Σούρουπο

Η θέα από το βουνό είναι απόλαυση (και δεν είναι πάνω από 1 χιλιόμετρο με τα πόδια από την άσφαλτο).


Δυστυχώς, Νοτιοδυτικά, μέχρι τώρα έβλεπα ένα ανεμοδούρι στην θέση Πράσα, τώρα βλέπω άλλα δύο, πιο πέρα. Κακά σημάδια. Να το ξέρετε. Όπου μπούνε ανεμογεννήτριες, είναι σαν να διαγράφουμε το σημείο αυτό από το οπτικό μας πεδίο. Αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Για την ώρα ο ορίζοντας είναι απρόσκοπτος.


Από αυτόν τον βράχο, αυτή την εποχή, ο ήλιος δύει πίσω από τα βουνά της Έξω Μεριάς. Και με το ηλιοβασίλεμα, εμφανίζονται ένα σωρό περίεργα στον δρόμο.


Αυτός ο λαγός με κοίταζε υπομονετικά όσο προσπαθούσα να ρυθμίσω την μηχανή μου στα σκοτεινά – δεν τα κατάφερα, και έφυγε όταν εμφανίστηκε ένα αυτοκίνητο. Αναρωτιέμαι πόσοι την γλυτώνουν αυτή την εποχή, από νυχτερινά αυτοκίνητα και κυνηγούς. Τι μανία και αυτή με τους λαγούς… Κυνηγάτε καλύτερα αδέσποτα κατσίκια (είναι παράνομο…) και κορώνες (είναι δύσκολες και έχει γεμίσει ο τόπος).

Και εδώ ...ανάπτυξη

Ο δρόμος από Αετοφωλιά προς Πλατειά, είναι σημειωμένος στους τουριστικούς χάρτες με πράσινη γραμμή, δηλαδή λένε ότι είναι εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς. Και ενώ δεν έχει καμία σχέση με την ομορφιά που είχε πριν χαραχτεί ο αμαξωτός δρόμος, φυσικά και κρατάει σε σχέση με άλλα μέρη που ...αναπτύχθηκαν.

Από το Δρακονήσι και την Καμένη Σπηλιά, μέχρι και την Βαθειά Λίμνο, έχω δει την μεγαλύτερη συχνότητα από βαρβακίνες, τα γεράκια της Ελεονόρας, falco eleonorae, ή μαυροπετρίτες για τους ...Αθηναίους.

Αποδημητικά πουλιά που μένουν και γεννούν στην Τήνο, την Σκύρο και άλλα ήσυχα νησιά της περιοχής. Τρώνε λιβελούλες και μικρά αποδημητικά πουλιά, και μετά πάνε στην ...Μαδαγασκάρη για τον χειμώνα.




Δυστυχώς, εμείς οι άπληστοι και κακομοίρηδες άνθρωποι, με πρόφαση την φτώχεια μας, θέλουμε "ανάπτυξη". Στον Λεντάδο, η "ανάπτυξη" ξεκίνησε με τον αμαξωτό, συνεχίστηκε με την μεσαία τάση που γέμισε μαύρα ξύλα της ΔΕΗ τον δρόμο, και τώρα ο μετασχηματιστής. Ναι, θα είναι πιο εύκολη η καθημερινότητα με την "ανάπτυξη" αλλά αυτές οι φωτογραφίες (και άλλες που έχω μαζέψει), θα γίνουν σουβενίρ. Σας διαβεβαιώνω, ότι δεν θα γίνουμε πλουσιότεροι, απλά θα ζούμε σε πιο άσχημο μέρος. Και θα ψάχνουμε αλλού για εξοχές, για να τις ...αναπτύξουμε. Μα κοιτάξτε γύρω σας...


Αλλά περί ορέξεως...

Ιωάννης (Ζανής) Μαρκάκη Σκλάβος

Πριν 2 χρόνια, ξαναβρήκα των Ιωσήφ Σκλάβο, του Ζανή ή Ιωάννη Σκλάβου ή Χώχλου ή (Χώχλιου) και της Μαρίας ή Μαριέττας Αρμάου (του Νικολάου Αρμάου ή Λάνη, και της Ελένης Περπινιά). Για τον Ιωσήφ Σκλάβο είχα γράψει στο http://ophioussa.blogspot.com/2008/06/blog-post_1163.html. Είναι αυτός που πέθανε σχετικά νέος όταν λίγο μετά τον Δεύτερο Π.Π. πήγε να φυτέψει ένα αμπέλι κάτω από την …Γκάγκαρη, ξεπάγιασε, και γύρισε στο χωριό μισοπεθαμένος, γύρισε σε πνευμονία ή φυματίωση, και πέθανε το 1946.


Σήμερα βρήκα τον μπαμπά του Ιωσήφ, τον Ζανή, του Μάρκου . Γεννήθηκε το 1862, και το 1890 παντρεύτηκε την Μαριέτα Ν. Αρμάου «Λάνη». Ο πρωτότοκος ήταν ο Μάρκος που πέθανε σχετικά πρόσφατα, μελισσοκόμος στην Αετοφωλιά. Ο Ματθαίος πήρε το παρατσούκλι «Καραβανάς». Ο Ιωσήφ ήταν ο τελευταίος.


Ο Ζανής ήταν του Μάρκου Chochlio και της Λουκρητίας ή Λουγρής, που παντρεύτηκαν το 1847. Ο Ζανής της φωτογραφίας είναι ο δεύτερος Ζανής, ο πρώτος γεννήθηκε το 1857, αλλά πέθανε μικρός – μεγάλη η παιδική θνησιμότητα στην Τήνο, εκείνα τα χρόνια.


Δεν βρήκα διασταυρωμένα στοιχεία για τον Μάρκο ή Μαρκάκη Σκλάβο Chochlio, αλλά μάλλον βρήκα τον παππού του Ζανή, τον Ζάνε Σκλάβο Χώχλο που πέθανε το 1850, Μαριέτα Χώχλαινα που πέθανε στην Πόλη το 1859, και, ίσως άσχετο, «Μάρκο Σκλάβο Φιλιτζιάνε, ή fili Gianne». Ως εκεί το σόϊ των Χώχλων,


Αν οι Χώχλοι ήταν μάλλον φτωχοί, οι «Λάνηδες» - Αρμάοι, θεωρούνται ευγενές σόϊ στο χωριό. Η γυναίκα του Ζανή, η Μαριέτα, ήταν Λάνη. Γεννήθηκε το 1871. Μάνα της, η Ελένη Περπινιά, 1838-1914, κόρη του Ματθαίου Περπινιά (1808-1857) που έκανε έξη (6) κόρες και χάθηκε το όνομα «Περπινιά» από τα Κάτω Μέρη, αλλά υπάρχουν Περπινιάδες στην Χώρα…


Όσοι είστε από τα Κελιά, θα βρείτε τους προγόνους σας μέχρι περίπου το 1800, στο Οδοιπορικό στα Κάτω Μέρη του π. Αντώνη, στο http://www.ophioussa.com/odoiporiko/page%20odoip12.html. Όσοι δεν είστε, αρχίστε να ψάχνετε, και φωτογραφίσετε όποιον βλέπετε, ζωντανό ή σε κάντρο, πριν γεράσουν οι πάντες και ξεχάσετε από πού κρατάει η σκούφια σας.

Οι «ιδιοκτησίες» του Δήμου

Οι τίτλοι ιδιοκτησίας γης σε όλη την Ελλάδα, και ειδικά στις Κυκλάδες, και ειδικότερα στην Τήνο, είναι προβληματικοί. Και αυτό, γιατί η Ελλάδα είχε κατοχή από Τούρκους μέχρι πρόσφατα, και η Τήνος από Βενετούς, επίσης.

Μέχρι το 1715, η Τήνος ήταν «Βενετία». Όχι σε καθεστώς κατοχής, όπως το καταλαβαίνουμε τώρα, αλλά «Βενετία». Όλη η γη ανήκε στην Βενετία. Και η Βενετία παραχωρούσε δικαιώματα χρήσης και φέουδα, έναντι στρατιωτικών ή άλλων υποχρεώσεων. Έτσι η Τήνος δεν είχε στρατό κατοχής, για την ιστορικά τεκμηριωμένη άμυνά της ενάντια στους Τούρκους, αλλά 2.000 ντόπιους στρατιώτες, και περίπου 20 …Ιταλούς. Δεν χρειάζεται φιλοσοφία για να το καταλάβει κανείς, οι Τηνιακοί, ήταν …Βενετοί. Και οι Βενετοί είχαν ξεκινήσει μερικές εκατοντάδες χρόνια πίσω σαν Βυζαντινοί, δηλαδή μέρος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στο καθεστώς αυτό του 18ου αιώνα, υπάρχει επίσης τεκμηριωμένη η εκχώρηση από την Βενετία εξουσιών σε «Τοπική Αυτοδιοίκηση». Κατάλοιπα αυτής της Αυτοδιοίκησης υπήρχαν μέχρι και την δεκαετία του 1960 στους κανόνες αυτοδιαχείρισης στα χωριά της Τήνου.

Όταν έφυγαν οι Βενετοί, κατέρρευσε η «εξουσία» και μαζί της και το φεουδαρχικό καθεστώς ιδιοκτησιών. Άλλαξε εν μέρει και η πληθυσμιακή σύνθεση γιατί οι Τηνιακοί άρχισαν να ταξιδεύουν πιο ελεύθερα σε Σμύρνη και Πόλη, η Τήνος έπαψε να είναι «χριστιανικό καταφύγιο» και διάφοροι «Έλληνες» ήρθαν από την Πελοπόννησο, την Στερεά Ελλάδα και αλλού να καλύψουν το κενό εξουσίας. Και αυτό ιστορικά τεκμηριωμένο.

Αυτό που έχουμε σήμερα σαν ιδιοκτησίες, είναι χρησικτησίες που ξεκίνησαν μετά το 1715. Παλιές φεουδαρχικές παραχωρήσεις έγιναν «ιδιοκτησίες». Εκτάσεις χωρίς σαφή ιδιοκτήτη έγιναν ιδιωτικές, κτήματα όποιου δήλωνε ότι ήταν δικές του ή τις περιέφραζε, όλα σε μια άτυπη τοπική ισορροπία, όπου τα παλιά ονόματα κράτησαν τα καλά χωράφια, και οι φτωχοί και φουκαράδες έμειναν με ξερικές εκτάσεις, βουνά, βράχια, και άγονες παραγγεριές. Δεν είναι τυχαίο που οι τότε προνομιούχοι, ή ισχυροί, κράτησαν τα σχετικά εύφορα χωράφια, με νερό, και οι μη προνομιούχοι έμειναν με βασικά άγονα χωράφια και έγιναν μαρμαράδες ή …αχινολόγοι. Να θυμίσω ότι μέχρι την ανάπτυξη του προσκυνηματικού τουρισμού και του εμπορίου, οι Χωραΐτες ήταν μάλλον η μη προνομιούχος τάξη.

Τα τελευταία χρόνια, με την εφεύρεση της πολεοδομίας και του χωροταξικού σχεδιασμού, και την ανάπτυξη του τουρισμού φτιάχτηκαν νέοι πλούσιοι. Ένα προεδρικό διάταγμα έκανε την Νότια Τήνο πλούσια, και την Βόρεια Τήνο φτωχή. Και όποιος θέλει δημόσιο διάλογο επ’ αυτού, είμαι στην διάθεσή του.

Πάμε τώρα στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Εξωμβούργου… Εκχωρεί ο Δήμος Εξωμβούργου δικαιώματα χρήσης σε εκτάσεις που ισχυρίζεται ότι έχει. Π.χ. σε κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Ή σε μελισσοκόμους. Αξιέπαινη πρωτοβουλία, μόνο που ο Δήμος Εξωμβούργου δεν έχει εκτάσεις παρά μόνο αυτές για τις οποίες έχει τίτλους. Ειδικά στα Κάτω Μέρη έχει μία αναφορά για «κοινοτικές βοσκές», αλλά δεν ξέρει ούτε που είναι αυτές οι βοσκές, ούτε από πού τις βρήκε, εκτός εάν ο Δήμος είναι συνεχιστής του φεουδαρχικού καθεστώτος. Αλλά, με Νόμο του Κράτους, τα φεουδαρχικά έχουν περιέλθει στο Δημόσιο, δηλαδή στο Υπουργείο Οικονομίας και την Κ.Ε.Δ. Και η τοπική Κ.Ε.Δ. δεν έχει καν δικαίωμα εκχώρησης, παρά μόνο σε περιπτώσεις που προβλέπει ο Νόμος (π.χ. παραλίες για τουριστική εκμετάλλευση από τους Ο.Τ.Α) και όποιος αμφιβάλει να του δώσω το τηλέφωνο του Παπακωνσταντίνου, να ρωτήσει.

Να παραχωρείτε, κύριοι του Δήμου, εκτάσεις, αλλά να συνοδεύονται με αναφορά σε κάποιο νόμιμο τίτλο, ειδεμή όλες οι αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, δεν αξίζουν το χαρτί στο οποίο είναι γραμμένες. Παραχωρείτε εκτάσεις χωρισμένες από ξερολιθιές, με δουλεμένες πεζούλες, μερικές με κτίσματα. Όλα αυτά έχουν ιδιοκτήτη. Μπορεί ο ιδιοκτήτης να πέθανε χωρίς απογόνους, ή να μην τα έχει δηλώσει από φόβο της εφορίας, ή την ασυμφωνία των κληρονόμων. Ή μπορεί, πράγματι να έμειναν χωρίς ιδιοκτήτη το 1715. Σε κάθε περίπτωση, δεν «ανήκουν» στον Δήμο. Και η ιδιοποίησή τους είναι απλά αυθαίρετη, που εκμεταλλεύεται την σύγχυση των όρων «Δήμος» και «Δημόσιο». Το πιο προφανές παράδειγμα στα Κάτω Μέρη είναι η περιοχή «Γκάγκαρη». Έχετε σπεύσει μερικοί να δηλώσετε ότι ανήκει στον Δήμο. Πληρώνεστε ενοίκια από τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας. Η Γκάγκαρη έχει ιδιοκτήτες. Μπορεί να μην τα έχουν δηλώσει, μπορεί να τα έχουν παρατήσει, αλλά αυτό δεν τα κάνει ιδιοκτησία του Δήμου. Φτάνει ένας αγοραστής που θα πληρώσει τους σχετικούς φόρους και προσαυξήσεις και θα ανακαλύψετε τίνος είναι η Γκάγκαρη (και τα ενοίκια που έχετε εισπράξει)

Να κάνετε λοιπόν ένα Δημοτικό Συμβούλιο, να εξετάσετε τι τίτλους έχετε, για ποιές εκτάσεις, και μετά να αρχίσετε να παραχωρείτε, γιατί εγώ, τουλάχιστον, αμφισβητώ ότι έχετε τίτλο για ο,τιδήποτε, και μπερδεύτε ιδιώτες και Δημόσιο με «Δήμο». Στον Δήμο ανήκουν αυτά που του έχουν παραχωρηθεί με συμβόλαια, ή με Νόμο. Ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου ότι κάτι είναι δικό σας, δεν αποτελεί τίτλο (ρωτήστε τον νομικό σας σύμβουλο). Δήλωση τοπικών Παρέδρων ότι κάτι είναι δικό σας, επίσης, Παλλαϊκό δημοψήφισμα ότι κάτι είναι δικό σας, επίσης – αφού ο ιδιώτης στην Πόλη ή στην Γερμανία, ή στην Αθήνα, δεν οφείλει να παρακολουθεί τα δημοψηφίσματά σας – και οι ψηφοφόροι σας στα Κάτω Μέρη χλευάζουν και αμφισβητούν κάθετα ότι αυτά που εκχωρείτε σας ανήκουν… γιατί δεν ρωτάτε;

Συγγνώμη, βγήκε μακροσκελές, αλλά φταίει ο φίλος Παράξενος που με τσίγκλισε με το σχόλιό του. Καλημέρα σας.

Όνειρο χωρίς μπούσουλα

Αν η Τήνος, με την ύφεση, κινδυνεύει να καταντήσει ένα ελεεινό μέρος με λιγούρια, καταπατατητές και εγχώρια και εισαγόμενα σκουπίδια, θα είναι πράγματι θλιβερό.


Η Τήνος έχει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πολύπλοκη ιστορία, κάποια στιγμή θα βάλω μια περίληψη, όπως την έχω καταλάβει διαβάζοντας τόσο τον Βακαλόπουλο, την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (της Εκδοτικής Αθηνών) και άλλες πηγές.


Η Ιστορία της Τήνου δεν είναι ασύμβατη ούτε με το ρεμπελιό της Κολυμπήθρας, ούτε με τους πλανόδιους μελισσοκόμους που βάλθηκαν να κάνουν νομαδική ζωή αναζητώντας το ιερό δισκοπότηρο κατά μήκος ενός χωματόδρομου -- που δεν υπάρχει. Απλά, τώρα με την ανέχεια, και την έλλειψη πειθαρχίας και δομών που ιστορικά πρέπει να κράτησαν κάποια ισορροπία, τώρα ζούμε την Τηνιακή επαρχιακή παρακμή, με αναμνήσεις ευημερίας από την περίοδο 1997-2007. Ευημερίας -- φούσκας με δανεικά, που όμως έδωσαν και εδώ την ψευδαίσθηση ότι μπορείς να ζήσεις το όνειρο.

Φυσικά, όνειρο χωρίς αρχές και μπούσουλα, δεν υπάρχει. Πολλοί θα έχουν άσχημη προσγείωση, και θα ταλαιπωρηθούν (και κατά τα φαινόμενα θα ταλαιπωρήσουν).

Οι φωτογραφίες είναι άσχετες, αλλά είναι εικόνες που επιμένουν να μου λένε ότι το νησί έχει μαγευτικές γωνιές… Όσο αντέξουν.


Το ρείκι άνοιξε πρώιμα φέτος, μετά την βροχή του Ιουνίου… Ρωτήστε κανέναν παλιό… Τώρα το ρείκι είναι ξερό και τρώνε …σύκα οι μέλισσές σας. Και ειδικά φέτος, δεν έχει σφήγκα. Κουτουρού σας έχουν βάλει να παιδεύεστε. Γιατί δεν πιάνετε και σεις το σέρφινγκ; Είναι πιο ...προσοδοφόρο.

Η ανάπτυξη στην Κολυμπήθρα

Έχουμε ένα καλό παιδί που από πέρυσι το καλοκαίρι μου ζητάει να του δώσω (να του νοικιάσω υποθέτω) το χωράφι μου στην Κολυμπήθρα να το αναπτύξει… Να το εκμεταλλευτώ… Ήξερε ότι η πέργκολα στο σπιτάκι έχει καταρρεύσει… υποθέτω μπήκε μέσα και έψαξε;

Στις 17 Αυγούστου 2010, με δική μου εντολή, πήγαν 2-3 εργάτες να επισκευάσουν ένα κομμάτι της περίφραξης που είχε γίνει «είσοδος», όταν, εντελώς συμπτωματικά, «χάλασε» το πλέγμα. Μπήκε καινούργιο πλέγμα, και λουκετάκι, ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία ότι είναι κλειδωμένος ιδιωτικός χώρος. Το καλό παιδί, προσπάθησε να ψαρώσει τους εργάτες λέγοντάς του ότι «αυτό που κάνουν είναι παράνομο, γιατί ο χώρος είναι παραλία και απαγορεύεται να φράζεις την παραλία». Οι εργάτες τον αγνόησαν, αλλά πρόλαβε αυτός και η παρέα των κατασκηνωτών να χλευάσουν την περίφραξη.


Στις 19 Αυγούστου, έμαθα ότι τα καλά παιδιά ήταν πάλι μέσα, και άκουσα ξανά τα περί χρήσεως ουσιών… Και βρήκα το πλέγμα επιμελώς και τακτικά κομμένο, εκεί που είχαν κάνει «είσοδο» τα 6-7 τσαντήρια. Αν σας είχα πετάξει με τις κλωτσιές έξω πέρυσι πουλάκια μου, δεν θα είχατε ξανάρθει φέτος… Το τίμημα της ηπιότητας… Το κομμένο πλέγμα ήταν ενοχοποιητικό, και όλα τα παιδάκια έσπευσαν να πούνε «όχι δεν το κάναμε εμείς» και «κόβεται με πολυεργαλείο». «Και με νυχοκόπτη» προσθέτω εγώ. Του ξέφυγε τότε του καλού παιδιού και μου πέταξε «και έχεις και πολεοδομικές παραβάσεις στο κτίσμα». Καλό παιδί, άνθρωποι πολύ σημαντικότεροι από εσένα δεν με έχουν εκβιάσει… και τι είναι αυτά που λες; Εκθέτεις τους φίλους σου και τα μέσα σου… Μικρή η Τήνος παλληκάρι μου...

Η περίληψη είναι ότι 1) δουλειά δεν είχαμε και βρήκαμε, 2) ήδη οι 2 από τους 3 δήθεν αδειοδότες αρνούνται ότι αυτοί έχουν δώσει άδεια για τις γυφτιές και 3) σε προεκλογική περίοδο, οι κάτοικοι 4 χωριών συζητούν πως τους απομάκρυναν από το μέρος της παραλίας που χρόνια, αυτοί παλιότερα, και τα παιδιά τους τώρα κάνουν μπάνιο. Σημειωτέον ότι αυτή η γωνιά είναι (ήταν) η μόνη καθαρή την Κολυμπήθρα. Τώρα είναι γεμάτη κακάκια και κωλοχαρτάκια.

ΥΓ. Οι φοίνικες στο χωράφι μου είναι από σπόρια που μάζεψα στο Βάϊ και την Πρέβελη. Επίκαιρο θέμα, αλλά μην σας μπαίνουν εμπρηστικές ιδέες με γόπες στις πευκοβελόνες, εκτός αν θέλετε πανελλήνια προβολή... Αν σας αρέσει το χωράφι μου, αγοράσετε και εσείς ένα, φυτέψτε δεντράκια (εγώ φύτεψα φοίνικες, άρκευθους οξύκεδρους (από την Παλαιοχώρα Χανίων), αρμυρίκια και καλάμια. Όλα από σπόρια, κλαδάκια και κουτούκια. Οι κουκουναριές είναι από ένα φυτώριο ενός μακαρίτη στην Βάρκιζα… Πριν 30 χρόνια… Προλαβαίνετε να φυτέψετε και εσείς.

χαρμάνης εγεννήθηκα, μαστούρης θα πεθάνω

Έχει ναρκωτικά στην Τήνο; Μετά την εμπειρία μου από το "Περίεργο 48ωρο", έμαθα ότι υπάρχουν, ότι είναι κοινό μυστικό, και όχι τόσο μυστικό, εάν σε ξέρουν σου λένε ποιοι είναι τα γνωστά βαποράκια, αρκετούς από τους τακτικούς χρήστες, αλλά – όπως θα ήταν αναμενόμενο – τα μεγάλα ονόματα (αν έχει τέτοια στην Τήνο) δεν ακούγονται, αλλά δεν έχω ασχοληθεί να το ψάχνω πέρα από 1-2 μέρες χαλαρών ερωτήσεων.


Μην τρομάζετε, το φαινόμενο υπάρχει σε όλη την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο. Επίσης μην τρομάζετε, δεν είναι όλα τα ναρκωτικά ίδια. Χωρίς να ξέρω τι κυκλοφορεί στην Τηνιακή πιάτσα, σας διαβεβαιώ ότι η μαριχουάνα (για χρήση μαριχουάνας μου ανέφεραν στο χωραφάκι μου στην Κολυμπήθρα) είναι λιγότερο εθιστική, και λιγότερο βλαβερή και από το τσιγάρο και από το αλκοόλ. Το τσιγάρο είναι σχεδόν όσο εθιστικό όσο η κοκαΐνη. Η ηρωίνη είναι η απόλυτα χειρότερη. Το σχεδιάγραμμα είναι από την Wikipedia.

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η μαριχουάνα θα έπρεπε να είναι αποποινικοποιημένη (νομίζω ότι και ο Πρωθυπουργός το ίδιο πιστεύει). Ωστόσο δεν είναι, και αν στην Τήνο κάνουν μερικοί τα στραβά μάτια – και αυτό κάνουν – είναι για λόγους που αφορούν άλλο ψάξιμο. Αλλά άλλο στραβά μάτια και άλλο ενθάρρυνση. Ή κάνω λάθος;


Αν η μαριχουάνα δεν ήταν απαγορευμένη, δεν θα χρειαζόταν στα μαστούρια να τρέχουν σε σκοτεινές μεριές, ούτε θα χρειαζόταν ξέπλυμα το προϊόν της διακίνησης… Πρόβλημα το ξέπλυμα χρήματος, ιδίως τώρα που κυνηγάνε τα μπαρ και τις καφετέριες… Πρόβλημα. Χρειάζεται δουλειές που δεν είναι εύκολα κατανοητές, και που τα έσοδα δεν είναι από πώληση απτών ή μετρήσιμων προϊόντων….



Δεν λέω, ούτε μπορώ να αποδείξω ότι τα παιδιά του περίεργου 48ωρου ήταν χρήστες, ή βαποράκια, ή ο,τιδήποτε. Ξέρω ότι μου κατήγγειλαν ότι το χωράφι μου ή η περιοχή του είχε γίνει ολίγον τι τεκές. Ήμουν όσο αγενής γίνεται, μπας και φύγουν και πάνε αλλού, και όποιον στενοχώρησα, του αφιερώνω το παραπάνω κλιπάκι.

ΥΓ. Προσοχή στα σπόρια μάγκες μην βγει καμμιά κανναβουριά και τρέχουνε εμένα!

Πλέγματα, κόφτες και άλλα εργαλεία

Αυτή η ανάρτηση είναι λίγο «τεχνικού περιεχομένου» και άσχετη με τα συνήθη θέματα που με απασχολούν, αλλά είναι μέρος του Περίεργου 48ώρου, και θα το καταλάβετε σε 1-2 αναρτήσεις…

Ίσως ξέρετε τι είναι τα δομικά πλέγματα… Χρησιμοποιούνται (τα ελαφριά) σε πρόχειρες κατασκευές ενισχυμένου σκυροδέματος, τα πιο βαριά σαν μέρος του οπλισμού σε τοιχία, πλάκες, και τέτοια. Τεχνικές πληροφορίες και προδιαγραφές για δομικά πλέγματα από τις δύο μεγάλες εταιρίες που τα φτιάχνουν, μπορείτε να βρείτε εδώ και εδώ.

Τα ελαφριά πλέγματα με διατομή σιδήρου από 4,2 χιλιοστά έως 6 χιλιοστά θα τα δείτε δυστυχώς σε όλη την Τήνο σαν υλικό περίφραξης, αφού οι ξερολιθιές δεν φτάνουν για προστασία από αδέσποτα κατσίκια – για καταπατητές, ούτε λόγος. Τα πλέγματα έχουν μήκος περί τα 5 μέτρα και πλάτος περίπου 2 μέτρα, και οι περισσότεροι τα κόβουν στα δύο, για οικονομία. Το πλέγμα, ολόκληρο, ύψους 2 μέτρων είναι αδιαπέραστο εάν στηριχτεί κατάλληλα, εκτός εάν το κατσίκι ή ο καταπατητής έχουν κόφτη. Οι κόφτες είναι σχετικά φτηνοί, κάθε οικοδόμος ή μάστορας έχει από 2, έναν μεγάλο για μπετόβεργες και έναν μικρό για πλέγματα.

Πάμε λοιπόν στο μέγα τεχνικό ζήτημα του 48ώρου: Μπορεί κάποιος καταπατητής, ή διαρρήκτης, να κόψει πλέγμα, έστω και το 4άρι με εργαλείο ελαφρύτερο του μικρού κόφτη; Όπως π.χ. πένσα, τανάλια, κοφτάκι, ή πολυεργαλείο; Ρώτησα 2-3 οικοδόμους, μου επιβεβαίωσαν ότι το πλέγμα δεν κόβεται με μικρά εργαλεία, αλλά με κόφτη. Δοκίμασα με μικρά εργαλεία: Κάτι έκανα με πένσα με μεγάλα χερούλια, αλλά μετά το δεύτερο κόψιμο πονούσαν τα χέρια μου, και στο τρίτο, η πένσα είχε αρχίσει να πλέει τα λοίσθια. Δοκίμασα με δύο πολυεργαλεία Leatherman, ούτε για αστείο. Τα πολυεργαλεία τα καταφέρνουν με σύρμα 12άρι και 14άρι, και με το ζόρι 18άρι. Το 40άρι ή το 50άρι, ούτε για αστείο.

Πάμε στο πρακτικό θέμα: Θα περίμενε κανείς έναν φτωχοκακόμοιρο τουρίστα, που μάλλον δεν έχει να φάει και κουβαλάει τσιμπράγκαλα και αντίσκοινα και υπνόσακους στην πλάτη σαν γάϊδαρος να κουβαλάει και πολυεργαλείο; Πιθανόν. Τα καλά κάνουν πάνω από 150 ευρώ, εάν δεν πληρώνεις δωμάτιο και αφοδεύεις στο ύπαιθρο και σκουπίζεσαι με βοτσαλάκια, ίσως σου περισσεύουν 150 ευρώ για πολυεργαλείο. Όταν εγώ ήμουν τσαντηρόβιος, δεν είχα λεφτά ούτε για το εισιτήριο του λεωφορείου...

Ο κόφτης είναι πολύ φτηνότερος, αλλά αμφιβάλλω εάν τα ταλαίπωρα άστεγα και μάλλον πεινασμένα παιδιά κουβαλάνε κόφτη. Είναι βαρύς, άβολος, μεγάλος, και περίεργος -- να σε δει και κανείς στο πλοίο με κόφτη!...

Και φτάνω στο πρώτο ερώτημα: Εάν δείτε ένα πλέγμα, φρεσκοκομμένο όμορφα και τακτικά, 10-15 κοψιές, η μια κάτω από την άλλη, και δίπλα του στέκονται 5-6 τσαντηρόβιοι μερικοί αμούστακοι και κορίτσια, και ένας ντόπιος οικοδόμος εξυπηρετικός και χαμογελαστός, εκεί λίγο κάτω από τα 30, τι θα συμπεράνετε; Πώς κόπηκε το πλέγμα; Aπό τα αμούστακα, ή από τον οικοδόμο;

Κι αν δείτε δίπλα και ένα όρθιο φτυάρι, σαν αυτά που έχουν οι οικοδόμοι για να ταράζουν χαρμάνια και να καθαρίζουν ξερεματιστές… ποιος το έφερε το φτυάρι; Τα καημένα τα παιδάκια; Ή ο οικοδόμος;

Και το τελευταίο ερώτημα: Για διάρρηξη μιλάμε; Ή για διακοπές στην Τήνο;

Αυτά για τώρα.

Περί beach party!

Και λίγο οπτικό υλικό από το περιβόητο beach party.

Για όσους πήγαν και το απόλαυσαν αλλά και για όσους το καταδικάζουν.

Αφιερωμένο εξαιρετικά!


Ζητώ συγγνώμη που οι φωτογραφίες μου δεν είναι και πολύ καλές. Έχω πολλά να μάθω ακόμη.

Περίεργο 48ωρο

Αποφεύγω να γράφω, αν δεν έχω κάτι καλό να πω, και δεν μου αρέσει καθόλου μα καθόλου να γράφω κακίες, αλλά, συγγνώμη, θα το κάνω, μεταφέροντας εδώ διαλόγους και περιστατικά.

Ξεκίνησε όταν συνάντησα φίλο μου από τα Κάτω Μέρη που μένει στην Χώρα, σε τόπο ήσυχο και γαλήνιο. Ενοχλημένος και απογοητευμένος, όχι με την ύφεση και τέτοια, αλλά με την κατάντια του νησιού. Μου είπε χαρακτηριστικά: «Εσύ δείχνεις τα λίγα μέρη που έχουν απομείνει και δεν δείχνεις ότι το νησί έχει γεμίσει γυφτιές, και από το πιο ωραίο νησί των Κυκλάδων πάει να γίνει το πιο άσχημο». Αυτό είναι αλήθεια… Προσέχω τι ανεβάζω, κι αν χρειαστεί ρετουσάρω την εικόνα…

Η κουβέντα γύρισε στις επερχόμενες εκλογές. Χωρίς να πω τι, ποιόν, κλπ, το συμπέρασμα που εισπράττω εδώ και 1-2 μήνες, επαναλαμβάνεται: Ο κόσμος είναι ενοχλημένος γενικά, και με τους Τοπικούς Άρχοντες ειδικότερα. Ο κάθε ένας με αυτόν που έχει. Τους αποδίδουν ιδιοτέλεια, εξυπηρέτηση μόνο στενών συμφερόντων, αλαζονεία, αυταρχισμό, και χειρότερα. Όχι σε όλους, αλλά σε επώνυμους και από την μία πλευρά και από την άλλη. Οι φετινές εκλογές θα είναι αρνητική ψήφος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.


Έτσι ξεκίνησε το 48ωρο, και από εκεί πήρε την κάτω βόλτα. Η λέξη «γυφτιά» χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται με την μεταφορική της έννοια, και δεν αναφέρεται στους Ρομά ή σε οποιαδήποτε άλλη μειονότητα. Και ούτε υπήρξε ή υπάρχει υπαινιγμός ότι για τις γυφτιές φταίει μόνο η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Νομίζω καταλαβαινόμαστε.

Και μετά...

Η Εορτή του Δεκαπενταύγουστου ήρθε κι έφυγε.

Οι επίσημοι επίσης, ενώ τα πολεμικά πλοία είχαν ήδη εξαφανιστεί.


Ο κόσμος αραίωσε στους δρόμους και άρχισαν να γεμίζουν οι καφετέριες και οι ταβέρνες.




Είχε φτάσει πια απομεσήμερο.






Και άρχισε το μεροκάματο για τους τροβαδούρους του δρόμου.

Με ποικιλία για όλα τα γούστα.

Κιθάρα ή ακορντεόν. Εσείς διαλέγετε.

15αύγουστος 2010, ή ...1974

Πάει καιρός που αποφεύγω την Τήνο τον Δεκαπενταύγουστο. Πολλές οι κατασκευασμένες τελετές, όσο και να τις διαφημίζει η τηλεόραση, τις βρίσκω απόλυτα ξενερωτικές, δείγμα υποβάθμισης του …οικοσυστήματος.


Περιμένοντας στο λιμάνι συνάντησα τον καπετάν Κώστα Φλυτζάνη από την Ικαρία (τους Φούρνους). Έρχεται χρόνια στην Τήνο με το καΐκι του, συχνά πάει στον Πάνορμο, σήμερα καθάρισε και έβαλε να λιαστούν λίγα σαυρίδια (trachurus mediterraneus). Έχει άλλα δύο καΐκια, του αρέσουν και εκείνου τα παραδοσιακά, αν και θέλουν πολλή συντήρηση


Τα σαυρίδια είναι νόστιμα και υγιεινά ψάρια, και τα συγκεκριμένα έχουν λίγο αλάτι, ρίγανη και σκόρδο και θα καταναλωθούν λίγο αργότερα. Ο καπετάν Κώστας προσέφερε να με κεράσει, αλλά το «γρήγορο ση τζετ» θα έρθει όπου να’ ναι…


Περιμένοντας το «γρήγορο ση τζετ», έκανε την εμφάνισή του και το πλοίο του πολεμικού ναυτικού που έχει γίνει μέρος της τελετής. Με ενδιαφέρον γίναμε μάρτυρες του γεγονότος ότι οι ναύτες μας δεν τα πάνε καλά με την τέχνη του να πετάς κάβο και να δένεις το σκάφος… αχ παιδάκια… να κάνετε λίγη πρακτική εξάσκηση, θα σας δει κανένας πράκτορας του εχθρού… Και δεν δείχνω κοντινά πλάνα, για να μην σπιλώσω την μνήμη της Έλλης, μέρα που είναι.


Με τα πολλά και με μία ώρα καθυστέρηση, ήρθε και το «γρήγορο ση τζετ». Μία ώρα καθυστέρηση. Πληρώνεις διπλή τιμή για να πάς στην Ραφήνα σε 2 ώρες αντί για 4 ή 4μιση, αλλά σε κλέβουν στην καθυστέρηση. Και δεν μιλάει κανείς… με την ύφεση, δεν έχει πια πολλά «γρήγορα», και , εξ άλλου, πως θα γνώριζα τον καπετάν Κώστα… αν δεν περίμενα στο λιμάνι.


Καλή παρέλαση… εννοώ Κοίμηση… ή είναι Ευαγγελισμός; Ή μήπως επέτειος της Αμμοχώστου του 1974;