα πάει στο Λιβάδι. Την ίδια φαεινή είχαν και άλλοι κοινοτάρχες. Και τα χωριά έχασαν την περίεργη εκείνη μυρωδιά …στάχτης, και απέκτησαν την απίθανη βρώμα αναεροβικής συσσώρευσης βακτηρίων, λιπών, ενζύμων και απορρυπαντικών, στα 100 μέτρα… Αλλά υπάρχει φως στο τούνελ!


Τα τελευταία 3-4 χρόνια ακούω υποσχέσεις για βιολογικό καθαρισμό. Έλα ντε που κανένας δεν τον θέλει στην περιοχή του… Έλα ντε που όταν συμφώνησαν σε ουδέτερη αποστρατικοποιημένη περιοχή, κήρυξαν πόλεμο οι γείτονες…. Πάντα ήμουν υπέρ του να έχει κάθε κοινότητα ή κάθε ομάδα χωριών δικό της βιολογικό, τουλάχιστον πρωτογενή, ώστε να ήταν πιο εύκολα αποδεκτή η ύπαρξή του…


Και τότε ο φίλος μου στον Δήμο είχε την ιδέα: « Γιατί παιδευόμαστε με βιολογικούς καθαρισμούς, όταν μιλάμε για οικισμούς, 200, 400, άντε 800 ατόμων… Όσο ένα μεσαίο ξενοδοχείο στην Ρόδο! Κάθε ένα με τον δικό του βιολογικό». Χωρίς δεξαμενές, μπετά και μεγάλες εγκαταστάσεις. Όλα συσκευασμένα σε 1-2 container. Ο Δήμος στην Τζιά το έχει δοκιμάσει με επιτυχία, προσφέρει τριτογενή επεξεργασία, καλύτερα από 90% καθαρό, κατάλληλο για πότισμα, καμία σχέση με τα μαύρα νερά του Λιβαδιού, κανείς δεν θα μπορεί να πει κιχ, αντί να βγαίνει μαυρίλα και δυσωδία, θα βγαίνει νερό.


Το έργο έχει δρομολογηθεί, ελπίζω να μην ξεμείνει από λεφτά, και με λίγη τύχη του χρόνου τέτοιο καιρό, το Λιβάδι θα είναι …επισκέψιμο. Μία μονάδα για τα 4 χωριά στα Κάτω Μέρη, μία για την Κώμη, μία για το Αγάπι. Έτοιμο, προκάτ, θα πάει εκεί που σήμερα σιχαίνεσαι να περάσεις με αυτοκίνητο, και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Οι φωτογραφίες είναι από την Τζιά (με κλικ μεγαλώνουν).

Πίσω στα δικά μας

Και η Τήνος είναι μαγικό νησί. Τουλάχιστον όταν μερικοί άνθρωποί της δεν κάνουν ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να αποδείξουν ότι είναι ζαβοί (συνήθως προσπαθώντας να μας πείσουν ότι είναι πανέξυπνοι...)


Όπου δεν φτάνει η χάρη τους, και εδώ, σκέτος παράδεισος. Και ο νοών νοείτω.

Κυκλάδες (2)

Το χθεσινό κοπαδάκι πρόβατα, έκανε την βόλτα του και τώρα βρέθηκε πάνω από την παραλία.


Το θυμάρι έχει ανοίξει, αλλά μελίσσια δεν έχει, τουλάχιστον εδώ


Η τεχνική του μαραγκού με ξύλα από την θάλασσα, καλά κρατεί. Δεν τόλμησα να μπω μέσα...


Με βλέπω να μετακομίζω...

Πρόγραμμα φεστιβάλ Δ.Εξωμβούργου 2010

Σας παραθέτω το φετεινό πρόγραμμα του φεστιβάλ του Δ. Εξωμβούργου, όπως ανακοινώθηκε από τους συναδέλφους στην Τηνιακή.


Καλή σας διασκέδαση:

Σάββατο 24/7 Βωλάξ ώρα 22,00: Νίκος Τσιαμτσίκας και Blues Report.
Δευτέρα 26/7, ώρα 21.00 – Στενή Θεατράκι Καμάρι. Παραδοσιακά τραγούδια από όλη την Ελλάδα.
Τρίτη 27/7, ώρα 20,30 – Τριπόταμος: Συγγραφείς εν Τήνω. Μια λογοτεχνική βραδιά
2η εκδήλωση: ΙΤΗΠ 19/8/2010 ώρα 20,30. Μια βραδιά αποχαιρετισμού.
Τετάρτη 28/7 ώρα 21,00 Λουτρά: «Γκόλφω Φορ Έβερ».
ΠΡΩΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΝΟΥ: 1η ημέρα, Πέμπτη 29 Ιουλίου: Έναρξη του Φεστιβάλ στο ΙΤΗΠ. 2η ημέρα, Παρασκευή 30 Ιουλίου: συγγραφείς και ποιητές διαβάζουν και μιλούν για το έργο τους στο χωριό Βωλάξ. 3η ημέρα, Σάββατο 31 Ιουλίου: συγγραφείς και ποιητές διαβάζουν και μιλούν για το έργο τους στο χωριό Πύργος.
Παρασκευή 30/7, ώρα 20.00 – Προσκύνημα Εξωμβούργου. Έκθεση ζωγραφικής Νάνας Στεργιοπούλου «Ταξίδι στο σύμπαν». Διάρκεια έκθεσης έως 13/8/2010. Είσοδος ελεύθερη
Κυριακή 1/8, ώρα 20,30 Σχολείο Φαλατάδου: Έκθεση ζωγραφικής, «Μικροί Εμείς».
Τρίτη 3/8, ώρα 21.00 – Κώμη: Ροκ συναυλία με το συγκρότημα «Υπόγεια Ρεύματα»
Κυριακή 4/8, ώρα 20,30 – ΑΓΑΠΗ Αίθουσα Γρίζας: Έκθεση φωτογραφίας Αριστείδη Κοντογεώργη.

Πέμπτη 5/8, ώρα 20,30 Ενοριακή Αίθουσα Κάμπου: Έκθεση ζωγραφικής Δεμερτζή Κωνσταντίνου.
Παρασκευή 6/8, ώρα 20,30 Αίθουσα Πλατείας Κτικάδου. «Έκθεση Συλλεκτικών Αυτοδίδακτων»
Τρίτη 10/8, ώρα 21.00 – Λουτρά. Ο Οδυσσέας Εισαγγελέας και η παρέα του σας προσκαλούν σε μια μουσική περιπλάνηση
Παρασκευή 13/8 – Σκλαβοχωριό. Εκδήλωση για τον Νικόλαο Γύζη, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Σκλαβοχωριού
Δευτέρα 16/8, ώρα 21.00 – Λουτρά: Συναυλία Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.
Παρασκευή 20/8, ώρα 21.00 – Όρμος Υστερνίων. Πάρτι για νέους.
Δευτέρα 23/8, ώρα 21.00 – Κουμάρος – Θεατράκι. Θεατρική παράστασης «Το γάλα»
Τετάρτη 25/8, ώρα 21.00 – Κουμάρος – Θεατράκι. Regards croisés / Διασταύρωση βλεμμάτων. Παρασκευή 27/8, ώρα 21.00 – Προσκύνημα Ξώμπουργκο.
Κυριακή 5/9, ώρα 21.00 – Καρδιανή. Όλοι μαζί τραγουδάμε: «Η μαγική 10ετία του ΄60».
Παρασκευή 17/9, ώρα 20,30 – Πλατεία Οικισμού Αγάπης. Επαγγέλματα που χάνονται. Κτηνοτροφία – Μελισσοκομία.


ΤΟΠΙΚΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Σάββατο 31/7, Γιορτή της Κάπαρης., στη Ποταμιά
Τρίτη 24/8, ώρα Κιόνια. Αναβίωση της Τράτας
Σάββατο 4/9 Κάμπος. Γιορτή Μελιού
Σάββατο 11/9 Φαλατάδος. Γιορτή Ρακής

Κυκλάδες

Στην βραδινή ησυχία, ήρθε και έριξε άγκυρα ένα καΐκι φορτωμένο ...άχυρα.


Αυτό είναι το Κυκλαδίτικο τοπίο που, δυστυχώς, χάνεται.


Στο μαγικό νησί, στο τελευταίο μαγικό νησί που έχει απομείνει, είναι όπως ήταν.


Κοιτάξτε γύρω σας, και αναρωτηθείτε, "γιατί χάθηκε ο παράδεισος";

Σὲ χώρα μακρινὴ τώρα πορεύομαι

Σέ χώρα μακρινὴ καὶ ἀρυτίδωτη τώρα πορεύομαι.
Τώρα μ' ἀκολουθοῦν κορίτσια κυανὰ

κι’ ἀλογάκια πέτρινα
μὲ τὸν τροχίσκο τοῦ ἥλιου στὸ πλατὺ μέτωπο.

Γενεὲς μυρτιᾶς μ' ἀναγνωρίζουν
ἀπὰ τότε ποὺ ἔτρεμα στὸ τέμπλο τοῦ νεροῦ


ἅγιος, ἅγιος, φωνάζοντας.
Ὁ νικήσαντας τόν Ἅδη καὶ τὸν Ἔρωτα σώσαντας

αὐτὸς ὁ Πρίγκιπας τῶν Κρίνων εἶναι.
Κι’ ἀπὸ κεῖνες πάλι τὶς πνοές τῆς Κρήτης,

μιὰ στιγμὴ ζωγραφιζόμουν.


Γιὰ νὰ λάβει ὁ κρόκος ἀπὸ τοὺς αἰθέρες δίκαιο.

Περπατώντας στον Χατζηράδο (2)

Κάποτε είχα βρεθεί στον Χατζηράδο, αλλά δεν είχα καταφέρει να το περπατήσω.

Τους λόγους τους είχα αναφέρει σε παλαιότερη δημοσίευση: http://ophioussa.blogspot.com/2009/10/blog-post_17.html

Να όμως που η δεύτερη προσπάθεια με αντάμοιψε. Μικρό το χωριό αλλά γεμάτο εκπλήξεις.
Χρώματα πολλά, γωνιές καλλιτεχνικές,

και ένα όνομα σκαλισμένο στο μάρμαρο,

που με έκανε να αναρωτιέμαι για τη σημασία αυτού του σπιτιού με την εντυπωσιακή βεράντα και τα σιδερένια μοτίβα.

Οι φωτογραφίες είναι πολλές και τα λόγια φτωχά.

Οπότε θα αρκεστώ να σας τα δημοσιεύσω σε τεύχη και τα συμπεράσματα δικά σας.

Αναρωτιέμαι πόσοι να είναι οι μόνιμοι κάτοικοι τον χειμώνα...

Λουτρά

Αν ξεπεράσετε τα σύνορα της πόλης της Τήνου, και ταξιδέψετε στην Ενδοχώρα, μια επίσκεψη στο σχολείο, μοναστήρι, μουσείο των Ουρσουλίνων στα, Λουτρά, θα σας δώσει μια γεύση Γυμνασίου στο μέσο του Αιγαίου τον 19ο αιώνα.




Η λαογραφική συλλογή είναι επίσης εντυπωσιακή, και η αρχιτεκτονική... θα σας κάνει να θελήσετε να παραμείνετε. Θα έπρεπε να φτιάξω ένα αφιέρωμα στην ophioussa.com για το Λουτρά και τις Ουρσουλίνες του...

Αντέχετε την μνήμη;

Φανταστείτε...

Πρέπει να με έχουν πάρει τουλάχιστον 20 άτομα με αυτήν την εκδήλωση της Τάδεbank και της εταιρίας συμβούλων που θα μιλήσουν για Πράσινη Ανάπτυξη. Τρομοκρατημένοι ότι έρχονται τα αιολικά. Αυτή την φορά, νομίζω ότι δεν είναι για αιολικά ή καν για φωτοβολταϊκά. Αυτή την φορά είναι για επιδοτούμενα δάνεια για να αλλάξετε …κουφώματα, και να βάλετε μόνωση στο σπίτι. Για ξερεματ’στές και γκντούντους, δεν ξέρω αν δίνουν. Για να πάρεις δάνειο πρέπει να είσαι έτσι ή αλλιώς, κοινώς, έχει περιορισμούς. Το πρόγραμμα ωφελεί, βασικά, την τράπεζα και τους σύμβουλους που το διαχειρίζονται. Άσε που οι μάρκες κουφωμάτων που προωθεί δεν αντιπροσωπεύονται στην Τήνο… Δεν βαριέσαι…


Πολλοί μιλάνε για Πράσινη Ανάπτυξη, αλλά μια προσπάθεια πάει καλά… Θυμάστε εκείνη την βόλτα στο Αγάπι πέρυσι το καλοκαίρι; Να μου το θυμηθείτε, το Αγάπι, το Σκαλβοχωριό, ο Σκαλάδος και η Βωλάξ θα γίνουν της μόδας. Θα τραβήξει κόσμο στα χωριά, δένει με αγροτοτουρισμό (φτάνει να μείνει και κανένας αγρότης) και αναδεικνύει την μεσαιωνική ομορφιά του νησιού. Να μερικές άλλες ιδέες:

Φανταστείτε 3-4 «καμπιά» σπαρμένα με κριθάρι. Φανταστείτε θέρος, με δυνατότητα σε επισκέπτες να βοηθήσουν. Φανταστείτε αλώνι, παραδοσιακό, να μπορούν και πιτσιρίκια να μπαίνουν μέσα να «αλωνεύγουν». Φανταστείτε λίχνισμα. Φανταστείτε μύλο να αλέθει. Φανταστείτε φούρνο παραδοσιακό, με κλαδιά, να ψήνει… Φανταστείτε φρέσκο ψωμί παραδοσιακό ή «φχασάκια» με «μ΄ζήθρα», να μοιράζεται… Θα έρχονται από όλη την Ευρώπη. Άντε… θα το κάνει κανείς ή όλα θα είναι στ’ Αγάπι; (Η εικόνα είναι από εδώ)


Να κι άλλη ιδέα: Η αγροτική παραγωγή στην Τήνο, και η λαϊκή αγορά. Φανταστείτε μια ημισκεπασμένη λαϊκή αγορά. Φανταστείτε λίγο μάθημα στους αγρότες να πουλάνε μόνο το καλύτερο. Φανταστείτε να είναι και βιολογικά. Φανταστείτε να διαφημιστεί και λίγο. Όλοι οι τρελαμένοι με τα τοπία της Τήνου, θα ψωνίζουν Τηνιακά προϊόντα. Θα ενισχυθεί η ενδοχώρα, θα βελτιωθεί ο τουρισμός της Χώρας….

Γιατί η σιωπή είναι χρυσός

Χμμμ… μου έχουν γίνει σχόλια ότι έχω εξαφανιστεί. Έχω εξαφανιστεί, επειδή αν γράψω, ο,τιδήποτε, θα είναι εξαιρετικά αρνητικό. Για την Κυβέρνηση Ψευτών, την προηγούμενη Κυβέρνηση Ανικάνων, την προ-προηγούμενη επίσης Ψευτών (και όχι μόνο), και γενικά κάθε επίσημη έκφραση του Ελληνικού Κράτους από το 1824 και μετά (με ελάχιστες εξαιρέσεις).


Ή να γράψω για το Ελληνικό Κεφάλαιο, κατά 95% κρατικοδίαιτο (και επομένως φοροδίαιτο και δανειοδίαιτο); Να γράψω για το Δ’ Ράϊχ και πώς μας έχει τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί; Ή για την επερχόμενη νέο-οθωμανοποίηση της χώρας; Εκτός αν προτιμάτε να λιβανίσω την ανά την Ελλάδα «Τοπική Αυτοδιοίκηση»… Ή θέλετε τις Πράσινες Αναπτυξιακές προοπτικές, και τι σημαίνουν για την τσέπη μας;



Για όσους έχετε ADSL, το βιντεάκι βοηθάει -- τι ήθελα και το θυμήθηκα; μου χάλασε πάλι το κέφι... Και χρωστάω στον φίλο νοών…νοείτω ένα κομμάτι "αυτάρκειας".

Ανηφορίζοντας...

Δεν μπορούσα να μην κάνω τον παραλληλισμό βλέποντάς τους τις προάλλες.
Μια ομάδα συμπαθητικών και εξαντλημένων από την υπερβολική ζέστη πεζοπόρων που ακολουθούσαν τον ξεναγό τους στα μονοπάτια του νησιού.

Δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να τους φωτογραφίσω, έτσι όπως ανέβαιναν τα δρομάκια, πότε από την άσφαλτο και πότε από τα φιδογυριστά μονοπάτια που κάποτε εξυπηρετούσαν τους κουρασμένους αγρότες της περιοχής.


Αν και το εύκολο στην υπόθεση αυτή ήταν να σκεφτώ τα παλιά τα χρόνια που αυτά τα δρομάκια αντιπροσώπευαν ό,τι και η πολυσύχναστη λεωφόρος Τριποτάμου του σήμερα, οι σκέψεις μου όμως με οδήγησαν στην κατάσταση του Έλληνα τη σημερινή εποχή.


Που ανηφορίζει τα δρομάκια, κουρασμένος από τη ζωή, καθοδηγούμενος από τους «ειδικούς» που του δείχνουν τη σωστή κατεύθυνση και που στο τέλος της διαδρομής θα τους πληρώσει για τις προσπάθειές τους και θα πει κι ευχαριστώ, πιστεύοντας ότι έκαναν καλή δουλειά.


Πάντως σίγουρα προτιμώ ν’αναπολώ την παλιά εποχή, αυτήν που δεν γώρισα, γιατί γεννήθηκα αργότερα απ΄ ότι έπρεπε, σε έναν κόσμο που συνέχεια χρειάζεται χειραγώγηση και οδηγείται αντί να οδηγεί...

"Η θάλασσα...μέσα μας"

"Η θάλασσα...μέσα μας" ήταν ο τίτλος της παράστασης που δόθηκε από το εργαστήρι τεχνών αιγαίου στις 27 του Ιούνη.

Ο πολύ φιλόξενος χώρος της πρώην Σχολής των Ουρσουλινών και νυν Δημοτικού Σχολείου Δ. Εξωμβούργου μας άνοιξε την αγκαλιά του προαύλιου χώρου του και απολαύσαμε μια υπέροχη βραδιά γεμάτη από αποχρώσεις του μπλε και του γαλάζιου.

Τα παιδιά, ανυπόμονα να μας δείξουν τους κόπους μιας ολόκληρης χρονιάς, περίμεναν με αδημονία και λαχτάρα όλο το απόγευμα.

Η συγκίνηση και ο ενθουσιασμός πλανιόταν στον αέρα τόσο από τα ίδια, όσο και από τους δασκάλους τους αλλά και τους γονείς τους που από νωρίς κατέφταναν.

Ο καιρός γλυκός, μας επέτρεψε να χαθούμε για άλλη μια φορά στη δίνη της μουσικής και του χορού και ταξιδέψαμε σε θάλασσες, καημούς και όνειρα μιας άλλης εποχής, τότε που το τραγούδι και ο χορός ήταν στο πετσί του κάθε έλληνα.

Τότε που κάθε γωνιά ήταν κι ένα κουτούκι, κάθε χωριό και 5-6 καφενέδες και η καρδιά ξεχείλιζε από συναισθήματα.

Στην άχρωμη λοιπόν εποχή της οικονομικής και άλλων τινών κρίσης, στην εποχή της εμπορευματοποίησης και της εκμετάλλευσης ήταν μια σταγόνα δροσιάς και γαλήνης για μας και για τα παιδιά.

Ευχαριστούμε πολύ όλους όσους πάσχισαν για εκείνη τη βραδιά. Από τους τεχνικούς, μέχρι τους δασκάλους και τους πρωταγωνιστές της καρδιάς μας.

Καλό καλοκαίρι...